เพียงใจเราเคียงกัน

 

 

 

 

 

" เอ่อ ปะป๊า แล้วแม่จะอยู่กับใครละค่ะ " เด็กน้อยถามขึ้นทำให้เราสองคนเงียบ แล้วมองหน้ากัน

 

 

" ปูเป้ คุณแม่ต้องอยู่รักาตัวเองก่อนนะครับ " ป๊อปปลอบใจลูกสาวตัวเอง

 

 

" แล้วป๊าเมื่อไหร่จะไปเยี่ยมแม่ละค่ะ " ถามป๊อปต่อแบบใจจดใจจ่อ

 

 

" รอวันหยุดก่อนนะครับ ตอนนี้เราไปอยู่บ้านน้าฟางกันก่อนดีกว่า"

 

 

" ค่ะ ไปอยู่บ้านน้าฟาง กับพี่ฟิน แล้วน้าฟางมีลูกมั้ยค่ะ "

 

 

" เออ ยังไม่มีหรอกค่ะ"

 

 

" แล้วแฟนน้าฟางละค่ะ" เด็กน้อยยังคงถามฟางต่อ

 

 

" พอแล้วปูเป้ แก่แดดใหญ่แล้วนะเรานะ " ป๊อปที่ปรามลูกตัวเอง ก่อนจะขับรถถึงบ้านแฟนสาว

 

 

" อ่าว ถึงแล้ว ไปอาบน้ำแต่งตัวแล้วลงมาทานข้าวกันนะค่ะ " ฟางบอกน้องฟินที่ตอนนี้ ตกลงกับปูเป้ว่าจะนอนด้วยกันเรียบร้อยแล้ว

 

 

" ฟาง " เข้าไปกอดแฟนสาวทันทีที่เด็กๆเข้าบ้านไป

 

 

" หือ มีอะไรค่ะป๊อป"

 

 

"ป๊อป จะบอกปูเป้ยัไงดีละ ป๊อปสงสารแกนะ"

 

 

" ใจเย็นๆก็ได้ค่ะป๊อป ค่อยๆให้แกปรับตัวก่อนก็ได้ แล้วเดี๋ยวค่อยบอก"

 

 

" ครับ แต่เราจะแต่งงานกันเดือนหน้าแล้วนิซิ "

 

 

" อย่าคิดมากซิค่ะ ป๊อปต้องใจเย็นๆ ฟางไม่เป้นไรค่ะ  ขอบคุณที่เป็นห่วงนะค่ะ ปะ.......

 

เอาของเข้าบ้านกันเถอะ เดี๋ยวฟางจะรีบทำอาหารให้เด็กๆอีกนะ" 

 

 

 

" ครับ ฟาง ขอบคุณนะ ที่รัก และเข้าใจผม " พูดแล้วก็เดินเข้าบ้านไป

 

 

        ตอนนี้ก็เย็นมากแ้ล้ว เขื่อนที่มาส่งยายเฟย์ก็มาทานข้าวกับเราสองคนด้วย

 

 

" อือ ไอ้ ป๊อป ปาร์ตี้อ่า วันมะรืนนะ " เขื่อนบอกป๊อปปี้

 

 

" อืม แล้วแกพาเฟย์ไปด้วยหรือเปล่า" ป๊อปปี้ถามกลับ

 

 

" ว่าจะพาไปนะ เปิดซักหน่อย " พูดแล้วหันไปมองหน้าแฟนสาวที่ตอนนี้อายม้วนไปแล้ว

 

 

" อืม งั้นคงต้องเอาเด็กๆไปนอนบ้านป๊อปก่อน ฟางโอเคมั้ยครับ"

 

 

" ขอถามน้องฟินก่อนนะค่ะ น้องฟินวันมะรืนพี่กับพี่เฟย์จะไปปาร์ตี้ น้องฟินไปนอนบ้านพี่ป๊อปก่อนได้ไหมค่ะ"

 

 

" ปาร์ตี้ งานแต่งงานพี่ฟางกับพี่ป๊อปเหรอค่ะ น้องฟินไปนอนกับปูเป้ก็ได้ก็ได้ค่ะ" น้องฟินตอบ

 

 

" หือ ป๊าจะแต่งงานกับน้าฟางเหรอค่ะ" เด็กน้อยที่นั่งข้างๆน้องฟินถามขึ้น ทำให้ทุกคนเงียบ

 

 

" ครับ ป๊ากับน้าฟางรักกัน เป็นแฟนกัน ป๊ากับน้าฟางจะแต่งงานกัน" บอกกับลูกสาว

 

 

" ฮือ ฮึก แล้วแม่ละค่ะ ป๊าจะทิ้งแม่กับปูเป้ไป ฮือๆๆ"

 

 

" ปูเป้ ฟังป๊านะ ป๊าไม่มีทางทิ้งหนูหรอก ป๊ากับแม่ไม่ได้รักกัน ไม่ได้เป็นแฟนกัน ป๊ากับแม่เป็นแค่เพื่อนกัน"

 

 

" งั้นที่แม่บอกก็จริงซิค่ะ ว่าปูเป้ไม่ใช่ลูกป๊านะ" ถามสิ่งที่ตัวเองสงสัยมาตลอด

 

 

" เออ คือ  ยังไงป๊าก็รักปูเป้เหมือนลูกแท้ๆนะค่ะ ป๊าไม่ทิ้งปูเป้ไปไหนแน่นอน" ปลอบเด็กน้อย

 

 

" ฮือ ๆๆ ทำไม ปูเป้เป็นลูกใครกันแน่ แล้วแม่กับพ่อหนูอยู่ไหน"

 

 

" ปูเป้ ฟังป๊าก่อนนะ " ตอนนี้ป๊อปกอดลูกสาวไว้ ทุกคนในห้องต้องหยุดทานข้าว หันมามองเด็กน้อยด้วยความ

 

สงสาร เพราะเด็กน้อยแบบเธอ ไม่น่าจะมารับกรรมที่แม่เธอก่อไว้เลย

 

 

" ใช่ ปูเป้ไม่ใช่ลูกป๊า ปูเป้เป็นลูกขอแม่จินนี่ แต่ป๊าก็รักปูเป้เป็นลูกแท้ๆ ปูเป้ต่อไปนี้ น้าฟางจะมาเป็นแม่ให้ปูเป้นะ"

 

 

" ไมป๊าไปอยู่กับน้าฟางเลย ไม่ต้องมาสนใจหนู หนูมันไม่มีพ่อ ฮึก ฮือๆ" วิ่งขึ้นห้องไป

 

 

" ปูเป้ ฟังป๊าก่อน โธ่เว้ย!!! "

 

 

" ป๊อป ใจเย็นๆซิค่ะ  ให้เวลาแกหน่อยซิ "

 

 

" ครับ " ฟังแฟนสาวก่อนจะเดินขึ้นห้องแฟนสาวไป

 

 

" อืม เขื่อนกลับก่อนนะ " แล้วเฟยก็เดินไปส่งเขื่อน แล้วพาน้องฟินขึ้นข้างบนไป

 

 

           ห้องน้องฟิน

 

 

" ฮือๆ ฮึก  แล้วใครเป็นพ่อเรา ฮือๆ" ปูเป้นั่งร้องไห้อยู่

 

 

" อาบน้ำหรือยัง ถ้าอาบเสร็จแล้วจะได้นอนกัน" พูดกับปูเป้แบบไม่ใยดี

 

 

" ยัง " ตอบห้วนๆ

 

 

" ตามใจ ไม่สนใจหรอก " น้องฟฟินพูดเสร็จแล้วเดินไปอาบน้ ก่อนจะล้มตัวลงนอนบนเตียงอย่างไม่สนใจ ตัวเล็ก

 

 

อีกคนที่นั่งสะอื้นอยู่ใกล้ๆเตียง

 

 

" ฮึก อือๆ " เสียงสะอื้น

 

 

" นี่ ถ้าไม่นอนก็เลิกร้องซะ หนวกหู " ฟินบอก

 

 

" ก็พี่ฟิน กำลังจะได้ป๊าไปเป็นพี่นี่ แต่ปูเป้กำลังจะโดนทิ้ง " ตะโกนใส่ฟิน

 

 

" โดนเหมือนกันนั่นแหละ ฉันเกิดมาก็ไม่มีพ่อแม่ ส่วนเธอพ่อกับแม่อยู่ไหนไม่รู้ พี่ป๊อปรักเธอขนาดนี้ก็ดีแล้ว"

 

 

" ไม่ ป๊าไม่รักปูเป้แล้ว"

 

 

" ถ้าเค้าไม่รัก เค้าคงไม่เลี้ยงหรอก ขนาดพ่อแม่เธอยังไม่เลี้ยงเธอเลย " ฟินพูด ทำให้ปูเป้ยิ่งเสียใจไปใหญ่

 

 

" ฮึกๆๆ ฮือ พ่อกับแม่มารับหนูหน่อย หนูไม่อยากอยู่ที่นี่" ดึงแขนปูเป้ให้เดินตามตัวเองออกมา แล้วมาเคาะห้องป๊อปกับฟาง

 

 

" อ่าวน้องฟิน ปูเป้ เป็นอะไรค่ะ" ฟางที่เปิดประตูมาก็ตกใจที่ปูเป้ร้องไห้

 

 

" น้องฟินรำคาญค่ะพี่ฟาง " บอกพี่สาวทั้งๆที่กำลังโกรธอยู่

 

 

" น้องฟิน พูดไม่เพราะลเยนะค่ะ ทำไมว่าน้องแบบนั้น" ฟางตักเตือนน้องฟิน

 

 

" ขอโทษค่ะ งั้นฟินไปนอนกับพี่เฟย์ก็ได้" แล้วน้องฟินก็เดินไป ทิ้งปูเป้ไว้

 

 

"เข้ามานอนกับป๊าิค่ะ" พยุงเด็กน้อยเข้ามานอนในห้องตัวเอง

 

 

" อ่าว มาได้ไงปูเป้" ป๊อปที่นอนดูทีวีอยู่ถามลูกสาว

 

 

" ป๊า ปูเป้จะให้ป๊าเป็นพ่อ ปูเป้ไม่เอาน้าฟาง ป๊าพาปูเป้กลับบ้านกันนะค่ะ"

 

 

" ปุเป้" ป๊อปตะคอกเสียงดังใส่ปูเป้ อย่างโกรธ

 

 

" ป๊อป ใจเย็นๆค่ะ แกเด็กอยู่นะ"

 

 

" ไม่ฟาง เด็กดื้อแบบนี้ ต้องส่งไปอยู่กับแม่ตัวเอง เก็บของซะพรุ่งนี้ป๊าจะไปส่งหาแม่ของปุเป้" ป๊อปตะคอกเด็กน้อยหน้านิ่ง ขนาดที่ฟางยังกลัวหน้าตาเอาจริงแบบนี้ 

 

 

" ป๊า ไม่รักปูเป้แล้วจริงๆด้วย  นี่แนะๆ" วิงไปทุบฟาง

 

 

" ปูเป้ ไปนอนซะ พรุ่งนี้ฉันจะพาเธอไปหาพ่อแม่ของเธอ " สีหน้าโกรธแบบนี้แม้กระทั่งฟางเองยังกลัว

 

 

" ฮึกๆ ฮือๆๆ ฮือ" วิ่งกลับห้องไปอย่างเสียใจ

 

 

" ป๊อป ทำไมทำแบบนั้นกับแกละค่ะ แกจะยิ่งเกลียดฟางนะซิ โธ่ ป๊อปนะป๊อป"

 

 

" ฟาง ป๊อปรู้ว่าดูจะใจร้ายกับแก แต่ยังไงแกก็ต้องอยู่กับพ่อแม่ที่แท้จริง"

 

 

" ป๊อปหมายความว่าไง ป๊อปรู้เหรอว่าใครคือพ่อเด็กอ่า แล้วไม่ห่วงแกเหรอ"

 

 

" ห่วง แต่วันนี้ป๊อปว่า พ่อเค้าคงรักเค้าไม่น้อยกว่าป๊อปหรอก เพียงแต่แค่มาหาเค้าไม่ได้เท่านั้นเอง"

 

 

" ห๊า ป๊อปรู้งั้นเหรอ ว่าใครคือพ่อของปูเป้"

 

 

" อืม วันนี้หลังจากกลับมาจากโรงเรียนป๊อปก็โทรไปปรึกษาคุณแม่ คุณแม่บอกให้ป๊อปคืนลุกให้เค้าซะนะยังไงเค้า

ก็พ่อลูกกัน วันนี้เค้าก็แอบมาหายายปูเป้ที่โรงเรียน ป๊อปเลยมั่นใจว่าที่ผ่านมา จินนี่ไม่ให้เค้าเจอลุกเองมากกว่า

เพราะป๊อปเห็นเค้ามาแอบอยู่แถวบ้านป๊อปนานมากแล้ว แต่พึ่งแ่ใจเมื่อโทรหาคุณแม่เมื่อกี้นี่เอง"

 

 

" ยังไงฟางก็ห้ามไม่ได้ใช่ไหม" ฟางพูดแล้วมองหน้าป๊อป

 

 

" ตอนแรกป๊อปไม่อยากให้แกไปหรอก แต่คิดดูแล้ว เค้าเคยมาขอลูกไปเี้ลี้ยงแต่จินนี่ไม่ยอม ป๊อปก็ไม่ได้ติดใจอะไรที่ลุงจะมาขอหลานไปเลี้ยง แต่วันนี้ป๊อปรู้แล้ว ว่านายจิมมี่ต้องการอยู่ใกล้ๆลูกของเค้า"

 

 

" ระวังความรู้สึกของแกด้วยนะป๊อป ฟางเป็นห่วง ป๊อปเองก็เหมือนกัน ทใจได้แล้วเหรอ ที่จะคืนแกให้พ่อแกอ่า"

 

 

" ทำใจมาตั้งนานแล้วละ แต่ก็ทำไม่ได้ แต่ต้องทำ เพราะมันถูกต้องที่สุดแล้วละฟาง"

 

 

" อืม นอนเถอะค่ะ ดึกมากแล้ว" พูดเสร็จก็ล้มตัวลงนอนกอดแฟนสาวแล้วหลับไป

 

 

   เช้าวันใหม่

 

 

" มาทานข้าวซิ" ป๊อปที่นั่งโต๊ะอาหาร กับ เฟยื ฟาง น้องฟิน อยู่ก่อนหน้า เรียกเด็กตัวเล็กมานั่งรวมโต๊ะ

 

 

" เอ่อ เฟย์ไปทำงานก่อนนะค่ะ เขื่อนมารับแล้ว ป่ะ น้องฟิน" ชวนน้องสาวคนเล็กเดินออกนอกบ้านไป

 

 

" เอ่อ ปูเป้เดี๋ยวน้าฟางไปส่งโรงเรียนนะค่ะ " พูดกับเด็กสาวที่เอาแต่จ้องหน้าเธอ

 

 

" ไม่ต้องหรอก หนูฟาง ให้พ่อเค้ามารับเค้าไปส่ง หนูไปทำงานกับตาป๊อปเถอะลูก" คุณแม่ป๊อปเดินเข้ามาแล้วพูด

 

 

" เอ่อ คุณแม่ค่ะ ฟางว่ามันเร็วไปมั้ยค่ะ แกยังเด็กอยู่นะค่ะ"

 

 

" ไม่แล้วละฟางป๊อปว่า ปูเป้ควรจะไปอยู่กับพ่อแม่แท้ๆของเค้า เราสองคนก็แค่พ่อแม่ปลอมๆ เค้าไม่รักเราหรอก"

 

 

" ฮึก ไม่จริงนะค่ะ" ปูเป้เถียงป๊อป

 

 

" ไม่จริงได้ยังไง ก็ปูเป้บอกป๊าเองว่าจะจะไม่เอาน้าฟางเป็นแม่ แล้วป๊ากับน้าฟางเป็นแฟนกัน มันก้คือไม่เอาป๊าเป็นพ่อด้วยนะซิ"

 

 

"ไม่ ปูเป้หมายถึงน้าฟางคนเดียวต่างหาก ปูเป้จะเอาแม่จินนี่"

 

 

" ไม่ได้ เพราะกับแม่จินนี่ไม่ใช่แฟนกัน แล้วแฟนแม่จินนี่ก็คือพ่อจริงๆของปูเป้ "

 

 

" ไม่เอานะค่ะป๊า ปูเป้อยากอยู่กับปป๊า "

 

 

" ป๊ารู้ แต่น้าฟางรักปูเป้จริงๆนะ ปูเป้ให้น้าฟางอยู่กับเราได้มั้ยครับ "

 

 

" ฮึกๆๆ ได้ค่ะ ปูเป้รักป๊า ปูเป้ไม่รักแม่จินนี่ แม่จินนี่ตีปูเป้ " เด็กน้อยวิ่งไปกอดป๊อปปี้

 

 

   ฟางกับแม่ป๊อปปี้ ยืนมองพ่อลูกด้วยรอยยิ้ม แผนนี้คงได้ผลแล้วซินะ

 

 

" แต่ปูเป้จะรักน้าฟางก็ต่อเมื่อ น้าฟางยอมทำตามที่ปูเป้ขอร้องก่อนนะค่ะ "

 

 

" อะไรค่ะปูเป้ บอกน้าฟางซิค่ะ น้าฟางจะทำให้" ฟางก้มลงถามเด็กน้อย

 

 

" น้าฟางกับป๊า ต้องมีน้องให้ปูเป้ด้วยนะค่ะ" บอกแล้วยิ้มๆ วิ่งไปหาคุณย่าแล้วกอดย่าไว้

 

 

" ได้เลย ป๊าสัญญา จะเอากี่คนบอกมาได้เลย" ป๊อปที่มองฟางที่อายหน้าแดงแล้วตอบลูกสาว

 

 

" ป๊อปบ้า " ฟางอายจนตีแขนป๊อปปี้

 

 

" เอาละๆ ยายปูเป้ไปกับย่าเลยนะลุก คืนนี้มีปาร์ตี้ไม่ใช่เหรอ" 

 

 

" ครับคุณแม่ ไงฝากน้องฟินอีกคนนะครับ"

 

 

" ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก ไปเที่ยวกันให่สนุกเถอะลูก.."  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

    ตอนหน้า เจอกับงานเลี้ยงนะจ๊ะ