เพียงใจเราเคียงกัน
เขียนโดย 
jookjoom
วันที่ 11 กรกฎาคม พ.ศ. 2555 เวลา 13.40 น.
แก้ไขเมื่อ 25 กรกฎาคม พ.ศ. 2564 22.01 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
12)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
สรุปเรื่องมันเป็นยังไงกันแน่ป๊อปปี้ ฉันจะเชื่อเค้าได้ไหม แล้วฉันจะทำยังไงดีละ
หลังจากที่จินนี่กลับไป ก็นั่งคิดทบทวน ตบตีกับความคิดอยู่นาน จนเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น
"ฮัลโหล" ฟางรับโทรศัพท์
"ฟาง รับช้าจัง ติดคนไข้เหรอคับ วันนี้ป๊อปเลิกงานเร็ว ป๊อปแวะรับยายปูเป้ไปรอฟางที่โรงพยาบาลนะ"
"เออ เอ่อ เออ ป๊อปพาปูเป้กลับบ้านก่อนเลยดีกว่า ที่โรงพยาบาลเชื้อโรคเยอะ เดี๋ยวเป็นหวัดเปล่าๆ"
"อ่าว งั้นเหรอ งั้นรอป๊อปก่อนนะครับ ไปส่่งปูเป้เสร็จจะแวะมารับ"
"ไม่เป็นไรค่ะ ฟางกลับเองก็ได้"
"ไม่ได้หรอก ป๊อปเป็นหวง แล้วเจอกันนะครับ" แล้วป๊อปก็วางไป
ที่ฉันปฎิเสธไป ไม่ใช่ว่าฉันไม่อยากเจอป๊อปปี้หรอก แต่ฉันกลัวคำขู่ต่างหาก ใช่ ฉันไม่ได้กลัวเธอทำฉัน ฉันกลัวเธอจะทำคนที่ฉันรักต่างหาก
แล้วป๊อปก็มารับฉันที่โรงพยาบาล
"รอป๊อปนานมั้ยครับ" ป๊อบวิ่งลงมาเปิดประตูรถให้ฉันถามขึ้น
"ไม่นานหรอกค่ะ รีบไปเหอะ ป๊อปจะได้รีบพักเหนื่อยแย่แล้วซิ" ถามเพราะเค้าขับรถไปมาหลายรอบ
"ไม่หรอก เจอหน้าฟางป๊อปก็หายแล้ว"
"ปากหวานอีกแล้วนะ ป๊อปฟางถามอะไรหน่อยซิ"
"อะไรเหรอครับ" ป๊อปยิ้มกลับมา
"ก็ ป๊อปรักจินนี่หรือเปล่า หมายถึงในอดีตที่ผ่านมาอ่า ขอความจริงด้วยนะป๊อป"
"ฟาง ฟังป๊อปนะ ผู้หญิงที่ป๊อปรักแบบคนรักคนแรกคือฟาง ที่ผ่านมาป๊อปไม่เคยรักจินนี่เลย"
"ฟางเข้าใจแล้ว ขอบคุณป๊อปมากนะ" ฉันพูดแล้วยิ้ม ใช่ ฉันต้องเชื่อป๊อปซิ
"ทำไมถามแบบนี้ละครับ มีอะไรหรือเปล่า"
"ป่าวค่ะ แล้วป๊อปพรุ่งนี้ป๊อปทำงานกี่โมงค่ะ "
"ปรกติครับ มีอะไรหรือเปล่าค่ะ"
"ป่าวค่ะ พอดีฟางนัดหมอมีนไว้ว่าจะไปซื้อของด้วยกันนะค่ะ ก็เลยจะถามว่าป๊อปจะมาทานข้าวเช้าก่อนหรือเปล่า"
"อ่อ ถ้าฟางติดธุระ เดี๋ยวตอนเย็นป๊อปค่อยมาหาก็ได้ครับ" แล้วก็ถึงบ้านฟาง
"ขอบคุณมากนะค่ะ ขับรถดีๆละ ถึงแล้วโทรบอกฟางด้วยนะค่ะ" บอกแฟนหนุ่มก่อนลงรถ
"ครับ ป๊อปรักฟางนะ" บอกแฟนสาวแล้วขับรถออกไป
"ฮือ เป็นไงเป็นกัน สงสัยต้องทำเองแล้วละ"
เช้ารุ่งขึ้น
"อ่าว พี่ฟางวันนี้ไม่ทำงานเหรอค่ะ"
"อะหะ มีธุระนิดหน่อยอ่า เฟย์วันนี้พี่ใช้รถนะ" บอกน้องสาวที่ยืมรถตัวเองไปใช้ เพราะรถของน้องสาวอยู่อู่ซ่อมรถ
"ค่ะ พอดีวันนี้พี่เขื่อนมารับเหมือนกันค่ะ"
"อะหะ พี่ไปก่อนนะ"
พูดแล้วเดินออกไปบ้านตามที่ต่างๆ ที่เมื่อคืน พยายามหาข้อมูลเป็นอย่างดี ไม่ว่าจะหลอกถามป๊อป เฟย์ หรือเขื่อน
"เริ่มจากตรงนี้ซินะ จุดเกิดเหตุ" เดินเข้าไปในโรงเรียนตรงไปที่โรงยิมที่เขื่อนเคยเล่าให้ฟัง
"เออ น้องชายรู้จัก ภารโรงที่ชื่อชูชัยไหม" ถามถึงคนที่แอบสืบมาว่า เป็นคนที่ปิดโรงยิมคนสุดท้าย ก่อนเกิดเรื่อง
"อ่อ ลุงชัยแกแก่แล้วละครับ แกเลิกเป็นแล้ว มีแต่ลูกชายแกครับ"
"อ่อ งั้นลูกชายแกอยู่ไหนละ"
"กวาดใบไม้อยู่นั่นไงครับ" ชี้บอกทางฟาง
"ขอบใจมากจ้า" รีบเดินไปหาชายวัยกลางคนที่กวาดลานใบไม้อยู่
"สวัสดีค่ะ"
"อ่าวคุณ มีอะไรให้ผมรับใช้เหรอครับ"
"คือป่าวนะค่ะ ฉันเป็นศิษย์เก่าที่นี่ แล้วมาเยี่ยมลุงชัย เห็นน้องๆบอกว่าออกไปแล้ว แล้วคุณเป็นลูก เลยมาถามนะค่ะ"
"อ่อ พ่อผมก็อยู่บ้านนั่นแหละครับ ที่เดิม บ้านพักครูหลังโรงเรียนไงครับ คุณน่าจะรู้จัก เพราะเด็กๆแอบไปหาพ่อผมที่บ้านบ่อยๆ เวลาแอบเล่นกีฬาแล้วไม่มีกุญแจนะครับ"
"อ่อ งั้นขอบคุณนะค่ะ แต่ขับเข้าทางไหนนะค่ะ ฉันจำลางๆขอถามกันหลงดีกว่าค่ะ"
"อ่อ คุณตรงไปสุดตึกนั้น ก็เลี้ยวซ้าย ตรงไป บ้านไม้สองชั้นนะครับบ้านผม ถ้าชั้นเดียวนะ บ้านของอาจารย์ฝึกสอนครับ"
"ขอบคุณมากนะค่ะ" เมื่อได้ข้อมูลก็ขับไปตามที่ชายหนุ่มอกทันที แล้วมาเจอกับบ้านสองชั้นจริงๆ มีลุงน่าตาใจดี ยืนรดน้ำต้นไม้อยู่
"คุณลุงชัย สวัสดีค่ะ" กล่าวทักแบบสุ่มๆ
"อ่อ สวัสดีครับ มาหาใครเหรอครับ"
"มาหาคุณลุงนั่นแหละค่ะ หนูชื่อฟาง เป็นแฟนของเขื่อนนะค่ะ แล้วเขื่อนฝากมาเอาของที่ลุงค่ะ" โกหกไปเพื่อความเนียน
"อ่าว ตาเขื่อนมีแฟนแล้วเหรอ ผมดีใจจริงๆเลย แต่ตาเขื่อนไม่ได้ฝากของไว้นี่ครับ"
"อ่าว งั้นสงสัยจะจำผิด เฮ้อ ว่าแต่คุณลุงน่าจะสนิทกับเขื่อนนะค่ะ เห็นเรียกตาเขื่อนเชียว"
"ก็มากๆแหละครับ มาๆๆ นั่งดื่มน้ำดื่มท่าก่อนซิครับ มาเหนื่อยๆ มาจากไหนละ แล้วตาเขื่อนจะตามมาไหม"
"หนูเป็็นหมอนะค่ะ พอดีวันนี้หยุด แต่เขื่อนทำงาน แล้วหนูจำได้ว่าเขื่อนฝากของไว้ให้ลางๆเลยสุ่มมานะค่ะ"
"อ่อ ตาเขื่อนนี่มีบุญจัง บ๊ะ มีแฟนเป็นหมอเลย สงสารก็แต่ตาป๊อปนะซิ" คุณลุงตบเข่าชอบใจที่ฉันเป็นหมอ แล้วพูดถึงป๊อป
"ทำไมละค่ะ"
"ป่าวหรอก ว่าแต่หนูเหอะ วันหลังมาไม่ต้องเอาของมาให้ก็ได้ แค่คนแก่มีเพื่อนคุยก็ดีใจแล้ว" เค้าพูด เพราะตอนลงรถฉันเตรียมกระเช้ามาฝากเค้า
"คุณลุงคงสนิทกับเขื่อนมากเลยนะค่ะ" ฉันยังคงถามต่อ
"ก็ เหมือนเจ้าสองคนนี้เป็นลูกเลยละ มีที่ไหนอีก ตาป๊อปเป็นประธานโรงเรียน ตาเขื่อนเป็นรอง แต่กลับโดดมาแอบดูบอลที่บ้านลุงซะได้" ลุงเล่าเรื่องอดีตให้ฟัง ทำให้ฉันรับรู้ได้ ว่าท่านเอ็นดูสองคนนี้มาก
"อ่อ คุณลุงค่ะ ป๊อปปี้จะแต่งงานแล้วนะค่ะ" ฉันแกล้งบอกไป
"ห๊ะ ทำไมมันไม่ชวนลุงเลย ใช่ซิ มันคงลืมลุงไปแล้วซินะ"
"คงไม่หรอกค่ะ เค้าแค่คุยกันเฉยๆ งานจริงอีกเกือบปีนะค่ะ หนูว่าใกล้ๆป๊อปคงมาบอกลุงเองละค่ะ"
"หวังว่ามันคงเจอคนที่มันรักซักที"
"เออ คุณลุงหมายถึงอะไรเหรอค่ะ"
"ก็ ตาป๊อปนะ น่าสงสาร มีผู้หญิงมาตื้อมากมาย แต่ดันไปหลงกลอุบายเด็กคนนั้นนะซิ" หือ หลงกล
"คุณลุงหมายถึงจินนี่หรือเปล่าค่ะ"
"ห๊ะ หนูรู้จักด้วยเหรอ"
"ค่ะ พอดีที่ป๊อปเค้าแต่งไม่ได้ก็มีเรื่องนี้เกี่ยวข้องด้วยนะค่ะ"
"อะไรกัน หนูจินนี่ยังไม่ปล่อยตาป๊อปอีกเหรอเนี่ย"
"เอ่อ คุณลุงค่ะ ขอโทษที่เสียมารยาทนะค่ะ ช่วยเล่าให้หนูฟังได้ไหมค่ะ"
"หนูฟาง หนูเป็นใครกันแน่ เรื่องนี้มันนานมากแล้วนะ ขนาดตาป๊อปยังไม่เคยถามถึงเลย แล้วอีกอย่าง
ถ้าหนูเป็นแฟนเขื่อน หนูน่าจะรู้ดีกว่าลุงด้วยซ้ำ" ลุงที่สงสัยฟางถามขึ้น งั้นแสดงว่าเขื่อนรู้เยอะนะซิ
"เออ คือ คือว่า"
"บอกมาเถอะ ลุงไม่โกรธหรอก"
"หนูชื่อฟาง เป็นจิตรแพทย์ เป็นแฟนป๊อปปี้ค่ะ"
"แล้วหนูมานี่ตาป๊อปรู้มั้ย มันเสี่ยงนะลูก"
"ป๊อปไม่รู้ค่ะ คือหนูรู้เรื่องนี้มาตลอดอยู่แล้วค่ะ จนมาถึงเมื่อวาน จินนี่มาขู่หนูที่โรงพยาบาล หนูเลยอยากรู้ความจริง จะได้รู้ว่าควรจะทำยังไงต่อไปค่ะ"
"อืม ลุงพอเข้าใจแล้วละ แต่วันหลังอย่าทำแบบนี้อีกนะ"
"หนูขอโทษจริงๆนะค่ะ "ยกมือขึ้นไหว้ลุงชัยอีกครั้ง
"อืม ก็คืนนั้นลุงจำได้ว่า ลุงเจอจินนี่นั่งอยู่ที่โรงยิม เพื่อรอใครซักคน พอลุงถามเธอก็บอกว่ารอคนสำคัญ
ลุงเลยไม่ได้ล็อคโรงยิม แต่พอลุงเดินออกมา ลุงก็เจอกันทีเจที่เดินสวนเข้าไป ลุงก็คิดว่าคนสำคัญของจินนี่คือทีเจ
ลุงเลยกลับมาบ้านก่อน แล้วค่อยกลับไปปิดโรงยิม พอรู้อีกทีก็ตอนที่จะกลับไปล็อคโรงยิม
แต่เห็นเขื่อนกับป๊อปปี้ที่อุ้มจินนี่ออกไป ด้วยความตกใจลุงก็รีบปิดโรงยิมแล้วตามไปทันที
พอรุ่งเช้าเรื่องกลับพลิค กลายเป็นตาป๊อปทำจินนี่ ลุงก็ยังงงๆ แล้วหลังจากนั้นก็มีนักสืบมาถามถึงเรื่องนี้เหมือนกัน
แต่กลับแปลกใจที่เรื่องใหญ่ขนาดนี้ ไม่มีการลงบันทึกประจำวันนะซิ จริงๆมันน่าจะมีการแจ้งความกันบ้าง
แล้วลุงก็มารู้ทีหลังว่านักสืบที่มาสืบนั้น เป็นคนของแม่ตาป๊อปกับตาเขื่อนจ้างมาสืบ เรื่องมันเลยงงๆน่าดูเลย"
"ห๊ะ ลุงหมายความว่า เขื่อนกับคุณแม่รู้เรื่องงั้นเหรอค่ะ"
"น่าจะเป็นยังงั้น เพราะล่าสุดที่ตาเขื่อนมาเยี่ยมลุง ตาเขื่อนก็พูดเป็นในๆว่าสงสารเจ้าป๊อป พอลุงถามว่าสืบแล้วได้
อะไรบ้าง ตาเขื่อนก็บอกว่าความจริงที่สามารถทำให้ตาป๊อปฆ่าจินนี่ได้เลย มันทำใ้ห้ลุงไม่กล้าถามต่อนะ"
"แสดงว่าถ้าหนูอยากได้ความจริง หนูต้องถามเขื่อนกับคุณแม่ซิค่ะ แล้วลุงพอจะรู้ไหมค่ะว่าบ้านจินนี่เป็นยังไงค่ะ"
"ก็ เท่าที่รู้ก็คือจินนี่เป็นลุกติดแม่ พ่อเลี้ยงทำร้ายร่างกายเธอ เลยทำให้พวกตาเขื่อนตาป๊อปสงสาร เลยคบเป็นเพื่อนผู้หญิงคนเดียว"
"ห๊ะ เธอทำไมโชคร้ายแบบนี้ละจินนี่" ฉันพูดกับตัวเอง
"มันก็ถึงไม่ค่อยแปลกไงที่บ้านจินนี่จะไม่แจ้งความเพราะไม่มีใครสนใจเธอ ความซวยเลยไปตกที่ตาป๊อป "
"หนูควรจะทำยังไงต่อไปดีค่ะ" ถามคุณลุงที่เล่าเหตุการณ์ที่ไม่น่าเชื่อให้เธอฟัง
"หนูดูแลหัวใจหนูดีๆ เชื่อใจกันเยอะๆ แล้วทุกอย่างจะผ่านไปเอง" คุณลุงบอกฉัน
"ขอบคุณมากนะค่ะ แล้วหนูกับป๊อปจะมาเี่ยี่ยมบ่อยๆ ลานะค่ะ สวัสดีค่ะ" บอกลาคุณลุงแล้วขับรถกลับไป
ณ.บ้านฟาง
"ฮัลโหล เขื่อนอยู่ไหนว่างหรือเปล่า" ทันทีที่ถึงบ้านฉันโทรหาเขื่อน ก่อนที่เฟย์ น้องฟิน แล้วป๊อปจะมา ฉันต้องการรู้เรื่องทั้งหมด
"อ่าวฟาง มีไรเหรอไอ้ป๊อปอยู่ในห้องประชุม อีกซักพักใหญ่ค่อยโทรมาหามันละกัน"
"ป่าว ฟางโทรมาหาเขื่อนนั่นแหละ"
"ฟางโทรมาหาผม มีอะไรเหรอ เฟย์เย่เป็นอะไรหรือเปล่า"
"เปล่าๆ เขื่อนฟังฟางดีๆนะ ตอนนี้ฟางอยากเจอเขื่อน มาที่บ้านฟางหน่อย ไม่ต้องบอกใครนะ"
"ทำไมละฟาง เดี๋ยวไอ้ป๊อปมันโกรธ"
"เขื่อนฟังฟางนะ ฟางไปหาลุงชัยมา ฟางอยากรู้เรื่องที่เขื่อนสืบได้ รีบมานะ"
"................." พอฟางวางสาย ผมก็เริ่มมีลางสังหรณ์ไม่ดีอีกแล้ว แต่ตอนนี้ยังไงก็ต้องรีบไปหาฟางก่อน
เพราะมันเป็นความลับ จริงๆด้วย
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
✓ เรื่องนี้ไม่มีเจตนาทำให้บุคคลที่อ้างถึงเสียชื่อเสียง และฉันจะยอมรับผิดเมื่อบุคคลนั้นตำหนิหรือเตื่อนมา
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
