เพียงใจเราเคียงกัน

 

 

 

              กลับมาถึงบ้านแฟนหนุ่ม ก็รอแฟนหนุ่มอยู่ข้างล่างปล่อยให้แฟนหนุ่มขึ้นไปเก็บของใช้ที่จำเป็น 

 

 

"น้ำค่ะคุณฟาง"

 

 

"ขอบคุณค่ะ" รับน้ำจากแม่บ้าน แล้วนั่งอ่านนิตยาสารรอแฟนหนุ่ม

 

 

สามสิบนาทีผ่านไป

 

 

"ฟาง เรียบร้อยแล้วครับ"

 

 

"แน่ใจนะป๊อป เช็คของดีแล้วนะค่ะ"

 

 

"ไม่น่าจะลืมอะไรแล้วนะ ถ้าลืมค่อยกลับมาเอา"

 

 

"ค่ัะ แล้วไปไหนต่อค่ะเนี่ย"

 

 

"ไปรับยายปูเป้ กับน้องฟินก่อนละกันครับ" บอกแฟนสาว ก่อนจะเดินมายังรถส่วนตัว

 

 

"ป๊อป เย็นนี้อยากกินอะไรเป็นพิเศษหรือเปล่า ฟางจะได้ทำให้"

 

 

"อืม แน่ใจนะว่าจะทำให้อ่า"

 

 

"แน่ใจซิ แต่อย่าอยากกินอะไรที่ยากเกินไปนะ ทำไม่เป็น"

 

 

"ป๊อป กินไม่ยากหรอก ฟางทำให้ได้แน่" ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์

 

 

"อย่ายิ้มแบบนี้นะ เดี๋ยวไม่ให้นอนด้วยเลยนะ"

 

 

"โอ๋ๆๆๆ อย่าไล่ป๊อปเลยนะ ให้ป๊อปนอนด้วยคนน๊ะ" ไม่พูดเปล่า เอื้อมมือไปโยกศรีษะหญิงสาวเบาๆ

 

 

"ป๊อป ผมยุ่ง" ปัดมือแฟนหนุ่มออก หน้ามุ่ยใส่เค้าเล็กน้อย แต่ดูเหมือนเค้าจะไม่กลัวเธอกลับยิ้มหน้าระรื่น

 

 

ณ.โรงเรียนน้องฟินกับปูเป้

 

 

"พี่ฟางงงงงงง" เรียกชื่อพี่สาวแล้ววิ่งมาเข้ามากอด

 

 

"ว่าไงค่ะ น้องฟิน วันนี้เรียนสนุกหรือเปล่าค่ะ"

 

 

"สวัสดีค่ะพี่ป๊อป วันนี้ก็เรียนสนุกดีค่ะ"

 

 

"ป๊อป แล้วปูเป้รออยู่ตรงไหนละ" หันไปถามแฟนหนุ่มที่ยืนชะเง้อคออยู่

 

 

"ปรกติ จะยืนรอที่นี่นะ แต่ทำไมวันนี้ไม่มาซักที ฟางกับน้องฟินรอป๊อปก่อนนะ เข้าไปตามหน่อยดีกว่า"

 

 

"ค่ะ เดี๋ยวฟางกับน้องฟินรออยู่ตรงนี้ " แล้วป๊อปก็เดินเข้าไปข้างใน

 

 

-----------------------------------------------------------------------------------------------

 

 

"ลุงจิมมี่ อันนี้อร่อยจัง"

 

 

"อร่อยก็กินเยอะๆนะลูก แล้ววันนี้สนุกมั้ย"

 

 

"สนุกดีค่ะ แล้วลุงจิมมี่ไม่ไปรับลูกของลุงเหรอค่ะ"

 

 

"เออ เอ่อ ลุงไม่มีลูกหรอก"

 

 

"เหรอค่ะ น่าสงสารลุงจัง ดีนะที่ปูเป้มีปะป๊า"

 

 

"แล้ว ปะป๊าเค้ายังไม่มารับอีกเหรอ"

 

 

"ไม่รู้เหมือนกันค่ะ งั้นเดี๋ยวปูเป้ไปก่อนนะค่ะ"

 

 

"ดะ เดี๋ยวซิ ลุงขอกอดหน่อยนะ"

 

 

"ค่ะ จุ๊บ" แล้วปูเป้ก็ก้มหอมแก้มลุงจิมมี่  "หนูไปหาปะป๊าก่อนนะค่ะ"

 

 

"อะหะ เดินดีๆนะลูก" หลังจกที่เด็กสาววิ่งออกไป เค้าก็น้ำตาไหล มองตามหนูน้อยไป เมื่อเค้าว่างเค้ามักจะแวะมา

 

 

หาเธอที่โรงเรียนบ่อยๆ เพราะเวลาเค้าไปหาเด็กน้องคนนี้ทีบ้าน จินนี่ซึ่งมีศักดิ์เป็นน้องสาวเธอ

 

 

ก็ไม่ให้เค้าพบเด็กน้อย ให้เธอพามาหาที่บ้าน เธอยิ่งไม่มาใหญ่เลย เค้าคิดถึงเด็กน้อย เลยต้องแอบมาหาบ่อยๆ 

 

 

"พ่อคิดถึงลูกนะ" พูดกับตัวเองเบาๆ

 

 

ชายหนุ่มที่แอบยืนมองพี่ชายของจินนี่กับลูกสาวของตัวเองที่ยืนคุยกัน เหมือนกับรู้จักกันมานาน

 

 

ทั้งๆที่เค้าก็รู้จักกับนายจิมมี่แค่ผิวเผิน ส่วนเด็กน้อยน่าจะไม่เคยเจอเลยด้วยซ้ำ พยายามจะคิดว่าเค้าคงคิดถึงหลาน

 

 

เลยมาเที่ยวหาหลานละมั้ง แต่ก็ยังติดใจอยู่ ทั้งๆที่จินนี่ปฎิเสธที่จะพาเธอกลับบ้านมาโดยตลอด เธอให้เหตุผลว่า

 

 

ทางบ้านเธอรังเกียจเธอกับเด็กน้อย ทั้งๆที่สิ่งที่เค้าเห็น มันกลับตรงกันข้าม เห็นเด็กน้อยวิ่งออกมาจากตรงนั้น

 

 

เลยเดินไปหาเด็กน้อย

 

 

"ปูเป้ "

 

 

"ปะป๊า " วิ่งมากอดชายหนุ่มไว้

 

 

"ไปไหนมาห๊ะ ป๊ารอตั้งนานเลยเดินเข้ามาเนี่ย"

 

 

"อ่อ ไปกินขนมกับลุงจิมมี่มาค่ะ"

 

 

"อ่อ แล้วหนูรู้จักกับลุงจิมมี่เหรอลูก"

 

 

"ก็รู้ซิค่ะ พี่ชายของคุณแม่ ลุงจิมมี่ซื้อขนมมาให้ปูเป้บ่อยจะตาย"

 

 

"หือ มาหาหนูบ่อยเหรอลูกค่ะ"

 

 

"ค่ะ มาหาเกือบทุกวันเลยค่ะ ปะป๊าถามทำไมเหรอค่ะ"

 

 

"ป่าวหรอกลูก รีบไปเถอะน้าฟางกับพี่ฟินรอเรานานแล้ว" 

 

 

"ค่ะ ปุเป้จะไปเล่นกับพี่ฟิน เร็วๆค่ะ"

 

 

วิ่งนำชายหนุ่มตรงไปยังที่ที่ฟางกับน้องฟินรออยู่

 

 

"สวัสดีค่ะน้าฟาง พี่ฟิน"

 

 

"สวัสดีค่ะ ปูเป้" ฟางทักตอบ

 

 

"แหม๋ เห็นน้าฟางกับพี่ฟินลืมป๊าเลยนะ"

 

 

"แฮะๆ พอดีปูเป้ดีใจไปหน่อย"

 

 

"แหม งั้นต่อไปนี้เราย้ายบ้านไปอยู่กับน้าฟางดีมั้ยค่ะ"

 

 

"เย้ ปู้เป้จะได้เล่นกับพี่ฟินแล้ว เยเย้"

 

 

"เอาละๆ ปะขึ้นรถกันดีกว่านะ" ป๊อปปี้บอก

 

 

พอขึ้นรถมา ทุกคนก้สังเกตุอาการปูเป้ที่ดูเปลี่ยนไปจากร่าเริง เป็นซึมๆ

 

 

"ปูเป้ เป็นอะไรไปลูก"

 

 

"เอ่อ ปะป๊า แล้วแม่จะอยู่กับใครละค่ะ" ตอนนี้

 

 

 

เดี๋ยวมาอัพใหม่นะ ตอนนี้บิ้วไม่ขึ้นเลย