รู้ไว้ซะ...ฉันไม่เต็มใจรักนาย!!

ตอนที่ 34โอะ โอ ร้านอาหารอิตาเลี่ยน หรูว่ะ “ 2 ที่ครับ ” โทโมะพูดกับพนักงาน“ ค่ะ นี่ค่ะเมนู ” พนักงานพาไปที่โต๊ะแล้วยื่นเมนูมาให้2อัน “ มองอะไร สั่งดิ ” “ ทำไม นายจะเลี้ยง ?? ”“ อือ ” โอ้มายกอท หูฝาดหรือเปล่าวะ“ เอารีซอตโต้ครับ ”“ ลาซานย่า1ที่ค่ะ ” มัวแต่สั่งอาหาร ลืมเข้าห้องน้ำได้ไง “ ไปไหนอ่ะ ”โทโมะถามแก้วที่ลุกขึ้น “ เข้าห้องน้ำ ”“ อืม ฮ่าๆๆ ” หัวเราะอะไรของเค้า “ เอ่อ ห้องน้ำไปทางไหนคะ ” ฉันถามพนักงาน“ ขอโทษนะคะ พอดีห้องน้ำเรากำลังปิดปรับปรุงน่ะค่ะ ” OoO ปิดปรับปรุง !!!! อะไรกันนี่ TxT (นิยายเรื่องนี้ชอบทรมานคน)“ ไม่เป็นไรค่ะ ” “ อ้าว ไม่เข้าห้องน้ำล่ะ -w- ” ยังมาทำหน้าใสซื่อ ไอ้บ้า รู้แล้วก็ไม่บอก โทโมะเห็นป้ายที่ติดอยู่อะนะ “ ................ ” กินๆๆ จะได้รีบๆกลับ “ กินเร็วๆดิ ” ช้ามากเลยนะกว่าจะตักใส่ปากสักคำเนี่ย“ จะรีบกินไปไหน ”“ .................. ” ไม่พูด ตอนนี้กินอย่างเดียวผ่านไป 10 นาที ลาซานย่าหมดแล้ว ทีนี้ก็เหลือแค่โทโมะ อยากตบนายนี่จริงๆ มันจะแกล้งกันไปถึงไหนฟะ ดูสิ กินยังไม่ถึงครึ่งจานเลย“ นี่โทโมะ กินเร็วๆหน่อยได้มั้ย =_=++ ” ไม่กล้าตะโกน คนเยอะ “ ไม่ได้ เดี๋ยวติดคอ ไม่มีมารยาท กินมูมมาม ” มันจะมามีมารยาทอะไรตอนนี้!!! อดทนหน่อยน้าแก้ว อีก 5 นาทีนายกินไม่หมดฉันไปแล้วนะ5 นาทีผ่านไป“ เฮ้ยๆรอด้วย ” ไม่รอแล้วเว้ยขืนรอฉันก็ราดน่ะสิแก้วคว้ากระเป๋าแล้วออกจากร้านไปเรียกแท็กซี่ตรงนั้นแล้วขึ้นไปทันทีส่วนโทโมะตักรีซอตโต้เข้าปากคำสุดท้าย แล้วเรียกพนักงานมาเก็บเงิน“ ไปหมู่บ้านkamkaze village ค่ะ ” ~ ~ ในที่สุดก็ถึงบ้าน ห้องน้ำจ๋าแก้วมาแล้ว ~ ~ “ อ้าวแก้ว พี่โทโมะไปไหนล่ะ ” หวายถาม“ เดี๋ยวก็มา ” ฉันพูดแล้ววิ่งขึ้นไปบนห้อง เฮ้ออออ ค่อยสบายตัวขึ้นหน่อย “ ไปเที่ยวกันมั้ย ” จู่ๆหวายก็ถามขึ้นขณะนั่งอ่านหนังสือกันอยู่2คนในห้องรับแขก “ มันหกโมงเย็นแล้วนะ ”“ ไปชอปปิ้ง อยากซื้อหนังสือพอดี วันนี้มันลดวันสุดท้ายแล้วด้วย ตั้ง50% ” ที่แท้มันงก ^o^“ ไปก็ได้ ” ฉันพูดแล้วก้มหน้าอ่านหนังสือต่อ “ ชวนกวินไปด้วยดีป้ะ ”“ ฉันบอกตั้งแต่เที่ยงแล้ว เดี๋ยวกวินก็มา ”“ หะ อะไรวินๆนะ แกมีแฟนเป็นวิน’มอไซด์เหรอหวาย ” โทโมะที่เพิ่งลงมาจากห้องพูด“ สมองพี่คิดอะไรดีๆเป็นกะเค้ามั้ย ” สมน้ำหน้า “ กล้าย้อนเหรอ ”โป้กกกกก เสียงโทโมะเขกหัวหวายพี่น้องคู่นี้ท่าทางจะปัญญาอ่อน“ ไปๆ กวินมาแล้ว ” หวายลุกขึ้นแล้วเรียกแก้ว“ หวัดดีโทโมะ ” กวินทัก“ ดี ” ดูมันตอบ -_-^ “ ไปหรือเปล่าพี่โทโมะ ” ชวนทำไม -_-;;“ ไม่ไปดีกว่า ดูเหมือนใครบางคนไม่อยากให้ไป ”โทโมะพูดพร้อมปลายตามองมาที่แก้ว “ รู้ได้ไง ” >O<“ งั้นไปแล้วนะ เอารถแก้วไป Let' go ” “ เออๆ แล้วห้างไหนล่ะที่แกจะไป ”“ ห้าง.......... ” หวายตอบแล้วเดินไปที่รถห้าง…......“ นี่เหรอที่แกจะซื้อ ” แก้วพูดแล้วชี้นิยายที่หวายถือ“ อือ ” หวายตอบแล้วหันไปสนใจหนังสือต่อ“ นิยายน้ำเน่าทั้งนั้น เฮ้อ ” “ แล้วกวินมันหายไปไหนล่ะ ”“ ค่อยไปเจอกันที่รถ มันไปซื้อพวกอาหารอ่ะ ” จริงสิ กวินมันอยู่บ้านคนเดียวนี่ เหอะๆ ไม่งั้นอดตาย พี่ซีก็ยังไม่มา “ แกไม่ซื้ออะไรหรอแก้ว ” “ ไม่อ่ะ เร็วๆล่ะ จะกลับไปดูละคร ”“ เมื่อก่อนแกไม่ชอบดูละครไม่ใช่เหรอ เห็นบอกว่าปัญญาอ่อน ”“ เวลาเปลี่ยนรสนิยมก็เปลี่ยน ” แก้ว “ พูดซะ ได้แล้ว 4 เล่มก็พอ ” หวาย“ ซื้ออะไรมาอ่ะหวาย ” โทโมะถามเมื่อฉันกับหวายเดินเข้ามาในห้องนั่งเล่นหลังจากกลับจากห้าง“ หนังสือ ” หวาย“ นิยาย ” แก้ว“ ทำไมแกชอบอ่านแต่นิยายว่ะมีแต่นิยายน้ำเน่า เปลืองเงินเปล่าๆ ” บังอาจมาใจตรงกับฉันได้ไง “ พี่ใจตรงกับแก้วเลย ” หวายพูดแล้วยิ้มมมมมมม “ แล้วคิดไงมานั่งดูละครล่ะ ปกติไม่เห็นดู ”“ ไม่มีอะไรทำ เบื่อ ” “ วันนี้วันอะไรอ่ะแก้ว ” หวาย“ วันอังคาร ”“ เฮ้ยยยย รักไม่มีวันตาย !!! พี่โมะเปลี่ยนช่องด่วน!! ” ไอ้นี่ทำอย่างกับขาดละครเรื่องนี้ไม่ได้“ ไม่เห็นหล่อเลย ” โทโมะ“ ว่าใคร !! ” แก้วกับหวายพูดพร้อมกัน“ ก็พระเอกเรื่องนี้ไง ฉันหล่อกว่าตั้งเยอะ ” หลงตัวเองชะมัด พี่โดมหล่อกว่าอีก“ อืม หล่อ ”“ เห็นมั้ยแก้วยังเห็นด้วยเลย ” โทโมะ“ หล่อกว่าลิงนิดนึงว่ะ ฮ่าๆๆ ”“ ยัยทอม !!! ”“ อะไรนายตุ๊ด !! ”“ เอาเป็นว่าหล่อเหมือนกันค่ะ หล่อคนละแบบน่ะ ”หวายรีบพูดตัดบทก่อนที่สองคนนี้จะทะเลาะกันไปไกล