เพียงใจเราเคียงกัน

9.1

เขียนโดย jookjoom

วันที่ 11 กรกฎาคม พ.ศ. 2555 เวลา 13.40 น.

  29 chapter
  502 วิจารณ์
  63.84K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 25 กรกฎาคม พ.ศ. 2564 22.01 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

7) ว่าที่ลูกสะไภ้

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

      ณ. โรงพยาบาล

 

 

"ฟาง ป๊อปไปทำงานก่อนนะ แล้วตอนเย็นจะกลับมารับนะครับ" ผมบอกกับฟาง

 

 

"ค่ะ ป๊อปไปทำงานเถอะ แ้ล้วอย่าคิดมากละ ยิ้มบ้างละ" ฉันบอกเค้าก่อนเค้าขับรถออกจากโรพยาบาลไป

 

 

แล้วฉันก็เดินเข้าโรงพยาบาลมา 

 

 

"คุณหมอค่ะ"

 

 

"อ่าว มีอะไรหรือเปล่าค่ะคุณฟ้า(นางพยาบาล)"

 

 

"มีคนไข้มารอพบคุณหมอนะค่ะ"

 

 

"หือ วันนี้มีนัดคนไข้ด้วยเหรอค่ะ"

 

 

"ป่าวค่ะ เธอบอกว่าเธอไม่ได้นัดไว้ แต่เธออยากพบคุณหมอจริงๆนะค่ะ"

 

 

"อ่อ เหรอค่ะ งั้นขอเวลาฟางสิบนาทีแล้วกันนะค่ะ ให้เธอเข้าไปรอในห้องฟางได้เลยค่ะ"

 

 

ฉันพูดเสร็จแล้วเดินตรงไปร้านกาแฟเจ้าประจำของฉัน 

 

 

"เอาคาปูชิโน่ปั่นเพิ่มวิปปิ้งค่ะ" ฉันสั่งไป

 

 

"แหมๆ เดี๋ยวนี้โลกสดใสจังนะหมอฟาง" เจ้าของร้านแซวฉัน

 

 

"ไม่ขนาดนั้นหรอกค่ะ" ฉันตอบไป ก่อนรับของจ่ายตัง เดินตรงไปยังห้องทำงานตัวเอง

 

 

"สวัสดีค่ะ รอหมอนานมั้ยค่ะ" ฉันถามคนไข้

 

 

"ไม่นานหรอกค่ะ"

 

 

"เอ่อ คุณชื่ออะไรเหรอค่ะ" ฉันถามเธอ

 

 

"ฉันชื่อจินนี่ค่ะ"

 

 

"ค่ะ คุณจินนี่ มีอะไรจะปรึกษาหมอหรือเปล่าค่ะ เห็นพยาบาลบอกว่าคุณมารอหมอ"

 

 

"ก็นิดหน่อยนะค่ะ เรื่องครอบครัวนะค่ะ หมอชอบกินกาแฟเหรอค่ะ " เธอตอบฉัน

 

 

"อ่อ ค่ะ มัันจะได้ไม่ง่วงนะค่ะ" ฉันตอบเธอไป

 

 

"คุณหมอมีแฟนหรือยังค่ะ" เธอถามฉัน

 

 

"หือ...........มีแล้วค่ะ เชิญเล่าเรื่องของคุณมาได้เลยค่ะ" ฉันที่ก้มมองเอกสารบนโต๊ะ ต้องหันหน้าขึ้นมากับคำถามเธอ

 

 

"คือ ฉันสงสัยว่าสามีฉันจะมีชู้" เธอบอกมา

 

 

"ห๊ะ สวยๆอย่างคุณเนี่ยนะค่ะ" ฉันถามกลับไป

 

 

"ค่ะ อย่างฉันเนี่ยละค่ะ ที่โดนหักหลัง" เธอตอบกลับมา

 

 

"งั้นคุณจินนี่ คงมาผิดที่แล้วละค่ะ คุณควรจะไปจ้างนักสืบ หรือไม่ก็คุยกับเค้าให้รู้เรื่องนะค่ะ" ฉันบอกเธอแล้วยิ้มอย่างจริงใจ

 

 

"ฉันสืบมาแล้วละค่ะ" เธอบอกฉัน

 

 

"........................." สืบมาแล้ว แล้วมาหาจิตแพทย์ อะไรเนี่ย ฉันงงไปหมดแล้ว

 

 

"คือ ที่อยากมาปรึกษาเพราะว่า พอดีเรามีลูกด้วยกันนะค่ะ แล้วเค้าก็รักลูกมากๆ"

 

 

"ค่ะ แล้ว.................................."

 

 

"เค้า ก็รักฉันมากๆนะค่ะ แต่เค้าไม่แสดงออกเหมือนกับแสดงออกกับลุก"

 

 

"อ่อ" ฉันตอบไปสั้นๆ

 

 

"ฉันกำลังคิดว่า ที่เค้าไม่รักฉันเนี่ย เป็นเพราะอดีตหรือเปล่า"

 

 

"อ่าว ในอดีต คุณเคยทิ้งเค้าเหรอค่ะ" ฉันถามเธอ

 

 

"ป่าว ฉันไม่เคยทิ้งเค้า ไม่เคยคิดแม้จะทิ้ง ฉันรักเค้ามาก แต่เค้าพยายามหนีฉันตลอดเวลา"

 

 

"..............................." อะไร ตอนนี้ฉันงงไปหมดแล้วเนี่ย

 

 

"เค้าอาจจะรังเกียจ ที่ฉันมันเคยสกปรกมาก่อน" เธอพูดแล้วแววตาเศร้า

 

 

"คุณจินนี่ ใจเย็นๆนะค่ะ ไหนลองเล่ามาซิ"

 

 

"ในอดีตเรารักกันมาก จนมามีลุกด้วยกัน ฉันยังเรียนไม่ทันจบ เค้าเลยรังเกียจฉัน"

 

 

"อ่อ เรื่องแค่นี้เอง แสดงออกว่ารักเค้ามากๆ เดี๋ยวเค้าก็เข้าใจคุณเองละค่ะ คนรักกัน เรื่องนี้ไม่ใช่ปัญหาหรอกค่ะ"

 

 

"คุณหมอกับแฟนคงรักกันมากซินะค่ะ"

 

 

"ห๊ะ" เอาอีกแล้วเธอถามฉันอีกแล้ว

 

 

"ฉันแค่อยากรู้นะค่ะ ว่าฉันมาปรึกษาคนไม่ผิด" เธอบอก

 

 

"ก็พยายามทำให้ดีที่สุดนะค่ะ" ตอบเหมือนดารามาก

 

 

"แล้วคุณหมอไม่กล้วเป็นแบบฉันเหรอค่ะ" เธอถามฉันออกมา

 

 

"หือ..." อะไรกันเนี่ย ดูแล้วเธอคงไม่ได้มาปรึกษาปัญหาครอบครัว แต่เธอต้องรักษาอาการทางจิตแล้วละ

 

 

"เ่อ่อ ขอโทษที่เสียมารยาทกับคุณหมอนะค่ะ" เธอบอกฉัน

 

 

"ไม่เป็นไรค่ะ ฉันว่าเค้าคงไม่ทำให้ฉันเสียใจหรอกค่ะ"

 

 

".........................." เธอจ้องหน้าฉัน

 

 

"ยังไง คุณจินนี่ฝากประวัติไว้นะค่ะ แล้วถ้าวันไหนว่างแจ้งไว้หน่อยนะค่ะ หมอจะเรียกมาทำแบบฝึกหัดค่ะ"

 

 

"ค่ะ เราคงต้องเจอกันอีกยาวค่ะหมอ" เธอกบอกฉัน

 

 

"ค่ะ ยินดีค่ะ ยังไงรบกวนกรอกวันที่สะดวกมาโรงพยาบาลด้วยนะค่ะ" ฉันบอกเธอก่อนเธอจะเดินออกห้องฉันไป

 

 

 

"เฮ้อ เจอของแปลกแต่เช้าเลยแฮะ" ฉันพูดกับตัวเอง ก่อนทำงานต่อ

 

 

แล้วฉันก็ให้คำปรึกษา ดูแลรักษาคนไข้ของฉันต่อไป

 

 

"ฟาง เสร็จงานหรือยังครับ" ป๊อปที่เดินเข้ามาในโรงพยาบาลทักฉัน เมื่อเห็นฉันยืนคุยกับพยาบาล

 

 

"อ่าว ป๊อปทำไมวันนี้เลิกเร็วจังละค่ะ ฟางเสร็จงานตั้งแต่บ่ายสามแล้ว วันนี้คนไข้น้อยนะ" 

 

 

"แหม๋ อิจฉาคุณหมอจังเลย คุณป๊อปไม่มีเพื่อนโสดๆบ้างเหรอค่ะ" พยาบาลเอ่ยแซวป๊อป

 

 

"เพื่อนนะมีครับ แต่ไม่โสดแล้ว โดนน้องสาวใครไม่รู้ร่ายมนต์สะกดไปซะแล้ว" หันมามองทางฟาง

 

 

"อะไรๆป๊อป เขื่อนมาตามจีบยายเฟย์นานแล้วต่างหาก"

 

 

"งั้นกลับกันหรือยังครับ ของอยู่ไหน" ผมถามฟาง

 

 

"อ่อ กลับเลยก็ได้ เดี๋ยวฟางไปเอาแปปนึงค่ะ" แล้วฉันก็เดินเข้าห้องทำงาน ไปหยิบกระเป่า แล้วงานต่างๆ

 

 

ก่อนจะเดินออกห้องทำงานมา แต่ทำไมรู้สึกแปลกๆ รู้สึกเหมือนมีคนตามมาเลยแฮะๆ ฉันหันกลับไปมอง

 

 

"ฟาง มองหาอะไรเหรอ มาเดี๋ยวป๊อปถือของให้"

 

 

"ป่าวค่ะ " ฉันตอบแล้วหันมายิ้มให้ป๊อป แล้วส่งของให้ป๊อปถือ

 

 

หลังจากที่เราขับรถออกมาจากโรงพยาบาล

 

 

"หือ นางนี่จริงๆด้วย" จินนี่กำนามบัตรในมือแน่น แล้วโยนทิ้ง

 

 

บนรถของป๊อป

 

 

"ฟาง วันนี้ไปทานข้าวที่บ้านป๊อปนะ คุณแม่ป๊อปคิดถึงนะ"

 

 

"หือ ให้ไปทั้งแบบนี้เลยเหรอ" ฉันถามพร้อมก้มลงมองชุดหมอที่ใส่เผชิญศึกแต่เช้า จนมอมแมม

 

 

"ฟางใส่ชุดอะไรก็สวยหมดแหละ"

 

 

"ป๊อปบ้า งั้นฟางโทรบอกน้องๆก่อนนะ" แล้วฉันก็โทรบอกเฟย์ กับน้องฟิน

 

 

"วันนี้ทำงานเป็นไงบ้างครับ" ป๊อปถามฉัน

 

 

"ก็งงๆ นิดหน่อย เจอคนแปลกเข้ามาปรึกษา ปรกติน่าจะเป็นคนที่หลอนไปเอง หลงลืม อะไรแบบนี้ไง"

 

 

"อ่าว แปลกยังไงละ"

 

 

"ก็ เค้ามาปรึกษาสงสัยว่าแฟนเค้าจะมีชู้ ทั้งๆที่เธอก็สวยนะ แล้วถามแต่เรื่องของฟาง "

 

 

"แล้วแปลกยังไง"

 

 

"ป๊อป ฟางเป็นจิตแพทย์ รักษาอาการทางจิต ทางสมอง ไม่ใช่นักสืบจับชู้ แล้วเค้าถามเหมือนฟางเป็นคนมาปรึกษาเค้าเลย"

 

 

"5555 ป๊อปล้อเล่น"

 

 

"แล้วฟางบอกเธอว่าไงละ"

 

 

"ฟางก็แนะนำให้เธอ ไปหานักสืบ"

 

 

"5555 คุณหมอคนนี้แน่นอนจริงๆ" ป๊อปแซวฉัน

 

 

"แต่ก็มีบางอย่างที่ฟางสัมภัสได้นะ หลังจากที่เธอเล่าว่าแฟนเธอไม่รักเธอ เธอก็ถามฟางว่าฟางไม่กลัวเป็นแบบเธอเหรอ อะไรแบบนี้อ่า"

 

 

"อ่าว แล้วฟางกลัวมั้ยละ" ป๊อปถามฉันกลับ

 

 

"ฟางเรียนสะกดจิตมานะ ถ้าป๊อปกล้าทำ ฟางจะสะกดจิตให้หลับ แล้วตัดทิ้งซะ" ฉันทำหน้าจริงจัง

 

 

"ฟางงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง" ป๊อปเรียกชื่อลากเสียงยาว

 

 

"ล้อเล่นนะ ป๊อปเนี่ยนะ"

 

 

"โห นึกแฟนกลายเป็นโรคจิตไปแล้วนะเนี่ย" ป๊อปที่เหมือนจะโล่งอกพูดออกมา

 

 

"ไม่แน่นะ ฟางอยู่กับพวกนี้ทุกวันๆ อาจจะเป็นวันนึงก็ได้" ฉันยังเล่นไม่เลิก

 

 

"งั้นก็วางใจได้ เพราะป๊อปไม่มีทางทิ้งฟาง" ป๊อปที่จอดรถไว้ข้างทาง แล้วโยกตัวมาประกบปากฉัน ฉกชิงความหววานในโพรงปากฉันไป แล้วเค้าก็สอดใส่ลิ้นหนา เข้ามาในปากฉัน

 

 

"หือ ....พอเลย ป๊อปบ้า" ฉันที่หายใจไม่ทัน ผลักอกป๊อปออก แล้วหันหน้าหนี

 

 

"หึหึ ทีนี้เชื่อหรือยังละ ว่าป๊อปจริงจัง"

 

 

"ขับรถไปเลย เดี๋ยวคุณแม่รอ" 

 

 

"ครับผม เออ แล้วที่ว่าสัมภัสได้ละ อะไรเหรอ"

 

 

"ก็เธอคงเป็นคนคิดมาก แล้วก็มองโลกในแง่ร้ายเกินไป แค่ช่วยให้เธอมองโลกในแง่ดีขึ้นบ้างก็น่าจะดีขึ้น"

 

 

"เฮ้อ...รักษาแต่คนไข้ อย่าลืมรักษาหัวใจดวงนี้นะ ป๊อปมีีแค่ดวงเดียว ให้ฟางคนเดียวด้วย"

 

 

"ป๊อป บ้า " แล้วฉันก็เอาแต่นั่งมองนอกหน้าต่างแล้วยิ้ม

 

 

ณ. บ้านจิระคุณ

 

 

"อ่าว หนูฟางมาแล้วเหรอลูก เข้าไปในบ้านกันเร็วแม่เตรียมของไว้เยอะเลยละ" แม่ป๊อปที่ออกมารับเราสองคน

 

 

"สวัสดีค่ะคุณแม่ " ฉันสวัสดีท่าน

 

 

"แม่ ป๊อปอยู่นี่นะ รักแต่ฟางคนเดียวเลย" ป๊อปแกล้งงอนแม่

 

 

"ช่วยไม่ได้ คนนี้ว่าที่ลูกสะไภ้แม่ ส่วนลูกตกกระป๋องไปแล้ว" แม่บอกป๊อบ ตอนนี้ฉันได้แต่หน้าแดง แล้วเราก็คุยทักทายหัวเราะกัน ก่อนเดินเข้าไปในบ้าน

 

 

"หือ ถึงกับพามาบ้านเลยเหรอป๊อป แล้วจินนี่กับลูกละ จินนี่ไม่ยอมหรอก" จินนี่ที่แอบมองอยู่จากรั้วบ้าน ก็อิจฉาทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ขอเม้นท์หน่อยนะ วันนี้ไม่ได้ไปC.K-OTICอ่า เซง หงุดหงิด ใครไปมาเล่าด้วยนะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

✓ เรื่องนี้ไม่มีเจตนาทำให้บุคคลที่อ้างถึงเสียชื่อเสียง และฉันจะยอมรับผิดเมื่อบุคคลนั้นตำหนิหรือเตื่อนมา

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา