ทางแห่งรัก

 

อัพให้แล้วจ้าาา Happy Valentine's Day รีดเดอร์ทุกคนด้วยน้าาา

ถือว่าเป็นของขวัญวาเลนไทน์ให้กับรีดเดอร์ที่รอนิยายเรื่องนี้น้าาา มีความสุขมากๆๆจ้าา

 

===================================

 

“แหมๆๆๆยิ้มหน้าบานเลยน้า...วันนี้เป็นไงบ้างเล่าให้เฟย์ฟังหน่อยซิ” เอ่ยถามพี่สาวที่เดินยิ้มเค้ามาในบ้านหลัง

 

จากกลับมาจากไปเที่ยวกับแฟนหนุ่ม

 

“ไม่มีอะไรสักหน่อย...”

 

“ไม่มีอะไรแล้วทำไมต้องหน้าแดงด้วยอ่ะ” เอ่ยแซวพี่สาวที่เขินจนเก็บอาการไว้ไม่มิด “พี่ป๊อปเค้าพาไปขึ้นชิงช้า

 

สวรรค์ล่ะซิ..ฮิฮิ”

 

“รู้ได้ยังไงอ่ะ...หรือว่า” หรือว่าเฟย์จะบอกป๊อปเรื่องนั้น...

 

“ค่ะ...พี่สาวเฟย์คิดถูกแล้ว เฟย์บอกพี่ป๊อปเรื่องนั้นเอง”

 

“เฟย์อ่ะ >////< ไม่พูดด้วยแล้ว” พูดอย่างอายๆแล้วก็เดินขึ้นห้องตัวเองไป

 

“พี่ฟางเนี้ย ขี้เขินชะมัด” พูดเบาๆกับตัวเอง กับความขี้อายขี้เขินของพี่สาวที่มีมากไปนิดหน่อย

 

 

    เมื่อกลับเข้ามาในห้องก็จัดการอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อเตรียมเข้านอน พอล้มตัวลงนอนก็ได้แต่นึกย้อนถึงความ

 

ทรงจำแสนสุขที่เกิดขึ้นวันนี้ นึกได้ดังนั้นก็นอนกอดตุ๊กตาหมีพูห์ที่เค้าซื้อให้เมื่อออกเดทกันครั้งแรก เธอยังจำภาพ

 

วันนั้นได้ดี

 

 

    วันนั้นเธอกับเค้าออกไปเที่ยวกันที่ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง ซึ่งก็คือไปทานข้าวดูหนังกันปกติ แต่พอเธอหันไป

เห็นตุ๊กตากระต่ายน้อย(ที่ตัวไม่ได้น้อยเหมือนชื่อ)ที่วางโชว์อยู่ที่หน้าร้าน และด้วยความเคยชินแล้วนั้นทำให้เธอ

หยุดฝีเท้าไปชั่วขณะ แล้วก็เดินออกจากวงโคจรไปอยู่หน้าร้านตุ๊กตาอย่างช่วยไม่ได้

“มีอะไรหรอฟาง” ชายหนุ่มที่เห็นว่าแฟนสาวอยู่ๆก็เดินมายืนอยู่หน้าร้านอย่างแปลกใจ แต่พอเห็นสิ่งที่ตั้งโชว์วางอยู่

หน้าร้านก็พอจะเข้าใจ

“เอ่อ...คือ..คือว่า..ไม่มีไรหรอกไปกันเถอะ” หันไปตอบชายหนุ่มแล้วก็เดินเลี่ยงออกไป แต่ก็โดนคนข้างๆรั้งไว้ซะ

ก่อน

“อยากได้ไหม...เดี่ยวป๊อปซื้อให้” ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นยิ้มๆ เมื่อเห็นสายตาเป็นประกายของอีกฝ่ายยามเมื่อมองเจ้า

ตุ๊กตากระต่ายแสนน่ารักนั่น

“เอ่อ...จะดีหรอ” เอ่ยถามออกไปอย่างไม่มั่นใจ

“ดีสิ...มานี่มา” ป๊อปปี้ที่ได้เห็นสีหน้าแบบนั่นของฟางเอ่ยขึ้นแล้วก็กระตุกมือที่จับมือหญิงสาวให้เดินตามเข้าไปที่

ร้านตุ๊กตาด้วยกัน

     ที่ร้านมีตุ๊กตามากมายเต็มไปหมด ฟางที่มองไปรอบๆอย่างตื่นเต้น มองไปที่ตุ๊กตาทั้งหลายที่เหมือนกับจะส่งยิ้ม

มอบให้กับเธอและเขาผู้มาเยือนคนใหม่

“อ่ะ...นั่นหมีพูห์ที่ป๊อปชอบนี่” หญิงสาวเอ่ยขึ้นเมื่อหันไปแล้วก็เจอกับตุ๊กตาตัวโปรดของชายหนุ่ม

“555+จริงด้วยสิ น่ารักด้วยนะเนี้ย ฟางว่าเจ้าตัวนี้อ่ะเหมือนป๊อปเปล่า” ชายหนุ่มหัวเราะกับท่าทางตื่นเต้นของหญิง

สาวที่เจอเจ้าตัวโปรดของเค้า พรางหยิบเจ้าหมีตัวสีเหลืองเสื้อแดงขึ้นมาเทียบกับหน้าตัวเองให้หญิงสาวดู

“เหมือนๆกันน้า...ฟางคิดออกแล้ว เอาอย่างงี้ดีกว่าป๊อปซื้อเจ้าตัวนี้นะ ส่วนฟางก็จะซื้อตัวนี้” หันไปตอบชายหนุ่ม

แล้วคิดอะไรดีๆได้ เลยหันไปชี้เจ้าหมีพูห์เพื่อที่จะให้เขาซื้อ และก็ชี้ไปที่กระต่ายที่ตัวเองจะซื้อ

“ไม่เป็นไรหรอกฟาง ป๊อปไม่อยากได้ไปเจ้าตัวนี้ไปไว้ที่บ้านหรอก แล้วที่สำคัญเดี๋ยวป๊อปซื้อให้เองเจ้าตัวนี้น่ะ” หัน

ไปชี้เจ้าตัวเล็กที่ทำให้ทั้งสองคนมายืนอยู่กลางร้านตุ๊กตาแห่งนี้

“ใครว่าฟางจะให้ป๊อปซื้อน้องพูห์น้อยไปไว้ที่บ้านกันเล่า” หญิงสาวพูดพร้อมกับทำแก้มป่องขัดใจ ที่เค้าไม่ฟังเธอให้

จบก่อน

“อ้าว...ไม่ให้ป๊อปซื้อไปไว้ที่บ้านแล้วจะให้ป๊อปเอาไปไว้ที่ไหนกันเล่า” ชายหนุ่มเอ่ยถามออกไปแล้วก็อดยิ้มออกมา

ไม่ได้เมื่อเห็นหญิงสาวตรงหน้าที่งอนแก้มป่องกว่าเดิมที่เค้าไม่ยอมฟังเธอเล่าให้จบและเอาแต่เอ่ยถาม

“ฟังก่อนสิ!! ที่ฟางบอกว่าให้ป๊อปซื้อพูห์น้อย และให้ฟางซื้อน้องกระต่ายก็เพราะว่าสองตัวนี้มันเป็นตุ๊กตาตัวโปรด

ของเราสองคนใช่มะ แล้วเนื่องจากวันนี้เนี้ยเป็น...เป็นการมาเที่ยวกันสองคนในฐานะแฟนครั้งแรกของเรา ฟางก็

เลยอยากแลกของขวัญเพื่อเป็นที่ระลึกของวันนี้ไงนะ น้า แลกของขวัญกันเถอะนะ” ฟางที่พูดไปหน้าแดงไปด้วย

ความเขิน พูดขอร้องแฟนหนุ่มตรงหน้า

“....” ชายหนุ่มที่ได้แต่อมยิ้มมองหน้าหญิงสาวที่หน้าแดงจัดอย่างชอบใจ ‘ทำไมมันถึงได้น่ารักได้ขนาดนี้กันนะ’

“นะป๊อป ซื้อมาแลกกันน้า...” หญิงสาวที่เห็นชายหนุ่มเอาแต่เงียบก็เอ่ยขออีกครั้ง

“...”

“แต่ถ้าป๊อปไม่อยากแลกก็ไม่เป็นไร ฟางก็แค่คิดเล่นๆน่ะ” หญิงสาวที่เห็นชายหนุ่มเอาแต่เงียบ ไม่ยอมพูดอะไรก็เลย

คิดว่าบางทีเธออาจจะขอเค้ามากเกินไป เลยได้แต่หันไปฝืนยิ้มให้กับเค้าแล้วก็หันหลังจะเดินออกไปจากร้าน

“เดี๋ยวสิ!! ใครว่าป๊อปไม่อยากแลกกัน” ป๊อปปี้ที่พึ่งได้สติจากการเห็นหน้าหงอยๆของอีกฝ่ายเอ่ยขึ้น แล้วดึงมือหญิง

สาวให้หันหน้ากลับมาหาเค้าเหมือนเดิม

“จริงหรอ?” หญิงสาวที่ได้ยินดังนั้นเอ่ยขึ้นด้วยท่าทางดีใจ ตามมาด้วยยิ้มหวานๆที่ทำให้ชายหนุ่มข้างหน้าถึงกับใจ

กระตุกกันเลยทีเดียว

‘ให้ตายสิ!!~จะมีใครที่ยิ้มหวานได้เท่ากับเธออีกไหมฟาง’

“จริงสิ!! พี่ครับขอตุ๊กตาหมีพูห์ตัวนี้ครับ เอ่อมีการ์ดขายหรือเปล่าครับ” หันไปตอบเพิ่มความมั่นใจให้หญิงสาวแล้วก็

หันไปสั่งเจ้าหมีตัวเหลือง แถมยังตามมาด้วยการหาการ์ดสักใบแล้วก็หันไปบอกกับหญิงสาวอีกครั้ง “เดทแรกทั้งทีก็

เขียนบรรยายความรู้สึกที่มีในวันนี้ด้วยดีกว่านะ”

“อื้อดีเหมือนกัน พี่ค่ะส่วนหนูขอตุ๊กตากระต่ายตัวนั้น แล้วก็การ์ดอีกหนึ่งใบด้วยนะคะ” ตอบชายหนุ่มตรงหน้า แล้วก็

หันไปสั่งเจ้าตุ๊กตาที่เธอต้องซื้อบ้าง

“ได้แล้วค่ะ นี่ค่ะหมีพูห์กับการ์ดสำหรับน้องผู้ชาย แล้วก็กระต่ายน้อยกับการ์ดของน้องผู้หญิง” พนักงานสาวเดินเข้า

มาพร้อมกับยื่นตุ๊กตาและการ์ดที่ทั้งสองคนสั่ง

“ขอบคุณครับ/ค่ะ” สองหนุ่มสาวพูดพร้อมกัน แล้วก็เดินออกมาจากร้านหามุมดีๆ เพื่อที่จะมานั่เขียนความรู้สึกที่มี

วันนี้ลงไปในการ์ด โดยแยกกันไปนั่งในคนละโต๊ะของห้างที่อยู่ใกล้ๆกัน เพื่อที่จะได้มีอิสระในการเขียนอย่างเต็มที่

    พอทั้งคู่เขียนเสร็จชายหนุ่มก็ขับรถไปส่งหญิงสาวที่บ้านก่อนจะให้ของขวัญและการ์ดกับหญิงสาวหน้าประตูบ้าน

ซึ่งเธอก็ได้ยื่นตุ๊กตากระต่ายและการ์ดที่เธอเขียนเช่นกัน ก่อนที่หญิงสาวจะเดินเข้าไปในบ้านและก็เดินตรงไปยังห้อง

ตัวเองทันที

‘อยากรู้จัง ว่านายจะเขียนว่ายังไงป๊อปปี้’ แทบจะรอให้ถึงห้องตัวเองไม่ไหวทั้งๆที่ระยะทางของห้องเธอนั้นมันไม่ได้

อยู่ไกลอะไรเลย

     พอถึงห้องก็รีบตรงดิ่งไปวางเจ้าหมีตัวเหลืองเสื้อแดงที่ส่งยิ้มน้อยๆมาให้เธอ วางมันลงไปที่หัวเตียงอย่างทะนุ

ถนอม ก่อนจะหยิบการ์ดที่ติดอยู่กับแขนเจ้าหมีน้อยขึ้นมาแกะซองตาข่ายที่ผูกไว้ออกมา ดึงการ์ดออกมาก่อนจะเปิด

ออกมา

 

To........ฟาง........

      ขอบคุณมากนะฟาง วันนี้ป๊อปมีความสุขมากๆ ขอบคุณที่ฟางเข้ามาในชีวิตป๊อปทำให้ป๊อปมีความสุข มีรอย

ยิ้มได้อย่างวันนี้ ขอให้เรามีกันอยู่อย่างงี้ตลอดไป....นะ ^^

                                                                        ขอบคุณจริงๆครับ

                                                                              ป๊อปปี้

 

 

 

    พออ่านจบก็นั่งยิ้มอยู่คนเดียว ‘ขอให้เรามีกันอยู่อย่างงี้ตลอดไป ’ ฟางก็หวังอยากให้มันเป็นแบบนั้นป๊อป ไม่เคย

คิดที่จะไปไหนเลย ยกเว้นว่าป๊อปจะไม่ต้องการ...นั่นแหละที่ฟางจะไป

 

 

     คิดไปคิดมาก็นั่งยิ้มให้ตัวเองพลางกอดเจ้าหมีตัวเหลืองอย่างมีความสุข พลางก็นึกกลัวขึ้นมาว่าวันแห่งความ

 

สุขแบบนี้จะหลุดลอยหายไป ถ้าเกิดวันนั้นมาถึง...ไม่รู้เลยว่าเธอจะทำใจยอมรับมันได้หรือเปล่า คำว่า ‘รัก’ ของเค้า

 

มันจะอยู่กับเธอต่อไปได้นานสักเท่าไรกันนะ

 

       ‘ไม่ว่าคำว่ารักที่นายพูดกับฉันในวันนี้จะมาจากความรู้สึกจริงๆของนายหรือว่ามาจากอารมณ์ชัววูบ อารมณ์พา

ไปหรืออะไรก็แล้วแต่ ....ฉันก็จะขอรับมันเอาไว้ เพราะว่าแค่นี้ก็พอแล้ว แค่สักครั้ง...ครั้งเดียวก็ยังดีที่ฉันได้ฟังคำๆ

นี้จากปากนาย...ผู้ชายที่ฉันรักที่สุด’

 

 

===============================================

 

เป็นไงบ้างสนุกไม่สนุกยังไงบอกกันได้น้าาา