ยัยคุณหนูตัวแสบกับเพลย์บอยสุดซ่า

อเมริกา

ห้องแก้ว

วันนี้หญิงสาวจะตื่นเช้าเป็นพิเศษเพราะกลัวจะไม่ทันขึ้นเครื่อง พออาบน้ำ แต่งตัวเสร็จก็เดินลงมาข้างล่างเพื่อจะทานอาหารเช้า

"อรุณสวัสดิ์คะม๊า ฟอด~"ร่างบางเดินมาหอมแก้วผุ้เป็นแม่อย่างอ้อนๆ

"จ้ะ มากินข้าวกันดีกว่า น้ำตักข้าวเลย"ผุ้เป็นแม่สั่งคนรับใช้ให้ตักข้าว

พอทั้งสองแม่ลูกทานข้าวเสร็จก็จะไปส่งหญิงสาวที่สนามบิน

"โชคดีนะลูก อย่าดื้อกับพี่เขาล่ะ"แม่ของแก้วเอ่ยบอกมาพร้อมกับน้ำใสๆไหลออกมาจากดวงตา

"คะม๊า ม๊าดูแลตัวเองด้วยนะคะ แก้วเป็นห่วง แก้วไปแล้วนะคะ สวัสดีคะ ฟอด~"หญิงสาวพูดพร้อมกับยกมือไหว้และหอมแก้มแม่

พอมาถึงไทยหญิงสาวก็โทร.บอกพี่สาวให้มารับเธอที่สนามบิน 

ผ่านไปได้ประมาณ 20 นาที พี่สาวของเธอก็เดินมาพร้อมกับใบหน้าที่ยิ้มแย้ม พลางเดินเข้ามากอดน้องสาวไว้

"ว่าไง? ไม่เจอกันแค่ไม่กี่ปีนี่โตเป็นสาวแล้วนะ"พี่สาวพูดพร้อมกับจับใบหน้าสวยหันไปหันมา

ระหว่างที่สายตาของเธอก็ดันไปสะดุดกับผุ้ชายคนหนึ่งเข้า

"นี่ใครอ่ะคะ?"ร่างบางเอ่ยถามพี่สาวของตัวเอง

"อ่อ นี่...โทโมะแฟนพี่อ่ะจ้ะ"สาวร่างอวบเอ่ยพร้อมกับควงแขนชายหนุ่มไว้

"โทโมะนี่แก้วน้องสาวหวายเอง"สาวร่างอวบเอ่ยแนะนำน้องสาวของตัวเองให้แฟนหนุ่มรุ้จัก

"พี่โทโมะนะครับ"ชายหนุ่มยื่นมือไปข้างหน้าหญิงสาว

"คะ"หญิงสาวจับมือตอบชายหนุ่มพร้อมกับส่งยิ้มหวานไปให้

"แล้วน้องชื่ออะไรครับ"ชายหนุ่มเอ่ยถามหญิงสาวโดยที่ไม่ยอมปล่อยมือจากมือบาง

"แก้วคะ"หญิงสาวก็ยังคงยิ้มหวานให้เหมือนเดิม

"อ่อ ชื่อน่ารักดีนะครับ คนก็น่ารักด้วย"ชายหนุ่มพูดยิ้มๆ

"ขอบคุณคะ"หญิงสาวย้ิมตอบเขาไป

ทางด้านหวายเองก็รุ้สึกไม่ค่อบฃยชอบใจสักเท่าไหร่ที่แฟนหนุ่มไปจับมือกับน้องสาวของตัวเองแถมยังมอบยิ้มที่ไ่เคยย้ิมให้เธอมาก่อนให้กับน้องสาวของตัวเอง

"หวายว่าเรารีบกันเถอะ"สาวร่างอวบพูดอย่างไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ แล้วเดินหนีไป

"แก้วว่าเรารีบไปเถอะคะ"แก้วพูดพร้อมกับปัดมือบางออกจากรัดกุมของมือหนา

"ครับน้องแก้ว เดี๋ยวพี่ช่วยพี่ถือดีกว่านะ"ชายหนุ่มยื่นมือไปหยิบกระเป๋าของหญิงสาวมาถือเอง

"ขอบคุณคะพี่โมะ"หญิงสาวพูดยิ้มๆ

หลังจากนั้นก็ไม่มีใครพูดอะไรเลยนอกจากโทโมะที่ชวนแก้วคุย จนโทโมะลืมไปเลยว่ามีหวายนั่งอยุ่ข้างๆ

หวายเองก็นั่งเงียบตลอดทางไม่พูดไม่จาอะไรเลยจนถึงบ้าน

"ขอบคุณคะพี่โมะ"แก้วเอ่ยขอบคุณโทโมะที่ช่วยถือสัมภาระของเธอทั้งหมดแล้วเดินเข้ามาในบ้าน

"ตัวเล็กขนาดนี้พกอะไรมากมายเนี่ย หนักมาก ><"ชายหนุ่มพูดพลางยื่นือไปหยีหัวแก้ว

"ก้มาอยุ่ตั้ง 4 ปีจะไม่ให้เอามาเยอะได้ไงคะ"แก้วพูดติดตลกเล็กๆ 

ทั้งสองนั่งคุยกันอย่างสนุกสนานหัวเราะคิกคักดังลั่นบ้าน

"555+พี่คุยกะแก้วแล้วรุ้สึกอารมณ์ดีขึ้นมาเลยอ่ะ"โทโมะเอ่ยยิ้มๆ

"งั้นก็ยิ้มทุกวันนะคะ จะได้หล่อๆไง เดี๋ยวพี่หวายไม่รักนร้า"แก้วพูดพร้อมกับยื่นมือบางมาจับใบหน้าหล่อ

"พี่ไม่กลัวหวายไม่รักหรอก พี่กลัวแก้วไม่รักพี่มากกว่า ><"ชายหนุ่มพูดยิ้มๆพร้อมกับยื่นมือหนาไปจับใบหน้าสวย

"บ้าหรา เตงอ่ะ"ก้วก็รีบรับมุกทันที ทั้งสองหัวเราะกันลั่นบ้าน ทำให้หวายที่แอบฟังอยุ่เกิดไม่พอใจขึ้นมาวางจานข้าวลงกับโต๊ะอย่างแรงทำให้ทั้งสองตกใจหยุดหัวเราะทันที แต่มือก็ยังคงจับใบหน้ากันอยุ่

"หวายขอตัวนะ!"หวายพูดพร้อมกับรีบวิ่งขึ้นไปบนห้อง

"เอ่อ..พี่โมะรีบตามพี่หวายไปเถอะคะ"ร่างบางเมื่อรุ้ตัวก็ปล่อยมือจากใบหน้าหล่อ

"ไม่เอาอ่ะ พี่ไม่อยากทะเลาะกับหวายอ่ะ"ชายหนุ่มพูดพร้อมกับลูบไล้ขาเนียนของแก้ว

"เ่อ่อ..แก้วว่าพี่ปล่อยดีกว่านะคะ"แก้วพูดพร้อมกับแกะมือชายหนุ่มออก

"แก้วหิวมั้ย"ชายหนุ่มพูดพร้อมกับถามหญิงสาว

"ไม่ค่อยอ่ะคะ พี่หิวหรอคะ"ร่างบางส่ายหน้าไปมาแล้วถามร่างสูง

"มากกกกกกกกกก"ชายหนุ่มลากเสียงยาว ทำให้หญิงสาวอดขำไม่ได้

"งั้นไปหาอะไรทานกันคะ"ร่างบางจูงมือร่างสูงเข้าไปในครัว

ไม่นานก็มีเสียงจานแตกทำให้หวายที่ทำงานอยุ่บนห้องออกมาดู ก็พบว่าแฟนหนุ่มของตัวเองกำลังกอดเอวน้องสาวตัวเองไว้พร้อมกับซุกใบหน้าหล่อลงกับหน้าอกของหญิงสาวพร้อมกับหัวเราะคิกคักสนุกสนาน

รอยยิ้มของเขามันช่างสดใสเหลือเกินเหมือนกับเขามีความสุขที่ได้อยุ่กับแก้วแต่ไม่มีความสุขเวลาที่อยุ่กับหวาย

"อ้าว พี่หวายมีอะไรหรือเปล่าคะ"แก้วเมื่อเห็นพี่สาวของตัวเองยืนดูอยุ่ก้เลยเอ่ยถาม

"เปล่า แล้วนี่เล่นอะไรกันเสียงดังจัง"หวายเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่

"ไม่มีไรหรอกเธอกับไปทำงานเถอะ แก้วพี่ว่าเราเลิกเล่นเถอะดูดิเปียกหมดแล้ว"ชายหนุ่มเอ่ยบอกหญิงสาว

แล้วจูงมือแก้วออกขึ้นไปบนบ้าน โดยที่ไม่สนใจหวายเลย