รู้ไว้ซะ...ฉันไม่เต็มใจรักนาย!!

ตอนที่ 20

ผ่านไป เที่ยงแล้ววว
“ หวาย แกจะไปหาพี่ฟางกับชั้นมั้ย ” ชั้นถามยัยหวายที่นั่งอ่านหนังสือ(jyj) อยู่
“ ตอนนี้เหรอ ไปๆ ”
“ อือ ไปแล้วนะพี่กิ๊ฟซี่ ” ชั้นหันไปพูดกับพี่กิ๊ฟซี่

กริ๊งงงงง !!!!!!!! เสียงออดบ้านพี่ฟาง ดังจริงๆ
“ พี่ฟาง อยู่ม้ายยยย ” ยัยหวายตะโกน ดังกว่าออดอีก
“ อยู่จ้ะ มีไรกันเหรอ ” พี่ฟางเปิดประตูให้พวกเราเข้าไปแล้วถาม
“ ของฝาก ฮิๆๆ ” ทวงก่อน
“ งกนะแก้ว แปบ เดี๋ยวไปเอามาให้ ” แล้วพี่ฟางก็ขึ้นไปข้างบน (ชั้น2)
สักพัก
“ มาแล้ววว ” พี่ฟางถือถุงสีดำลงมา
“ แต่แก้วต้องไปเปิดดูที่บ้านนะ ” ทำไมอ่ะพี่ฟาง
“ ทำไมล่ะ มันเป็นระเบิดรึป่าวเนี่ย ” หวายถาม
“ ไม่ใช่ มันเป็นเซอร์ไพสน่ะ แต่แก้วต้องใส่นะ ” พี่ฟางมีเลศนัยอีกแล้ว
“ อืม ว่าแต่ เฟย์ไปไหนล่ะพี่ฟาง ???? ”
“ ไปร้านเค้านั่นแหละ กว่าจะกลับก็มืด ” พี่ฟางพูด
“ ให้พี่ป๊อปมาอยู่เพื่อนดิ 555 ” เป็นไง ความคิดชั้น ถ้าพี่ฟางว่าง พี่ป๊อบก็ว่าง เพราะ เค้าอยู่สายการบินเดียวกัน เที่ยวบินเดียวกัน
“ บ้า ” นั่นแน่ เขินอีกแล้ว
ปรี้น ปรี้นนนนนนน เสียงใครบีบแตร รถ มาสด้า2 คุ้นๆ
“ อ้าว ป๊อป ” พูดถึงก็มาเลย
“ งั้นแก้วกับหวายไปแล้วนะ เชิญสวีทกันเลยยยย ” ว่าแล้ว เห็นหวายเงียบๆ นั่งอ่านหนังสือนักร้องเกาหลีอยู่นี่เอง

“ หวาย ทำไรกินกันดีมั้ย ” ชั้นถามหวาย
“ ก็ดีนะ ”
“ วันนี้ ยัยพิมมี่คงจะไม่มานะ ”
“ ก็ลองมาสิ จะทำอาหารสูตรเด็ดให้จำไป 7 ชั่วโครตอีกเลย 5555 ” หวายพูดแล้วหัวเราะเหมือนคนบ้า
“ ชั้นว่าแกหยุดหัวเราะก่อนเหอะ ” มันใกล้บ้าเต็มทีแล้ว

“ ทำเมนูอะไรดี ” หวายพูดขึ้นหลังจากเข้ามาในครัว
“ เอาที่กินได้อ่ะ ” หวาย!! แกอย่าทำอะไรชั้นนะ +_+
“ กวนๆ ”
“ วันนี้ชั้นทำเอง แกอ่ะไปรอข้างนอกเลย ” แก้วใจจะโชว์ฝีมือแล้ว
“ เออๆ ”



“ เสร็จแล้วววว ” ชั้นไปหายัยหวายในห้องนั่งเล่น
“ จริงดิ ไวอ่ะ ” ไม่อยากเชื่อใช่มั้ยล่ะ555
“ วันนี้นำเสนอ อาหารญี่ปุ่นนนนนน ” จะแอคโค่ทำไม
“ ไอ้แก้วววว แกทำอะไรเนี่ย !!! ” หวายคงจะอึ้งมากๆกับอาหารที่ชั้นทำ “ เนี่ยนะ อาหารญี่ปุ่นของแก ”
“ ช่ายยย ” มันคือ ..................... มาม่า ย๊ำ..ยำ นั่นเอง ชั้นก็ทำอาหารเป็นแค่นี้แหละ .. ไข่ดาว.. ไข่เจียว ..ไข่ต้ม.. มาม่า ..ข้าวต้ม
“ ไอ้เพื่อนบ้า ชั้นนึกว่าแกจะทำอาหารนานาชาติ ที่ไหนได้ มาม่า เนี่ยนะ ”
“ แกจะกินมั้ย ” ชั้นพูดแล้วรีบกิน
“ กินดิ ” แล้วยัยหวายก็ตักมาม่าใส่ปาก “ ยัยแก้ว !!!!!!!!!!!!! ” เฮ้ย หวายเป็นอะไร อยู่ๆก็ร้องขึ้นมา หรือว่า.........ยัยหวายแพ้กุ้ง
“ หวาย แกอย่าเป็นไรนะ ” ชั้นเข้าไปเขย่าตัวหวาย
“ เฮ้ยๆ แก้ว ชั้นจะเป็นอะไรไปก็เพราะแกนี่แหละ !! ” อ้าว ยังพูดได้
“ แล้วแกไม่เป็นอะไรใช่มั้ย ” คงไม่เป็นอะไรแล้ว กินต่อใหญ่เลย
“ อือ... อร่อยว่ะแก้ว ” คนแรกที่ชมชั้นในรอบปีนี้ 555
“ อยู่แล้ว ” พอชั้นพูดจบ หวายก็ทำหน้าแบบ *_*ไม่น่าพูดเล้ย
“ อย่ารบกวน ชั้นกำลังกิน ” ดูมัน
ไม่ถึง 5 นาที มาม่าทั้ง 2 ชาม ก็หมดลง
“ อิ่ม ” ไม่อิ่มก็ไม่รู้จะพูดยังไงแล้ว
“ เออ ลืมเลย ของฝาก ” อยากรู้ว่ามันคืออะไร ใช่เสื้อผ้าอย่างที่เฟย์บอกมั้ย
“ ชั้นเปิดเอง อยากรู้เหมือนกัน ” พูดแล้วหวายก็เปิดถุงออก “ โอ้วววว สวยอ่ะแก้ว ”
“ อะไรอ่ะหวาย ?? ” ชั้นถาม ............. แต่ ไม่ต้องรอคำตอบแล้วล่ะ ชั้นอยากจะเป็นลมซัก สิบตลบ
มันคือ ชุดแบบนี้

Thanks: โยกัง โยกัง

...ก็เพราะชั้นหลงทาง...
“ พี่ฟางโทรมา ”
“ มีอะไรเหรอพี่ฟาง ”
“ เห็นชุดหรือยัง ”
“ เห็นแล้ว ทำไม ”
“ สวยมั้ยล่ะ ” โห่ พี่ฟาง ดูชุด แล้ว ดูชั้นสิ
“ พี่ซื้อให้แก้วใส่ไปงานเลี้ยงที่อเมริกาไง ” พี่ฟางรู้ได้ไง ชั้นเพิ่งบอกเฟย์คนเดียวเอง
“ ไม่ต้อง งง เฟย์บอกพี่เอง ” พี่ฟางรู้ที่ชั้นคิดด้วย
“ พี่ขอคุยกับหวายหน่อย ”
“ อ่ะ หวาย พี่ฟางจะคุยด้วย ” ชั้นยื่นโทรศัพท์ให้หวาย ที่สนใจชุดอยู่
“ มีอะไรหรอคะพี่ฟาง ”
“ แก้วจะไปอเมริกา อาทิตย์หน้า หวายต้องทำให้แก้วใส่ชุดนั้นให้ได้นะ ได้ข่าวว่าหวายจะไปด้วย ” เค้าคุยอะไรกันนะ
“ อ๋อ .......จัดให้ค่ะ แล้วหวายจะถ่ายรูปมาให้ดูนะ ”
“ แค่นี้นะ บายจ้ะ ”
“ บายค่ะ ” มีลับลมคมใน
“ พี่ฟางบอกอะไร ”
“ ไม่บอก ” ไม่บอก ไม่อยากรู้ก็ได้ เชอะ

แล้ววันนั้นก็มาถึงอย่างรวดเร็ว
“ ไอ้แก้ว เมื่อไรแกจะตื่น ” ชั้นลุกมาเปิดประตู ใครมาปลุก ชั้นเพิ่งได้นอนเอง
“ เร็วๆ เครื่องออกเที่ยงคืน ” ยัยหวายบอก พร้อมลากกระเป๋าเดินทางมา
“ แล้วตอนนี้กี่โมง ” โทโมะเดินงัวเงียมา
“ เที่ยงคืนกว่าแล้ว ดูสิ ” หวายพูดพร้อมยื่นนาฬิกามาให้ดูเวลา
“ หวาย ชั้นนอนตอน สามทุ่ม ทำไมมันไวจัง ” ชั้นสงสัยอยู่
“ ยัยหวาย !!! นี่มันเพิ่ง สี่ทุ่มครึ่งเอง แก้ว ดูโทรศัพท์หน่อย ” ชั้นเอาโทรศัพท์ให้โทโมะดู เดี๋ยวนี้ทำไมพูดดีกับชั้นนะ
“ เออใช่ นาฬิกาแกเดินไวไปแล้ว ” เสียเวลานอนชั้นหมด
“ อ้าว เ เหรอ งั้นหวายไปนอนต่อละกัน ” แล้วยัยหวายก็เดินเข้าห้องไป
“ น้องชั้นมันติ๊งต๊องจริงๆ เนอะ ว่ามั้ย แก้ว ” โทโมะพูดแล้วหันมามองชั้น
“ อืม ” แล้วเราจะมายืนนินทาหวายเหรอ ไปนอนต่อแล้ว
“ โทโมะ แล้วจะเอารถใครไปสนามบิน ” ก็คงไม่ไปจอดทิ้งไว้หรอกนะ
“ ให้ คนขับรถของโรงแรมไปส่งดิ ”
“ อ๋อ ” นอนไม่หลับแล้ว ไปดูโทรทัศน์ดีกว่า
“ ไปไหนอ่ะ ”
“ ไปดูโทรทัศน์ นอนไม่หลับ ”
“ ไปด้วย นอนไม่หลับเหมือนกัน ”

“ นี่ๆดูช่องนี้แหละ ” อะไรนะ หนังผี ชั้นไม่ถูกกับหนังผีนะ ฮือๆ TT
“ เป็นไร กลัวเหรอ ” ไอ้บ้า ก็กลัวน่ะสิ
“ ปล่าว ” ปากแข็ง
“ เรื่องนี้แหละ อยากดู ” เรื่องอะไรเนี่ย ตายทั้งกลม น่ากลัวอ่ะ แงๆ แม่จ๋า หนูอยากออกไปจากห้องนี้