ไขรหัสหัวใจ ปิดตำนานเจ้าชายปีศาจ

โทโมะ : ฉันรักเธฮนะ...แก้วใจ นี่เป็นตัวแทนของฉัน สัญญาว่าตั้งแต่นี้และตลอดไปเธอจะเป็นผู้หญิงคนเดียวที่ฉันจะรัก

ร่างสูงลุกขึ้นจากเตียงหยิบผ้าคลุมสีควันบุหรี่วางไว้ข้างกายร่างบางที่ยังคงหลับสบาย น้ำใสๆไหลออกจากดวงตาสีเข้มจัดแต่ร่างสูงก็ปาดมันทิ้งแล้วเดินออกจากห้องไป

แก้ว : อือ...

ร่างบางเริ่มขยับตัวพลิกข้่างๆก็พบว่าบนเตียงกว้างมีเธอนอนอยู่เพียงคนเดียว

แก้ว : โทโมะ...

ร้องเรียกฟาแล้วเดินไปดูรอบๆห้องก็ไม่เจอคนที่อยากเห้นหน้า เจอก้แต่ผ้าคลุมของเค้าเท่านั้ร่างบางทรุดนั่งหยิบผ้าคลุมขึ้นมาแนบอก

แก้ว : ฮึก ฮึก...สัญยาแล้วนะว่าจะมา นายสัญญาแล้ว

นั่งทอดสายตาเศร้าเหมอมองไปนอกหน้าต่าง

เขื่อน : ไปแล้วสินะ

แก้ว : ฮึก...นาย

เขื่อน : ชื่อเขื่อน

แก้ว : อืมม...นายมาทำไม

เขื่อน : มาคอยดูเธอไง หิวรึยัง

แก้วส่ายหน้าแล้วเหมออกไปนอกหน้าต่างเหมือนเดิม เขื่อนก้ไม่ฟังเสียงลากแก้วมาที่โต๊ะอาหารแล้วตัวเองลงมือทำอาหาร

เขื่อน : นี่...เสร็จแล้ว

วางจานข้าวที่หน้าแก้ว

แก้ว : ไม่หิวนายกินเถอะ

เขื่อน :ไม่...เธอต้องกินเข้าไปเดี๋ยวก้หมดแรงตายกันพอดี มีหวังฉันโดนจัดการไปด้วย

แก้วยังคงส่ายหน้า ลุกเดินออกจากโต๊ะไปเลย

เขื่อน : ถ้าเธอกินฉันจะเล่าทุกอย่างเกี่ยวกับพี่โทโมะให้เธอฟัง

แก้ว : ทุกอย่างที่ฉันสงสัย

เขื่อน : อือ...ทุกอย่างที่เธอสงสัย

เมื่อได้ยินชื่อ แก้วรียหมุนตัวกลับมานั่งแล้วตั้งหน้าตั้งตาทานอาหารจนหมดจาน

แก้ว : เล่ามาสิ

เขื่อน : เธอนี่ไม่เคยเปลี่ยนเลยนะ...เมื่อก่อนเคยรักพี่ฉันยังไงตอนนี้ก็เหมือนเดิม

แก้ว : นายพูดอะไร...ไม่เข้าใจ

เขื่อน : ก้พูดในสิ่งที่เธออยากรู้ไงหล่ะ

แก้ว : นะนายว่าอะไรนะ

.........................................................................

อัพแล้วค๊าวันนี้ได้แค่นี้จริงๆนะัค๊ะ

การบ้านจะทับไรเตอร์ตายแล้ว พรุ่งนี้ก็จะพยายามปลีกมาอัพอีกน้า

อ่านๆเม้นๆโหวดๆค๊า

ทุกเม้นของรีัดเดอร์คือกำลังใจของไรเตอร์นะค๊ะ

รักรีดเดอรืจ๊วฟฟม๊วฟฟฟ