ยัยคุณหนูตัวแสบกับเพลย์บอยสุดซ่า

อเมริกา
ห้องแก้ว
วันนี้หญิงสาวจะตื่นเช้าเป็นพิเศษเพราะกลัวจะไม่ทันขึ้นเครื่อง พออาบน้ำ แต่งตัวเสร็จก็เดินลงมาข้างล่างเพื่อจะทานอาหารเช้า
"อรุณสวัสดิ์คะม๊า ฟอด~"ร่างบางเดินมาหอมแก้วผุ้เป็นแม่อย่างอ้อนๆ
"จ้ะ มากินข้าวกันดีกว่า น้ำตักข้าวเลย"ผุ้เป็นแม่สั่งคนรับใช้ให้ตักข้าว
พอทั้งสองแม่ลูกทานข้าวเสร็จก็จะไปส่งหญิงสาวที่สนามบิน
"โชคดีนะลูก อย่าดื้อกับพี่เขาล่ะ"แม่ของแก้วเอ่ยบอกมาพร้อมกับน้ำใสๆไหลออกมาจากดวงตา
"คะม๊า ม๊าดูแลตัวเองด้วยนะคะ แก้วเป็นห่วง แก้วไปแล้วนะคะ สวัสดีคะ ฟอด~"หญิงสาวพูดพร้อมกับยกมือไหว้และหอมแก้มแม่
 
 
 
 
 
พอมาถึงไทยหญิงสาวก็โทร.บอกพี่สาวให้มารับเธอที่สนามบิน 
ผ่านไปได้ประมาณ 20 นาที พี่สาวของเธอก็เดินมาพร้อมกับใบหน้าที่ยิ้มแย้ม พลางเดินเข้ามากอดน้องสาวไว้
"ว่าไง? ไม่เจอกันแค่ไม่กี่ปีนี่โตเป็นสาวแล้วนะ"พี่สาวพูดพร้อมกับจับใบหน้าสวยหันไปหันมา
ระหว่างที่สายตาของเธอก็ดันไปสะดุดกับผุ้ชายคนหนึ่งเข้า
"นี่ใครอ่ะคะ?"ร่างบางเอ่ยถามพี่สาวของตัวเอง
"อ่อ นี่...โทโมะแฟนพี่อ่ะจ้ะ"สาวร่างอวบเอ่ยพร้อมกับควงแขนชายหนุ่มไว้
"โทโมะนี่แก้วน้องสาวหวายเอง"สาวร่างอวบเอ่ยแนะนำน้องสาวของตัวเองให้แฟนหนุ่มรุ้จัก
"พี่โทโมะนะครับ"ชายหนุ่มยื่นมือไปข้างหน้าหญิงสาว
"คะ"หญิงสาวจับมือตอบชายหนุ่มพร้อมกับส่งยิ้มหวานไปให้
"แล้วน้องชื่ออะไรครับ"ชายหนุ่มเอ่ยถามหญิงสาวโดยที่ไม่ยอมปล่อยมือจากมือบาง
"แก้วคะ"หญิงสาวก็ยังคงยิ้มหวานให้เหมือนเดิม
"อ่อ ชื่อน่ารักดีนะครับ คนก็น่ารักด้วย"ชายหนุ่มพูดยิ้มๆ
"ขอบคุณคะ"หญิงสาวย้ิมตอบเขาไป
ทางด้านหวายเองก็รุ้สึกไม่ค่อบฃยชอบใจสักเท่าไหร่ที่แฟนหนุ่มไปจับมือกับน้องสาวของตัวเองแถมยังมอบยิ้มที่ไ่เคยย้ิมให้เธอมาก่อนให้กับน้องสาวของตัวเอง
"หวายว่าเรารีบกันเถอะ"สาวร่างอวบพูดอย่างไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ แล้วเดินหนีไป
"แก้วว่าเรารีบไปเถอะคะ"แก้วพูดพร้อมกับปัดมือบางออกจากรัดกุมของมือหนา
"ครับน้องแก้ว เดี๋ยวพี่ช่วยพี่ถือดีกว่านะ"ชายหนุ่มยื่นมือไปหยิบกระเป๋าของหญิงสาวมาถือเอง
"ขอบคุณคะพี่โมะ"หญิงสาวพูดยิ้มๆ
หลังจากนั้นก็ไม่มีใครพูดอะไรเลยนอกจากโทโมะที่ชวนแก้วคุย จนโทโมะลืมไปเลยว่ามีหวายนั่งอยุ่ข้างๆ
หวายเองก็นั่งเงียบตลอดทางไม่พูดไม่จาอะไรเลยจนถึงบ้าน
"ขอบคุณคะพี่โมะ"แก้วเอ่ยขอบคุณโทโมะที่ช่วยถือสัมภาระของเธอทั้งหมดแล้วเดินเข้ามาในบ้าน
"ตัวเล็กขนาดนี้พกอะไรมากมายเนี่ย หนักมาก ><"ชายหนุ่มพูดพลางยื่นือไปหยีหัวแก้ว
"ก้มาอยุ่ตั้ง 4 ปีจะไม่ให้เอามาเยอะได้ไงคะ"แก้วพูดติดตลกเล็กๆ 
ทั้งสองนั่งคุยกันอย่างสนุกสนานหัวเราะคิกคักดังลั่นบ้าน
"555+พี่คุยกะแก้วแล้วรุ้สึกอารมณ์ดีขึ้นมาเลยอ่ะ"โทโมะเอ่ยยิ้มๆ
"งั้นก็ยิ้มทุกวันนะคะ จะได้หล่อๆไง เดี๋ยวพี่หวายไม่รักนร้า"แก้วพูดพร้อมกับยื่นมือบางมาจับใบหน้าหล่อ
"พี่ไม่กลัวหวายไม่รักหรอก พี่กลัวแก้วไม่รักพี่มากกว่า ><"ชายหนุ่มพูดยิ้มๆพร้อมกับยื่นมือหนาไปจับใบหน้าสวย
"บ้าหรา เตงอ่ะ"ก้วก็รีบรับมุกทันที ทั้งสองหัวเราะกันลั่นบ้าน ทำให้หวายที่แอบฟังอยุ่เกิดไม่พอใจขึ้นมาวางจานข้าวลงกับโต๊ะอย่างแรงทำให้ทั้งสองตกใจหยุดหัวเราะทันที แต่มือก็ยังคงจับใบหน้ากันอยุ่
"หวายขอตัวนะ!"หวายพูดพร้อมกับรีบวิ่งขึ้นไปบนห้อง
"เอ่อ..พี่โมะรีบตามพี่หวายไปเถอะคะ"ร่างบางเมื่อรุ้ตัวก็ปล่อยมือจากใบหน้าหล่อ
"ไม่เอาอ่ะ พี่ไม่อยากทะเลาะกับหวายอ่ะ"ชายหนุ่มพูดพร้อมกับลูบไล้ขาเนียนของแก้ว
"เ่อ่อ..แก้วว่าพี่ปล่อยดีกว่านะคะ"แก้วพูดพร้อมกับแกะมือชายหนุ่มออก
"แก้วหิวมั้ย"ชายหนุ่มพูดพร้อมกับถามหญิงสาว
"ไม่ค่อยอ่ะคะ พี่หิวหรอคะ"ร่างบางส่ายหน้าไปมาแล้วถามร่างสูง
"มากกกกกกกกกก"ชายหนุ่มลากเสียงยาว ทำให้หญิงสาวอดขำไม่ได้
"งั้นไปหาอะไรทานกันคะ"ร่างบางจูงมือร่างสูงเข้าไปในครัว
ไม่นานก็มีเสียงจานแตกทำให้หวายที่ทำงานอยุ่บนห้องออกมาดู ก็พบว่าแฟนหนุ่มของตัวเองกำลังกอดเอวน้องสาวตัวเองไว้พร้อมกับซุกใบหน้าหล่อลงกับหน้าอกของหญิงสาวพร้อมกับหัวเราะคิกคักสนุกสนาน
รอยยิ้มของเขามันช่างสดใสเหลือเกินเหมือนกับเขามีความสุขที่ได้อยุ่กับแก้วแต่ไม่มีความสุขเวลาที่อยุ่กับหวาย
"อ้าว พี่หวายมีอะไรหรือเปล่าคะ"แก้วเมื่อเห็นพี่สาวของตัวเองยืนดูอยุ่ก้เลยเอ่ยถาม
"เปล่า แล้วนี่เล่นอะไรกันเสียงดังจัง"หวายเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่
"ไม่มีไรหรอกเธอกับไปทำงานเถอะ แก้วพี่ว่าเราเลิกเล่นเถอะดูดิเปียกหมดแล้ว"ชายหนุ่มเอ่ยบอกหญิงสาว
แล้วจูงมือแก้วออกขึ้นไปบนบ้าน โดยที่ไม่สนใจหวายเลย