ทางแห่งรัก

8.4

เขียนโดย fangfang

วันที่ 28 ธันวาคม พ.ศ. 2554 เวลา 21.14 น.

  16 ตอน
  184 วิจารณ์
  30.96K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4) มีความสุข^____^

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

ขอโทษทุกๆคนที่ติดตามด้วยน้าาา ที่ห่างหายไปนาน ฮิฮิ

 

----------------------^__________________^--------------------------------

 

“ว้าว...ป๊อปดูสิสวยมากเลยนะว่าไหม”

 

“อืม...สวยมาก” พอขึ้นมาได้ไม่นาน ยัยตัวเล็กที่นั่งตรงข้ามกับผมก็ออกจะตื่นเต้นกับการขึ้นชิงช้าสวรรค์เอามากๆ

 

“รู้ไหม...ว่านี่เป็นครั้งแรกเลยนะ ที่ฟางได้ขึ้นชิงช้าสวรรค์น่ะ” พูดบอกชายหนุ่มตรงหน้า ที่ดูจะงงๆกับคำพูดนั้น

 

“จริงหรอ? ฟางไม่เคยขึ้นเลย...ทำไมล่ะฟางก็มาสวนสนุกบ่อยหนิ” ถามกลับไปอย่างงงๆ กับเรื่องที่เพิ่งรู้จากปาก

 

หญิงสาวตรงหน้า

 

“ก็เพราะ...เพราะ” จะให้บอกเค้าได้ยังไงล่ะ ว่าอยากจะขึ้นเจ้านี่ครั้งแรกกับคนที่รัก ก็มัน...

 

‘เขินนิน่า’


“ฮึ่ม!! เพราะอะไรหรอ” ถามคนตรงหน้าที่ตอนนี้มีอาการหน้าแดงอย่างเห็นได้ชัด ถ้าเดาไม่ผิดคงจะเพราะเรื่องนั้น

 

สินะ ‘น่ารักจริงๆเลยให้ตายสิ’

 

“เอ่อ...ดูนั่นสิป๊อปนั่นปราสาทที่เราไปเมื่อเช้าใช่ไหมสวยมากเลยอ่ะดูสิ” รีบเปลี่ยนเรื่องทันทีเพราะไม่อยากให้ตัว

 

เองเขินไปมากกว่านี้ เพราะแค่ได้มานั่งอยู่ที่นี่ตรงนี้กับเค้าสองคนก็เขินจะแย่อยู่แล้ว ถ้าจะให้บอกเค้าเรื่องนั้นอีก ก็

 

กลัวว่าเธอจะเขินจนไม่กล้ามองหน้าเค้าน่ะสิ

 

“555++นั่นสิสวยมากเลยล่ะ” หัวเราะที่หญิงสาวตรงหน้าเปลี่ยนเรื่องพูดซะเฉยๆ แต่ก็ไม่อยากจะคาดคั้นเพราะ

 

เค้ารู้คำตอบนั้นแล้ว “ถ่ายรูปกันหน่อยไหม” พูดแล้วก็เดินไปนั่งข้างๆเธอ จากนั้นก็หยิบกล้องที่สะพายอยู่ที่บ่าขึ้น

 

มากดถ่ายรูป

 

“วันนี้ป๊อปมีความสุขไหม” หญิงสาวที่เงียบอยู่นานถามขึ้นหลังจากที่ถ่ายรูปกันจนพอใจแล้ว

 

“อืม...ขอบคุณฟางมากเลยนะ วันนี้ป๊อปมีความสุขมากๆ” ยิ้มและตอบหญิงสาวตรงหน้าไปตามความรู้สึกที่มี ที่เค้า

 

มีความสุขอย่างงี้ได้ก็เพราะเธอคนนี้นี่แหละ ตลอดเวลาที่ผ่านมาเพราะมีเธอ ชีวิตของเค้าถึงได้มีชีวิตชีวาอย่างงี้ได้

 

“ฟางก็ขอบคุณป๊อปมากๆเลยนะ ฟางมีความสุขมากๆ^________^” ยิ้มหวานตอบกลับไปให้ชายหนุ่ม

 

‘ผมชอบรอยยิ้มของเธอที่สุด หรืออาจเรียกว่ารักเลยก็ว่าได้ นั่นสินะไม่ได้แค่ชอบหรอก แต่ว่าผมน่ะรัก


รอยยิ้มของเธอมากกว่า’


“จริงสิ ป๊อปมีอะไรจะให้ด้วย” ป๊อปปี้พูดอย่างนึกขึ้นได้ แล้วก็ล้วงบางสิ่งบางอย่างออกมาจากกระเป๋าเสื้อ

 

“...”

 

“นี่...สวยไหม” โชว์สร้อยคอออกมาให้หญิงสาวได้ดูชัดๆ

 

“...”

 

“อ้าว...ทำไมเงียบล่ะ” แปลกใจที่คนข้างๆเอาแต่นั่งเงียบ

 

“หะ...ให้ฟางจริงๆหรอ” ถามออกมาจนได้

 

“ก็จริงน่ะสิ ไม่ให้ฟางแล้วจะให้ใครล่ะฮึ! ยัยตัวเล็ก” ให้ตายสิ จะมีสักครั้งไหมเนี่ยที่เธอจะมั่นใจว่าเค้าทำอะไรๆให้

 

เธอน่ะ

 

“ขอบคุณนะ สวยมาก...สวยมากๆเลย” หญิงสาวพูดพร้อมกับรับสร้อยคอมาถือไว้ในมือ

 

“มาเดี๋ยวป๊อปใส่ให้” พูดพร้อมกับเอื้อมมือมาคว้าสร้อยที่มือหญิงสาวค่อยๆแกะสลักออก แล้วก็ค่อยๆโน้มตัวไปข้าง

 

หน้าเพื่อใส่สร้อยให้กับเธอจากด้านหน้า ค่อยๆโอบรอบลำคอหญิงสาวเพื่อติดสลัก โดยที่หน้าของเค้าอยู่บริเวณ

 

ด้านข้างเพื่อช่วยในการมองดูว่าติดสลักได้หรือยัง ทำให้ใบหน้าของเขานั้นอยู่ใกล้หน้าของเธอมากเลยทีเดียว พอ

 

ติดสลักเสร็จก็ค่อยๆเลื่อนหน้าออกมา โดยไม่ลืมที่จะขโมยหอมแก้มแฟนสาวที่ตอนนี้หน้าแดงทำอะไรไม่ถูกไป

 

แล้ว และก็ยิ่งทำตัวไม่ถูกมากยิ่งขึ้นเมื่อได้ยินในสิ่งที่คาดไม่ถึงว่าจะได้ยิน

 

“ป๊อปรักฟางนะ”

 

“>////////<”

 

“สร้อยนี้อ่ะ...ป๊อปตั้งใจซื้อมาให้ฟางเพื่อที่จะทำให้ฟางมั่นใจว่า...’ป๊อปรักฟาง’

 

“-/////////-“

 

“เงียบอีกแล้ว” พูดขึ้นเมื่อเห็นว่าแฟนสาวของเค้ายังคงไม่ยอมพูดอะไรหลังจากที่เค้าบอกรักเธอ

 

“....”

 

“อย่างงี้คงต้องปลุกเจ้าหญิงซะแล้วล่ะ”

 

“?_?”

 

    ชายหนุ่มเลื่อนใบหน้าไปใกล้ๆหญิงสาวเรื่อยๆ จนระยะห่างของริมฝีปากทั้งคู่เท่ากับศูนย์ ชายหนุ่มแตะริมฝีปาก

 

ของตัวเองกับหญิงสาวเบาๆ แล้วก็ละออกมา หญิงสาวที่ตอนแรกดูจะอึ้งอยู่แล้วดูจะอึ้งเข้าไปใหญ่เมื่อเจอสัมผัส

 

ของชายหนุ่ม

 

“นี่ถ้ายังไม่ยอมพูดอะไรอีก ป๊อปจะทำซ้ำนะฟาง” โพล่งออกไปเมื่อเห็นว่าหญิงสาวตรงหน้าไม่ยอมพูดอะไรนอก

 

จากทำสายตาอึ้งๆ

 

“..0oo0..”

 

“ป๊อปทำจริงๆน้า..” ยื่นหน้าเข้าไปใกล้เพื่อเป็นการยืนยันคำพูด

 

“เอ่อ...ไม่เอาแล้ว ป๊อปจะแกล้งให้ฟางเขินตายหรือไง” ยอมปริปากพูดเมื่อเห็นว่าชายหนุ่มยื่นหน้าเข้ามาใกล้เธอ

 

ทุกทีๆ

 

“555+หน้าแดงใหญ่เลย ฮิฮิ” ขำเมื่อเห็นหญิงสาวตรงหน้าที่ยังเขินเค้าไม่เลิกแม้ว่าจะผ่านมาหลายนาทีแล้วกับ

 

เหตุการณ์เมื่อสักครู่

 

“อะไรกัน ไม่เอาแล้ว...ป๊อปอ่ะทำไมถึงชอบแกล้งกันนักนะ” บ่นที่ชายหนุ่มแกล้งและก็แซวเธอไม่เลิก

 

   ชายหนุ่มที่มองดูก็ได้แต่ยิ้ม เมื่อเห็นว่าผู้หญิงตรงหน้าเค้าเกิดอาการงอนหน่อยๆที่เค้าเอาแต่แกล้งแซวเธอไม่

 

เลิก

 

   ‘วันนี้ทำไมมันมีแต่ความสุขยังไงก็ไม่รู้ ฉันจะไม่มีวันลืมวันนี้เลย วันที่ทำให้ฉันมีแต่ความสุขแบบนี้...ขอบคุณ


มากนะฟางขอบคุณที่อยู่ตรงนี้’


     ‘มีความสุขจัง ขอบคุณทุกๆสิ่งทุกๆอย่างที่ทำให้เราสองคนมีวันนี้ ฉันจะไม่มีวันลืมเลยว่าวันนี้ วันที่ฉันมีเค้าวันที่


ได้ยินคำๆนั้นที่ฉันรอฟังมานาน วันที่เค้าบอกว่ารักฉัน ให้ทำยังไงก็ไม่มีทางลืมได้แน่...ฉันก็รักนายนะป๊อปรักมากๆ


ด้วย...ฮิฮิ(มีความสุข^___^)’

 

 

=============^_________________^===============

 

ติชมกันได้น้าาาา


สนุกหรือเปล่าก็ไม่รู้สิ ฮิฮิ

 


 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา