พิสูจน์รัก นายบ้านไร่

โบร์เดินมาหยุดใก้ลๆฟาง ที่ก้มหน้าก้มตาเก็บสตอเบอร์รี่อยู่ 

 

"กรี๊ส ...ฟางเอาบุ้งมาโยนใสโบร์ทำไม"

 

"เกิดอะไรขึ้น"

 

ป็อปปี้ที่ได้ยินเสียงร้องของโบร์รีบวิ่งเข้ามาหาโบร์ที่พยายามปัดอะไรซักอย่างออกจากแขนตัวเอง

 

ส่วนฟางก็ได้แต่ยืนมองคนที่กรีดร้องชื่อเธออย่าง งงๆ

 

"บุ่งค่ะ ป็อป อยู่ๆฟางงก็โยนใส่โบร์"

 

"เฮ้ย ฟางไม่รู้เรื่องนะป็อป"  ร้องออกมาอย่างตกใจที่อยู่ๆก็โดนคนตรงหน้าใส่ร้ายแบบหน้าด้านๆ

 

"ทำไมฟางทำเป็นไม่รู้เรื่องล่ะ ก็ฟางทำจริงๆนะค่ะป็อป"

 

แกล้งบีบน้ำตาให้ชายหนุ่มเห็น ก่อนจะยื่นแขนที่เป็นรอยผื่นแดงๆให้เขาดู

 

"ฟาง"

 

ป็อปปี้เรียกฟางเสียงดู หญิงสาวได้แต่น้อยใจที่ป็อปปี้ดูเหมือนจะเชื่อโบร์มากกว่าเธอ ทั้งๆที่เธอยืนห่างออกมา

 

ตั้งเยอะ แล้วเธอยังไม่เห็นบุ้งซักตัวจะเอาที่ไหนไปโยนใส่ หรือถ้าเธอทำจริงๆ เธอเองก็ต้องมีอาการแพ้เพราะไม่

 

ได้สวมถุงมือ   เธอจึงทำได้เพียงส่งสายตาตัดพ้อไปให้เขา

 

"ทำไมเธอต้องมาใส่ร้ายกันด้วย"

 

ฟางเอ่ยถามดบร์อย่างไม่พอใจ

 

"ก็โบร์โดนบุ้งเกาะจริงๆนี่ค่ะ"

 

"อย่ามาตอแหลนะ"  หลุดคำหยาบคายออกไปเพราะอารมณ์โกรธ

 

"ฟาง ทำไมพูดไม่เพราะ"

 

"ขอโทษคุณโบร์เขาซะ"   ป็อปปี้ไม่พอใจที่ฟางพูดคำหยาบคายออกมาจึงบังคับให้เธอขอโทษโบร์

 

"ฮึก ไม่มีวัน ฟางไม่ได้ทำ"

 

ยกมือปาดน้ำตาที่ไหลออกมาเพราะความน้อยใจ วิ่งชนป็อปปี้ที่ยืนขว้างอยู่จนเซไป

 

"ฟางครับ"

 

"หมวดกั้ง"

 

จะวิ่งกลับออกไปหานายสนที่ยืนมองอยู่ก็เจอกับหมวดกั้งที่เดินเข้ามาหาพอดี

 

"ร้องไห้ทำไมครับ เป็นอะไรไป"

 

"หยุดเดี๋ยวนี้นะฟาง"

 

เสียงป็อปปี้ ที่วิ่งตามเธออกมาดังขึ้น

 

"สวัสดีครับพี่ป็อป"

 

"กั้ง"

 

"พาฟางกลับบ้านที ฟางอยากกลับบ้าน"  ฟางหันไปขอรร้องหมวดกั้งทั้งน้ำตา

 

"คุยกันให้รู้เรื่องก่อนซิฟาง"  ป็อปปี้ดึงแขนฟางเอาไว้

 

"อย่ามายุ่งกับฟางนะ"

 

สะบัดมืออกจากการเกาะกุมของป็อปปี้ ก่อนจะดึงมือหมวดกั้งให้เดินออกไป

 

"ฟาง"

 

ป็อปปี้ที่กำลังจะตามฟางออกไป แต่โดนโบร์ที่รีบวิ่งอออกมาดักหน้าเขาไว้ยื้อให้หยุดไว้ซะก่อน

 

"ป็อปค่ะ โบร์คันมากเลยค่ะ"

 

"ครับๆ งั้นเดี๋ยวผมพาไปใส่ยาก่อนแล้วกัน"

 

สุดท้ายก็ต้องหันกลับมาสนใจโบร์ที่ยื้อเขาเอาไว้สุดชีวิต

 

ทางด้านฟางที่ให้หมวดกั้งพามาที่ร้านด้านหน้าไร่ ก็ยังคงร้องไห้ออกมาไม่หยุด

 

"ฟางเลิกร้องเถอะนะครับ"  

 

หมวดกั้งเอ่ยขอร้องอย่างจนปัญญา เพราะเขาพยายามปลอบเธอทุกวิถีทางแล้วแต่ก็ไม่เป็นผล

 

"ฮึก ไอ้คนไม่มีเหตูผล"

 

"ถ้าฟางยอมเลิกร้องกั้งมีของมาให้ด้วยนะครับ"

 

ยืนผ้าเช็ดหน้าให้ฟางเช็ดหน้าเช็ดตา

 

"ฮึกๆ"

 

"เลิกร้องแล้วนะครับ"

 

"งั้นก็นี่ครับ"   หยิบของฝากที่ว่าส่งให้เธอเห็น

 

"น้องต่าย ^^"

 

แค่เห็นของฝากก็ทำเอาคนที่กำลังร้องไห้อยู่ ยิ้มออกมาจนได้

 

"ชอบมั้ย"

 

"มากกกกกกกกกกก"

 

"ทำไมถึงชอบกระต่ายมากล่ะ ฟาง"

 

"อืม เพราะขนมันนิ่มๆน่ารักอ่ะ  แต่ฟางกลัวที่สุดก็คือกระต่ายตัวเป็นๆ"

 

"ฮ่าๆ ดีนะเนี้ยที่ฟางพูดออกมาก่อน กั้งเกือบซื้อมาให้ฟางเลี้ยงแล้ว"

 

"ฟาง"

 

ทั้งคู่หันไปตามเสียงเรียก เห็นเฟย์เดินยิ้มเข้ามาพร้อมกับเขื่อน

 

"สวัสดีครับพี่เขื่อน เฟย์"

 

"ดีจ๊ะกั้ง  ว่าแต่มาทำอะไรอ่ะ"

 

"มาหาฟางนะ"  ส่งยิ้มให้ฟาง จนเธอต้องหลบสายตา

 

"ไม่ได้นะ คนนี้เฟย์จองให้พี่ป็อปแล้ว"

 

"เฟย์" ฟางเรียกชื่อน้องสาวอายๆ

 

"กั้งว่า ถามฟางดีกว่า"

 

"ถ้ากั้งจะจีบ ขอจีบได้ป่ะ"

 

ฟางได้แต่นิ่งไปกับคำขอ ตรงๆของนายตำรวจหนุ่ม

 

"ฮ่าๆ เอาเถอะฟางไม่ต้องตอบก็ได้"

 

"แต่วันนี้กั้งมา เพราะเรื่องคดีของฟางต่างหาก"

 

"ได้ความคืบหน้าแล้วเหรอว่ะ ไอ้กั้ง"

 

"ครับพี่เขื่อน  จากการตรวจสอบสภาพรถ สายเบรครถฟางถูกตัด"

 

"ห๊า"   ทั้ง3คนร้องออกมาพร้อมกัน

 

"แล้ว ..กั้งรู้หรือยังว่าฟางเป็นใคร"

 

เจ้าตัวถามเสียงเบา 'จริงซิ วันนั้นเธอขับรถมาดีๆ รถคันหลังที่ขับตามมาอยู่ๆก็เร่งเครื่องขึ้นมาขับปาดหน้าเธอ'

 

'ถ้าเธอไม่อยากตายไปจริงๆ ก็อย่ากลับไปเป็น ฟาง ธนันต์ธรณ์ อีก'

 

เสียงของชายที่ตรงเข้ามาทำร้ายเธอพูดไว้ก่อนที่เธอจะหมดสติไป

 

'อย่ากลับไปเป็นคนเดิมงั้นเหรอ แสดงว่า....'

 

"อั้น กั้งยังสืบไม่พบเลยฟาง แต่กั้งจะพยายามนะ"

 

"จ๊ะ ขอบใจกั้งมากนะ"

 

เฟย์ลอบมองพี่สาวคนสวยอย่างหว่งใย เป็นใครก็คงช็อคที่รู้ว่าตัวเองโดนปองร้าย 

 

'พี่ฟางต้องพอรู้แน่ๆว่าใคร เป็นคนทำ'

 

"งั้นเดี๋ยวพี่ฟาง กลับพร้องเฟย์เลยนะ"

 

"อืม ได้ซิ"

 

"ถ้างั้น กั้งกลับก่อนนะ แล้วจะแวะมาหาใหม่"

 

"ขอบคุณนะค่ะ"

 

"ครับ เพื่อฟางกั้งยินดีทำให้ครับ"

 

"นายรีบไม่ใช่เหรอ ไปเถอะไม่ต้องหว่งพี่ฟาง"

 

"อืม  ผมไปนะครับพี่เขื่อน บายเฟย์ไปนะครับฟาง"

 

"ค่ะ"

 

ฟางส่งยิ้มให้อย่างขอบคุณ ก่อนที่นายตำรวจหนุ่มจะเดินออกไป

 

"พี่ฟาง งั้นเรากลับกันเถอะ"

 

ทั้ง3คนเดินออกไปจากร้านแล้ว  ใครคนหนึ่งที่แอบฟังบทสนทานของทั้ง สี่คนมาตลอดก็รีบออกมาจากที่ซ่อน

 

ก่อนจะกดโทรศัพย์รายงานให้ผู้ที่จ้างเธอมารับรู้

 

"มันกลับไปที่บ้านแล้วค่ะ"

 

เล่าเรื่องราวที่ได้ฟังมาให้ผู้เป้นนายฟังอย่างละเอียด ก่อนจะย้ำสิ่งที่เธอคิดว่าน่าจะเล่นงานศัรตูของเจ้านาย

 

และยังเป็นศรัตูของตัวเองอีกด้วยให้เจ้านายฟัง

 

"ค่ะ ใช่ค่ะมันบอกมันกลัวกระต่ายมาก อาจจะช็อคตายไปเลยก็ได้ค่ะ"

 

"ค่ะ  "

 

"คุณโบรื อย่าลืมที่ตกลงเรื่องนั้งไว้นะค่ะ"

 

"ก็ไม่ได้ทวงค่ะ แค่เตือน"

 

"ค่ะ สวัสดีค่ะ"

 

วางสายก่อนจะยิ้มออกมา เพราะแค่นี้เธอก็ไม่ต้องลงมือทำอะไร ก็กำจัดคู่แข่งออกไปได้แล้ว

 

"หึ นังฟางมันเป็นคราว ซวยของแกเองนะ"

 

ณ บ้านไร่ จิระคุณ

 

ทันทีที่ได้ยินเสียงรถของป็อปปี้ขับเข้ามา ฟางก็รีบลุกออกจากวงที่กำลังนั่งคุย กับ เฟย์ แก้วอยู่ เดินกลับเข้ามาใน

 

บ้านเอื้อมมือจะเปิดประตูห้องนอนของตัวเองได้อยู่แล้ว แต่กลับโดนมือแข็งแรงดึงแขนให้หันกลับมาเผชิญ

 

หน้ากับคนที่เธอไม่มีอารมณืจะคุยกับเขาดีๆจนได้

 

"เดี๋ยวฟาง เราต้องคุยกันก่อน"

 

"ปล่อยนะ ฟางเจ็บ"

 

"แล้วฟางก็ไม่มีอะไรจะพูดด้วย"

 

ยอมคลายมือที่บีบแขนเธอไว้แน่นออก แต่ก็ไม่ยอมปล่อยให้เธอกลับเข้าห้องไปอยู่ดี

 

"ทำไมถึงเอาบุ่งไปโยนใส่คุณโบร์เขา"

 

แค่ได้ยินชื่อ ฟางก็จ้องหน้าป็อปปี้อย่างโกรธๆที่เขาเลือกจะเชื่อผู้หญิงคนนั้นมากกว่าเธอ

 

"ฟางบอกแล้วไง ว่า ฟาง ไม่ ได้ ทำ"  ย้ำเสียงหนัก

 

สะบัดมือให้หลุดออกจากการเกาะกุาของชายหนุ่มแต่ก็ไม่สำเร็จ

 

ป็อปปี้เอื้อมมือไปเปิดประตูห้อง ก่อนจะดันให้ฟางเข้าไปด้านในและกดล็อคประตู อย่างปิดทางหนีของเธอ

 

"ป็อปออกจากห้องฟางไปเลยนะ"

 

"ออกไปไหน กับไอ้กั้งมา"  

 

ป็อปปี้เดินไล่ต้อยฟางที่เอาแต่เดินถอยหลังหนีเขา

 

"ไม่บอก"

 

หันหลังจะวิ่งออกไปทางประตู แต่ก็โดนป็อปปี้รวบตัวเข้ามาในอ้อมกอด ก่อนจะผลังให้ร่างบางล้มลงไปที่เตียงนอน

 

ก่อนที่ตัวเองจะตามมาคล่อมทับไว้ทั้งตัว อย่างไม่ยอมให้หนีไปไหน

 

"ป็อป ถามว่าฟางไปไหนกับมันมา"

 

ตะคอกถามคนใต้ร่างอย่างเริ่มที่จะควบคุมอารมณ์โกรธของตัวเองไม่อยู่

 

ฟางได้แต่ตกใจกับน้ำเสียงดุดันของชายหนุ่มที่ไม่เคยมีครั้งไหนที่เขาดูจะโกรธเธอมากเท่าครั้งนี้

 

ส่งผลให้เธอมีน้ำตาคลอที่ตาสวย ด้วยความน้อยใจ

 

'คงจะโกรธที่เธอไปทำยัยโบร์คนสวยนั้นซินะ ทั้งๆที่เธอยังไม่ทันได้ทำอะไรด้วยซ้ำ ทำไมต้องมาใส่

 

อารมณ์กับเธอด้วย  คนใจร้าย'

 

'ทำไมถึงไม่บอกว่าไปไหนกับไอ้กั้งมา ทั้งๆที่เขาเป็นหว่ง แล้วก็ หวงด้วย'

 

"ป็อปจะมาสนใจฟางทำไม ไปสนใจคุณโบร์ผู้แสนดีของป็อปเถอะ"

 

ดันร่างป็อปปี้ที่คล่อมเธออยู่ให้ขยับออกไป แต่เขาก็ไม่ยอมขยับไปซักนิด

 

"ทำไมป็อปจะต้องสนคุณโบร์เขาด้วย"

 

"ก็เป็นแฟนกันิ"  พูดอุบอิบอยู่คนเดียว

 

"ยังไม่ตอบคำถามป็อปเลย ไปไหนกับกั้งมา"

 

ถามเสียงอ่อนลง แต่ก็ไม่ยอมขยับจากท่าที่คล่อมเธอไว้

 

^________________________________________________________________^

 

ไม่ยาวเท่าไหร่ แต่เราไม่มีเวลาจริงๆขอโทษน้า T/\T

เจอกันตอนหน้าจร้า ^^