รู้ไว้ซะ...ฉันไม่เต็มใจรักนาย!!

ตอนที่ 39
“ วันนี้ผมจะพาทุกคนไปเที่ยวสวนสตอร์เบอร์รี่นะครับ อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลจากที่นี่เท่าไร นั่งรถไปครึ่งชั่วโมงก็ถึง ” เขื่อนพูดหลังจากพวกเราขึ้นไปนั่งบนรถเป็นที่เรียบร้อย
ผ่านไปครึ่งชั่วโมง ~
“ นี่ๆๆถึงแล้วๆ เฟย์ ไปด้านนู้นกันเหอะ ”
“ อืมๆ ”
“ แก้วๆ มานี่ดิ๊ ” กวินกวักมือเรียกฉัน อะไรวะ กำลังจะไปชิมสตอร์เบอร์รี่(ฟรี)อยู่พอดี
“ ฉันจะบอกหวายแล้วนะเว้ย ”
“ แกก็บอกสักทีสิวะ ”
“ ตื่นเต้น ^ ^ ”
“ นายจะตื่นเต้นทำไมกวิน เดี๋ยวจัดการให้ ” โผล่มาจากไหนเนี่ย
“ เฮ้ยยยยย ” กวินร้องเสียงหลงเมื่อโทโมะเดินออกไปทางหวาย
“ หวายๆ กวินชอบ ”
“ หือ ??? …….. เป็นไรมากป้ะพี่ = =* ”
“ ไม่เชื่ออีก บอกว่ากวินชอบ ”
“ ชอบใคร ” บื้อว่ะเพื่อนสาวของฉัน
“ ชอบแกนั่นแหละ ” ฉันตะโกนออกมา
“ แก้ว t_t ” กวิน
“ แกชอบฉันเหรอ ^ ^ ”
“ (-_-)( _ _ ) (-- --) ” กวินพยักหน้าหงึกๆ
“ จริงดิ ^__^ ........................................... ฉันก็ชอบแกว่ะ ” หวาย
“ ^__^ หวังว่าคงไม่หวงน้องสาวนะครับ แฮ่ๆ ”
“ อือ ”
“ ไปเป็นก.ข.ค ทำไม มานี่เลย ” โทโมะพูดจบก็ลากฉันออกไปอีกแล้ว ทำไมชอบลากฉันจริ๊งงงง

“ นายว่าแบบไหนจะอร่อยกว่ากัน ” ฉันที่ยืนเลือกสตอร์เบอร์รี่อยู่ถามโทโมะ แล้วชูขึ้นมาสองถุง
“ ไม่รู้ ก็ซื้อไปสองอย่างเลยดิ ”
“ โอเค....งั้นนายจ่ายละกัน อ่ะถือ ”
“ เฮ้อ ” โทโมะถอนหายใจแต่ก็ยอมรับไป
“ ไม่ต้องมาถอนหายใจเลยนะ เออ แล้วนี่เฟย์กับเขื่อนไปไหนล่ะ ”
“ ไม่รู้ ”
“ โอ๊ยยยย นายจะรู้สักเรื่องมั้ย ”
“ ไม่รู้ ^__^ ” กวนทีนอีก

ทางด้านเฟย์-เขื่อน
FAYE TALK
“ เฟย์เย่ ลองชิมอันนี้สิ อร่อยมากๆเลยนะ ”
“ จริงเหรอ ไหนๆ กินมั่ง ” เฟย์หยิบไปจากมือเขื่อน “ อื้ม อร่อยจริงด้วย ซื้อไปดีกว่า ”
“ อันนี้ก็อร่อยนะ ” เขื่อนพูดแล้วหยิบอีกอันให้เฟย์
“ ..... ซื้ออีกๆ แบบว่า มันอร่อยไปหมดเลยอ่ะเขื่อน ”

~ อยากบอกว่าเธอมีแฟนคนหนึ่งที่แอบไปหึงเธอทุกวัน ทุกวัน ไม่รู้อะไรซะบ้างเลย ก็เป็น .. ~ เสียงโทรศัพท์เฟย์ดังขึ้น
FAYE : พี่ฟางมีไรเหรอค๊า
FANG : มีแน่ๆ กุญแจบ้านล่ะเฟย์ เฟย์บอกว่าจะใส่ไว้พี่ให้ในกล่องรับจดหมายไม่ใช่เหรอ ไม่เห็นเจอเลย
FAYE : อะ...เอ่อ ...........พี่ฟางอย่าโกรธเฟย์นะ.................คือว่า...................เฟย์.......................เฟย์ลืมค่ะ T_T
FANG : ลืม !!! …………. แล้วพี่จะทำไงล่ะ T_T
FAYE : ไปนอนบ้านพี่ป๊อปสิคะพี่ฟาง
FANG : ไม่ได้ !!! พี่เป็นผู้หญิงนะ
FAYE : งั้นทำไงดีล่ะ
“ ฟาง มีอะไรหรือเปล่า ทำไมไม่เข้าบ้าน ! ” เสียงพี่ป๊อปดังออกมา
“ ฟางเข้าบ้านไม่ได้ T_T ไม่มีกุญแจ ”
“ ไม่มีกุญแจ !! ............... ตอนไปฟางไม่น่าลืมกุญแจเลย เอาไงดี......เอ่อ ไปนอนบ้านป๊อปมั้ย ^ ^ ”
“ มันจะดีเหรอ ”
FAYE : พี่ฟางนอนบ้านพี่ป๊อปนั่นแหละ ดีแล้ว
“ ไม่เป็นไรหรอกน่า .......... พี่ปุ๊กกี้ก็อยู่นะ ” ป๊อป
“ เอางั้นก็ได้ ”
FANG : ตกลงพี่นอนบ้านพี่ป๊อปใช่ป้ะ ... แค่นี้นะ บายค่ะ
FANG : อืม
“ แยมน่ากินจัง ไม่แพงด้วย ” เฟย์พูดแล้วหยิบใส่ตระกร้า
“ มาๆ ถือให้ เต็มแล้วเนี่ย ” เขื่อนเอาตระกร้าไปถือเอง
“ แต๊งค์ๆ ”

18.15 น.
KAEW TALK
ตอนนี้ฉันกลับมาถึงกรุงเทพแล้ว โย้ววว รู้สึกอยากอยู่เชียงรายไปนานๆเลย มากรุงเทพ คนก็เยอะ รถก็ติด น่าเบื่อมากกกกกก
“ อ่ะ ถึงบ้านแล้ว เชิญเสด็จพะย่ะค่ะ ” เขื่อนบอกพวกฉัน 4 คน
“ ทำไมเขื่อนต้องพูดว่าค่ะด้วยล่ะ ” กวินพูดหลังจากลงรถ แล้วทำหน้างงๆ ไอเด็กนอกเอ๊ยยยย
“ มันเป็นคำราชาศัพท์สำหรับผู้ชายพูดน่ะ เขื่อนเค้าพูดเล่น ” หวาย
“ แล้วทำไมไม่พูดว่าพะย่ะครับ ^__^ ”
“ เอ่อ อันนี้ฉันก็ไม่รู้อ่ะ ถามแก้วดิ ”
“ จะไปรู้เหรอ ถามแปลกๆ เข้าบ้านเหอะ บาย กวิน ”
“ อือ บาย พะย่ะค่ะกับพะย่ะครับ .... ถามพี่ซีดีกว่า ^ ^ ” มันบ่นอะไรคนเดียว


วันต่อมา
“ อ้าว พี่เคนตะ มาหาใครคะ ” ฉันที่แต่งตัวเสร็จกำลังลงมาข้างล่างเห็นพี่เคนตะคุยกับโทโมะอยู่
“ เห้ยยยย ไม่เจอกันนานแก้วเปลี่ยนไปว่ะ ”
“ เปลี่ยนอย่างไง ” โทโมะถาม
“ ก็ดูเป็นผู้หญิงขึ้น พูดเพราะขึ้น ………….. อึ๋มขึ้น ^_^ วู้ๆ O.O ” เคนตะพูดแล้วมอง ไอ้ประโยคหลังฉันอยากโดดถีบคนพูดจริงๆ แต่มันติดที่ใส่กระโปรงอยู่
“ ^////^ ......... -_-++ ”
“ พอเลยๆ ไปหาจินนี่นู่น ตกลงแกมีไรว่ามา ”
“ อ๋อๆ ทางสมาคมศิษย์เก่าจัดงานเลี้ยงรุ่นนะ อ่ะนี่บัตรเชิญ ” เคนตะยื่นการ์ดหรือบัตรอะไรสักอย่างมาให้โทโมะ “ ไปให้ได้นะเว้ย อาจจะเจอก็ได้ ” เจอใครอ่ะ ทำไมพี่เคนตะไม่พูด
“ เจออะไรพี่เคนตะ ”
“ ไม่มีอะไรหรอกน่า ไปแล้วนะเว้ย ” มาเพื่อบอกแค่เนี้ย
“ คืนพรุ่งนี้เหรอ ^__^ ” พูดแล้วก็ยิ้มคนเดียวอีก บ้า !!!


“ คุณโทโมะคะ พิมขอลาออกค่ะ ” ฉันเห็นพิมยื่นเอกสารมาให้โทโมะ (คล้ายเคนตะเลย555)
“ ทำไมเหรอครับ คุณไม่สบายใจอะไรหรือเปล่า ”
“ เปล่าค่ะ เพียงแต่ คุณแม่ของพิมท่านอยากให้พิมไปอยู่ที่ปารีสค่ะ อีกอย่างคุณพ่อพิมป่วย พิมอยากกลับไปดูแลท่าน คุณแม่บอกว่าจะให้พิมทำงานที่โน่นเลยค่ะ ”
“ ครับ ว่าแต่ ไปวันไหนเหรอครับ ” โทโมะเซ็นต์เอกสารอันนั้นแล้วถาม
“ วันนี้ค่ะ ไปให้เร็วที่สุด ” เหมือนนางเอกนิยายเลย อกหักจากพระเอกแล้วไปอยู่เมืองนอกกกก
หลังจากโทโมะออกไปนอกห้อง
“ แก้ว ” พิมเดินมาที่โต๊ะฉันแล้วเรียก
“ อืม ฉันชื่อแก้ว ”
“ ฉันไม่อยากทะเลาะกับเธอแล้วนะ !! ”
“ อ่ะๆ พูดมาสิ ”
“ ฉันอยากขอโทษถ้าฉันเคยทำไม่ดีกับเธอไว้ ” ฉันหูฝาด !!!
“ ผีเข้าเหรอ ”
“ ฉันพูดจริงๆนะ ฉันไม่อยากมีเรื่องกับใครแล้ว บาปเปล่าๆ ” ตอนที่ฉันไม่อยู่ พิมต้องไปบวชชีมาแหงๆ
“ เอ่อ ถ้าเธอคิดอย่างงั้นก็ดี ฉันว่าฉันต้องขอโทษเธอมากกว่า ตั้งหลายเรื่องแน่ะ ^__^ ”
“ หลายเรื่อง ?? ”
“ ก็ที่แกล้งหลอกผีเธอ ใส่พริกในอาหาร ... ”
“ นี่ฝีมือเธอเองเหรอ !!! ”
“ อย่าตะโกนสิ ไหนบอกว่าดีแล้วไง อีกอย่าง ฉันไม่ได้ทำคนเดียวนะ หวายด้วยๆ ”
“ เรื่องมันแล้วก็ให้มันผ่านไป ไปกินข้าวกันเหอะ ” ฟู่ ~ รอด
“ ค๊า ”