รู้ไว้ซะ...ฉันไม่เต็มใจรักนาย!!

ตอนที่ 21

TOMO TALK
ตอนนี้ผมอยู่สนามบินแล้วครับ อาจจะงงว่าทำไมผมต้องไปด้วย ทั้งๆที่เป็นกิจการของครอบครัวแก้ว ก็เพราะพ่อผมเป็นหุ้นส่วนในนั้นไงครับ ก็เลยต้องไป เอ่อ ………………………………………..
พล่ามซะนาน หวายกับแก้วหายไปไหนเนี่ย ??? ช่วยด้วยคร้าบบบบ คนหล่อหลงทาง


เอ๊ะ !!!! นั่นใช่ปล่าวนะ คุ้นๆ ผู้หญิงสูงๆ ผมสั้นๆ ใส่กางเกงยีนส์ เสื้อยืดสีขาว มีเสื้อคลุมสีดำ กับ ผู้หญิง อวบๆ ผมยาวๆเป็นลอน ใส่กางเกงยีนส์สีขาว เสื้อแขนยาวสีน้ำตาล นั่งหันหลังอยู่ ใช่แน่ ๆ ในที่สุดก็หาเจอ หลังจากเดินหลงทางทั่วสนามบิน แล้ว วนกลับมาที่เดิม ผมว่า 2 คนนี้ไม่ได้ไปไหนหรอก แค่มานั่งเก้าอี้ ฝั่งตรงข้ามกับผม แต่ผมเดินหาไปทั่วเอง สงสัยจะง่วงมาก เลย เบลอๆ

“ พี่โมะไปไหนมาอ่ะ ” ยัยหวายถาม ไปไหนดีๆ บอกว่าไปตามหาพวกนี้ แต่ไม่เจอเนี่ยนะ เสียเซลฟมากเลย
“ ไปเข้าห้องน้ำ ” ผมตอบไป

“ ไม่ใช่หลงทางเหรอ ” ยัยบ้า อุตส่าห์สงบศึกกับเธอแล้วนะ
“ ป๊าววว ”
“ แน่ๆเลยแก้ว เสียงสูง ” ยัยหวายก็เป็นไปกับเค้าอีก
“ อีก 10 นาที เครื่องจะออกแล้ว ไปเร็วๆ ” ตัดบทครับ แล้วผมก็รีบเดินไปยังรถที่มารับไปตรงเครื่องบิน
“ ระวังหลงนะ 555 ” แบบนี้มีคนเดียว ยัยนี่ สามวันดี สี่วันบ้า

WAII TALK
นานๆจะมีบทสักที ต้องใช้ให้คุ้มค่ะ งานนี้ หวายไม่ลืมเอาชุดแก้วมาหรอก จะแปลงโฉมแก้ว ให้ตะลึงยิ่งกว่าตอนงานแต่งงานไปเลย อาจจะยากไปหน่อย แต่หวายสู้ตายค่ะ ^_^
อยู่บนเครื่องแล้วค่ะ มันมี 3 ที่นั่ง แต่หวายมีแผนค่า ฮิๆๆ
“ แก้ว !! ชั้นมึนหัวอ่า ขอนั่งริมหน้าต่างได้มั้ย ” ตอนแรกหวายนั่งติดพี่โมะส่วนยัยแก้วนั่งริมหน้าต่าง
“ อือ ก็ได้ ” แก้วว่าแล้ว ก็ลุกไปนั่งแทนที่หวาย

2 ชั่วโมงผ่านไป

“ คุณคะ รับอะไรมั้ยคะ ” แอร์โฮสเตสเดินมาถามพี่โทโมะ พร้อมส่งสายตาปิ๊งๆ ..... เดี๋ยวตบฟันหลุดเลย ยัยนี่ *--*
“ เอาอะไรกันมั้ย ” พี่โมะหันมาหาชั้นกับแก้วแล้วพูด
“ เอาไมโลร้อน ” ยัยแก้วสั่ง
“ เอาน้ำส้มปั่น ” ของชั้นเอง
“ เอา กาแฟร้อน ไมโลร้อน น้ำส้มปั่นครับ อย่างละที่ ”
“ สักครู่นะคะ ” แล้วยัยแอร์กี่นั่นก็เดินไป

ครู่ต่อมา

“ นี่ค่ะ กาแฟร้อน ไมโลร้อน น้ำส้มปั่น ”
“ เอ่อ ขอถามอะไรหน่อยนะคะ ” ถามอะไรอีก
“ ครับ ”
“ คนนี้น้องสาวคุณหรอคะ หน้าคล้ายๆกันเลย ” แอร์กี่ชี้มาที่ยัยแก้วซึ่งกำลังกินโกโก้อยู่ ถึงกับสะดุ้ง .... ชั้นต่างหากเล่า ยัยแอร์กี่หัวยุ่ง
“ อ๋อ...ไม่ใช่ครับ คนนี้ต่างหากน้องสาวผม ” พี่โมะชี้มาที่ชั้น
“ งั้นต้องขอโทษด้วยนะคะ แฮ่ๆ ” ยัยแอร์กี่พูดแล้วเดินออกไป
“ หวาย ชั้นจะนอนแล้วนะ ” ยัยแก้วพูดแล้วเอนตัวลงนอน .... ทำไมมันกินหมดเร็วจัง ??? คนรึเครื่องสูบน้ำคูโบต้าเนี่ย
“ อืม ”





ถึงแล้ว .......... อเมริกา ( เป็นตอนกลางคืน เพราะเวลาห่างกัน 7 ชม. )
KAEW TALK
“ แก้วๆ ” ใครเรียกวะ ???
“ อ้าว มีไรอ่ะ ” โคโดโมะนี่เอง ( หลายชื่อ )
“ ถึงแล้ว เร็วๆ พ่อแก้วบอกว่าให้คนขับรถมารับนะ ” ทำไมยัยหวายชอบพูดแทรกคนอื่นเรื่อยเลย
“ อืม ” เอ่อ แล้วชั้นจะหาคนขับรถพ่อเจอมั้ยเนี่ย คนตั้งหลายร้อย พ่อนะพ่อ

“ ขอโทษนะครับ ใช่คุณแก้วมั้ยครับ ” ใครเนี่ย มีรูปชั้นอีก
“ ใช่ค่ะ ” หน้าคุ้นๆนะ
“ ผมลุงดำไงครับ คนขับรถบริษัทคุณพ่อคุณหนูไงครับ ”
“ อ๋อ ลุงดำ ! ! เป็นไงมั่งคะ สบายดีมั้ย ” ชั้นนึกออกแล้ว คนขับรถคุณพ่อที่อเมริกานี่เอง
“ สบายดีครับ ขึ้นรถกันก่อนครับ ”
ชั้นรีบขึ้นไปนั่งบนรถ

ผ่านไปครึ่งชั่วโมง
“ ถึงแล้วครับ ” ลุงดำมาเปิดประตูให้ชั้นกับหวาย โทโมะ
“ แก้ว !!! ”
“ ม๊าคิดถึงจังเลย เป็นไงมั่งลูก สบายดีมั้ย ” ดีใจๆ ได้มาหาม๊าแล้ว
“ สบายดีค่ะ ”
“ โทโมะ กับ หนูหวาย นั่งก่อนสิลูก ”
“ ครับ // ค่ะ ”
“ แล้วงานเริ่มพรุ่งนี้ใช่มั้ยม๊า ”
“ ใช่จ๊ะ ”
“ เอาของไปเก็บบนห้องกันก่อนลูก เดี๋ยวม๊าพาไป ” ไม่ได้มาเป็นปี ห้องชั้นยังเหมือนเดิมมั้ยนะ
“ แก้วกับโมะนอนห้องนี้นะ ส่วนหวาย หนูไปนอนห้องตรงข้ามนั่นนะ ม๊าไปทำอาหารก่อนนะ ” ม๊า ทำไมเป็นเยี่ยงนี้
“ ค่ะ ^_^ ” ยัยหวายก็ดูจะมีความสุขจริงๆนะ
“ ว้า น่าเสียดายนะ ห้องนี้ไม่มีโซฟา ^_^ ” คำพูดกับสีหน้ามันต่างกันเลยนะ โทโมะพูดแล้วนั่งลงบนเตียง
“ เหรอออออออ ” ชั้นนั่งบนเก้าอี้แสนนุ่มของชั้น
“ ห้องนี้เธอตกแต่งเองเลยหรอ ”
“ ช่าย ” สวยใช่มั้ยล่ะ ออกแบบเองด้วยนะ .................. ปลื้มค่ะปลื้ม
“ ดูรูปนี้สิ ห้องเธอป้ะเนี่ย เขียวอื๋อเลย ” ชี้ไปทางรูปถ่ายในตู้
“ เออใช่ ทำไม พอชั้นเปลี่ยนวอลเปเปอร์เป็นสีเขียวลายมิกกี้เม้าส์นี่ได้ไม่ถึงอาทิตย์ ม๊าก็ทาสีใหม่เลย ” ชั้นเลยต้องตกแต่งใหม่อีก กว่ามันจะเพอร์เฟค ( ม๊า : มันปัญญาอ่อนไป ม๊าไม่ปลื้มมมม )
“ ไปอาบน้ำแล้ว ” ไปเลย
“ อือ จะไปกินอาหาร ”


“ อ้าว แก้ว ม๊าทำอาหารไว้แล้วลูก ” เย้ ไม่ได้กินอาหารฝีมือม๊ามาตั้งนาน
“ ค่ะ ” ชั้นพูดแล้วกำลังไปหยิบถาดอาหาร
“ ไปตามหวายกับโทโมะมาด้วยลูก ” ม๊าอ่ะ แก้วหิวนะ
“ ค่ะ ” ต้องยอมอย่างโดยดี


“ หวาย !!!! ไปกินอาหาร ” ชั้นตะโกนเรียกยัยหวาย
“ แปบ จัดของอยู่ ”


“ เสร็จแล้ว ” หวายเปิดประตูออกมา
“ ไปเรียกพี่แกด้วย ”

“ พี่โทโมะ ทำไรอยู่ ” ยัยหวายตะโกน
“ มีไร กำลังแต่งตัวอยู่ ” เขาตะโกนกลับมา
“ ลงไปทานอาหารข้างล่างด้วย ” ชั้นบอกเอง
“ อือ เดี๋ยวตามลงไป ”

“ งั้นเราก็ไปกัน หวาย ” ชั้นพูดแล้วกอดคอหวายลงไป