รู้ไว้ซะ...ฉันไม่เต็มใจรักนาย!!

10.0

เขียนโดย tomokaewreal

วันที่ 4 กันยายน พ.ศ. 2554 เวลา 08.20 น.

  44 ตอน
  58 วิจารณ์
  78.92K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

40)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตอนที่ 40

“ ลง ” โทโมะพูดแล้วถอดเข็มขัด(นิรภัย)ออก
“ มาทำไรที่ห้างนี้อ่ะ ” ฉันถามแต่ยังไม่ลงจากรถ
“ ซื้อเสื้อผ้า ไปงานเลี้ยงรุ่นคืนพรุ่งนี้ ” อีกแล้ว จะซื้อเสื้อผ้าอะไรนักหนา ที่บ้านเห็นมีตั้งเยอะ = =* “ เธอก็ต้องซื้อด้วย ”
“ ทำไมต้องซื้อ ”
“ ก็เธอต้องไปด้วยไง ”
“ ไม่อยากไป ” ไปงานแบบนี้ฉันคงต้องใส่กระโปรงสินะ
“ ต้องไป ”
“ ก็ถ้าฉันไม่ไปแล้วนายจะทำไม !! ”
“ ..........ฉันก็จะจูบเธอ =.,= ” OoO ไอ้บ้า พูดอะไรของมัน
“ ระ...รู้ว่านายไม่กล้า ”
“ อย่ามาท้านะ ”
“ ฮ่าๆๆ นายไม่กล้าจริงๆด้วย ... OxO ... อุ๊บ ”
โทโมะดึงร่างของแก้วซึ่งนั่งอยู่อีกเบาะหนึ่ง(ยังอยู่ในรถนะ)แนบกระชับเข้ามา แก้วพยายามดิ้นให้หลุดจากการเกาะกุมแต่ก็ไม่อาจจะขัดขืนได้ เขาประทับริมฝีปากลงไปบนริมฝีปากของเธอ จนผ่านไปหลายนาทีจึงผละออก
“ >////< ยืมแว่นหน่อย ”
“ อ่ะ เขินเหรอครับน้องสาว ฮ่าๆๆ ” โทโมะยื่นแว่นมาให้ ใครน้องสาวแก ไอ้บ้า !!!!!!!!! ฉันไม่เคยเขินใครย่ะ !!!
กร๊อบบบบบ เสียงฉันหัก บี้ ขยี้ บด (หลังๆเริ่มไม่ใช่แล้ว)แว่นของนายนั่นจนกลายเป็นเศษกระจุยกระจาย แล้วโยนออกมานอกรถก่อนลงมากระทืบซ้ำอีก กระทืบคนไม่ได้ กระทืบแว่นสุดหวงของมันก็ยังดี
“ เฮ้ยยยยย !! แก้ว นั่นมันแว่นราคาแพงที่สุดที่ฉันเคยซื้อมาเลยนะ .......... โธ่ เธอทำงี้ได้ไง ” โอ้วววว แพงซะด้วย สะใจโว้ย!!!
“ สมน้ำหน้า !!!! ” ฉันพูดใส่หน้าโทโมะ และถูปากอย่างเมามันส์


“ ฉันเลือกเองได้ !! ” นายนั่นซื้อเสร็จแล้วล่ะ ตอนนี้ก็เหลือแค่ฉัน ที่กำลังเลือกชุดอยู่
“ ตามใจ ฉันนั่งรอตรงนี้นะ เอ้อ กระโปรงนะ ”
“ รู้แล้ว จะไปไหนก็ไป ” ฉันหันไปเลือกชุด ก่อนจะหยิบมาชุดนึงแล้วเข้าไปลองเปลี่ยนดู

“ ถ้ามีแว่นสักอัน ฉันว่าเธอเป็นป้าฉันได้เลยนะ ฮ่าๆๆ เหมือนอาจารย์แนะแนวฉันสมัยมัธยมเลย ไปเปลี่ยนเหอะ ” ดูถูกมากไปแล้วนะเว้ย ชุดแรกไม่ถูกใจ = =*

“ o.o เอ่อ ชุดนี้โป๊เกิน เปลี่ยนๆ ” โทโมะ

“ อันนี้มันออกแนวร๊อกเกอร์ เหมือนทอมอ่ะ เอาเป็นว่า ฉันเลือกให้ดีกว่า ”
“ ก็ได้ T_T ”

“ ชุดนี้ ” นายเลือกชุดได้เหมาะกับฉันมากกกกกก หวานเกิ๊นนนนน (จินตนาการซะว่าเป็นชุดแบบฟาง ในแดดดี้ดูโอ้ ตอนไปงานเลี้ยงรุ่นอ่ะ)
“ ฉันขอไม่ลองนะ ขี้เกียจแล้ว ”
“ อือ ^__^ ”

และวันที่ไม่อยากให้มาถึงก็มาถึงอย่างรวดเร็วเร็วรวด
“ เสร็จยัง ” ฉันยังนั่งเล่นคอมอยู่นะ ถามไม่ดูมั่งเลย
“ มีตาป้ะ แล้วนี่เพิ่งสี่โมงเย็นเอง นายจะรีบไปไหน ” งานเริ่มตั้งหกโมง ไอ้บ้านี่อาบน้ำแต่งตัวตั้งแต่สี่โมง จะรีบไปมั้ย
“ เธอก็ไปแต่งตัวเร็วๆเซ่ !!! ” รีบแบบนี้ ต้องอยากไปเจอใครแน่ๆ แล้วความคิดของพี่เคนตะก็แวบเข้ามาในสมอง
“ ไปให้ได้นะเว้ย อาจจะเจอก็ได้ ”
“ นายอยากไปเจอใครหรือเปล่า ”
“ อย่ายุ่ง !! บอกไปเธอก็ไม่รู้จักเค้าอยู่ดี !! ”
“ แล้วทำไมนายต้องตะคอกฉันด้วยล่ะ !!! ” ฉันปิดคอมแล้วหันไปจ้องโทโมะ
“ ขอโทษ ”

ฉันแต่งตัวเสร็จแล้วออกมาส่องกระจกดู ชุดเกาะอกสีม่วง ฉันยอมให้นายนั่นเลือกชุดนี้มาได้ไง ถ้าใส่ไปแล้วชุดมันเกิดหลุดขึ้นมาจะทำยังไง โอ๊ยยย ไม่อยากจะคิด
“ จะส่องให้ทะลุเข้าไปในกระจกเลยหรือไง = =* ”
“ เฮ้ยยยย นายเข้ามาได้ไง ”
“ เอ๋อป้ะเนี่ย ห้องนี้มันก็ห้องฉันเหมือนกันนะ อีกอย่างฉันยังไม่ได้ออกไปนอกห้องเลย ยัยบ๊อง ” ว่าฉันอีกแล้วนะ เดี๋ยวบ้า เดี๋ยวบ๊อง เดี๋ยวติ๊งต๊อง โง่ เอ๋อ ฯลฯ เอ๊ะ! เรายังไม่ได้แต่งหน้านี่หว่า ............. ฉันพอจะรู้แล้วล่ะว่าต้องทำอะไรก่อน ก็ยัยหวายเล่นพูดกรอกหูทุกวัน แต่รู้สึกว่าฉันจะไม่รู้อยู่อย่างนึง
“ นายติดขนตาปลอมเป็นมั้ย ” ไม่แน่ โทโมะอาจติดเป็นก็ได้นะ ใครจะไปรู้
“ เป็น เมื่อก่อนฉันเคยติดให้แฟนเก่าอยู่บ่อยๆ ” แฟนเก่า T_T นายพูดตรงมาก
โทโมะหยิบขนตาปลอมออกมาแล้วทากาวทั่วขอบก่อนจะเอาไปติดที่ขอบตาของแก้ว แล้วค่อยๆ ใช้นิ้วมือบีบขนตาปลอมกับขนตาจริงให้แนบกลืนกัน เค้าละเอียดกว่าฉันอีก = =*
“ เสร็จ ห้าโมงกว่าแล้ว ไปกัน ^__^ ”

ในงาน
“ หวัดดีโทโมะ แก้ว ” พี่จองเบเดินมาทัก
“ หวัดดี ”
“ แต่งตัวแบบนี้ดูดีมากเลยแก้ว ” พี่มินที่เดินมากับพี่จองเบพูด
“ แล้วที่แก้วแต่งอยู่ทุกวันมันไม่ดีว่างั้น ”
“ ไม่ใช่ ^__^ พี่ไม่คิดว่าอย่างแก้วจะยอมแต่งตัวแบบนี้ได้นะเนี่ย ”
“ น่ารักอ่ะแก้ว ” จินนี่
“ เว่อร์กันใหญ่แล้ว ” ฉัน

“ แกเจอเบลล์หรือยังโทโมะ ” พี่เคนตะพูด
เบลล์เป็นแฟนเก่าโทโมะ เลิกกันเพราะจับได้ว่าเธอไม่ได้มีแค่โทโมะคนเดียว เรียกง่ายๆว่าเธอคบซ้อนนั่นแหละ
“ ยัง ไม่อยากเจอแล้วว่ะ แกเจอมั้ย ” โทโมะตอบ ฉันได้ยินที่โทโมะกับพี่จองเบแล้วก็พี่เคนตะคุยกัน
“ ยืนอยู่ข้างหลังแก้วมินจินนี่น่ะ ” พี่จองเบชี้มาทางข้างหลังฉัน เหมือนว่าคนที่ชื่อเบลล์จะเห็นโทโมะแล้ว เธอรีบพุ่งมาทันที
“ โทโมะอยู่นี่เอง เบลล์หาตั้งนาน ^__^ ” ผู้หญิงผมลอนสีน้ำตาลเข้มใส่เกาะอกสีแดง เดินมาเกาะแขนโทโมะอย่างกับตุ๊กแก ...................รู้สึกว่าฉันไม่ถูกชะตากับผู้หญิงคนนี้เลย
“ โทโมะมาคนเดียวเหรอคะ ” คาดว่ายัยนี่จะต้องเคยสนิ๊ทสนิทกับโทโมะแน่ๆ
“ ปล่อยก่อนเหอะ เห็นว่ามากี่คนล่ะครับ ” โทโมะพูดแล้วโอบฉัน ฉันก็พยายามยิ้มให้ยัยตุ๊กแกนั่น
“ แฟนเหรอคะ ”
“ ภรรยาครับ ” นายตอบได้หน้าตายมาก
“ หะ !! โทโมะแต่งงานแล้วเหรอ ทำไมเบลล์ไม่รู้เรื่อง ! ” อ๋อ ชื่อเบลล์ ถ้าแปลเป็นไทยก็ชื่อระฆัง
“ ทำไมเธอต้องรู้ด้วย ”
“ อ้าว ?? …… ” เจอแบบนี้เข้าไป พี่ระฆังคงจะเถียงไม่ออก “ ชื่ออะไรเหรอคะ ” หน้าตายังกับไม่เต็มใจพูด
“ แก้วค่ะ ”
“ ฉันเบลล์นะ ................... เป็นอดีตคนรู้ใจโทโมะ ^^* ” อันหลังไม่บอกฉันก็พอจะเดาออก เล่นแสดงตัวขนาดนั้น ดูจากท่าทางแล้วพี่ระฆังคนนี้จะร้ายไม่เบา ขอวิจารณ์หน่อยเหอะ ตาโต๊โตเป็นไข่ไดโนเสาร์ บิ๊กอายช่วยหล่อนได้จริงๆ ปากแดงแจ๋ หน้าก็ขาวอย่างกับจูออน ถ้ามาตอนกลางคืนคนคงแตกตื่นน่าดู หึหึ



 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา