เพียงใจเราเคียงกัน

9.1

เขียนโดย jookjoom

วันที่ 11 กรกฎาคม พ.ศ. 2555 เวลา 13.40 น.

  29 chapter
  502 วิจารณ์
  63.83K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 25 กรกฎาคม พ.ศ. 2564 22.01 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

25)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 
 
     ตอนเช้า แดดส่องตา ทำให้ร่างหนาสะดุ้งตื่นขึ้นมา เค้ามองดูข้างๆกายของเค้า คือหญิงสาวที่เค้ารัก
 
 
กำลังนอนหลับอยู่ เค้าคิดไปถึงเรื่องเมื่อคืน สงสัยเธอคงเพลีย เค้านอนมองหน้าเธออย่างไม่รู้จักเบื่อ
 
 
ก่อนจะลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัว ลงไปด้านล่างทันที
 
 
" อืออ " ฟางที่ตื่นขึ้นมา ลืมตาขึ้นกลับไม่เจอกับแฟนหนุ่ม
 
 
" ป๊อป" ลองเรียกชื่อแฟนหนุ่มดู เผื่อจะอยู่ในห้องน้ำแต่ก็ไม่มีเสียงใดๆตอบมาทำให้เธอ รีบลุกไปอาบน้ำ เผื่อจะลงมาดูด้านล่างของบ้าน
 
 
" โอ้ย ป๊อปนะป๊อปว่าจะไม่ตามใจแล้วเชียว" เอ่ยออกมา หลังจากที่พยายามเดิน แล้วรู้สึกเจ็บ
 
 
" อ่าวตื่นแล้วเหรอ" เอ่ยถามแฟนสาว ที่เดินหน้ามุ่ยลงมาจากบ้าน
 
 
" ทำไมไม่ปลุกฟางด้วยละ รู้ไหมว่าตามหาอ่า" เอ่ยบอกแฟนหนุ่มงอนๆ
 
 
" โอ๋ๆ อย่างอนเลยนะครับ ป๊อปมาทำข้าวต้มให้ฟางนั่นแหละ เห็นว่าหดพลังไปเยอะ" แซวแฟนสาว
 
 
" ป๊อปบ้า วันนี้ฟางจะไปนอนห้องน้องฟิน" หน้ามุ่ยตอบกลับไป
 
 
" ไม่เอานะ ฟางไปป๊อปจะอยู่กับใครละ ป๊อปกลัวนะ" ทำหน้าแอ๊บแบ้วใส่เธอ
 
 
" น่าหมั้นไส้จริงๆเลย เออ แล้วเฟย์ตื่นหรือยังอ่าป๊อป" หยิกตรงแขนแฟนหนุ่ม แล้วถามถึงน้องสาว ที่เมื่อคืนท่าจะเมาหนัก
 
 
" ป๊อป ยังไม่เห็นเลยนะ" 
 
 
" เก้าโมงกว่าแล้ว ยายเฟย์ไปทำงานแล้วมั้ง ฟางขึ้นไปดุน้องก่อนดีกว่า" บอกแฟนหนุ่มก่อนจะเดินหันหลัง
 
 
แต่ก็ต้องตกใจที่โดนแฟนหนุ่มรวบตัวเองมากอดซะก่อน
 
 
" รีบกลับมานะ ป๊อปคิดถึง" หอมแก้มแฟนสาวที่อยู่ในอ้อมกอด ก่อนจะบอกเธอ
 
 
" ป๊อปบ้า" 
 
 
" แหวะ เลี่ยนแต่เช้าเลยนะค่ะ ไม่ทันแล้วๆๆๆๆ สายแล้ว" เฟย์ที่วิ่งลงมาเจอก็แซวว่าที่พี่เขยกับพี่สาวเล่น
 
 
" อ่าวยายเฟย์ ไปทำไหวหรือเปล่า กินข้าวก่อนไหม"
 
 
" ไหวค่ะ แต่ตอนนี้สายแล้ว เฟย์ต้องไปแล้วค่ะ ว่าแต่คุณพี่เขย อย่าแกล้งพี่าวเฟย์มากละกัน ดูซิ คอช้ำไปหมด"
 
 เอ่ยแซวก่อนจะวิ่งออกบ้านไป ไม่รอให้ฟางบ่นได้ ก็ตาเธอดันดีไปเห็นรอยบนคอของพี่สาวได้
 
 
" นี่ ยายเฟย์ ไม่ต้องยิ้มเลยนะป๊อป" ดุแฟนหนุ่ม ที่ยืนยิ้ม บายบายให้น้องสาว
 
 
" อะไรกันละป๊อปยังไม่ได้ทำอะไรเลย หิวแล้วอ่า มาทานข้าวกันป่ะ" ชวนแฟนสาวทานฝีมือตัวเอง
 
 
" เอ่อ ป๊อปจำลุงชัยที่เป็นภารโรงดรงเรียนป๊อปได้ไหม" เอ่ยถามแฟนหนุ่ม ขณะกำลังกินข้าวกันอยู่
 
 
" จำได้ดิ ทำไมเหรอ ฟางรู้จักด้วยเหรอ" วางช้อนลง ถามแฟนสาวด้วยความสงสัย
 
 
" เออ คือ เออ ท่านบอกว่า ท่านน้อยใจที่เราไม่บอกท่านเรื่องงานแต่งนะ" เฉไฉเปลี่ยนเรื่องคุยไป
 
 
" เหรอ ท่านบอกฟางเมื่อไหร่ละ แล้วรู้จักท่านได้ยังไง ป๊อปกะจะเข้าไปบอกท่าวันว่างๆพอดี"
 
 
" อืม เขื่อนเล่าให้ฟังนะ"
 
 
" ฟาง เราจะแต่งงานกันแล้วนะ" 
 
 
" ป๊อป สัญญาว่าจะไม่โกรธ ถ้าฟางเล่า" เอ่ยถามแฟนหนุ่มล่วงหน้า กันไว้ เพราะรู้ว่าเค้าต้องโกรธเธอแน่ๆ
 
 
" อืม"
 
 
" ก็ ตอนนั้นไง เรื่องจินนี่ บลาๆๆๆ บลา บลา บลาๆๆ บลา" เล่าเรื่องจริงให้แฟนหนุ่มฟัง
 
 
" เรื่องมันก็มีแค่นี้แหละ"
 
 
" แค่นี้เหรอ ถ้าฟางเป็นอะไรไป ป๊อปจะทำยังไง ต่อไปนี้ห้ามทำอะไรแบบนี้อีกนะ มีอะไรให้บอกป๊อป"
 
 
" ค่ะ" ก้มหน้าตอบแฟนหนุ่ม บ่งบอกถึงความรู้สึกผิด ที่ทำให้เค้าเป็นห่วง
 
 
" ช่างมันเหอะ ว่าแต่วันนี้ฟางว่างไหม จะไปไหนหรือเปล่า"
 
 
" ว่างค่ะ แต่ป๊อปละ ไม่เข้าไปทำงานเหรอ"
 
 
" ไม่อ่าครับ ป๊อปจะพักซักสองสามวัน งั้นวันนี้เข้าไปหาลุงชัยกันละกัน"
 
 
" อ่อ ได้ค่ะ ป๊อปอิ่มหรือยัง ฟางจะได้เก็บจาน"
 
 
" อิ่มแล้วคับ แต่เดี๋ยวป๊อปเก็บเองดีกว่า เดินแทบไม่ไหว ยังจะมาเก้บจานอีกนะ" แซวฟางต่อ
 
 
" ป๊อปปปป" ฟางได้แต่น่าแดง เรียกชื่อเค้าออกไป
 
 
" โอเคๆ ปะ" เก็บจานเสร็จ ก็เดินตรงมาอุ้มแฟนสาว
 
 
" เดี๋ยว อุ้มฟางทำไม จะไปไหน " ถามอย่างงๆ เพราะทางที่เค้าอุ้มเธอเดินมา มันไม่ใช่ไปทางหน้าบ้าน แต่เค้าเดินเข้าบ้าน
 
 
" ก็ไปทำโทษไง ที่ทำให้ป๊อปเป็นห่วง" 
 
 
" ป๊อป ปล่อยเลยนะ นึกว่าจะไปหาลุงชัย" ดิ้นแต่ก็ไม่หลุด
 
 
" ไม่ปล่อย ถ้าอยากไปหาลุงชัย ก็อย่าดื้อ" อุ้มเธอเข้ามาในห้องนอน
 
 
" ป๊อป พอแล้วฟางเจ็บ"เอ้ยอย่างรู้ทัน ว่าเค้าต้องการอะไร
 
 
" นะครับ ป๊อปเห็นฟางแล้วอดใจไม่ไหว" อ้อนแฟนสาวก่อนจะวางเธอลงบนเตียง
 
 
" ไม่ต้องเลยนะ แค่นี้ก็เดินลำบากแล้ว"
 
 
" นี่ไงละ ป๊อปถึงห่วง เลยต้องรีบให้ฟางชิน วันแต่งงานจะได้ไม่ต้องเดินลำบาก"
 
 
" ไม่ต้องมาพูดดีเลย ข้ออ้างฟังไม่ขึ้นเลยนะ" ต่อว่าคนที่ยิ้มหน้าระรื่น นึกย้อนไป เธอไม่น่ายอมเค้าเลยเมื่อคืน รู้สึกว่าเค้าจะไม่พอซักที แต่กลับเรียกร้องตลอดเวลา
 
 
" นะครับ ก็ฟางหวานอ่า ป๊อปหิวแล้วนะ" พูดเสร็จก็ประกบปากลงมาทันที
 
 
" อือ " จากที่จะร้องห้าม กลับไม่มีอาการหายใจ ปากบางโดนปากหนาครอบกุมอำนาจไว้ ทำให้เธอเอ่ยห้ามไม่ได้
 
 
" ปะ ป๊อป" 
 
 
" ครับ หวานจัง " พูดเสร็จก็ก้มลงจูบเธออีกครั้ง แต่ครั้งนี้ได้รับความร่วมมือจากลิ้นเล็ก ที่ยังไม่ค่อยจะชำนาญเท่าไหร่
 
 
ค่อยๆ ถอดเสื้อผ้า เธอออก จากนั้นทั้งสองคนก็ทำกิจกรรม จนเสร็จ เรียบร้อย
 
 
" ป๊อป ไปอาบน้ำเลยนะ ไปหาลุงชัยไม่ใช่เหรอ"
 
 
" ครับๆๆๆ อาบให้หน่อยนะๆๆๆๆๆ" อ้อนฟาง แบบเด็กๆ
 
 
" ไม่ต้องเลย ขืนอาบน้ำ ก็คงไม่หยุดแค่นี้หรอก" เอ่ยอย่างรู้ทันแฟนหนุ่ม

 
" ว้า รู้ทันจนได้ ไม่เป็นไรเดี๋ยวคืนนี้ค่อยทำใหม่" พดเเสร็จรีบวิ่งเข้าห้องน้ำ ไม่รอให้เธอบ่นเค้า
 
 
" ป๊อปบ้า" พูดเสร็จ เธอก็เดินไปหยิบเสื้อคลุม เตรียมจะอาบน้ำอีกรอบหนึ่ง
 
 
" ป๊อป ทำไมทำรอยอะไรเยอะแยะไปหมด เฮ้อ" ถอนหายใจ เมื่อมาหยุดมองกระจกในห้องเห็นรอยแดงๆ เต็มคอไปหมด
 
 
พอป๊อปออกมา เธอก็เข้าไปอาบน้ำทันที สำรวจตัวเอง เพราะกลัวโดนล้อ เหมือนที่เฟย์ล้อเมื่อเช้านี้
 
 
เค้าไม่ได้ทำแค่คอเธอ แต่กลับมีรอยเต็มไปทั่ว มั้งหน้าอก และแผ่นท้องแบนราบ
 
 
นี่เค้าแสดงความเป็นเจ้าของ ตรีตราจองเธอขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย
 
 
" ป๊อป ทำไมรอยเยอะแบบนี้ละค่ะ " บ่นทันทีที่เดินออกมา
 
 
" ก็คนนี้ป๊อปหวงนี่ครับ จะได้รู้ว่าฟางมีป๊อปเป็นเจ้าของแล้วไง" ตอบหน้าตาเฉย แต่เธอต้องมานั่งเอาแป้งตบรอยที่เค้าทำไว้ 
 
 
" ป่ะ โอเคหรือยังป๊อป" ถามแฟนหนุ่มที่นั่งหน้ามุ่ยดูเธอ กลบรอยเจ้าของของเค้า
 
 
" โอเคๆ" ตอบปัดๆไป
 
 
" วันหลังทำรอยข้างในซิค่ะ ทำข้างนอก ฟางจะโดนมองยังไงละค่ะ ฟางเป็นหมอนะ"
 
เข้าไปเกาะแขนอ้อนแฟนหนุ่ม ที่มองกูรู้ ว่างอนที่เธอ กลบรอยของเค้า
 
 
" โอเคๆ ครับ รอบหน้าป๊อปจะทำรอยให้ทั่วตัวเลย"
 
 
" โรคจิตปะเนี่ย"
 
 
" ก็คงงั้นละครับ คุณหมอช่วยรักษาหน่อยได้ไหมครับ" เอ่ยบอกแฟนสาว
 
 
" ชั่วคราวหรือถาวรละ" ฟางเล่นไปตามน้ำ
 
 
" ตลอดไปเลยครับ"
 
 
" แพงนะ จะรักษาไหวเหรอ"
 
 
" ไหวอยู่แล้ว ขอแค่หมอคนนี้เท่านั้นนะครับ" 
 
 
" พอๆๆ ไปได้แล้วค่ะ" ฟางรีบห้ามก่อนที่เค้าจะมากไปกว่านี้ จากนั้นทั้งสองก็ขับรถออกมาจากบ้าน
 
 
" สวัสดีครับลุงชัย"  เอ่ยทักคนที่กำลังกวาดบ้านอยู่
 
 
" อ่าว ตาป๊อป แม่หนู มาได้ไงเนี่ย"
 
 
" ป๊อปมาเยี่ยมลุงนะครับ แล้วจะมาบอกข่าวดีด้วย"
 
 
" ข่าวดี โอ้ ดีใจด้วยนะแม่หนู เรื่องจบซักที" ลุงชัยหันมาบอกฟาง ฟางได้แต่ยิ้ม
 
 
" ครับป๊อปกกับฟางจะแต่งงานกัน เดือนหน้าครับ ป๊อปอยากให้ลุงไปนะครับ"
 
 
" แน่นอนแล้วเจ้าเขื่อนละ"
 
 
" มันไปแน่ครับ"
 
 
" ป่าว ลุงหมายถึง เมื่อไหร่มันจะแต่งนะ"
 
 
" ก็ขอดูความประพฤติซักพักนะครับ "
 
 
" น้อยๆหน่อยป๊อป นั่นมันน้องสาวฟางนะ" ฟางเอ่ยค้านขึ้นทำให้ลุงชัยงงนิดๆ
 
 
" แต่ป๊อปเป็นพี่เขยเฟย์นะ" เถียงฟางหน้ามุ่ย ที่ฟางขัดใจ
 
 
ทำให้ฟาง ที่แอบกระซิบเล่าเรื่องเขื่อนกับนองสาวตัวเองให้ลุงชัยฟัง หัวเราะกับท่าทางของป๊อป
 
 
" อะไรกันเจ้าป๊อป เจ้าเขื่อนมันก็เพื่อนแกนะ"
 
 
" นั่นแหละครับลุง ยังไงเฟยืก็น้องฟาง มันต้องดูก่อน เฟย์ยังเด็ก"
 
 
" ฟางว่า ฟางแต่พร้อมเฟย์ดีกว่า จะได้จัดงานพร้อมกัน" ฟางแซวป๊อปขึ้น
 
 
" งั้น บอกไอ้เขื่อนให้มาขอเฟย์พรุ่งนี้เลย" ทั้งสามนั่งคุยหัวเราะกันจนเวลาเลยไปกว่าสองชั่วโมง
 
 
" ป๊อปลาก่อนนะครับลุง อย่าลืมไปงานแต่งป๊อปกับฟางนะ"
 
 
" เออ ขับรถดีๆละ" ลุงชัยบอกก่อนเดินมาส่งที่รถ
 
 
" ฟางไปนะค่ะสวัสดีค่ะ"
 
 
" จ้า ไหว้พระนะลูก" แล้วทั้งสองก็ขับรถออกมา
 
 
" ไปไหนต่อดีครับ ไปบ้านป๊อปไหม ไปหาคุณแม่ด้วย รอรับน้องฟินกับปูเป้ด้วย " ถามพร้อมเสนอความคิด
 
 
" ก็ได้ค่ะ  แต่ฟางว่า เราควรจะไปอีกที่หนึ่งก่อนนะ"
 
 
 
 
 
 
 

 
 
 
 
ป๊อป ฟาง จะไปไหนกันน๊ะ...
 
 
 
 

 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

✓ เรื่องนี้ไม่มีเจตนาทำให้บุคคลที่อ้างถึงเสียชื่อเสียง และฉันจะยอมรับผิดเมื่อบุคคลนั้นตำหนิหรือเตื่อนมา

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา