รู้ไว้ซะ...ฉันไม่เต็มใจรักนาย!!

ตอนที่ 33


FANG TALK
หวัดดีค่า ฟางเอง มีบทกับเค้าบ้างสักที ยัยแก้วแย่งตลอดเลยอ่ะ คนสวยเซ็ง -_-^ วันนี้ฟางกับป๊อปจะเอาแหวนหมั้นไปจำนำค่ะ ^__^ ล้อเล่นๆจะไปดูแหวนแต่งงานต่างหาก
นัดป๊อปไว้สิบโมง ทำไมยังไม่มาอีกนะ นี่ก็สิบโมงยี่สิบแล้ว ช้าจริงๆ ฟางรอนานแล้วนะ

10.30
ก็ยังไร้วี่แววนายป๊อป
“ พี่ฟาง !! รอใครหรอ ” เฟย์ถาม
“ รอป๊อปน่ะ นัดกันไว้ไม่มาสักที เฮ้อ ”
“ คงรถติดมั้ง เฟย์ไปทำงานแล้วนะ อ้อ วันนี้เฟย์อาจกลับค่ำหน่อยนะพี่ฟาง จะไปดูหนังกับเขื่อน ”
“ จ้ะ ”

10.45
เมื่อไรไอป๊อปหน้าหมีพูห์จะมาสักทีวะ ฉันรอนานแล้วนะเฟ้ย !!!

ปรี้นนนนนๆ
กว่าจะมาได้นะไอ้หน้าหมี
“ ป๊อป เรานัดกันไว้กี่โมง !!! ” ฉันถามหลังจากขึ้นมานั่งบนรถของป๊อป
“ สิบโมงเช้าครับ ”
“ แล้วนี่มันกี่โมงแล้ว หา!!! ”
“ ก็สิบโมงเช้าไงครับ ”
“ สิบโมงบ้านนายสิ นี่มันจะสิบเอ็ดโมงอยู่แล้วนะ นายไปตกส้วมมารึไง !! ”
“ ห๊า !! จะสิบเอ็ดโมงแล้ว ไม่จริงอ่ะฟาง ดูสิ นาฬิกาป๊อปเพิ่งสิบโมงห้านาทีเอง ” ป๊อปพูดแล้วยื่นมือมาให้ฉันดู เออ สิบโมงห้านาทีจริงด้วย
“ แปบนะ ” ฉันดูนาฬิกาตัวเองแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู “ ป๊อบฟางว่านาฬิกาป๊อปมันเด๊ดสะมอเร่ไปแล้วล่ะ ” ฉันยื่นโทรศัพท์ไปให้ป๊อปดู
“ คงจริงมั้ง แฮ่ๆ โทษครับฟาง ”
“ อืมๆ แล้วเราจะไปร้านไหนอ่ะ ”
“ ก็ร้านที่เคยไปซื้อแหวนหมั้นไง ร้านเดิม ”
“ อ๋อ ร้านในสยามที่ผู้จัดการหล่อๆอ่ะนะ ”
“ หยุดเลยฟาง ”
“ ฮ่าๆๆ ”

“ ป๊อปว่าวงนี้เป็นไง ”
“ ก็สวยดีนะ ”
“ แล้ววงนั้นล่ะ ”
“ มันก็สวยทุกอันนะฟาง ”
“ งั้นฟางเอาทุกอัน ”
“ เฮ้ย ฟางจะให้ป๊อปหมดตัวเลยหรือไง ” วงนึงก็ครึ่งแสนแล้วด้วย
“ ล้อเล่นน่า เอาวงนี้ละกันค่ะ ”

“ ไปทานข้าวกันก่อนมั้ยฟาง ” ป๊อปถามขึ้นหลังจากซื้อของเสร็จ
“ อืม ฟางอยากกินยาโยอิ ”
“ ได้ ๆ ”

มาที่หวายกับกวินกันมั่ง

WAII TALK
ตอนนี้หวายกำลังดูซีรี่ย์เกาหลีกับกวินอยู่ค่ะ สงสัยนิดนึงว่า ทำไมกวินมันไม่เอากระเป๋าไปเก็บที่บ้านก่อน กุญแจก็เอาไปแล้ว แต่ไม่ได้เจอกันนาน กวินมันหล่อขึ้นนะเนี่ย อิอิ หน้าใส๊ ใส
“ มองอะไรอ่ะหวาย ” กวินหันมาเห็นฉันที่จ้องอยู่พอดี ^////^ เขินวุ้ย
“ เอ่อ เปล่า แต่ทำไมแกไม่เอากระเป๋า สัมพาระแกไปเก็บก่อนวะกวิน ”
“ ขี้เกียจเดิน ค่อยเอาไปเก็บตอนดูหนังเสร็จรอบเดียว ”
“ ที่แท้ก็ขี้เกียจนี่เอง ”
หวายผลักหัวกวินเบาๆ
“ กินข้าวเลยป้ะ ” หวายถาม เพราะตอนนี้ก็เที่ยงกว่าแล้ว
“ เกรงใจว่ะ ”
“ ไม่เป็นไร ”
“ แกทำเองเหรอ ”
“ อื้ม ”
“ กินได้แน่นะ ” มันจะถามอะไรนักหนา
“ แน่นอน แกไปรอที่โต๊ะอาหารเลยก็ได้ ”
“ ไม่เอาดีกว่า ฉันอยากช่วยทำด้วย น้า นะ ”
“ ก็ได้ ”
จากนั้นหลังทั้งคู่กินข้าวเสร็จแล้ว
“ งั้นฉันกลับก่อนนะ ”
“ อืม หลังสุดท้ายนะ ดูบ้านเลขที่ด้วยละกัน ”
“ คร้าบบบ ”
พูดจบ กวินก็ลากกระเป๋าเดินทางใบยักษ์ใหญ่และสัมพาระอีกมากมายไป

KAEW TALK
โอ้ว เย้ ฉันได้กลับบ้านแล้ว งานเยอะมั่กมาก พูดไปก็ง่วงอีกแล้ว ตาลาย อยากนอนนนนนนนนนนนน วันๆนึงฉันต้องนอนอย่างน้อย 9-10 ชั่วโมงนะเฟ้ย แต่ที่สำคัญมากถึงมากที่สุดตอนนี้ ฉันปวดฉี่ !!!!!! - -^ อยากฆ่าตัวเอง ห้องน้ำที่โรงแรมทำไมไม่เข้าตั้งแต่แรกนะ - -''
“ ขับรถเร็วๆหน่อยได้มั้ย!! ”
“ ฉันไม่รีบ ”
“ แต่ฉันรีบ !! ”
“ รีบอะไร รีบไปเจอกวินหรือไง ! -_-* ”
“ เรื่องของฉัน ” เฮ้ยๆ ติดไฟแดงอีกแล้วเหรอ แก้วใจจะเป็นลม
พอไฟเขียว โทโมะก็เลี้ยวรถไปอีกทางนึง มันไม่ทางไปบ้านนี่หว่า
“ นายจะไปไหนอ่ะ ”
“ เอาเธอไปขายมั้ง ”
“ นี่ ฉันถามดีๆนะ ”
“ ไปร้านอาหาร ”
“ ไปทำไม ”
“ ไปซื้อเสื้อผ้ามั้งยัยบ้า ไปร้านอาหารก็ไปกินอาหารสิ บ้าแล้วยังโง่อีก ” ว่าอีกแล้ว แก้วทำอะไรผิด !!!! ทำไมต้องว่าด้วย ฮือๆ T^T พอๆ ปัญญาอ่อนแล้ว เอะ ! แต่ร้านอาหารก็ต้องมีห้องน้ำสิ โฮะๆ