รู้ไว้ซะ...ฉันไม่เต็มใจรักนาย!!

ตอนที่ 19
“ พี่ซี !! มาไงเนี่ย ” ยัยหวายมาจากไหน
“ ก็บ้านพี่อยู่แถวนี้นี่ แล้วแก้วกับหวายล่ะ ”
“ แก้วก็อยู่หมู่บ้านนี้ เพิ่งย้ายมาน่ะ ” ชั้นบอก
“ เอ่อ แล้วเมื่อกี๊โดนพี่ซีมั้ย ” หวายถาม
“ ไม่อ่ะ แค่เฉียดๆ ” เฮ้อ อกโล่ง เอ๊ย!! โล่งอก
“ แล้วพี่ซี มานั่งทำอะไรตรงนี้ล่ะ ” ก็เห็นมาคนเดียว
“ วาดรูปน่ะ วิวสวยดี ” ลืมไป พี่ซี เป็นจิตรกรนี่
“ แก้ว แกจะเล่นอีกมั้ย ” ยัยเพื่อนบ้า ยังจะเล่นอีกหรอ เมื่อกี๊แค่เฉียดๆ ถ้าโดนขึ้นมาจริงๆ ชั้นก็ซวยดิ
“ ไม่เล่นแล้ว ”
“ พี่ซี เล่นมั้ย ”
“ แปบนะ พี่เก็บของก่อน ” พี่ซีก็เล่นด้วย
“ ยัยแก้ว แกนั่งรอก่อนนะ ชั้นไปเล่นก่อน ”
“ อืม ” ชั้นต้องมานั่งรอหวายอีก มืดแน่เลย กว่าจะเล่นเสร็จ ยัยนี่เจออะไรถูกใจ แล้ว เลิกยาก

ผ่านไป
ชั้นต้องนั่งรอยัยหวายจริงๆ เล่นนานแล้วนะเฟ้ย จะหกโมงครึ่งอยู่แล้ว
“ หวาย พี่ว่าวันนี้เลิกเล่นก่อนเหอะ มืดแล้ว ” ใช่ๆ ชั้นเห็นด้วย
“ ว่าแต่ บ้านพี่ซีอยู่หลังไหนหรอ ” ชั้นถาม ตอนพี่ซี เดินมาเก็บของใส่รถ
“ บ้านเลขที่ 21/22 น่ะ แก้วกับหวายล่ะ ” ไกลกันเลย ถึงว่าไม่เคยเห็น
“ 7/22 ” ห่างกันตั้งเยอะ
“ งั้น พี่ไปแล้วนะ ” พี่ซีพูด แล้วขึ้นรถไป
“ ไปแก้ว ”
“ แกขี่นะ ”
“ เออ น่า ”

“ ทานข้าวเลยมั้ยคะ ” พี่แมวนี่เอง ดีๆ กำลังหิว
“ ทานเลย ค่ะ ” ยัยหวายตอบ แทนชั้นอีกแล้ว ยัยนี่มันเป็นไรวะ
แล้วหวายก็เดินเข้าไปในห้องอาหารก่อน แต่เหมือนจะอึ้งอะไรซักอย่าง แล้วเดินออกมา
“ เป็นไรอ่ะหวาย ” ดูจากสีหน้าแล้ว เหมือนโกรธใครมา
“ กินไม่ลง !!! ไปร้านอาหารกันดีกว่า แก้ว ” อยู่ๆ ยัยนี่ ก็ลากชั้นไป อ๋อๆ ชั้นพอจะรู้แล้วล่ะ ยัยพิมมี่นี่เอง ได้ข่าวว่าจะมาเปิดร้านอะไรซักอย่าง ในโรงแรมโทโมะด้วย ( โรงแรมหรูโคตร )
“ ไปร้านไหนดีล่ะ ” ชั้นพูดขึ้น หลังจากยัยหวายลากชั้นขึ้นมาบนรถ แต่ ทำไมแก ไม่ไปรถตัวเองเล่า จะเอารถชั้นไปทำไมเนี่ย แล้วชั้นก็ต้องขับเอง
“ ไปกินอาหารญี่ปุ่นดีมั้ย เพื่อนชั้นเพิ่งมาเปิดสาขาใหม่ ” บ้านนี้ทำไมกินแต่อาหารนานาชาติกันนะ
“ แล้วแต่แก ร้านอยู่ตรงไหนล่ะ ”
“ ใกล้ๆ สยามอ่ะ ” เออ ไม่ไกลมาก

ต่อมา
“ หวาย เมื่อไรแกจะอิ่มสักที เป็นชั่วโมงแล้วนะ ” กินเก่งชะมัดเลย
“ อิ่มแล้วๆ อย่าบ่นสิ ชั้นแค่ไม่อยากเจอหน้ายัยพิม ” เหตุผลแก *-*
“ กลับเลยนะหวาย ”
“ อืม แล้วแต่แก ” งั้นชั้นกลับเลย รอคำนี้มานาน

บ้าน

ดีนะที่ยัยพิมกลับไปแล้ว ไม่งั้นบ้านแตก 555
“ ชั้นไปนอนแล้วนะหวาย ”
“ อืม ”
แล้วชั้นก็เดินเข้าห้องไป
ไฟเปิด แล้วคนไปไหน
“ เธอ ไปไหนกับหวายมา ” โผล่มาจากไหนวะ ชอบทำชั้นตกใจเรื่อยเลย
“ ไปกินข้าว ” ตอบสั้นๆ
“ แล้วทำไมต้องไปกินนอกบ้าน ” บอกไงดี ไม่อยากเห็นหน้าพิม งั้นเหรอ ชั้นก็ซวยน่ะสิ
“ ยัยหวายอยากกินอาหารญี่ปุ่นน่ะ แฮ่ๆ ”
“ อ๋อๆ ”
แล้วชั้นก็กำลังจะไปนอน
“ นี่เธอไม่คิจะอาบน้ำก่อนเหรอ ” เออ ใช่
“ ลืม ”
“ คนบ้าอะไร ลืมอาบน้ำ ” จะหาเรื่องชั้นอีกป่าวเนี่ย อุตส่าห์พูดดีๆด้วยแล้วนะ
....หลังจากอาบน้ำ....
“ อ่ะ .... ให้ ” นายนี่เป็นอะไร อยู่ๆก็มายื่นหมวกให้ชั้น …………………. เอ๊ะ !! คุ้นๆ เหมือนที่ชั้นจะซื้อ ............. ใช่แน่เลย
“ ให้ชั้น ”
“ อือ จะเอามั้ย ” สมองกลับแน่เลย อยู่ดีๆก็ดีกับชั้น
“ เอาดิ ขอบใจ............................. เพิ่งรู้ว่านายมีน้ำใจ ”
“ อืม ” ว่าแล้วโทโมะก็ขึ้นไปนอนบนเตียง
“ เฮ้ยยยย ลงไปนอนที่ตัวเองดิ อย่าคิดนะว่าแค่นี้ชั้นจะใจอ่อนให้นายมานอนบนเตียง ”
“ โด่ !!! ไรวะ ” บ่นๆ


เช้าแล้ว
ชั้นกำลังลงมาทานข้าว
ฟึ้บบบบ
“ จุ๊บ มอร์นิ่งคิส ” ใครว่ะ ???
“ ยัยหวาย !! ” มันเกิดพิศวาส อะไรชั้นขึ้นมา หวังว่ายัยนี่คงไม่ชอบผู้หญิงนะ
“ แก ......เป็นผู้หญิงใช่มั้ย ” ชั้นถามแล้วนั่งลงบนเก้าอี้
“ ไอ้บ้า !! ชั้นแค่ทักทายเล่นๆน่ะ ” แล้วไป
“ เออ..แก้ว วันนี้แกไปร้านมั้ย ” เออ ใช่ ไม่ได้ไปมาหลายวันแล้ว
“ ไปดิ ทำไมเหรอ ”
“ วันนี้ชั้นไปด้วยนะ ......... ว่างๆไม่มีไรทำ ”
“ แล้วทำไมไม่ไปกับพี่แกล่ะ ”
“ ไม่เอา เดี๋ยวเจอยัยพิมอีก ”
“ ตามใจ ”
“ นี่ หวาย ทำไมต้องไปเรียกพิมเค้าว่ายัยพิม ” อ้าว โทโมะก็นั่งอยู่ด้วยเหรอเนี่ย *_* เงียบสุดๆ
“ ก็หวายไม่ชอบเค้านี่ ”
“ เค้าไปทำอะไรให้แก ” ถามอีกแล้ว หน้าตาดุๆนะ ฮิๆ
“ ก็ยัยนี่มันเคยแย่งแฟนเพื่อนหวาย ตั้งสองคน จินนี่อ่ะ จำได้มั้ย ” เป็นชุดเลยนะ หวาย
“ มันก็แค่อดีต แกจะไปรื้อฟื้นทำไม แล้วอีกอย่าง มันก็ไม่ใช่เรื่องของแก ” ไอ้นี่ก็ใส่ไม่ยั้ง
“ หวาย ไปกันเหอะ ” เหมือนจะอารมณ์ไม่ค่อยดีกันแล้ว ต้องรีบตัดบท

ร้าน
“ อ้าว น้องแก้ว เป็นไงคะ ไปเที่ยวมาสนุกมั้ย ” พี่กิ๊ฟซี่ถามชั้น
“ ก็สนุกดีอ่ะพี่ แล้วที่ร้านเป็นไงมั่ง ” ชั้นถามพี่กิ๊ฟซี่ ไม่ได้มาตั้ง 2 วัน !!!!!
“ ก็ปกติค่ะ แต่สูตรใหม่นี่ใช้ได้เลยนะคะ ลูกค้าติดตรึม ” กาแฟ หรือ ผู้ชาย ????
“ แก้วๆ วันนี้ทำเค้กอีกป้ะ ” ยัยหวายพูด โอ้ โน ชั้นไม่อยากเจอมันอีกแล้ว สูตรพิสดาร ไมท้องเสียก็บุญแล้วนะ
“ เอ่อ ไม่ดีกว่า ชั้นไม่อยากตายก่อนวัยอันควร ”
ป้าบบบ
“ โอ๊ยยย ตบหลังชั้นทำไม ยัยพยูน ” ก็เรื่องจริงนี่ ^_^
“ พยูนเหรอ ยัยกุ้งแห้งงงงงง ” ชั้นไม่เล่นด้วยแล้วนะยัยหวาย
ป้าบบ ชั้นตบหลังยัยหวายมั่ง ( ชอบเล่นอะไรแรงๆค่ะ )
“ โอ๊ยยยย ไม่เล่นแล้ว ” เป็นไงล่ะ ฝ่ามือพิฆาตของชั้น ฮ่าๆ ๆ ๆ
“ เออ ชั้นจะมาทำงานนะ ไม่ได้มาเล่น ” จริงๆแล้ว ชั้นไม่ต้องมาก็ได้ ร้านมีตั้งหลายสาขา แต่ชั้นไม่มีอะไรทำ เข้าเว็บไซต์ร้านที่อังกฤษดีกว่า หาสูตรใหม่ๆ เพราะที่นั่นมีสูตรใหม่ๆ มาเร็วกว่าเมืองไทยเยอะ ( MAY : พล่ามทำไม // KAEW : เรื่องของชั้น )
“ งั้นชั้นไปนั่งอ่านหนังสือตรง โซฟาก่อนนะ ”
“ อืม ไปเหอะ ” ไล่ๆ