รู้ไว้ซะ...ฉันไม่เต็มใจรักนาย!!

ตอนที่ 22
“ โห ม๊า อร่อยมากๆเลยยยยย ค่า ” ชั้นไม่ได้ทานฝีมือม๊ามาตั้งเกือบปี วันนี้เมนู บาร์บีคิวซี่โครงหมูอ่อนกับข้าวผัด
“ อร่อยก็ทานเยอะๆนะลูก ” ม๊าพูด
“ เออ ม๊า แล้วคุณพ่อพ่อไปไหนล่ะ.... คะ ” เกือบลืมแล้วมั้ยล่ะ ต้องมารยาทดีไว้ก่อน ตั่งแต่มาถึงชั้นยังไม่เจอพ่อเลย
“ ไปเตรียมงานน่ะลูก เดี๋ยวก็กลับ ” “ แก้ว แล้วยัยกิ่งล่ะ อยู่โน่นสบายดีมั้ย ” ม๊าถาม ชั้นก็ไม่ค่อยได้เจอเจ๊กิ่งเหมือนกัน ก็คงสบายดีล่ะ
“ สบายดีค่ะ เห็นชอบบอกว่างานยุ่งเรื่อยเลย ” ก็จริงอ่ะนะ พี่กิ่งมีธุรกิจ เกี่ยวกับกระเป๋า อะไรนี่แหละ

“ ม๊าไปนอนแล้วนะลูก กู๊ดไนท์จ่ะ ”
“ ค่ะ / ครับ ”

“ หวาย พรุ่งนี้แกจะไปซื้อชุดใช่มั้ย ” เห็นบ่นๆอยู่ ว่าชุดที่บ้าน ใส่ไม่ได้
“ อือ ไปป้ะพี่โมะ ” ชั้นก็จะซื้อเหมือนกัน เรื่องไรจะยอมใส่ชุดนั้นล่ะ หวังว่ายัยหวายคงลืมเอามานะ
“ อืม ” ตอบสั้นจริงๆ
“ ไปนอนแล้วนะ หวาย แกอิ่มแล้วก็ให้แม่บ้านมาเก็บละกัน ” เหนื่อยเฟ้ยยยยย ยังไม่ได้อาบน้ำเลย ( นางเอกเราไม่ชอบอาบน้ำ )
“ เออ ” แล้วชั้นก็รีบขึ้นห้อง จะอาบน้ำ


...ห้องน้ำ...
แก้วอยู่ในอ่างอาบน้ำ

“ สบายดีจัง อยากนอนแช่อีกสักชั่วโมง แต่ง่วง ” ก็นะ มันเป็นน้ำแร่ อย่างดี ที่คุณแม่ สั่งมาให้

ชั้นลืมอะไรไปรึเปล่าน้าาา ???? แน่ๆเลย ลืมหยิบชุดมา !!!!!!!! ซวยแล้วมั้ยล่ะไอ้แก้ว กระเป๋าก็อยู่บนเตียงอีก เอาไงดี นายโทโมะ เข้ามายังก็ไม่รู้

ดีนะ ในห้องน้ำมี ผ้าขนหนู กับ ชุดคลุม ที่แม่บ้านเตรียมไว้ให้ ชั้นรีบเอามาใส่ทันที หนาวค่ะ T_T
แอ๊ดดดดด.............. เสียงประตูค่ะ วิบัติไปหน่อย
เงียบ ............... คงไม่มีคนอยู่ ชั้นต้องรีบเดินไปค้นปลาเก๋า ไม่ใช่ๆ กระเป๋า ที่วางอยู่บนเตียง
เจอแล้วว ชั้นรีบวิ่งเข้าห้องน้ำ ……………………. เรียบร้อยแล้วค่ะ ชั้นอยู่ในชุดนอน ลายสก๊อต สี ดำ-แดง (โตแล้ว ให้ใส่มิกกี้เมาส์ไม่ได้ มันเด็กไป )

ปีที่แล้ว ชั้นปลูกลิลลี่ไว้นี่นา ยังอยู่รึเปล่า จำได้ มันอยู่ตรงระเบียง................ ว่าแล้วชั้นก็เดินไปหลังห้อง เปิดประตู ออกไป ...................................................... โอ้ มาย ก้อดดด ลิลลี่ยังอยู่



“ กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด ยัยแก้วววว !!! ” ใครมันเรียกชื่อชั้นว่ะ กรี๊ดซะ
“ เฮ้ยยยยยยยย ยัยมิล่า ” พอกัน นั่นมันยัยมิล่า เพื่อนเก่าชั้นนี่
“ แก้ว แกมาไงเนี่ย !!!! ” ยัยมิล่าตะโกนถามมา บ้านชั้นกับมิล่า อยู่คนละซอยกันหรอเองเนี่ย บังเอิญจัง เปิดประตูหลังห้องออกมา ก็เจอเลย ^_^
“ ก็บ้านชั้นอยู่นี่อ่ะ แล้วแกหล่ะ ซื้อบ้านใหม่เหรอ ”
“ อื้อ แล้วแกมาทำอะไรที่นี่อะแก้ว !!!! ” ยัยนี่ตะโกนได้ตลอดจริงๆ
“ มางานเลี้ยง บริษัทพ่อน่ะ ยัยหวายก็มานะ ”
“ ห๊า !!! จริงดิ งั้นเดี๋ยวพรุ่งนี้เช้าชั้นไปหาแกที่บ้าน !!! ” ชั้นจะหูหนวกมั้ย ยัยมิล่า หูอื้อไปหมดแล้ว
“ เออ แต่แกหยุดตะโกนมั่งได้มั้ย ”
“ ได้!!! ” แน๊ มันยังตะโกน
“ ไปนอนแล้วนะ กู๊ดไนท์ ” ว่าแล้วชั้นก็บ๊ายบาย ยัยมิล่า
“ กู๊ดไนท์เพื่อนเลิฟฟฟฟ !!!!!!! ” มันก็ยังตะโกนต่อไป ชั้นยัง งง ยัยมิล่าไปเอาพลังเสียงมาจากไหน ??? ชั้นว่ายัยหวายดังแล้วนะ ยัยนี่ยิ่งกว่าอีกค่ะ กินนกหวีดเป็นอาหารรึไง


แต่ คืนนี้ ชั้นต้องนอนเตียงเดียวกับนายโทโมะเหรอเนี่ย มิล่า ชั้นอยากไปนอนบ้านแก T_T นั่นไงนายโทโมะ คุยโทรศัพท์อยู่
คุยกับใคร อยากรู้

“ ครับ ฝันดีครับ ” แน่นอน หวานๆแบบนี้ พิมมี่ชัวร์

“ คุยกับใครอ่ะ ” ชั้นแค่อยากรู้เฉยๆ
“ ทำไม เธอยุ่งไรด้วย ” ไอ้นี่ ถามดีๆแล้วนะ
“ พิมใช่มั้ย ?? ”
“ ใช่ แล้มีไร หึงเหรอ ” ไอ้บ้า ใครจะไปหึงนาย ไอ้ผีญี่ปุ่นเอ๊ยยย
“ ไอ้บ้า !!! ชั้นไม่ได้เป็นอะไรกับนาย ทำไมต้องหึง ” อารมณ์เสียแล้ว
“ ใช่ เราไม่ได้เป็นอะไรกัน ” นายพูดถูก
“ นอนแล้ว ” เฮ้ออออ ชั้นต้องนอนกับนายนี่จริงๆเหรอเนี่ย ( ก็เคยนอนด้วยกันตั้ง 2 ครั้ง จะเป็นไร ไป )
แล้วชั้นก็ล้มตัวลงนอน โดยหันหน้าไปคนละข้าง และ มีหมอนข้างคั่นกลางไว้

เช้าแล้ว ไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่นอนเกร็งไปหน่อย เหน็บกินเลย ฮะๆๆ
“ ม๊า วันนี้ทำอาหารอะไรทาน ... คะ ” หิว ชั้นไปหาม๊าที่ห้องครัว
“ แฮมเบอร์เกอร์กุ้ง จ๊ะ ” อยากกินนนน
“ ไปรอที่โต๊ะเลยลูก ”
“ ค่า ” ยัยหวายนั่งอยู่นี่แล้ว
“ หวาย ชั้นเจอมิล่าด้วย ” เชื่อมั้ย
“ ไม่เชื่อ ” แป่ว
“ ใครอ่ะ มิล่า ” เพื่อนน้องแกไง ไม่รู้จักล่ะสิ
“ แฟนเก่ายัยแก้วมัน ” อะไรเนี่ยยัยหวาย
“ ห๊า !! แก้วเคยเป็นเลสเบี้ยนงั้นเหรอ ” ไอ้นี่ก็เชื่อ
“ ไอ้บ้า มิล่า เป็นเพื่อนเก่าพวกชั้นต่างหาก ”
“ หวาย มิล่า มันบอกว่า จะมาหาอ่ะ ตอนเช้า ” นี่ก็เช้าแล้วนะ
“ ชั้นเชื่อแกได้ป้ะ ” ยัยนี่ กวน .....
“ จริงๆ บ้านมันอยู่ซอยถัดไปเนี่ย ”
“ เชื่อก็ได้ ” แกเตรียมหูอื้อได้เลย
“ อาหารมาแล้วค่ะ ” แม่บ้านยกอาหารมา ( เป็นคนไทยนะ )
“ อู๊ววว น่ากิน ” น่ากินหมดแหละ หวาย ^_^

ชั่วโมงต่อมา
ออดดดด เสียงออดอีกแล้ว
“ คุณแก้วคะ มีคนมาหาค่ะ ” ต้องเป็นมิล่าแน่เลย รู้จักบ้านชั้นได้ไง
ชั้นเดินไปห้องรับแขกกับ โทโมะ หวาย
“ ฮาย แก้ว !!!! ” ดังไปแล้ว ยัยมิล่าพูดแล้ววิ่งมากอดชั้น
“ แกรู้จักบ้านชั้นได้ไงวะ นั่งก่อนๆ ”
“ ก็บ้านแกอยู่ ตรงกับบ้านชั้น แล้วอีกอย่าง มีป้ายหน้าบ้านด้วย SIRIMONGKORNSAKUL ” รู้สึกโล่ง ที่มิล่าไม่ตะโกน
“ นี่แก ไม่คิดจะทักชั้นเลยใช่มั้ย ” นั่น หวายงอนแล้ว
“ หวาย !!! อย่างอนเค้าน้า ”
“ เออ 55555 ” มันหายงอนง่ายจังเนอะ