รู้ไว้ซะ...ฉันไม่เต็มใจรักนาย!!

10.0

เขียนโดย tomokaewreal

วันที่ 4 กันยายน พ.ศ. 2554 เวลา 08.20 น.

  44 ตอน
  58 วิจารณ์
  78.71K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

44)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
ตอนที่ 44“ อาการอย่างกับคนท้อง ” ฉันไม่ได้ท้องงงง“ แกอาเจียนบ่อยจัง ” ฉันไม่สบาย“ ทำไมลูกทานแต่ของเปรี้ยวๆล่ะจ๊ะ ” ก็หนูอยากกินนี่คะและหลังจากที่ฉันไปตรวจมา“ ตั้งครรภ์ !! O.O ” “ เธอท้องได้ไงยะ ” ฉันจ้องตาปลากัดมาย่ะ “ เธอท้องกับฉันเหรอ ^ ^ ” ท้องกับซุปเปอร์แมนมั้ง ........... ยิ้มไปคนเดียวเหอะไอ้บ้า“ โอ้ แม่จะมีหลานแล้ว ” = =*วันที่ XX/XX/25XX“ วันนี้พี่ฟางสวยมากกกกก ” วันนี้เป็นวันแต่งงานของพี่ฟางกับพี่ป๊อปนั่นเอง และตอนนี้ฉันก็อยู่ในงานแล้ว“ วันอื่นฉันไม่สวยหรือไงแก้ว ” “ ก็วันนี้สวยกว่าไง ฮ่าๆๆ ” ฉัน“ ขี้เกียจเถียงแล้ว บู้ๆ ไปถ่ายรูปหน้างานดีกว่า ป๊อป ” พี่ฟาง“ คร้าบบบบ ” เชื่อฟังพี่ฟางจริงๆ ถ้าโทโมะเป็นอย่างนี้บ้างก็คงดี................เฮ้ยยย คิดไรวะเนี่ยอีกหลายๆวันต่อมา“ คุณแม่คร้าบบบบ มันจะไม่เว่อร์ไปหน่อยเหรอ ยังไม่รู้เลยว่าผู้หญิงหรือผู้ชาย ” วันนี้ คุณแม่ซื้อเสื้อผ้า ของใช้สำหรับเด็กแรกเกิดมาเต็มเลย ฉันแอบเห็นด้วยกับโทโมะนะ “ เตรียมไว้ก่อนจ้ะ แม่ไปละนะ บายจ๊ะ ” “ หวัดดีค่ะ/ครับ ”“ เอาน่าพี่โทโมะ หลานคนแรกคนตระกูลนี่ ” คิดกันไปไกลแล้วววว“ อึก!! อุ๊บบบบบ โทโมะ..นายช่วยออกไปห่างๆฉันหน่อยได้มั้ย ” ฉันพูดทั้งๆที่มียังปิดปากไว้อยู่“ ฮะ อะไรนะ พูดดังๆซิ ! ” ยื่นหน้ามาใกล้ไปใหญ่เลย“ อุ๊บบบบ อ้วกกกกกกก ................... ฉัน...ฉันเตือนนายแล้วนะ ” เอาอีกแล้ว เมื่อไรฉันจะหายสักทีเนี่ย ........ พอท้องก็น่าเบื่อเหมือนกันนะ แต่ดีอยู่อย่างนึง ....ฉันไม่ต้องไปทำงาน ฮิๆๆโทโมะไม่ให้ไปตั้งแต่ตอนรู้ว่าท้องแล้ว โฮ่ๆๆ สบาย ^^“ ว้ากกกก.................................... เต็มๆ ดีนะที่ไม่โดนหน้า ”“ น้ำหอมกลิ่นนี้เหม็นอ่ะ ไปเปลี่ยนเหอะ ” “ ฉันใช้มาตั้งนานแล้วนะกลิ่นนี้ ” โทโมะ“ ถ้างั้นอย่ามาใกล้ฉันละกัน จะอ้วกกกก ”“ O.O เปลี่ยนก็ได้ T_T ”“ พี่กิ่ง!^^ มาหาแก้ว มีไรเหรอ ” ว้ากกกก พี่กิ่งมาหาฉันในรอบ6เดือน“ จำของขวัญที่แกให้พี่เมื่อปีที่แล้วได้มั้ย ” แค่เนี้ย“ ดอลล่า??ทำไมอ่ะ ” อย่าบอกนะว่า ดอลล่า...ดอลล่า.....ฮึก อือๆๆ ไม่จริงนะดอลล่า T_T“ ทำหน้าอย่างกับจะร้องไห้ เป็นอะไร ฉันแค่จะเอาดอลล่ามาให้แกเลี้ยง ฉันไม่มีเวลาดูแลมัน ”“ อ้าววว งั้นตอนนี้ดอลล่าอยู่ไหนอ่ะ ^^ ” ยังไม่เห็นดอลล่าเลย อยู่กับพี่กิ่งมาตั้งหลายเดือน มันจะเป็นหมาติดกาแฟหรือป่าวนะ(สมมติว่าพี่กิ่งชอบกินกาแฟ)“ อ๊ากกก หมาน้อย หยุดเดี๋ยวนี้นะ มาให้จับซะดีๆ ” ภาพที่ฉันเห็นตอนนี้คือ พะยูน เอ๊ยยย หวายกำลังวิ่งไล่ดอลล่าสุดที่รักของฉันอยู่ แกจะจับหมาฉันไปต้มยำเหรอยัยหวาย“ ดอลล่า มานี่เร็ว ” พี่กิ่งเรียกแล้วดอลล่าก็วิ่งมาทันที“ หมาพี่กิ่งเองเหรอค่ะ หวายเห็นมันวิ่งเข้ามาในบ้าน เลยจะจับมันออกไป แฮ่ๆ ”“ จ้ะ ตอนนี้มันกำลังจะเป็นหมาของแก้วแล้วล่ะ พี่ฝากด้วยนะ แก้วพี่ไปละนะ บาย ”“ บาย ”
เหงาโว้ยยยยย บางที...นั่งอยู่บ้านเฉยๆมันก็น่าเบื่อนะ จะไปเที่ยวไหนดี“ ดอลล่า...อยากไปเที่ยวมั้ย ” ฉันหันไปอุ้มดอลล่า“ ...... ” “ ทำไมดอลล่าไม่ตอบง่ะ อยู่กับคุณป้ากิ่งนานไปลืมแก้วแล้วเหรอT_T ” พี่กิ่งทำหมาความจำเสื่อม มันลืมฉันๆๆๆ“ เอ๋อป้ะเนี่ยแก้ว...หมาบ้านแกมันพูดได้เหรอ ” หวายที่กลับมาจากทำงานถามแก้ว“ เค้าสื่อสารกันด้วยใจย่ะ เนอะดอลล่า ” “ มันคงบ้าแล้วว่ะเพื่อนฉัน = =* ”“ ....ฉันอยากไปเที่ยวอ่าหวาย พาไปมั่งดิ ” “ ไปคนเดียวดิ ” หวาย!! แกใจร้าย T_T“ ไม่ๆๆแกก็รู้นี่...ว่าพี่แกไม่ให้ฉันไปไหนคนเดียว...ถ้าฉันต้องอยู่อย่างนี้9เดือน ฉันคงกระอักเลือดตายพอดี ” มันบอกว่าอันตราย...บ้าเปล่าวะ“ ก็ได้ๆ แต่!! พรุ่งนี้นะ ” หวาย“ โอเค๊ !! ”วันต่อมา“ ไปกันสองคนกับอีก1ตัว ^^ พัทยาดีมั้ย ” ฉันอุ้มดอลล่าขึ้นมาบรถด้วย หลังจากโทโมะออกไปได้สักพัก ไม่ได้หนีเที่ยวนะ แค่ไม่ได้บอกเฉยๆฮ่าๆๆ“ จ้า...เผื่อเจอหนุ่มหล่อๆ อ้ายยยย >< ” หวาย“ กวินๆ ”“ เอ๊ะ ขัดเรื่อยเลยยัยเพื่อนบ้านี่ ”“ ฮ้ายยยย อากาศดีจัง.......รู้งี้มาตั้งนานแล้ว ” หวายวิ่งออกมาอ้าแขนรับลม “ ไม่คิดจะเปิดห้องสักห้องนอนเล่นเหรอะวะ ” ยืนตากตากลมนานๆแบบนี้ฉันก็ไม่ไหวนะ เป็นลมพอดี - -*“ แพงเว่อร์...อีกอย่าง..แกจะนอนทำเพื่อ มาไม่กี่ชั่วโมงก็กลับแล้วเว้ยยย ”“ งั้นไปเช่าเตียงผ้าใบริมหาดนอนก็ยังดี ” ฉัน“ อื้มมมมม สั่งอาหารมากินด้วยนะ ^^ ………. O.o o.O ว้ายยยยยย แก้ว...เธอเห็นอะไรมั้ย ” หวายทำหน้าตาตกใจ ตื่นเต้น โกรธ โมโห (เอ่อ ... ยังไงกันแน่วะ)พร้อมๆกับชี้ไปที่ชายหญิงคู่หนึ่งที่ฝ่ายหญิงกำลังฉุดกระชากลากถูผู้ชายออกมา ช่างดูโหดร้ายจริงๆ …….. แต่.เอ๊ะ มันคุ้นๆว่ะ “ หวาย..แกว่าหน้า อะ..อ้าววว เฮ้ย หวายยย ” มันหายไปตอนไหนเนี่ย ไวจริงเพื่อนฉัน“ กรี๊ดดดดดดดดดด พี่โทโมะ!!! พี่มาที่นี่กับยัยเบลล์ได้ไง ตอบสิ !!ไม่ตอบฉันตบยัยเบลล์จริงๆนะเว้ย ! ”โทโมะ ! OoO ภาพที่ฉันเห็นตอนนี้คือยัยป้าระฆังนั่นกำลังเกาะแขนโทโมะที่ยืนเอ๋ออยู่ ส่วนยัยหวายกำลังกระชากยัยเบลล์ออกมาพร้อมที่จะตบ! “ ก็โทโมะน่ะสิ..ชวนฉันมาเที่นว กะว่าจะค้างสักคืนสองคืนนะ เขาบอกว่าเบื่อ!!! ..เธอ....เธอก็ด้วย ฮึ ฮึ ” ยัยนั่นแสยะยิ้มอันน่ารังเกียจมาทางฉันและหวายเพี๊ยยยยย!!! “ โอ๊ยยยย ” สำออย! หมั่นไส้โว้ยยยยยย “ ใครใช้ให้แกพูดยะ!!! ” นี่ก็แรงจริง!“ เฮ้ยยยย แก้ว เธอมากับหวายเหรอ .......ฉันบอกว่าไม่ให้ออกมาโดยที่ไม่บอกฉันไง!!! ” มันเพิ่งรู้ตัวใช่มั้ย - -* โทโมะผลักเบลล์ออกจากตัวทันที ทำให้เบลล์กระเด็นไปข้างถังขยะ ตามด้วยเสียงหัวเราะสะใจของหวาย“ ฉันจะมากับใครมันก็เรื่องของฉัน!.......นายไปดูแลยัยพี่เบลล์นู่น ” ฉันขอแรงมั่ง“ ฉันไม่ได้พูดแบบนั้นนะ...เบลล์เขาขอร้องให้ฉันพามาเที่ยวเฉยๆ ” โทโมะ“ แล้วนายก็พามา........ถ้าเบลล์ขอร้องให้นายพาไปนอนโรงแรม..นายก็คงไปสินะ ฮึ ! …… หวาย!อย่าไปยุ่งกับยัยขยะเน่านั่น เหม็น!! ” ฉันว่าแล้วหันหลังไปชวนหวายกลับ! จะว่าไป..ฉันก็แรงได้นะเนี่ย ฮิๆ“ ยี้! จริงด้วย…. เหม็นอ่ะแก้ว ..... ว้ายๆๆหนอนขึ้นหัวแล้วเธอ! ” หวาย“ ฮะ...กรี๊ดดดดดด หนอนนนนนน ” เบลล์ร้องลั่นแล้วปัดไปทั่วทำให้ผมเผ้ายุ่งเหยิงไปหมด “ หน้าตาก็ดี....ไม่น่าเป็นบ้าเลยนะคะคุณแม่......น้องชมพู่สงสารจัง ” ว้ากกกก เด็กหาว่าเป็นคนบ้า“ กรี๊ดดดดดดดด .ฉันไม่ใช่คนบ้านะ ยัยเด็กเอ๋อ!!!! …….. ว้ายยย โทโมะหายไปไหน!! ”“ แก้ววววว....รอด้วย!!! ” โทโมะวิ่งตามฉันกับหวายมา“ .............. ”“ แก้ววววววว ฟังฉันก่อนนนนน ”“ ..........ว่ามา......... - -* ” ฉัน“ หวายไปที่รถก่อนเลย เคลียร์ยาววววว ” โทโมะบอก“ ก็แค่มาเที่ยว...มันผิดด้วยเหรอ ? ” โทโมะ “ มันผิดก็ตรงที่นายมากับเบลล์แค่สองคนนี่แหละ !! อีกอย่างนายก็แต่งงานแล้ว!!! คนอื่นเขาจะมองอย่างไง เขาคงจะคิดกันว่านายมากับกิ๊ก ชู้ เมียน้อย!!! ................................แต่ฉันว่ามันก็เป็นเรื่องจริงนะ...ระดับยัยนั่นแล้ว คงไม่ปล่อยนายไว้แบบนี้หรอก ” “ เฮ้ยยยย...แรงไปป้ะ ฉันไม่ได้คิดอะไรกับยัยนั่น เอ๊ยยย เบลล์สักหน่อย ” โทโมะ“ นายไม่คิด.......แต่เบลล์คิด....ผู้หญิงด้วยกันดูไม่ออกก็ซุปเปอร์บัฟฟูโล่วแล้ว....แสดงตัวซะขนาดนั้น ”“ เออๆ...ฉันขอโทษ...อย่าโกรธนะ T^T ” งั้นฉันเล่นตัวหน่อยก็ดีนะ “ ......พูดดีๆด้วย....... ”“ ขอโทษคร้าบบบบ ”“ ..........เชอะ!............ ” ฉัน “ เดี๋ยวปล่อยไปเที่ยว1วัน ^ ^ ”“ ฉันไม่ใช่หมานะ!! ………… หมา...? กรี๊ดดดดดดดด ดอลล่าหาย!! ” ฉันไปเผลอตอนไหนเนี่ย ดอลล่าหายยยยยย “ ซื่อบื้อ! หวายมันเอาขึ้นรถไปตั้งนานแล้ว ตาถั่วเหรอ ” เออ! พูดอย่างงี้แหระ..ฉันจะได้โกรธไปอีกสัก10ปี!! “ .................... ” “ อาหารอิตาเลี่ยน1มื้อ ” ฉันไม่ใช่คนเห็นแก่กิน......ซะเมื่อไร่ 555+ “ เลี่ยน !! ” “ อาหารญี่ปุ่น ” “ สุกๆดิบๆ...ไม่ชอบอ่ะ ”“ เรื่องมากว่ะ ไม่ต้องกินมันแล้ว ! ” อ้าวเฮ้ยยยย... โทโมะ.. พูดงี้ได้ไงวะ..เดี๋ยวปั๊ดตบร่วงตั้งแต่ไปพัทยามา..รู้สึกว่ายัยพี่เบลล์ก็ไม่ได้ห่างกับโทโมะสักเท่าไรนะ ตามติดยิ่งกว่าเดิมซะอีก ฉันละเหนื่อยแทน.......และนี่ก็เป็นอีกวัน(เสาร์)ที่ยัยพี่เบลล์มาหาถึงบ้าน แต่ตอนนี้นายโทโมะยังไม่ตื่น (มั้ง) ขณะที่ฉันกำลังเดินลงบันไดมานั้น“ มองไรยะ...ยัยพยูน !! ” มาถึงก็ชวนหวายที่นั่งอ่านนิตยสารแต่แอบมองเบลล์ตอนเข้ามานิดๆทะเลาะเลย.. …“ หาหมาในปากน่ะค่ะป้าขยะเน่า..เลี้ยงไว้กี่ตัวเหรอคะ ดูมันเพล่นพล่านเหลือเกินนะ ” หวาย “ o.o นี่แกหลอกด่าฉันเหรอยะ!! ฮึ่มมมม เย็นเข้าไว้เบลล์ ............ โทโมะอยู่ไหน !! ”“ อืมมมม คงไปสวีทกับแก้วอยู่มั้งคะ...อย่าให้เล่านะคะป้า เอ... แต่เล่าดีกว่าเนอะ...เมื่อคืนน่ะสองคนนั้นสวีทหว๊านนนหวานกันซะฉันเขินแทนแก้วเลยล่ะแค่นั้นยังไม่พอนะคะมี..... ” อย่าไปเชื่อนะคะ...ฉันไม่ได้สวีทอะไรกับนายนั่นแบบที่หวายบอกเลย - -* “ หยุ๊ดดดดด ” “ ทนฟังไม่ได้ละซี้...แก้วใจ..เล่าให้ป้าเบลล์ฟังสิว่าเมื่อคืนเธอทำอะไรกับพี่โทโมะบ้าง ? ” อ้าวววว โยนให้ฉันเฉยเลย ... ฉันไม่ได้ทำอะไรยังงั้นนะ“ ยัยแก้ว!! ” เรียกอย่างงี้ฉันก็ขึ้นนะ ยิ่งไม่ใช่คนสนิทด้วย ปรี๊ดเว้ยยยย“ อะไรยัยเบลล์!!! ” เบลล์เดินขึ้นมาตรงบันไดสูงกว่าที่ฉันยืนอยู่1ขั้น“ บอกมาเดี๋ยวนี้น้า เธอทำอะไรกับโทโมะของฉัน!!!! ” ยัยนี้ก็เชื่ออีก - -*“ โทโมะของเธอเหรอ ? ฮ่าๆๆ อยากจะหัวเราะให้ฟันร่วง...ของฉันต่างหากย่ะ!!จำใส่สมองกลวงๆของเธอไว้ด้วย ! ” “ []o[] กรี๊ดดดดดดด ถ้าฉันไม่ได้โทโมะ....แกก็อย่าหวังว่าจะได้ ”ผลั่ก! กรี๊ดดดดดดดด! เบลล์พูดเสียงดังแล้วผลักฉันลงมา เท่านั้น ทุกอย่างก็มืดมิดทันที WAII TALK“ กรี๊ดดดดดดดดดดดด ไม่นะ แก้ว!!!อย่าเป็นอะไรนะ ฮึก...ฮือ ~ ..... เบลล์!!!เธอทำเพื่อนฉัน!!! พี่โทโมะ !! พี่โทโมะ ช่วยแก้วด้วย ฮือๆ ~ ” ฉัน..ฉันทำอะไรไม่ถูกแล้ว มันสั่นไปหมด สิ่งที่ฉันคิดได้ในตอนนี้คือ.....ฉันอยากฆ่ายัยเบลล์ !!!“ หวาย..เกิดอะไรขึ้น ทำไมแก้วเป็นแบบนี้!!! ” โทโมะที่เพิ่งเข้ามาในเหตุการณ์ตะโกนขึ้นแล้ววิ่งไปที่แก้ว“ ไม่มีเวลามาอธิบายแล้วพี่..พาแก้วไปโรงพยาบาลเร็ว !! ” “ เบลล์!! ” ฉันตะโกนลั่นกับเบลล์ที่ยืนสั่นอยู่ที่เดิมเพี๊ยะ!!! “ ตบแรก...สำหรับที่แกทำกับแก้ว!! ” เพี๊ยะ !!!“ ตบที่สอง...สำหรับที่แกทำกับเด็กที่ไม่รู้อะไรด้วยเลย !! ” “ ฮือๆ ~ ฉันขอโทษ ”เพี๊ยะ !!!“ ตบนี้....เพื่อความสะใจของฉัน !!! ” “ ถ้าเธอไม่เลิกยุ่งกับครอบครัวเรา...ฉันไม่ปล่อยเธอไว้ง่ายแน่ จำไว้ !!! ”“ ฉันขอโทษ...ฉันแค่ไม่อยากให้ใครมายุ่งกับโทโมะ ฮึก ..ฮือ ~ T^T ตอนนั้นฉันเหมือนขาดสติ ”“ ก็รู้อยู่นี่....ว่าพี่โทโมะแต่งงานแล้ว..เรื่องระหว่างเธอยังไงมันก็เป็นไปไม่ได้ ” “ ฉันรู้ดี...ว่าตอนนี้โทโมะเค้ารักแค่แก้วคนเดียว...แต่ฉันก็... ” เบลล์“ พยายามจะแย่งมางั้นเหรอ ”“ ฉันขอโทษนะ....ฉันจะออกไปจากชีวิตพวกเธอเอง ฉันขอโทษสำหรับทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำลงไป ” ทางด้านโทโมะTOMO TALKตอนนี้ผมรอยู่หน้าห้องฉุกเฉิน เข้าไปเป็นชั่วโมงแล้ว ทำไมยังไม่ออกมาอีกนะ “ พี่โทโมะ แฮ่กๆ เหนื่อย แก้วเป็นไงมั่ง ” หวายวิ่งกระหืดกระหอบมาตามด้วยป๊อปปี้ ฟาง เขื่อนแล้วก็เฟย์ มากันเต็มเลย “ หมอยังไม่ออกมา รออยู่เนี่ย เฮ้อออ ” “ ใจเย็นๆนะเว้ยโทโมะ..แก้วต้องไม่เป็นอะไร..เชื่อฉันสิ!!! ” ป๊อปปี้ปลอบใจผม จะให้ใจเย็นได้ไง..คนทั้งคนนะ“ หมอออกมาแล้วค่ะ!! ” เฟย์บอก“ หมอครับ...ภรรยาผมเป็นอย่างไงบ้างครับ ! ” “ ญาติคุณจริญญาใช่มั้ยครับ......คนไข้ปลอดภัยดีครับ ” “ เฮ้ออออ โล่ง! ” ทุกคนพูดออกมาพร้อมๆกัน “ แต่..... ” “ แต่อะไรคะหมอ ! ” หวาย“ หมอพยายามเต็มที่แล้ว...แต่.........เราไม่สามารถยื้อชีวิตเด็กในท้องไว้ได้ .................... หมอเสียใจด้วยนะครับ ” “ T_T ทำไมต้องเป็นอย่างนี้ด้วย ” “ ฮือ หลานฉันนนนน ฮึกๆ ~ T^T ” WAII TALKวันถัดมา“ แก้วฟื้นแล้ว เจ็บมากมั้ย ~ ” พี่ฟางถามหลังจากที่ย้ายแก้วมานอนในห้องพิเศษในวันต่อมา หมอบอกให้ดูอาการอีกสักคืน เพราะแก้วเพิ่งผ่าตัดเอาเด็กออกเมื่อวาน T^T คิดแล้วเศร้าแทนเพราะแก้วยังไม่รู้เรื่องเลย“ .....ก็นิดหน่อยอ่ะพี่ฟาง T.T ......... เจ็บท้องจัง ” “ เอ่อ...เอาไงดีเฟย์ หวาย ” พี่ฟางหันไปกระซิบเฟย์และคนอื่นๆ“ บอกความจริงไปเถอะพี่...ดีกว่าให้แก้วรู้ความจริงทีหลัง ...... จะเสียใจกว่านี้ ” ฉัน“ แก้ว ~ ถ้าพี่บอกอะไรไป แก้วอย่าเพิ่งโวยวายนะ ” พี่ฟางเดินมานั่งข้างๆเตียง“ มีอะไรหรือเปล่าพี่ฟาง หวาย เฟย์ ? ” แก้ว“ แก้ว..ไม่มีลูกแล้วนะ ” พี่ฟางค่อยๆพูดออกไป“ ไม่มีลูก.......หมายความว่าแก้วแท้งเหรอพี่ฟาง ! ไม่จริงงงง ทำไมถึงเป็นอย่างนี้ T^T ” “ ใจเย็นๆนะแก้ว ” ฉัน “ ~ ฮึก ฮึก ฮือ ~ แล้วโทโมะหายไปไหน ” แก้ว“ โทโมะกำลังไปซื้ออาหารมาให้ แป๊ปเดียวจ้ะ ......... อย่าทำหน้าเศร้าอย่างงั้นสิแก้ว...ทำหน้าแบบนี้มันไม่เหมือนแก้วเลยนะ ”“ จะให้แก้วมีความสุขได้ไงล่ะพี่ฟาง ทำไมต้องเกิดเรื่องแบบนี้ในชีวิตแก้วด้วย ”“ บอกแก้วแล้วเหรอ ” พี่โทโมะมาแล้ว ^^“ ฮือออออออ ~ T^T อย่าพูดเรื่องนี้อีกได้มั้ย ฮึก ฮือออ ” หมับ ! พี่โทโมะเดินมาที่เตียงแล้วกอดแก้ว ว้ายยย หวายเขินนนนน >///< (หวายเกี่ยวไรด้วย - -*)“ เรื่องมันผ่านมาแล้ว ร้องไห้ไปมันก็ไม่ได้อะไรขึ้นมาหรอก ” ทำเป็นพูดหล่อนะพี่...ตอนแรกตัวเองยังแอบร้องเลย..เค้าเห็นนะO.o “ ................... ”“ อ้าว แก้วหลับแล้วอ่ะ ” พี่โทโมะ“ งั้นฟางกับเฟย์กับก่อนนะคะ.แก้วจะได้พักผ่อน ” KAEW TALKและอีกหลายวันต่อมา“ ถ้าคุณแม่(โทโมะ)รู้คงจะเสียใจนะ...ท่านตั้งความหวังไว้มากเลย ” ฉันพูดกับโทโมะ“ คงงั้น .... แต่......ไม่ใช่ว่าไม่มีลูกได้อีกนี่ ฮี่ๆๆ -.,- *O* ” สายตาแบบนี้ ………“ อย่าบอกนะ ......... ว้ากกกกกกกก ฉันเพิ่งผ่าตัดนะ เดี๋ยวตายกันพอดี ! ”“ รอให้หายก่อนก็ได้...............เสร็จแน่ ฮ่าๆๆ ” ไอ้บ้าโทโมะ!!!“ หยุดความคิดบ้าๆขอนายไปเลยน้า !!!!!!!! ”The end !!!!!!! จบแล้วจ้า …………..กรี๊ดดดดด จบแล้ววววววว ดีใจเว่อร์(?)ตอนนี้ยาวมาก.........หรือป่าว - -*ขอบคุณทุกๆคนที่ติดตามมากๆนะคะถึงแม้บางคนจะไม่เม้นบ้างก็ตาม ฮี่ๆๆเราคงไม่แต่งนิยายเรื่องยาวอีกแล้ว(มั้ง)เพราะมันต้องใช้เวลา อย่างเรื่องเนี้ย..แต่งมาได้ไงวะ ตั้ง 44 ตอน 555+
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา