เพียงใจเราเคียงกัน

 
 
 
     รถคันงามวิ่งออกจากที่ทำงานด้วยความเร็วสูง มุ่งหน้าสู่บ้านของแฟนสาว เพียงเพื่อจะไปพบกับพี่สาวของแฟน
 
 
" ฟาง รอนานมั้ย" เขื่อนที่มาถึงถามฟาง
 
 
"อ่อ เขื่อนขอโทษนะที่กวนเวลา แต่ถ้าไม่ใช่เวลานี้ ยายเฟย์กับป๊อปก็ต้องอยู่"
 
 
"อืม" ตอบฟางแล้วเดินไปนั่งที่โซฟา
 
 
"เขื่อน ฟางอยากรู้เรื่องป๊อป ช่วยเล่าให้ฟังหน่อยได้ไหม"
 
 
"ฟาง ถามจริงๆ ทำไมถึงอยากรู้ตอนนี้ แล้วรู้จักลุงชัยได้ยังไง" เขื่อนถามฟางน่าตาจริงจัง
 
 
"เฮ้อ คงต้องเล่าซินะ แต่เขื่อนสัญญานะ ว่าอย่าบอกป๊อป" ฟางบอกเขื่อน
 
 
"อืม ว่าไง"
 
 
"คือ มีผู้หญิงคนหนึ่งเค้ามารักษากับฟาง เค้าแปลกๆไม่เหมือนคนไข้ทั่วไป จนมาเมื่อวาน ฟางถึงรู้ว่าเธอคือจินนี่
 
คนที่เป็นแม่ของปูเป้ แต่อาการเธอแปลกๆไง เธอเหมือนคนที่ไม่ได้ลืมอะไรซักอย่าง เหมือนเธอแต่งเรื่องขึ้นมา
 
มากกว่าที่จะความจำเสื่อมนะ ฟางเลยอยากรู้เรื่องนี้ขึ้นมา"
 
 
 
"เก่งจังนะ คุณหมอ แล้วจินนี่แต่งให้ฟางฟังว่าไงละ ฉันอยากรู้ก่อนที่จะเล่าอ่า"
 
 
"ก็ เธอไม่ได้ลืมอดีต แต่เธอก็ไม่ยอมบอกว่าใครทำเธอ เพราะเธอต้องการป๊อป จากการที่เธอขู่ฟางมาน่าจะเป็นแบบนี้นะ"
 
 
"โป๊ะเชะ จินนี่กล้าไปหาฟางเลยเหรอ ถ้าไอ้ป๊อปรู้ตายแน่ๆ เฮ้อ"
 
 
"เขื่อน เล่าให้ฟางฟังเถอะ "
 
 
"โอเคๆ ก็วันเกิดเหตุฉันกับไอ้ป๊อปก็เจอจินนี่ที่มีสภาพเหมือนโดนข่มขืน พอไปโรงพยาบาลเค้าก็ยืนยันว่าเธอโดน
 
ข่มขืน ฉันเลยแค้นคนที่มาทำเพื่อนฉัน แต่ครอบครัวจินนี่ก็แปลกๆ ไม่ยอมแจ้งความหรือทำอะไรเลย ถ้ากลัวจินนี่
 
อายฉันยังพอเข้าใจบ้าง แต่ที่ไล่ให้จินนี่มาอยู่กับไอ้ป๊อป แล้วพอท้องกลับมาจะเอาเรื่องไอ้ป๊อป มันเลยทำให้ฉัน
 
กับคุณป้าจ้างคนสืบเรื่องนี้เองแบบไม่ให้ใครรู้แม้แต่ไอ้ป๊อป"
 
 
 
" อืม แล้วไงต่อเหรอ"
 
 
"เรื่องนี้ พอสืบไปสืบมามีคนเกี่ยวข้องอยู่สามคน คือจินนี่ พี่ชายจินนี่ ทีเจ "
 
 
"เดี๋ยวพี่ชายจินนี่ มาเกี่ยวอะไรด้วยละ"
 
 
"เกี่ยวซิ เกี่ยวมากๆเลยละ"
 
 
"งง เอาเหอะ เล่าต่อเถอะ"
 
 
"ฉันลงทุนตามไอ้ทีเจไปทุกๆที่ เพราะลุงชัยบอกว่าเห็นมันเข้าไปหาจินนี่คนสุดท้าย ฉันสงสัยมันฉันเลยสะกดรอย
 
ตามมันไป จนมีอยู่วันนึงฉันเจอทีเจนั่งที่สวนสาธารณะ ฉันนั่งดูหมอนั่นอยู่นาน แล้วจู่ๆจินนี่ก็มาหาทีเจ แล้วหลังจาก
 
นั้นทีเจก็ย้ายไปต่างประเทศ เลยไม่เจออีกเลย" 
 
 
 
"จินนี่ พูดอะไรกับทีเจ แสดงว่าทั้งหมดอาจจะเป็นฝีมือทีเจ งั้นเหรอ"
 
 
"ก็อาจเป็นไปได้ แต่ลุงชัยก็บอกก่อนว่าก่อนเจอจินนี่ เห็นพี่ชายเธอเดินออกมาจากโรงยิม"
 
 
"แต่ก็ก็ไม่น่าจะเกี่ยวข้องกันได้"
 
 
"ทำไมละ" เขื่อนถามฟาง
 
 
"เพราะถ้าเป็นฝีมือของพี่ชายเธอ ยายปูเป้ก็มีสิทธิ์ที่ออกมาไม่สมบูรณ์มากกว่าที่จะสมบูรณ์แบบนี้นะซิ"
 
 
"แล้วถ้าเป็นลูกติดพ่อเลี้ยงละ คนละพ่อคนละแม่กันละ จะเกี่ยวหรือเปล่า"
 
 
"ห๊ะ จริงเหรอ"
 
 
"อืม หลังจากที่สืบเรื่องของทีเจเสร็จ ฉันก็ลองสืบดู ก็รู้ว่าจินนี่มีความสัมพันธ์ลับๆกับพี่ชายเธอ"
 
 
"ห๊ะ เป็นไปได้ยังไงกัน"
 
 
"ก็ถึงบอกไง ถ้าไอ้ป๊อปรู้ มันฆ่าจินนี่ทิ้งแน่ ที่มายุ่งกับครอบครัวมัน"
 
 
"แล้วสรุป ใครคือพ่อปูเป้"
 
 
"พอดี พอรู้เรื่องพี่ชายจินนี่แ้ล้ว คุณป้าสั่งให้หยุดสืบ เพราะสงสารยัยปูเป้ ที่มารับกรรมที่จินนี่ก่อนะ"
 
 
"ออ แล้วตอนนี้พี่ชายจินนี่อยู่ไหน"
 
 
"ฟาง ฉันขอเตือนนะ ว่าเธออย่าสืบเลยจะทำอะไรช่วยบอกฉันก่อน ไอ้ป๊อปมันรักเธอมากนะ"
 
 
"แต่ฉันต้องการให้มันจบ ช่วยเข้าใจด้วยเถอะเขื่อน"
 
 
"จินนี่ขู่อะไรเธอ" เขื่อนถาม
 
 
"ขู่ทั่วไปว่าจะร้ายนะ ฉันไม่ได้กลัวหรอกถ้าเป็นฉัน แต่ถ้าเป็นยายเฟย์ น้องฟิน น้องปูเป้ละเขื่อน พวกเราจะทำยังไง"
 
 
"ก็จริงของเธอนะ แต่งานนี้เราต้องรอบคอบ อย่าให้ไอ้ป๊อปรู้ เพราะจากนิสัยมันแล้ว แผนแตกแน่ๆ"
 
 
"ตอนนี้ก็ได้แต่พยายามห่างป๊อป จนกว่าจะหาพ่อปูเป้ได้ "
 
 
"ฟาง ถ้าหาพ่อยายปู้เป้ได้แล้วจินนี่จะหยุดเหรอ อีกอย่างปูเป้จะคิดยังไง เธอคิดดีๆนะ"
 
 
"จริงซิ งั้นฉันควรทำยังไงดีละเขื่อน" ฉันปรึกษาเขื่อน
 
 
"เขื่อนว่า ฟางยั่วเสือออกจากถ้ำดีกว่านะ"
 
 
"ยังไง"
 
 
"ก็ ทำตัวเหมือนเดิม ไม่สนใจคำขู่ จับตาดูจินนี่ เขื่อนจะจ้างคนสะกดรอยตามจินนี่เอง"
 
 
"อืม งั้นก็ได้"
 
 
"ส่วนเรื่องพ่อปูเป้นะ ไม่ต้องหาหรอก เพราะมีเธอกับไอ้ป๊อปก็พอแล้วมั้ง"
 
 
"อืม ขอบใจนะเขื่อน ขอบใจมากๆ"
 
 
"ไม่เป็นไร ช่วยยกเฟย์ให้ด้วยละกัน" บอกอย่างอารมณ์ดีก่อนขับรถออกไป
 
 
 
ฟางเขื่อนขอโทษนะที่โกหกไป เพราะเขื่อนไม่รู้ว่าจินนี่จะกล้าทำกับฟางขนาดนี้ แต่ยังไงจินนี่ก็เคยเป็นเพื่อน
 
เขื่อนอยากลองเตือนเธออีกซักครั้งนึง เพียงครั้งเดียวเท่านั้น แล้วถ้าไม่มีอะไรดีขึ้น คุณป้าคงจะจัดการอย่างเด็ดขาด
 
 
ย้อนกลับไปหลังวางสายจากฟาง
 
 
"คุณป้าครับ ฟางน่าจะรู้ความจริงเรื่องนั้นแล้วนะครับ" ยกหูโทรศัพท์คุยกับแม่ป๊อปปี้
 
 
"ห๊ะ งั้นเขื่อนอย่าให้หนูฟางเข้าไปยุ่งนะลูก เดี๋ยวป้าจัดการเอง"
 
 
"ครับๆ คุณป้าครับ เขื่อนขอคุยกับจินนี่เองก่อนได้ไหมครับ ถ้าไม่มีอะไรดีขึ้น เขื่อนจะให้ป้าจัดการตามสมควร"
 
 
"โธ่ นึกว่าอะไร ป้าก็ไม่ได้ใจยักษ์ใจมารขนาดนั้น แต่อย่ามายุ่งกับหนูฟางละกัน ป้าไม่ยอม"
 
 
"ครับ" วางสายจากแม่ป๊อป แล้วขับรถมาหาฟาง
 
 
 
ณ.บ้านป๊อปปี้
 
 
"จินนี่ อยู่ไหม" เขื่อนลงรถมาถามหาเธอ
 
 
"อ่าวเขื่อน ป๊อปปี้ละ" จินนี่เห็นหน้าเขื่อนก็ถามหาป๊อปปี้
 
 
"ฉันจะมาบอกให้ปล่อยไอ้ป๊อปไปซะ"
 
 
"ไม่ ไม่มีทาง"
 
 
"ถ้าแกไม่ปล่อย ฉันจะบอกไอ้ป๊อปเรื่องปูเป้"
 
 
"เขื่อนนายไม่กล้าหรอก" จินนี่ขู่กลับ
 
 
"หึๆ เธอคิดผิดไปแล้วจินนี่ ฟางเค้ารู้เรื่องเธอตั้งนานแล้ว เรื่องนี้ไอ้ป๊อปคนเดียวที่ไม่รู้ อย่าขู่ฟางซะให้ยากเลย"
 
 
"ไม่จริง แกโกหก ยายนั่นไม่รู้อะไรเลยซักอย่าง"
 
 
"รู้ซิ รู้จักพี่ชายเธอ นายทีเจ ฟางรู้หมด" เขื่อนที่บอกออกไป
 
 
"ไม่ ไม่จริง นางฟางไม่รู้"
 
 
"รู้ รู้แม้กระทั่งว่า เธอไม่ได้โดนข่มขืน แต่เธอมีลูกกับพี่ชายตัวเอง แล้วครอบครัวเธอยัดเธอให้ไอ้ป๊อป"
 
 
"ไม่ แก ออกไป ไม่ กรี๊ดดดดดดดดดดด" จินนี่กรีดร้อง
 
 
"เธอนะ จริงๆแล้วเป็นเมียน้อยพ่อตัวเองด้วย แต่ที่ท้องเพราะวันนั้นเธอโดนพี่เธอจับได้ว่ามีอะไรกับพ่อเค้า เลย..."
 
 
"ออกไป แกออกไป" ไล่เขื่อน
 
 
"นี่มันยังน้อยนะ มันยังไม่รวมที่เธอ ให้ทีเจกิ๊กเธอทำอะไรอีก อย่าคิดว่าพวกเราโง่"
 
 
"เขื่อน แกอย่าบอกป๊อปนะ ฉันรักเค้า" ร้องไห้กอดเข่าเขื่อน
 
 
"แกรักมัน แต่แกทำกับมันแบบนี้ได้ยังไง " เขื่อนถามจินนี่
 
 
"ฉันไม่ได้เต็มใจมีอะไรกับพ่อฉันนะ ฉันโดนรังแก"
 
 
"ไม่จริงหรอก แกนะเป็นเมียเค้า ตอนที่เค้าโวยวายที่บ้านไอ้ป๊อป เพราะเค้าหึงแก และแม่แกเลยห้ามไว้ แล้วบอกความจริงกับพ่อแก ว่าแกท้องกับใคร เค้าเลยยอมปล่อยแกง่ายๆ"
 
 
"แกรู้" จินนี่ที่ได้ยิน หยิบมีดในครัวขึ้นมาก่อนจะวิ่งตรงไปหาเขื่อน แต่เขื่อนสามารถหลบทันก่อน
 
 
"ถ้าไม่มีแก ก็ไม่มีใครรู้" จินนี่ที่ถือมีดแล้วแล้วกำลังจะแงเขื่อน
 
 
"ปึ๊ก" เขื่อนที่บีบข้อมือที่เธอถือมีดไว้อย่างเต็็มแรง ทำให้มีดหล่น
 
 
"เอาละ เธอไปซะจินนี่ ก่อนฉันจะเรียกตำรวจ" เขื่อนขู่จินนี่
 
 
"ปั๊กกกกก โอ้ย" เสียงเขื่อนที่โดนทุบร้องขึ้น แล้วสลบไป
 
 
"ทำไมมาช้าละ ฉันเกือบพลาดแล้วนะ" จินนี่พูดกับใครคนนึง
 
 
"เอาน่า แล้วไอ้นี่ละ ฆ่าเลยไหม"
 
 
"เดี๋ยวก่อน เอามันไปขังก่อน เผื่อมีประโยชน์"
 
 
"อืม จะฆ่าเมื่อไหร่ก็บอกละกัน" แล้วเค้าก็เดินออกไป
 
 
"หึหึ ฉันเตือนแกแล้วนะ ว่ารู้มากตายเร็ว แต่แกก็ยัง.....หึหึ นังฟาง รายต่อไปคือแก"