Lovemission ภารกิจรัก สยบร้าย นายคาสโนว่า
savefee
4) หลับไป
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความแก้ว - นี่ฟาง ขอดูแผนที่ที่นายนั่นให้มาหน่อย
ฟาง - นี่จ้า
แก้ว - อืม นายนั่นให้ไปบนห้องเรียนน่ะ
ฟาง - ฟางไปส่งนะ
แก้ว - อื้ม แต่ฟางไม่ต้องขึ้นไปหรอก
ณ.หน้าตึก
ฟาง - งั้นฟางส่งแค่นี้นะ ดูแลตัวเองนะแก้ว
แก้ว - โอเค๊ เดี๋ยวมานะ
แก้วขึ้นไปบนตึกเพียงลำพัง
แก้ว - โอ้ย ต้องขึ้นไปชั้นบนสุดเลยหรอเนี่ย นายนั่นจะให้ชั้นกระโดดตึกโชว์รึไงนะ
แก้วบ่นอุบอิบอยู่คนเดียว และค่อยๆเดินขึ้นไปบนชั้นเรียนสูงสุดที่มีทั้งหมด 6 ชั้น (สูงอ่ะ) ไม่ได้เปิดไฟมีเพียงแต่แสงไฟจากพระจันทร์สาดส่องมาทางหน้าต่างเท่านั้น ดูวังเวงน่ากลัวใช่มั๊ยล่ะ แต่แก้วใจของเราไม่กลัวแฮะ
และแล้วแก้วก็เดินมาถึงชั้น 5
แก้ว - อีกชั้นเดียวเท่านั้น สู้เว้ย!!!
พูดมาได้ไม่กี่วิแก้วก็เป็นลมเพราะเหนื่อย+หิวข้าวจัด แต่ทันได้นั้น!!!
หมับ!!! มีมือลึกลับมาปิดปากแก้วและดึงตัวไป แก้วรู้สึกตัวนิดๆและเริ่มใจคอไม่ดีและรวบรวมเสียงแล้วกรี๊ดให้ดังที่สุด
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด !!!!!!!!!!!
??? - เฮ้ย อย่าเสียงดังสิยัยทอม
แก้ว - ปล่อยชั้นนะ แกเป็นใครน่ะ
??? - ก็ชั้นไง
แก้ว - หรือว่า
??? - คนที่นัดเธอไว้อ่ะ
แก้ว - นาย .... นายโทโมะ !!!
โทโมะ - ก็เออน่ะสิ จะให้คนหน้าตาดีที่ไหนอีกล่ะ
แก้ว - แหวะ อ้วก
โทโมะ - มาตรงเวลาดีนี่
แก้ว - เหอะ รีบไปชั้นบนสุดดีกว่า
เมื่อทั้ง 2 เดินขึ้นมาบนห้องเรียน
แก้ว - ว่าไง นายพาชั้นมาทำไม
โทโมะ - เดี๋ยวก่อนสิ เพิ่งมาจะรีบร้อนทำไม
แก้ว - รีบสิ ชั้นจะรีบกลับบ้าน
โทโมะ - คืนนี้เธอคงไปไหนไม่ได้หรอก
แก้ว - ทำไมชั้นจะไปไหนไม่ได้
โทโมะเดินไปแล้วดันแก้วไว้ติดผนัง
แก้ว - น....น.....นายจะทำอะไรน่ะ
โทโมะ - เรื่องนี้คงไม่สะสางกันง่ายๆสินะ
แก้ว - ถ้านายรีบบอกมันจะง่ายกว่านะ ชั้นว่า
โทโมะ - แต่ชั้นเป็นคนใจเย็น ไม่รีบ ไม่ต้องรีบร้อนหรอกน่า
แก้ว - ชั้น....แต่....ชั้นรีบ
โทโมะ - รีบหรอ .... หึหึ ชอบแบบรีบๆเลยใช่มั๊ย
แก้ว - เอ่อ......อือออออ...... อ่า....
โทโมะ - อย่าพูดเอ่ออ่าแบบนี้ ชั้นไม่ชอบ!!!
โทโมะขึ้นเสียงใส่แก้วจนแก้วสะดุ้งโหยง ! ทำไมนายนี่เวลาโกรธดูน่ากลัวจังเลย นายนี่จะมาไม้ไหนกะชั้นอีกนะ
โทโมะ - ว่าไง ชอบแบบรีบๆมั๊ย ?
แก้ว - รีบๆนายหมายถึงอะไร
โทโมะ - ต้องให้บอกด้วยหรอ
แก้ว - อืม
โทโมะ - เตรียมตัวตายทั้งเป็นได้!!!!
แก้ว - นายว่าไงนะ ตายทั้งเป็น หมายความว่าไงน่ะ
โทโมะ - หึหึ เธอคงยังไม่รู้สึกถึงสวรรค์ของสาวๆสินะ
แก้ว - นายพูดอะไรเนี่ย ชั้นไม่เข้าใจ
โทโมะ - ทำเป็นไร้เดียงสา!!! ผู้หญิงอย่างเธอก็เป็นแบบนี้แหละ หลอกล่อให้คนเข้ามาติดแจ ตัวเองไม่ดูตัวเองเลยนะ
แก้ว - อะไรเนี่ย นายพูดบ้าอะไร ชั้นไม่ได้คิดจะทำอะไรบ้าๆนะ
โทโมะ - หรอ ทำอะไรบ้าๆ ? หมายความว่าไงล่ะ แบบว่า จะใช้มารยาไล่ต้อนผู้ชายหรอ
แก้ว - หนอย !!! ไอ้คนปากหมา พูดอะไรไม่ดีซักอย่างเลยนะ คิดว่าคนอย่างชั้นคิดได้แค่นี้หรอ ชั้นมีจิตสำนึกมากกว่านี้ ใครจะเหมือนสาวๆในสต็อกของนายล่ะ แต่ละคน โธ่เอ๊ย มีอะไรยังไม่พอใจอีกหรอ
โทโมะ - เพราะชั้นมันคนไม่ชอบพอดีไง ก็เลยชวนเธอมาที่นี่
แก้ว - นี่นาย จะทำอะไรคิดถึงอนาคตบ้างนะ
โทโมะ - อนาคตชั้นมันดีอยู่แล้ว!!! ทำไมต้องมาลังเลล่ะ ห่วงตัวเธอเองดีกว่า ว่าจะมีอะไรเข้ามาในชีวิต
แก้ว - ชั้นดูแลตัวเองได้ ไม่ต้องให้ใครมาป้อน มาอ้อนๆๆๆๆอย่างนาย!!!
โทโมะ - ใครอ้อนห๊ะ!!!
แก้ว - ก็นายไงล.....
OxO^ อุบ ไอ้บ้าเอ๊ย ชั้นอยากจะชกหน้านายจริงๆเลย แต่ทำไมตัวชั้นมันอ่อนแรงอย่างงี้นะ หรือว่า ? เพราะนายนี่มันกำลังจูบชั้นด้วยริมฝีปากอันร้อนผ่าวนั่น โอ๊ย ทำไงดี ชั้นอ่อนแรงแล้วจริงๆ ใครก็ได้ช่วยที ฟาง ฟาง ฟางหายไปไหน ฟางทิ้งแก้วไปแล้วหรอ ...............
แล้วชั้นก็หลับไป ฟุบคาอกนายนั่น
โทโมะ - ยัยบ๊อง แค่นี้ก็สลบละ เฮ้อ ...
โทโมะถอนหายใจพร้อมกับอุ้มแก้วลงบันไดไป
กลับมาที่ด้านฟางกันบ้างนะ
ฟาง - เมื่อไหร่แก้วจะมาเนี่ย หรือว่า แก้ว >< ไม่นะ โทรตามดีกว่า
ตี๊ดดดดด ตายแล้ว ตังค์หมด ฮือๆๆๆๆ ไอ้ตังค์บ้า มาหมดตอนนี้ทำไมเนี่ย เสียอารมณ์หมดเลย
โทโมะอุ้มแก้วไปที่ลานจอดรถของโรงเรียนแล้วขับรถออกไปจากโรงเรียน
คอมเม้นท์ด้วยนะ ๆๆๆ 
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
