Lovemission ภารกิจรัก สยบร้าย นายคาสโนว่า

9.5

เขียนโดย savefee

วันที่ 13 มีนาคม พ.ศ. 2555 เวลา 18.24 น.

  9 บท
  68 วิจารณ์
  22.62K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

6) นอนหลับ / ถามตรงๆ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

เมื่อทั้ง 2 กินข้าวต้มเสร็จแล้ว ขณะนี้เวลา 21.26 น.

โทโมะ          - ฮ้าววววว ง่วงนอน

แก้ว              - นี่นาย ยังง่วงไม่ได้นะ นายยังไม่ได้ไปส่งชั้นกลับบ้านเลย

โทโมะ          - หืม กลับบ้าน กลับทำไม

แก้ว              - ถามโง่ๆ จะให้ชั้นนอนบ้านนายหรอห๊ะ!

โทโมะ          - เออดิ ฮ้าววววว ~ ชั้นง่วงนอนละ เธอนอนเนี่ยแหละ

แก้ว              - จะบ้ารึไง ไม่ได้นะ ชั้นจะกลับบ้าน

โทโมะ          - ก็ชั้นไม่ไปอ่ะ ง่วง ! เข้าใจ๊!

แก้ว              - ไม่เข้าใจ ! ชั้นจะกลับบ้าน

โทโมะ          - งั้นก็กลับไปเองเลย

แก้ว              - ชั้นไม่มีรถ

โทโมะ          - เดินกลับดิ

แก้ว              - บ้า! มืดขนาดนี้อ่ะ

โทโมะ          - งั้นนอนนี่แหละ

แก้ว              - ไม่อ่ะ ชั้นยืมรถนายนะ

โทโมะ          - ไม่ไม่ไม่ !!! ห้ามใช้

แก้ว              - ยืมหน่อยน้าๆๆๆ

โทโมะ          - เห้ย!!! บอกว่าไม่ไง เดี๋ยวถ้าชั้นโมโหอีกรอบนะ เธอไม่เหลือชิ้นดีแน่!!!

แก้ว              - โอ๊ยๆๆๆๆๆ นายไม่คิดจะมีนิสัยดีกับคนอื่นบ้างรึไง

โทโมะ          - ชั้นสั่งแจ๋วปิดโรงรถแล้ว ไปเอาไม่ได้

แก้ว              - แล้ว นายจะให้ชั้นนอนไหนล่ะ

โทโมะ          - ตามใจ นอนกับชั้นก็ได้นะ ไม่ว่า

แก้ว              - น่าเกลียด!!! >0< จะบ้ารึไง

โทโมะ          - แล้วจะนอนไหนล่ะ ฮ้าววววววว .....ชั้นง่วงแล้วนะ

แก้ว              - นายก็บอกมาสิ มีห้องไหนว่างอีกมั่ง

โทโมะ          - มีห้องว่างอีกเพียบเลย ไปเลือกนอนไป มีแต่ชั้นล่างนะ ชั้นบนเต็มหมดแล้ว

แก้ว              - ชั้นล่าง ? ต้องลงไปหรอ

โทโมะ          - จะเหาะไปก็ได้นะ

แก้ว              - นาย...ไปส่งหน่อยสิ

โทโมะ          - เหอะ ไปเอง ชั้นง่วง

แก้ว              - ก็ไม่กล้าไปนี่

โทโมะ          - .........

แก้ว              - นี่นาย ฟังชั้นอยู่รึเปล่า

แก้วหันมาอีกทีโทโมะก็หลับปุ๋ยไปแล้ว จะทำยังไงล่ะทีนี้

แก้ว              - หนอยยยย ไอ้ขี้เซา -^- ชิ่งหลับก่อนหรอ แล้วชั้นจะไปยังไงเนี้ย

แจ๋ว              - คุณชายขา ก๊อกกกๆๆๆ คุณชาย

แก้ว              - ตายล่ะ มีคนมา ถ้ามาเห็นเราซวยแน่ๆ

แจ๋วเปิดประตูเข้ามาก็เห็นโทโมะหลับอยู่

แจ๋ว              - คุณชายนะคุณชาย นอนแล้วไม่ยอมปิดไฟ เดี๋ยวคุณผู้ชายก็ด่าหรอกค่ะ

แจ๋วปิดไฟแล้วเดินออกไป แก้วมุดออกมาจากผ้าห่ม

แก้ว              - เฮ้อ รอด .... คุณผู้ชาย ? ใครหว่า ช่างเถอะ หลับห้องนายนี่ก็ได้

แก้วเดินไปที่ตู้เก็บผ้าห่มแล้วปูที่นอนนอนข้างล่างเตียงของโทโมะ แล้วล้มตัวลงนอน

แก้ว              - จริงๆนายนี่ก็ไม่ได้เลวอะไรขนาดนั้นนะเนี่ย แต่ก็ยังมีเรื่องค้างคาใจอยู่ ยังไว้ใจไม่ได้แน่นอน เฮ้อ ... เซ็งชะมัด

แล้วแก้วก็หลับไป

กลางดึก เวลา 03.45 น. โทโมะตื่นขึ้นมา

โทโมะ          - ฮ้าวววววว ...แจ๊บๆๆ ยัยทอมนั่นไปนอนไหนแล้วนะเนี่ย

โทโมะก้าวลงจากเตียงไปเหยียบน่องแก้วพ่อดี

โทโมะ          - เห้ย!!! ขาใคร!!!

โทโมะวิ่งไปเปิดไฟ

โทโมะ          - เฮ้อ ตกใจหมด ที่แท้ก็ขายัยทอมนี่เอง ทำชั้นตกใจหมดเลย

โทโมะมองหน้าแก้วตอนหลับ ดูดีๆ ยัยนี่ก็ดูมีเสน่ห์เหมือนกันนะเนี่ย ถ้ายัยนี่ไม่ตื่นมาพูดปากจัดเหมือนเดิมก็คงจะดีไม่น้อยเลย ถ้าเปลี่ยนนิสัยยัยทอมได้จะเปลี่ยนให้เป็นสาวเรียบร้อยเหมือนฟางเพื่อนเธอซะหน่อย โห ! ถ้าเปนงั้นก็ดีสิ จะจีบไม่ให้หลุดมือเลย โทโมะนั่งคิดเรื่อยเปื่อยต่างๆนานา โดยที่ไม่รู้ว่าความจริงจะเปนไปได้หรือไม่

โทโมะ          - เธอคงไม่ตื่นมาด่าชั้นตอนนี้หรอกนะ

โทโมะหยิบผ้าห่มของตัวเองมาห่มให้แก้ว เพราะดูท่าทีของเธอจะหนาวเหลือเกิน เครื่องปรับอากาศของเขาก็เปิดไว้ที่ 24 องศาเอง จะไม่ให้หนาวได้ไงล่ะ เมื่อห่มผ้าแล้วก็รู้สึกอุ่นขึ้นเยอะเลย หวังว่าตอนตื่นยัยนี่คงไม่ลุกมาวีนใส่ชั้นนะ

แก้ว              - ฮ้าวววววววววววว ....

โทโมะ          - ยัยทอม ตื่นแล้วหรอ

แก้ว              - (ตายังหลับอยู่) หืม อะไรนะ หาววววววว

โทโมะ          - ตื่นแล้วหรออออออ !!!

แก้ว              - 0*0 ตื่นแล้ววววววว !!!

โทโมะ          - เออ ก็ดี หนาวหรอเมื่อกี้

แก้ว              - อืม งั้นมั้ง แล้วนี่ผ้าห่มใครอ่ะ

โทโมะ          - ของชั้น

แก้ว              - อุ๊ย โทษที ชั้นละเมอไปหยิบมาเลยหรอเนี่ย

แก้วยื่นคืนให้ โทโมะปัดมือแก้ว

โทโมะ          - จะบ้ารึไง เอาไปห่ม

แก้ว              - เออ ชั้นไม่รู้จริงๆ

โทโมะ          - จะรู้ได้ไง ในเมื่อชั้นห่มให้เธอกับมือ

แก้ว              - อ้าว ? นายห่มให้ชั้นหรอ

โทโมะ          - เออดิ

แก้ว              - ข...ขอบใจนะ

แก้วคิดในใจ ทำไมนายนี่ถึงหวังดีกับชั้นเนี่ย คิดอะไรรึเปล่านะ

แก้ว              - ถามนายจริงๆเหอะ คิดอะไรกับชั้นรึเปล่าเนี่ย

โทโมะ          - คิด ? คิดอะไร

แก้ว              - ที่นายให้แจ๋วเช็ดตัวให้ชั้น ทำข้าวต้มให้ชั้น ให้ชั้นนอนที่ห้องนาย แล้วนายก็ห่มผ้าให้ นายคิดอะไรรึเปล่า ทำไมนายถึงหวังดีกับชั้นขนาดนี้ ทั้งๆที่แต่ก่อนชั้นกับนายเป็นคู่อริกันแท้ๆ

โทโมะ          - เปล่า ชั้นก็แค่ ...... อยากลองคุยดีๆกับเธอบ้าง ดูว่าเธอจะตอบกลับว่าไง

แก้ว              - แค่นี้ ? ... จริงๆหรอ

โทโมะ          - อือ ... คงงั้นแหละ

แก้ว              - ชั้นไม่เชื่ออ่ะ คนอย่างนายมันต้องมีเงื่อนงำมากกว่านี้

โทโมะ          - งั้นเธอก็พิสูจน์สิ

แก้ว              - พิสูจน์ยังไงล่ะ

โทโมะ          - ทำตามที่ใจเธอต้องการ แล้วเธอจะรู้ว่าชั้นคิดอะไรกับเธออยู่ โอเคมั๊ย

แก้ว              - จะลองดูละกัน

โทโมะ          - แล้วเธอล่ะ คิดอะไรกับชั้นอยู่

แก้ว              - เปล่า

โทโมะ          - หรอ พูดจริงๆนะ

แก้ว              - เออ.......เออๆๆๆๆ นั่นแหละ คิดงั้นแหละ

โทโมะ          - อย่างงั้นมันยังไงอ่ะ

แก้ว              - อย่างที่ใจนายคิดนั่นแหละ

โทโมะ          - หรอ ก็โอนะ

แก้ว              - นายคิดว่าอะไร

โทโมะ          - คิดว่าเธอกำลังยั่วโมโหชั้นอยู่น่ะสิ

แก้ว              - หนอยยยยย~!!! นี่นาย !!!

โทโมะ          - ทำไม ห๊ะ

แก้ว              - ชั้นอุตส่าห์พูดดีๆแล้วนะ!!!

โทโมะ          - แต่มันยังแย่สำหรับชั้น

แก้ว              - เชอะ คนอย่างนายมันก็คิดดีๆได้แค่นี้แหละ

โทโมะ          - เออ ใช่ซี้ !!! ชั้นคิดได้แค่นี้แหละ

แก้ว              - >^< ชิ!!!

 

เม้นมากจะอัพให้วันนี้เลยจ้า :)

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา