PopularTomboy!!!ยัยทอมสุดแสบมาติดกับฉันซะดีๆ

วันนี้เป็นวันสอบของนักศึกษาทุกคน แก้วยังไม่ได้อ่านหนังสือสักตัวเอาแต่คิดหาวิธีแก้แค้นโทโมะที่พูดเรื่องน่าอายอย่างนั้นออกไป
ฟาง : แก วันนี้สอบแล้วนะ [ถามอย่างเป็นห่วง]
แก้ว : เห้อ ยังไม่ได้อ่านหนังสือสักตัวเลย [พูดพร้อมกับถอนหายใจปลงกับชีวิต]
ฟาง : แล้วแกจะทำไง
แก้ว : นี่ไง [พูดแล้วโชว์โพยข้อสอบที่จดมา]
ฟาง : แกจะเอาจริงหรอเนี่ย [ตกใจ]
แก้ว : รอดูก็แล้วกัน หึหึ [ขำอย่างชั่วร้าย]
ฟาง : อืมๆ ไปกันเถอะ
            ณ มหาลัย
เฟย์ : เย้ๆเราได้สอบห้องเดียวกันด้วย
ฟาง  : เย้ๆ
แก้ว : ดีจังฉันจะได้ลอกพวกแกได้ ฮ่าๆๆๆ
ฟาง : แกก็โจะ…อุ๊บ [แก้วรีบเอามือปิดปากฟางทันที]
เฟย์ : ไม่ให้ลอกหรอกแบร่ๆ [วิ่งหนีเข้าตึกไปโดยมีฟางกับแก้วเดินตามไป]
            ห้อง 2555
ป๊อปปี้ : จะผ่านไหมวะเนี่ย
โทโมะ : เคยกลัวด้วยไง
ป๊อปปี้ : กลัวจังเลยคร้าบบ [พูดเสียงยานล้อเลียน]
โทโมะ : นั่นที่รักฉันนี่นา ไปหาก่อนนะ
ป๊อปปี้ : รอด้วย [เดินตามไป]
โทโมะ : หวัดดีที่รัก ฟอด!!! [แอบหอมแก้มแก้วไปหนึ่งที]
แก้ว : เอ๊ะ!!! นายมาหอมฉันทำไม
ฟาง : นายไม่มีสิทธิ์ยุ่งกับเพื่อนฉันนะ
ป๊อปปี้ : ฟาง หวัดดีทุกคน
เฟย์ : พวกนายสอบห้องดีหรอ
โทโมะ : ใช่ ห้องเดียวกับที่รัก
แก้ว : เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆ [ดีใจคนเดียวจนคนอื่นผิดสังเกต]
ป๊อปปี้ : เธอหัวเราะไรเนี่ย
แก้ว : เปล่า
โทโมะ : ดีใจไร [ถามเพราะไม่ไว้ใจ]
แก้ว : ก็สอบห้องเดียวกับที่รักจะไม่ให้ดีใจได้ไง [ฝืนพูดเต็มที่]
เฟย์ : เข้าห้องสอบได้แล้ว
 
คุณครู : ลงมือทำได้ [ครูคุมสอบพูดก่อนจะนั่งลงที่โต๊ะประจำ]
            ทั้งหมดก็ลงมือทำข้อสอบ แก้วเอาแต่ใจจดใจจ่อรอเวลาที่ครูเผลอเพื่อแก้แค้นโทโมะ เธอรู้ว่านี่แรงไปแต่มันก็น้อยไปสำหรับทั้งหมดที่เขาทำกับเธอ
ฟาง : แกๆทำได้แล้ว [เสียงฟางที่นั่งโต๊ะข้างๆสะกิดแก้วเลยลงมือทำข้อสอบโดยมองครูเป็นระยะๆ]
            เวลาผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมง ครูหันหลังให้กับนักศึกษาเพื่อเขียนข้อความบนกระดาน ถึงจังหวะที่เหมาะแล้วแก้วเลยเริ่มปฏิบัติการทันที
            ฟิ้ว!!!
โทโมะ : เห้ย!!! [พูดแค่ได้ยินคนเดียวก่อนจะก้มลงดูจรวดที่บินมา]
คุณครู : เธอทำอะไร [จังหวะที่ครูหันมาพอดี]
โทโมะ : เอ่อ เปล่าครับ
คุณครู : ยืนขึ้นแล้วเอาของที่ดูเมื่อกี้ออกมา
โทโมะ : ครับ [ยอมทำแต่โดยดี]
คุณครู : นี่มันโพยข้อสอบนี่ เธอคิดจะโกงหรอ
โทโมะ : เปล่าครับ
คุณครู : ก็เห็นว่าทำยังจะปฏิเสธอีก
ฟาง : เห้ย นั่นมัน… [พูดไม่ทันจบโดนแก้วขัดขึ้นซะก่อน]
แก้ว : โพยข้อสอบหรอนั่น
คุณครู : เงียบได้แล้ว ส่วนเธอไปยืนกางแขนกางขาคาบไม้บรรทัดหน้าชั้นเดี๋ยวนี้ [ครูสั่งก่อนจะเดินไปนั่งที่เดิมโดยมีโทโมะเดินตามไป]
            แก้วแอบขำกับท่าที่โทโมะทำอยู่ เธอสะใจมากที่ได้แก้แค้นชายหนุ่มและก็แก้แค้นสำเร็จด้วย ตลอดเวลาที่เหลือเธอนั่งทำข้อสอบอย่างร่าเริงไม่เครียดโดยไม่เห็นสายตาอัมมหิตจากชายหนุ่มที่ยืนอยู่หน้าชั้น
            ‘เธอไม่รอดแน่ยัยตัวแสบ’ โทโมะ