ไขรหัสหัวใจ ปิดตำนานเจ้าชายปีศาจ

โทโมะ : ฉันรักเธฮนะ...แก้วใจ นี่เป็นตัวแทนของฉัน สัญญาว่าตั้งแต่นี้และตลอดไปเธอจะเป็นผู้หญิงคนเดียวที่ฉันจะรัก
ร่างสูงลุกขึ้นจากเตียงหยิบผ้าคลุมสีควันบุหรี่วางไว้ข้างกายร่างบางที่ยังคงหลับสบาย น้ำใสๆไหลออกจากดวงตาสีเข้มจัดแต่ร่างสูงก็ปาดมันทิ้งแล้วเดินออกจากห้องไป
 
 
แก้ว : อือ...
ร่างบางเริ่มขยับตัวพลิกข้่างๆก็พบว่าบนเตียงกว้างมีเธอนอนอยู่เพียงคนเดียว
แก้ว : โทโมะ...
ร้องเรียกฟาแล้วเดินไปดูรอบๆห้องก็ไม่เจอคนที่อยากเห้นหน้า เจอก้แต่ผ้าคลุมของเค้าเท่านั้ร่างบางทรุดนั่งหยิบผ้าคลุมขึ้นมาแนบอก
แก้ว : ฮึก ฮึก...สัญยาแล้วนะว่าจะมา นายสัญญาแล้ว
นั่งทอดสายตาเศร้าเหมอมองไปนอกหน้าต่าง
เขื่อน : ไปแล้วสินะ
แก้ว : ฮึก...นาย
เขื่อน : ชื่อเขื่อน
แก้ว : อืมม...นายมาทำไม
เขื่อน : มาคอยดูเธอไง หิวรึยัง
แก้วส่ายหน้าแล้วเหมออกไปนอกหน้าต่างเหมือนเดิม เขื่อนก้ไม่ฟังเสียงลากแก้วมาที่โต๊ะอาหารแล้วตัวเองลงมือทำอาหาร
เขื่อน : นี่...เสร็จแล้ว
วางจานข้าวที่หน้าแก้ว
แก้ว : ไม่หิวนายกินเถอะ
เขื่อน :ไม่...เธอต้องกินเข้าไปเดี๋ยวก้หมดแรงตายกันพอดี มีหวังฉันโดนจัดการไปด้วย
แก้วยังคงส่ายหน้า ลุกเดินออกจากโต๊ะไปเลย
เขื่อน : ถ้าเธอกินฉันจะเล่าทุกอย่างเกี่ยวกับพี่โทโมะให้เธอฟัง
แก้ว : ทุกอย่างที่ฉันสงสัย
เขื่อน : อือ...ทุกอย่างที่เธอสงสัย
เมื่อได้ยินชื่อ แก้วรียหมุนตัวกลับมานั่งแล้วตั้งหน้าตั้งตาทานอาหารจนหมดจาน
แก้ว : เล่ามาสิ
เขื่อน : เธอนี่ไม่เคยเปลี่ยนเลยนะ...เมื่อก่อนเคยรักพี่ฉันยังไงตอนนี้ก็เหมือนเดิม
แก้ว : นายพูดอะไร...ไม่เข้าใจ
เขื่อน : ก้พูดในสิ่งที่เธออยากรู้ไงหล่ะ
แก้ว : นะนายว่าอะไรนะ
 
 
 
 
 
 
.........................................................................
อัพแล้วค๊าวันนี้ได้แค่นี้จริงๆนะัค๊ะ
การบ้านจะทับไรเตอร์ตายแล้ว พรุ่งนี้ก็จะพยายามปลีกมาอัพอีกน้า
อ่านๆเม้นๆโหวดๆค๊า
ทุกเม้นของรีัดเดอร์คือกำลังใจของไรเตอร์นะค๊ะ
รักรีดเดอรืจ๊วฟฟม๊วฟฟฟ