เพียงใจเราเคียงกัน

 
 
 
             "อะ นี่รูปนางฟาง แล้วก็แผนที่ที่ทำงานมัน" 
 
 
"ว้าววว สวยนี่นา ทำงานที่โรงพยาบาลซะด้วย"
 
 
"มันเป็นหมอนะ อีกอย่างถ้าเอามันไปขายคงได้ราคาดี ดูจากน่าตาแล้ว"
 
 
"หึ สวยๆอย่างนี้ฉันคงต้องเก็บไว้เองแล้วละ "
 
 
"ตามใจนายแล้วกัน แต่อย่าให้มันกลับมาแย่งป๊อปของฉันอีก"
 
 
"ถึงว่า ทำไมไอ้ป๊อปอะไรนั่นถึงหลง สวยแบบนี้นี่เอง แล้วไอ้เนี่ยจะเอายังไง"
 
 
"ถ้ามันยังไม่เลิกยุ่งเรื่องของฉัน ฉันก็จะฆ่ามันทิ้งซะ แต่ตอนนี้ขังมันไว้แบบนี้ก่อนละกัน"
 
 
"แล้วไอ้ป๊อปมันไม่กลับมาเจอเหรอ"
 
 
"ไม่หรอก ป๊อปย้ายไปอยู่บ้านใหญ่แล้ว คงไม่กลับมาง่ายๆ ถ้ายังมีนางฟางอยู่" น่าตาจินนี่แค้นฟางมาก
 
 
"เธอนี่ก็แปลก เค้าไม่รักก็ยังจะทำ ทั้งๆที่รู้ว่าจะโดนเกลียด ผู้หญิงอย่างเธอเนี่ย สกปรกดีฉันชอบ"
 
 
"นาย พูดมากไปแล้วนะ"
 
 
"หึ แล้วจะทำไมฉัน จำไว้นะจินนี่ เมื่อไหร่ที่ฉันต้องการเธอต้องมา ไม่งั้นครอบครัวเธอ......."
 
 
"..........................." จินนี่เงียบ กลัวคำขู่ของคนที่มีอิทธิพลมากๆพอสมควรคนนี้
 
 
"อ่อ ผัวเธอทั้งสองคนไม่ไหวเลยนะ แม่เธอด้วยติดหนี้พนันฉันหลายล้านแล้วนะ หาอะไรมาคืนด้วยละ"
 
 
เค้าพูดหมายถึงพ่อเลี้ยง และพี่ชายไม่แท้ของเธอนั่นเอง แล้วก็เดินออกบ้านไป
 
 
"แกมันเลว คนอย่างแก พอหมดประโยชน์ฉันจะจ้างคนยิงทิ้งซะ" จินนี่พูดหลังจากที่นายนั่นเดินออกไป
 
 
ณ.บ้านฟาง
 
 
"ฟาง ทำอะไรอยู่" ป๊อปที่เลิกงานก็ไปรับปูเป้ตรงมาบ้านแฟนสาวทันที
 
 
"อ่าว ป๊อปเลิกงานแล้วเหรอค่ะ ฟางเพิ่งอบคุ๊กกี้เสร็จ ทานก่อนนะค่ะ"
 
 
พูดเสร็จ ก็เดินไปในครัว หยิบน้ำกับขนมออกมาให้แฟนกับเด็กน้อยทันที
 
 
"น้าฟางค่ะ พี่ฟินมาหรือยังค่ะ" ปูเป้ถามหาน้องฟิน
 
 
"ยังค่ะ เดี๋ยวก็มาแล้วละค่ะ น้าเฟย์กับน้าเขื่อนไปรับอยู่ค่ะ"
 
 
เวลาผ่านไปหนึ่งชั่วโมง
 
 
"พี่ฟาง พี่ป๊อปสวัสดีค่ะ"
 
 
"อ่าวยายเฟย์ น้องฟินทำไมมาช้านักละ"
 
 
"ก็เพื่อนพี่ป๊อปนะซิ จะมารับเฟย์โทรไปก็ไม่มารับ รอไม่ไหวเลยนั่งแท็กซี่มาเนี่ย"เฟย์บ่น
 
 
"อ่าว ไอ้เขื่อนออกบริษัทมาตั้งแต่บ่ายแล้วนะ" ป๊อปบอก
 
 
"ไม่รู้แหละ จะงอนให้เข็ดเลย" เฟย์พูด
 
 
"แ้ล้วทำไมไม่ดทรบอกพี่ละ พี่จะได้ไปรับ"
 
 
"เฟย์เห็นว่ามันเย็นมากแล้วนะค่ะ เลยตัดสินใจนั่งแท็กซี่ไปหาน้องฟิน แล้วรีบกลับมานี่ละค่ะ"
 
 
"วันหลังโทรบอกพี่นะ พี่เป็นห่วง"
 
 
"น้องฟินไปเล่นกับปูเป้ก่อนนะค่ะ" น้องฟินที่เงียบไปบอกแล้วพาปูเป้เดินออกไป
 
 
"เขื่อนเป็นอะไรหรือเปล่าป๊อป ลองโทรหาหน่อยซิค่ะ" บอกแฟนหนุ่ม
 
 
"ไม่มีใครรับอ่าฟาง ปรกติมันไม่เคยเป็นแบบนี้นะ"
 
 
"พี่ป๊อปพี่ฟาง เขื่อนจะเป็นอะไรหรือเปล่าค่ะ เฟย์ใจคอไม่ค่อยดีเลย"
 
 
"เฟย์ อย่าเพิ่งคิดมากนะ เขื่อนอาจจะติดธุระจริงๆก็ได้" ปลอบน้องสาว ทั้งๆที่ตัวเองกังวลเรื่องที่คุยกับเขื่อนมากกว่า
 
 
"งั้นเฟย์ ขึ้นห้องก่อนนะค่ะ"
 
 
"จ้า อย่าคิดมากละ" ตะโกนบอกน้องสาว ทั้งๆที่ตัวเองก็เครียดไม่แพ้กัน
 
 
"ฟาง มีอะไรหรือเปล่า" ป๊อปปี้ที่สังเกตุเห็นหน้าแฟนสาวถามขึ้น
 
 
"เปล่าค่ะ " ตอบแล้วยิ้มกลบเกลื่อนไป
 
 
"จริงนะ ป๊อปเป็นห่วงฟางนะ"
 
 
"ค่ะ ขอบคุณป๊อปมากนะค่ะ"
 
 
"ป๊อปจะรอ วันที่ฟางพร้อมจะบอกป๊อปนะ" ฟางที่กระตุกเล็กน้องกับคำพูดของป๊อป แต่ก็เงียบไว้
 
 
หลังจากป๊อปปี้ ขอตัวกลับบ้านแล้วกำลังขับรถออกไปนั้น ฟางกลองโทรหาเขื่อนอีกครั้งหนึ่ง
 
 
"ฮัลโหลเขื่อน นายอยู่ไหนนะ ทุกคนเป็นห่วงนายมากนะ"
 
 
"หึหึ รวมถึงเธอด้วยเหรอ"
 
 
"จินนี่" ฟางเรียกชื่อหญิงที่รับโทรศัพท์เขื่อนออกมา
 
 
"ไง สวัสดีค่ะคุณหมอ ยังจำฉันได้เหรอค่ะ"
 
 
"เธอต้องการอะไรกันแน่"
 
 
"แค่เธอเลิกยุ่งกับป๊อป เขื่อนก็จะปลอดภัย"
 
 
"จินนี่ เธอคิดผิดแล้วนะว่าที่เธอทำ มันจะยิ่งทำให้ป๊อปเกลียดเธอ หยุดเถอะ"
 
 
"หึหึ แกไม่ต้องมาสอนฉัน ถ้าอยากให้มันปลอดภัย อย่าบอกใคร แล้วเลิกกับป๊อปไปซะ"
 
 
"จินนี่ เธอหยุดเถอะ เขื่อนเป็นเพื่อนรักเธอนะ เค้ารักเธอมากนะจินนี่"
 
 
"รักเหรอ รักแล้วทำไมถึงไม่ช่วยให้ป๊อปรักฉัน"
 
 
"ก็เพราะเขื่อนรักมั้งเธอ รักทั้งป๊อปไง เขื่อนถึงไม่อยากให้เพื่อนที่เค้ารักต้องเกลียดกัน" ฟางพยายามกล่อม
 
 
"เหรอ เธอนี่สมกับเป็นจิตรแพทย์จริงๆเลยนะ แต่ฉันไม่โง่พอเชื่อคนที่กำลังจะแย่งป๊อปไปหรอก"
 
 
"ตามใจเธอละกัน เอาเป็นว่าฉันขอเวลาทำใจสามวัน ระหว่างนั้นช่วยดูแลเขื่อนด้วย แล้วฉันจะเลิกกับป๊อป"
 
 
"ต่อรองเก่งนะคุณหมอ"
 
 
"ถือว่าฉันขอร้อง ขอแค่ฉันได้บอกลาเค้า แค่สามวันเท่านั้นแล้วฉันจะเลิกกับเค้าเอง"
 
 
"ได้ แล้วอย่าเอาเรื่องนี้ไปบอกใครละ ไม่งั้นเขื่อน ตาย" จินนี่ขู่ฉันแล้วกดวางโทรศัพท์ไป
 
 
"สามวัน แล้วฉันจะทำยังไงดีเนี่ย ฉันจะช่วยนายยังไงดี เพราะฉันแท้ๆเลย" พูดกับตัวเองเบาๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
เดี๋ยวคืนนี้มาอัพต่อนะ ตอนนี้ง่วงมาก
 
 
 
ฟี้ววววววววววววววววววววววว