ไขรหัสหัวใจ ปิดตำนานเจ้าชายปีศาจ

9.1

เขียนโดย tietang

วันที่ 6 กันยายน พ.ศ. 2554 เวลา 18.25 น.

  31 ตอน
  981 วิจารณ์
  65.58K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

28)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

โทโมะ             แก้ว!!!!!!!!!!!!!!!!!

 

 

ตะโกนเรียกชื่อหญิงสาวเสียงดังก้องแต่ก็ไร้วี่แววที่ร่างบางจะกลับมามีลมหายใจอีกครั้ง เธอจากไปแล้วจริงๆ

 

 

โทโมะ             ไม่ต้องการ ท่าต้องอยู่โด่ดเดียวโดยไร้แก้ว โมะอยู่ไม่ได้

 

 

ร่างสูงยังคงโอบกอดร่างเล็กว้ในอ้อมแขนไม่ยอมปล่อย

 

 

พ่อโทโมะ        ขวักหัวใจนางออกมาเร็วได้เวลาแล้ว

 

 

ร่างสูงยังคงนั่งนิ่งไม่สนใจคำพูด พี่ชายคนโตที่ยืนดูเหตุการณ์อยู่ถึงกับหันหลังให้ด้วยความสลดใจ ร่างสูงใช้สอง

 

มือช้อนร่างบางขึ้นมาอุ้มไว้แนบอกอุ้มลงจากแท่นพิธีแล้วมุ่งหน้าเดินไปยังป่าทึบ ไม่สนใจคำทัดทานต่อว่าของผู้

 

เป็นพ่ออีกแล้ว วินาทีนี้ขอแค่ได้อยู่กับเธอ เธอผู้เป็นที่รักให้ได้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้ คือสิ่งเดียวที่ชายหนุ่ม

 

ปรารถนา เดินลึกเข้ามาในป่าแต่แทนที่ในป่าลึกจะมีต้นไม้มากมายแต่ที่นี้กลับมีทุ่งดอกไม้กว้าง

 

 

 

ดอกเดซี่’

 

 

 

หย่อนตัวนั่งลงกลางทุ่งกอดร่างหญิงสาวที่ไร้ลมหายใจแนบแน่น มือหนาลูบไปที่บาดแผลที่หน้าอกไว้เพื่อระงับการ

 

ไหลของเลือด

 

 

โทโมะ             ต้องใช้อะไรแลก แก้วถึงจะฟื้นบอกที่ได้ไม๊

 

 

พูดกับร่างบางที่ไร้ลมหายใจ แล้วหลับตานิ่งข่มความเจ็บปวดในใจ

 

 

เวลา...ยังคงหมุนไปเรื่อยๆ

 

 

ไม่ว่าจะหลับ หรือตื่น ภาพหญิงสาวก็ยังติดตาชายหนุ่ม ย้อนให้คิดถึงวันวาน

 

 

อยากให้เธอรับรู้...

 

 

เธอรู้...ว่าเขายังเพลงของเธอเสมอ

 

 

เธอรู้...ว่าเขาไม่เคยห่างเธอไปไหนเลย

 

 

และวันนี้...จะเป็นวันสุดท้าย

 

 

 

เข็มนาฬิกา...ยังคงเดินต่อไป

 

 

ไม่รู้ว่าชายหนุ่มคิดไปเองหรือเปล่าที่เวลาเหมือนหยุด...แค่เพียงเที่ยงคืน

 

 

ที่ทำได้ตอนนี้คือการกอด กอดหญิงสาวให้ได้นานที่สุด

 

 

If I got down on my knees and I pleaded with you,

 

If I crossed a million oceans just to be with you, Would you ever let me down.

 

Because I love you, love you, love you, so I don’t let me down.

 

Will I’m sorry if it sounds kinds bad, it’s just that I’m worried,

 

Yes, I’m so worried that you’ll let me down.

 

Because I love you, love you, Ooh, I love you, love you, love you…

 

 

เพลงนี้ ที่เธอและเขาร้องร่วมกันในวันที่ทั้งร่างกายและหัวใจเป็นของกัยและกัน...

 

 

พระจันทร์ลอยเด่นอยู่ทามกลางท้องฟ้าที่มืดมิด

 

 

เที่ยงคืนแล้ว...วันครบรอบของเขา

 

 

และเมื่อคืนนี้ไม่ได้มีพิธีเกิดขึ้น...ชายหนุ่มต้องได้รับการลงโทษตามกฎ

 

 

โทโมะ  : เราจะไปอยู่ด้วยกันนะแก้ว

 

 

เอนกายนอนลงแนบข้างหญิงสาวกอดไว้แน่นหลับตาลง

 

 

....................

 

 

เมื่อเวลาล้วงเลยไป ไม่เสียงลมหายใจของคนทั้งคู่อีกต่อไป

 

 

ร่างสองร่างนอนกอดกันเหมือนคนนอนหลับ...แต่เป็นการหลับไหลอย่างไม่มีวันตื่น

 

 

บทพิสูจน์ความรักของทั้งคู่สิ้นสุดลงแล้ว ไม่อาจมีใครที่ฝืนชะตาได้

 

 

การจากไปทามกลางดอกเดซี่...ความรักที่มีให้กันถักทอเป็นสายใยผูกหัวไจสองดวงไว้ด้วยกัน

 

แก้วและโทโมะจะอยู่ด้วยกันตลอดไป

 

Loeved of Daisy

 


……………………………………………………..

 

 

+

 

+

 

+

 

 

ป๊อปปี้       : เขื่อนทำอะไร

 

 

เรียกน้องชายที่ยังคงนั่งเหมอลอยอยู่

 

 

เขื่อน      :  เปล่า...พี่โมะหล่ะ

 

 

ป๊อปปี้        : กำลังจะผ่านช่วงที่เลวร้ายที่สุดไปได้

 

 

เขื่อน   : ขอโทษที่ดูแลผู้หญิงคนนั้นไว้ไม่ได้

 

 

ป๊อปปี้     :มันเป็นโชคชะตาเราฝืนมันไม่ได้

 

 

เขื่อน      :พี่โมะไม่ยอมแล้ว คนต่อไปคงต้องเป็นเขื่อนซินะ

 

 

ป๊อปปี้        :  ไหนว่าเจอคนสำคัญแล้วไงหล่ะ

 

 

เขื่อน     :   ใช่คิดว่าเจอแล้ว...แต่เธอคงไม่คิดว่าเขื่อนใช่สำหรับเธอ

 

 

ป๊อปปี้   :  คำว่าคู้แท้ไม่ใช่จะใช้กับใครก็ได้ แต่มันจะใช้ได้กับคู้ของเราจริง

 

 

เขื่อน    :  เข้าใจแต่นี้เขื่อนรู้สึกว่าใช่ แค่เธอเหมือนรังเกียจ

 

 

ป๊อปปี้     : ก้ไปทำอะไรเค้าไว้หล่ะ

 

 

เขื่อน     : ก็รู้ว่าผิดแต่จะให้ทำไง แล้วเธอก็ไปไหนแล้วก้ไม่รู้

 

 

ป๊อปปี้    :นี้ถ้ารักแล้วไม่คิดจะตาม คราวนี้เห็นที่จะต้องมีการหลั่งน้ำตาของยมทูตคนสุดท้องอีกเป็นแน่

 

 

เขื่อน     : ไม่เขื่อนไม่ยอมหรอกไม่อยากฆ่าคนที่ตัวเองรักเหมือนกัน...ว่าแต่พี่สาวคนสวยนั่นไปไหนเหรอ

 

ป๊อปปี้   :  แกจะยุ่งอะไร

 

 

เขื่อน      :  คิดถึง อยากเจอหน้า

 

 

ป๊อปปี้            :  เฮ้ยๆคนนั้นนะของฉันอย่ามายุ้ง ของใครก็ของมันซิ

 

 

ไม่วายจะออกอาการหึงหวงแฟนสาว

 

 

เขื่อน   :  แหย่เล่นนะ ตามประสาคนอกหัก แบบนี้เหรอที่เค้าเรียกว่าอกหัก

 

 

ป๊อปปี้    : ไอ้น้องบ้าถ้าไม่ไปตามง้อเค้า คราวนี้คงอกหักจริงๆเป็นแน่

 

 

เขื่อน    :  งั้นไปนะ

 

 

ลาสั้นๆแล้วเดินไปที่รถขับออกไปอย่างรวดเร็ว

 

 

 

 

 

 

 

 

...............................................

เรียบร้อยค๊าาาาาาามาตามสัญญา(กับใครบ้างคน)

 

อัพแล้วนะคะ

 

มาอ่านก็ฝากเม้นๆ โหวดๆด้วยนะคะ

 

ไม่ยากเกินไปใช่ไม๊ถ้าอยากอ่านตอนต่อไปต้องทำยังไรนะ อิอิ รักลีดเดอร์จณวฟฟฟฟฟ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา