PopularTomboy!!!ยัยทอมสุดแสบมาติดกับฉันซะดีๆ

วันนี้เป็นวันสอบของนักศึกษาทุกคน แก้วยังไม่ได้อ่านหนังสือสักตัวเอาแต่คิดหาวิธีแก้แค้นโทโมะที่พูดเรื่องน่าอายอย่างนั้นออกไป

ฟาง : แก วันนี้สอบแล้วนะ [ถามอย่างเป็นห่วง]

แก้ว : เห้อ ยังไม่ได้อ่านหนังสือสักตัวเลย [พูดพร้อมกับถอนหายใจปลงกับชีวิต]

ฟาง : แล้วแกจะทำไง

แก้ว : นี่ไง [พูดแล้วโชว์โพยข้อสอบที่จดมา]

ฟาง : แกจะเอาจริงหรอเนี่ย [ตกใจ]

แก้ว : รอดูก็แล้วกัน หึหึ [ขำอย่างชั่วร้าย]

ฟาง : อืมๆ ไปกันเถอะ

            ณ มหาลัย

เฟย์ : เย้ๆเราได้สอบห้องเดียวกันด้วย

ฟาง  : เย้ๆ

แก้ว : ดีจังฉันจะได้ลอกพวกแกได้ ฮ่าๆๆๆ

ฟาง : แกก็โจะ…อุ๊บ [แก้วรีบเอามือปิดปากฟางทันที]

เฟย์ : ไม่ให้ลอกหรอกแบร่ๆ [วิ่งหนีเข้าตึกไปโดยมีฟางกับแก้วเดินตามไป]

            ห้อง 2555

ป๊อปปี้ : จะผ่านไหมวะเนี่ย

โทโมะ : เคยกลัวด้วยไง

ป๊อปปี้ : กลัวจังเลยคร้าบบ [พูดเสียงยานล้อเลียน]

โทโมะ : นั่นที่รักฉันนี่นา ไปหาก่อนนะ

ป๊อปปี้ : รอด้วย [เดินตามไป]

โทโมะ : หวัดดีที่รัก ฟอด!!! [แอบหอมแก้มแก้วไปหนึ่งที]

แก้ว : เอ๊ะ!!! นายมาหอมฉันทำไม

ฟาง : นายไม่มีสิทธิ์ยุ่งกับเพื่อนฉันนะ

ป๊อปปี้ : ฟาง หวัดดีทุกคน

เฟย์ : พวกนายสอบห้องดีหรอ

โทโมะ : ใช่ ห้องเดียวกับที่รัก

แก้ว : เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆ [ดีใจคนเดียวจนคนอื่นผิดสังเกต]

ป๊อปปี้ : เธอหัวเราะไรเนี่ย

แก้ว : เปล่า

โทโมะ : ดีใจไร [ถามเพราะไม่ไว้ใจ]

แก้ว : ก็สอบห้องเดียวกับที่รักจะไม่ให้ดีใจได้ไง [ฝืนพูดเต็มที่]

เฟย์ : เข้าห้องสอบได้แล้ว

คุณครู : ลงมือทำได้ [ครูคุมสอบพูดก่อนจะนั่งลงที่โต๊ะประจำ]

            ทั้งหมดก็ลงมือทำข้อสอบ แก้วเอาแต่ใจจดใจจ่อรอเวลาที่ครูเผลอเพื่อแก้แค้นโทโมะ เธอรู้ว่านี่แรงไปแต่มันก็น้อยไปสำหรับทั้งหมดที่เขาทำกับเธอ

ฟาง : แกๆทำได้แล้ว [เสียงฟางที่นั่งโต๊ะข้างๆสะกิดแก้วเลยลงมือทำข้อสอบโดยมองครูเป็นระยะๆ]

            เวลาผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมง ครูหันหลังให้กับนักศึกษาเพื่อเขียนข้อความบนกระดาน ถึงจังหวะที่เหมาะแล้วแก้วเลยเริ่มปฏิบัติการทันที

            ฟิ้ว!!!

โทโมะ : เห้ย!!! [พูดแค่ได้ยินคนเดียวก่อนจะก้มลงดูจรวดที่บินมา]

คุณครู : เธอทำอะไร [จังหวะที่ครูหันมาพอดี]

โทโมะ : เอ่อ เปล่าครับ

คุณครู : ยืนขึ้นแล้วเอาของที่ดูเมื่อกี้ออกมา

โทโมะ : ครับ [ยอมทำแต่โดยดี]

คุณครู : นี่มันโพยข้อสอบนี่ เธอคิดจะโกงหรอ

โทโมะ : เปล่าครับ

คุณครู : ก็เห็นว่าทำยังจะปฏิเสธอีก

ฟาง : เห้ย นั่นมัน… [พูดไม่ทันจบโดนแก้วขัดขึ้นซะก่อน]

แก้ว : โพยข้อสอบหรอนั่น

คุณครู : เงียบได้แล้ว ส่วนเธอไปยืนกางแขนกางขาคาบไม้บรรทัดหน้าชั้นเดี๋ยวนี้ [ครูสั่งก่อนจะเดินไปนั่งที่เดิมโดยมีโทโมะเดินตามไป]

            แก้วแอบขำกับท่าที่โทโมะทำอยู่ เธอสะใจมากที่ได้แก้แค้นชายหนุ่มและก็แก้แค้นสำเร็จด้วย ตลอดเวลาที่เหลือเธอนั่งทำข้อสอบอย่างร่าเริงไม่เครียดโดยไม่เห็นสายตาอัมมหิตจากชายหนุ่มที่ยืนอยู่หน้าชั้น

            ‘เธอไม่รอดแน่ยัยตัวแสบ’ โทโมะ