นายมันคนไร้หัวใจ! (หรอ?)
8.2
7)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ“ อะไร *- - ”
“ เฮ้ยย ย! ไอ่ป๊อบแกมาดูนี่ดิ ” เขื่อนเรียกป๊อบปี้เข้ามาแล้วชี้ไปคอแก้วที่มีรอยจ้ำแดงเปนขีดๆ แล้วพากันเหล่ไปที่โทโมะที่ทำหน้านิ่ง ไม่รู้ไม่ชี้อะไรทั้งนั้น
“ อะไรของพวกนาย คอฉันมีไร ”
“ 555 แก้วไฟแรงดีนี่ ทำไอ่โมะมันฝากรอยที่คอไว้ได้ ” พอแก้วได้ยินก็หยิบกระจกที่โต๊ะมาดูทันที
“ เฮ้ยยย ย! ฉันป่าวนะเว้ยย OxO ฉันไม่ได้ทำมันนะ ”
“ แต่ไอ่โมะทำ 5555 ” แก้วรีบหันหน้าไปมองโทโมะที่มองเธออย่างขำๆ
“ -*- ขำอะไรของนายห๊ะ มีไรน่าขำ ”
“ไอ่โมะแกเปนคนทำจิงๆ ดิ โอ้วว ว ” ป๊อบพูดด้วยน้ำเสียงล้อเลียน
“ ยุ่งไรล่ะ ”
“ โหๆๆๆ เดี๋ยวนี้แกปากดีจังนะ ยิ้มก็บ่อย เหมือนตอนแกคบกับยัยเกลใหม่ๆ เลย ” คำพูดของเขื่อนทำเอาโทโมะ หน้าเครียด ได้แต่จ้องหน้าเขื่อนแบบ จะฆ่าได้อยู่แล้วแก้วได้แต่ฟังอย่าง งงๆ แต่ก็พอจับใจความได้ว่าเกลเปนแฟนเก่าโทโมะ และนี่อาจเปนสาเหตุหนึ่ง ที่โทโมะกลายเปนแบบนี้ ทำแก้ว หวาดไม่น้อยว่าโทโมะจะมีใจให้เกลอยู่ นี่เขาเรียกว่าหึงหรือป่าวหว่า ?
“ อย่าพูดถึงยัยนั่น ผู้หญิงแบบนั้น หายไปจากหัวใจของฉันไปนานแล้ว! ” โทโมะพูดก้วยน้ำเสียงเยนๆ คำพูดนี้ทำให้แก้วใจชื้นขึ้นมาบ้าง โทโมะแอบหันมามองแก้วเล็กน้อย แก้วได้แต่ ทำเปนมองไม่เหนไป
“ ขอโทษคร๊าฟฟฟฟฟ ~ ”
“ อาหารมาแล้ว น่ากินสุดๆ เลย ” เสียงฟางดังมาจากโต๊ะอาหาร พวกเราจึงพากันเดินไปที่โต๊ะ ฟางนั้งตรงข้ามป๊อบปี้ แก้วตรงข้าม....โทโมะ ตามด้วยเฟย์ตรงข้าม เขื่อน ในโต๊ะดูเฮฮากันมาก มีเพียงโทโมะกับแก้วแค่นั้น ที่เงียบๆ
“ เออแก้ว เฟย์มีไรจะถามตั้งแต่เมื่อกี๊แล้ว ”
“ ไรอ่ะ ”
“ รอยที่คอแก้วมันรอยอะไรอ่ะ เมื่อเช้าไม่เหนมี ” คำถามนี้ทำเอาแก้วสะดุ้งรอบที่ 2
“ เอ่อ 55 ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน เหอะๆ -///- ”
“ ซะงั้น แล้วแกจะหน้าแดงไมเนี่ย ” ในโต๊ะพากันคิกคักกันใหญ่ มีแต่โทโมะที่จ้องแก้วไม่วางตา แล้วก็ยิ้มล้อเลียน แก้วก็ยิ่งเขินเข้าไปใหญ่
“ หาๆ ไร ใครหน้าแดง ฉันว่าอิ่มแล้วอ่ะ ไปนะไปนอนล๊ะ ฝันดีทุกคน เฟย์ฟาง นอนอย่าลืมปิดไฟนะ วันนี้เราเปนไรไม่รู้ ง่วงๆ พวกนายไว้เจอกันนะ กลับบ้านดีๆ ฉันไปเข้าห้องนอนล๊ะ ไปล๊ะๆๆ ” แก้วรีบลุกแล้วพูดรัวๆ วิ่งไปเลย ทำเอาเพื่อนขำกันไปใหญ่
โป๊กกกกก ก!
“ โอ้ยย ย~ ไอ่ประตูบ้า อ๊ากก ก ”
“ 5555555555 ” เสียงหัวเราะดังมาจากโต๊ะ ดังขึ้นกว่าเดิม เพราะเหนแก้วที่ลุกลน มากๆ จนวิ่งชนประตู
“ หัวเราะไรกัน อะไรๆๆๆ ไปละๆ >O< ” แล้วก็ปิดประตู มุดเข้าใต้ผ้าห่มไประบายความเขินเตมที่ หลังจากที่อึดอักมานาน ยิ่งเหนรอยยิ้มโทโมะ ยิ่งทำแก้วหวั่นไหว แล้วจึงลุกไปอาบน้ำและเข้านอน ส่วนเฟย์และฟางก็ส่งหนุ่มๆ กลับกันไปที่รถเรียบร้อยจึงเข้านอน
เช้าวันใหม่
Kaew talk
แหกๆๆๆ วิ่งลงจากรถเมล์เหนื่อยชะมัด ยัย 2 พี่น้องกว่าจะแต่งตัวเสร็จ มาถึง ร.ร. ก็แทบ 7.55 แล้ว เกือบจะไม่ทัน
“ แก้ว เรื่อที่เมื่อวานแกโดนแกล้งอ่ะ ฉันก็โดนนะ ยัยฟางวัวด้วย ”
“ ฉันชื่อฟางเฉยๆ >O< ” ฟางรีบหันมาแก้
“ แบร่ๆ แก้วว่าไงๆ ”
“ แก้วว่าแก้วจะรู้ให้ได้ว่าใครแกล้ง เราต้องอยู่ติดกับ นาย 3 คนนั่นไว้นะ เผื่อ พวกนี้มันจะได้ปรากฏตัวไง ”
“ จัดไป! ” เฟย์พูดพร้อมดีดนิ้วอย่างถูกใจดังเปราะ!
“ วันแรกยังขนาดนี้ วันที่ 2 และต่อๆ ไปมันคงไม่ยากสำหรับการใช้ชีวิตของพวกเราอยู่แล้ว ” ฟางบอกยิ้มๆ
ณ เกรด 11 ห้อง D
เมื่อมาถึงห้อง ซึ่งโชคดีมากๆ ที่อาจารย์ยังไม่เข้าเพราะทุกเช้า ส่วนเฟย์ กับฟาง ก็ไป กับ ป๊อบ และเขื่อนเรียบร้อย นี่แหละเพื่อนฉัน - - คาบแลกจะเปนคาบว่างฉันกำลังจะไปนั่งที่โต๊ะก็ต้อง งง ว่า ยัยเกลมานั่งโตะ ฉันทำไมว๊ะ *- - แล้วโทโมะก็นอนอยู่ข้างๆแบบไม่สนโลกกะจะหลับอย่างเดียว เอ๊ะ! เลิกกันแล้วนี่ ยัยเกลมาตีหน้าใส ซื่อ ทำไมแถวนี้ น๊ะ เอ๊ะ ยังไงๆ หรือโทโมะเอาแต่หลับจนไม่รู้เรื่อง มีเคลียร์ค่ะ คุณเกลๆ
“ นี่เธอ โต๊ะไม่มีนั่งเหรอ ” ฉันเขวี้ยงกระเป๋าข้ามหัวโทโมะไปกระแทกที่โต๊ะอย่างดัง จนนายนี่ลุกขึ้นตื่น แล้วหันหน้ามามองฉันแบบไม่พอใจ ก่อนหันไปด้านข้าง พร้อมฉายแวว ตารังเกียจ อย่างเห็นได้ชัด แล้วทำไมฉันต้องดีใจด้วยเนี๊ยย ย?
“ เรื่องของฉันย่ะ ”
“ แต่เรื่องของเธอ มันคือโต๊ะของฉัน ”
“ แล้วฉันนั่งไม่ได้ หรอ เธอซื้อไว้ไง ไหนโฉนด ”
“ โหย แม่คุณให้มันน้อยๆ หน่อย ”
“ อะไรเธอ ไม่พอใจไร ”
“ ลุกไปฉันจะนั่ง ”
“ แล้วถ้าฉันไม่ไปล่ะ ”
“ ฉันจะโยนเธอออกไปอง ” โทโมะที่ทนฟังมานาน พูดขึ้นแบบไม่แยแสเกล สมน้ำหน้า เลิกกันไปแล้ว อย่ามายุ่งๆ :P
“ โหๆ โมะ ครั้งนึงเราเคยรักกันน๊ะ ” เกลยิ้มหวานๆ ให้โทโมะ แต่เขากลับไม่สนใจมัน อิอิ+ เข้าทางฉันสิ
“ เธอจะนั่งก็นั่งไป ฉันไปเอง ไปค่ะโมะ ขาาา า ><~ ” ฉันได้ที จัดเตมจ่ะ ฉันลากแขนโทโมะมาหน้าตาย แต่นายนี่ก็ไม่มีท่าขัดขืนสักนิด ถ้าฉันข่มขืนนาย จะจำยอมมั้ยเนี่ย ก๊ากกกกกก ก~ ฉันลากโทโมะมาที่ด่านฟ้าเมื่อวาน
“ สนุกมั้ย? ” อยู่ดีๆ โทโมะก็ถามเมื่อนั่งลง ข้างๆ กันใต้กันสาด เอ๊ะหนุกไรอ่ะ
--------------------------------------------------------------------------------------------------
ถ้ามันไม่หนุก ขออภัยมานะที่นี้นะ เพราะเรารีบมาก งานเยอะมากๆ ไปละนะ รักคนอ่า น /ฝันหวานนะทุกคน >O<
“ เฮ้ยย ย! ไอ่ป๊อบแกมาดูนี่ดิ ” เขื่อนเรียกป๊อบปี้เข้ามาแล้วชี้ไปคอแก้วที่มีรอยจ้ำแดงเปนขีดๆ แล้วพากันเหล่ไปที่โทโมะที่ทำหน้านิ่ง ไม่รู้ไม่ชี้อะไรทั้งนั้น
“ อะไรของพวกนาย คอฉันมีไร ”
“ 555 แก้วไฟแรงดีนี่ ทำไอ่โมะมันฝากรอยที่คอไว้ได้ ” พอแก้วได้ยินก็หยิบกระจกที่โต๊ะมาดูทันที
“ เฮ้ยยย ย! ฉันป่าวนะเว้ยย OxO ฉันไม่ได้ทำมันนะ ”
“ แต่ไอ่โมะทำ 5555 ” แก้วรีบหันหน้าไปมองโทโมะที่มองเธออย่างขำๆ
“ -*- ขำอะไรของนายห๊ะ มีไรน่าขำ ”
“ไอ่โมะแกเปนคนทำจิงๆ ดิ โอ้วว ว ” ป๊อบพูดด้วยน้ำเสียงล้อเลียน
“ ยุ่งไรล่ะ ”
“ โหๆๆๆ เดี๋ยวนี้แกปากดีจังนะ ยิ้มก็บ่อย เหมือนตอนแกคบกับยัยเกลใหม่ๆ เลย ” คำพูดของเขื่อนทำเอาโทโมะ หน้าเครียด ได้แต่จ้องหน้าเขื่อนแบบ จะฆ่าได้อยู่แล้วแก้วได้แต่ฟังอย่าง งงๆ แต่ก็พอจับใจความได้ว่าเกลเปนแฟนเก่าโทโมะ และนี่อาจเปนสาเหตุหนึ่ง ที่โทโมะกลายเปนแบบนี้ ทำแก้ว หวาดไม่น้อยว่าโทโมะจะมีใจให้เกลอยู่ นี่เขาเรียกว่าหึงหรือป่าวหว่า ?
“ อย่าพูดถึงยัยนั่น ผู้หญิงแบบนั้น หายไปจากหัวใจของฉันไปนานแล้ว! ” โทโมะพูดก้วยน้ำเสียงเยนๆ คำพูดนี้ทำให้แก้วใจชื้นขึ้นมาบ้าง โทโมะแอบหันมามองแก้วเล็กน้อย แก้วได้แต่ ทำเปนมองไม่เหนไป
“ ขอโทษคร๊าฟฟฟฟฟ ~ ”
“ อาหารมาแล้ว น่ากินสุดๆ เลย ” เสียงฟางดังมาจากโต๊ะอาหาร พวกเราจึงพากันเดินไปที่โต๊ะ ฟางนั้งตรงข้ามป๊อบปี้ แก้วตรงข้าม....โทโมะ ตามด้วยเฟย์ตรงข้าม เขื่อน ในโต๊ะดูเฮฮากันมาก มีเพียงโทโมะกับแก้วแค่นั้น ที่เงียบๆ
“ เออแก้ว เฟย์มีไรจะถามตั้งแต่เมื่อกี๊แล้ว ”
“ ไรอ่ะ ”
“ รอยที่คอแก้วมันรอยอะไรอ่ะ เมื่อเช้าไม่เหนมี ” คำถามนี้ทำเอาแก้วสะดุ้งรอบที่ 2
“ เอ่อ 55 ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน เหอะๆ -///- ”
“ ซะงั้น แล้วแกจะหน้าแดงไมเนี่ย ” ในโต๊ะพากันคิกคักกันใหญ่ มีแต่โทโมะที่จ้องแก้วไม่วางตา แล้วก็ยิ้มล้อเลียน แก้วก็ยิ่งเขินเข้าไปใหญ่
“ หาๆ ไร ใครหน้าแดง ฉันว่าอิ่มแล้วอ่ะ ไปนะไปนอนล๊ะ ฝันดีทุกคน เฟย์ฟาง นอนอย่าลืมปิดไฟนะ วันนี้เราเปนไรไม่รู้ ง่วงๆ พวกนายไว้เจอกันนะ กลับบ้านดีๆ ฉันไปเข้าห้องนอนล๊ะ ไปล๊ะๆๆ ” แก้วรีบลุกแล้วพูดรัวๆ วิ่งไปเลย ทำเอาเพื่อนขำกันไปใหญ่
โป๊กกกกก ก!
“ โอ้ยย ย~ ไอ่ประตูบ้า อ๊ากก ก ”
“ 5555555555 ” เสียงหัวเราะดังมาจากโต๊ะ ดังขึ้นกว่าเดิม เพราะเหนแก้วที่ลุกลน มากๆ จนวิ่งชนประตู
“ หัวเราะไรกัน อะไรๆๆๆ ไปละๆ >O< ” แล้วก็ปิดประตู มุดเข้าใต้ผ้าห่มไประบายความเขินเตมที่ หลังจากที่อึดอักมานาน ยิ่งเหนรอยยิ้มโทโมะ ยิ่งทำแก้วหวั่นไหว แล้วจึงลุกไปอาบน้ำและเข้านอน ส่วนเฟย์และฟางก็ส่งหนุ่มๆ กลับกันไปที่รถเรียบร้อยจึงเข้านอน
เช้าวันใหม่
Kaew talk
แหกๆๆๆ วิ่งลงจากรถเมล์เหนื่อยชะมัด ยัย 2 พี่น้องกว่าจะแต่งตัวเสร็จ มาถึง ร.ร. ก็แทบ 7.55 แล้ว เกือบจะไม่ทัน
“ แก้ว เรื่อที่เมื่อวานแกโดนแกล้งอ่ะ ฉันก็โดนนะ ยัยฟางวัวด้วย ”
“ ฉันชื่อฟางเฉยๆ >O< ” ฟางรีบหันมาแก้
“ แบร่ๆ แก้วว่าไงๆ ”
“ แก้วว่าแก้วจะรู้ให้ได้ว่าใครแกล้ง เราต้องอยู่ติดกับ นาย 3 คนนั่นไว้นะ เผื่อ พวกนี้มันจะได้ปรากฏตัวไง ”
“ จัดไป! ” เฟย์พูดพร้อมดีดนิ้วอย่างถูกใจดังเปราะ!
“ วันแรกยังขนาดนี้ วันที่ 2 และต่อๆ ไปมันคงไม่ยากสำหรับการใช้ชีวิตของพวกเราอยู่แล้ว ” ฟางบอกยิ้มๆ
ณ เกรด 11 ห้อง D
เมื่อมาถึงห้อง ซึ่งโชคดีมากๆ ที่อาจารย์ยังไม่เข้าเพราะทุกเช้า ส่วนเฟย์ กับฟาง ก็ไป กับ ป๊อบ และเขื่อนเรียบร้อย นี่แหละเพื่อนฉัน - - คาบแลกจะเปนคาบว่างฉันกำลังจะไปนั่งที่โต๊ะก็ต้อง งง ว่า ยัยเกลมานั่งโตะ ฉันทำไมว๊ะ *- - แล้วโทโมะก็นอนอยู่ข้างๆแบบไม่สนโลกกะจะหลับอย่างเดียว เอ๊ะ! เลิกกันแล้วนี่ ยัยเกลมาตีหน้าใส ซื่อ ทำไมแถวนี้ น๊ะ เอ๊ะ ยังไงๆ หรือโทโมะเอาแต่หลับจนไม่รู้เรื่อง มีเคลียร์ค่ะ คุณเกลๆ
“ นี่เธอ โต๊ะไม่มีนั่งเหรอ ” ฉันเขวี้ยงกระเป๋าข้ามหัวโทโมะไปกระแทกที่โต๊ะอย่างดัง จนนายนี่ลุกขึ้นตื่น แล้วหันหน้ามามองฉันแบบไม่พอใจ ก่อนหันไปด้านข้าง พร้อมฉายแวว ตารังเกียจ อย่างเห็นได้ชัด แล้วทำไมฉันต้องดีใจด้วยเนี๊ยย ย?
“ เรื่องของฉันย่ะ ”
“ แต่เรื่องของเธอ มันคือโต๊ะของฉัน ”
“ แล้วฉันนั่งไม่ได้ หรอ เธอซื้อไว้ไง ไหนโฉนด ”
“ โหย แม่คุณให้มันน้อยๆ หน่อย ”
“ อะไรเธอ ไม่พอใจไร ”
“ ลุกไปฉันจะนั่ง ”
“ แล้วถ้าฉันไม่ไปล่ะ ”
“ ฉันจะโยนเธอออกไปอง ” โทโมะที่ทนฟังมานาน พูดขึ้นแบบไม่แยแสเกล สมน้ำหน้า เลิกกันไปแล้ว อย่ามายุ่งๆ :P
“ โหๆ โมะ ครั้งนึงเราเคยรักกันน๊ะ ” เกลยิ้มหวานๆ ให้โทโมะ แต่เขากลับไม่สนใจมัน อิอิ+ เข้าทางฉันสิ
“ เธอจะนั่งก็นั่งไป ฉันไปเอง ไปค่ะโมะ ขาาา า ><~ ” ฉันได้ที จัดเตมจ่ะ ฉันลากแขนโทโมะมาหน้าตาย แต่นายนี่ก็ไม่มีท่าขัดขืนสักนิด ถ้าฉันข่มขืนนาย จะจำยอมมั้ยเนี่ย ก๊ากกกกกก ก~ ฉันลากโทโมะมาที่ด่านฟ้าเมื่อวาน
“ สนุกมั้ย? ” อยู่ดีๆ โทโมะก็ถามเมื่อนั่งลง ข้างๆ กันใต้กันสาด เอ๊ะหนุกไรอ่ะ
--------------------------------------------------------------------------------------------------
ถ้ามันไม่หนุก ขออภัยมานะที่นี้นะ เพราะเรารีบมาก งานเยอะมากๆ ไปละนะ รักคนอ่า น /ฝันหวานนะทุกคน >O<
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ