Love forever รักนี้... ตลอดไป
8.3
PinnyO_O
แชร์นิยายฟิคชั่น
4)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ หลังจากที่เธอเรียนเสร็จในภาคเช้า ช่วงบ่ายเธอก็ไม่มีเรียน เลยออกมาเดินเตร็ดเตร่ อยู่แถวห้าง ซึ่งเธอออกจะมาบ่อย เพราะเพื่อนสนิทที่รู้จักกันมานานของเธอมีแฟนกันหมดแล้ว ไม่ค่อยมีเวลามานเดินเล่นด้วยกันเหมือนเมื่อก่อน ทุกวันนี้เธอจึงมาคนเดียวบ่อยเป็นปกติ เพราะไม่อยากกลับไปคอนโด
~กับสิ่งที่เธอถามฉันจะ..~
ยกมือถือในมือขึ้นมาดูก่อนจะกดรับทันทีที่รู้ว่าใคร
“ค่ะแม่ มีอะไรหรอค่ะ”
‘ฟางลูก ตอนนี้หนูอยู่ไหน’ เสียงปลายสายเอ่ยออกมาอย่างนุ่มนวล ทำให้เธออุ่นใจทุกครั้งที่ได้ยิน
“ตอนนี้หนูเดินซื้อของค่ะแม่ มีอะไรหรือเปล่าค่ะ”
‘วันนี้กลับบ้านนะลูก แม่อยากทานข้าวกับหนู’
“ค่ะแม่ แล้วเย็นๆ ฟางจะกลับนะค่ะ”
‘จ้า~ อ้อ!!! ฟางป๊ากลับจากอเมริกาแล้วนะลูก’
“จริงหรอค่ะ งั้นฟางกลับเดี๊ยวนี้หล่ะค่ะ คิดถึงป๊า งั้นแค่นี้นะค่ะ สวัสดีค่ะ” พูดรัวๆ ใส่ผู้เป็นแม่ ก่อนจะรีบกดวางสาย แล้ววิ่งไปโบกรถแท็กซี่กลับบ้านทันที
ก็จะไม่ให้รีบกลับได้ไงหล่ะ พ่อเธอน่ะไม่ค่อยได้อยู่ติดบ้านหรอก ต้องไปทำงานต่างประเทศบ่อยๆ ทำให้เวลาที่จะได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันทั้งครอบครัวมีไม่บ่อยนัก เธอจึงต้องรีบตรงดิ่งกลับบ้านเพื่อไปอยู่กับครอบครัวให้เร็วที่สุด เมื่อมีเวลา
ณ บ้านนีระสิงห์
ติ๊งหน่องๆๆๆ
“อ้าวคุณหนูมาแล้วหรอค่ะเชิญค่ะ” เปิดประตูให้คุณหนูคนเดียวของบ้านเดินเข้ามาก่อนจะปิดประตูไว้ตามเดิน
“สวัสดีค่ะนมอิ่ม” ยกมือไหว้แม่นมที่ดูแลเธอมาตั้งแต่ยังเด็ก เพราะพ่อกับแม่เป็นนักธุรกิจ จึงไม่ค่อยจะมีเวลา เธอเลยจำเป็นต้องมีคนคอยดูแล เวลาที่ท่านออกไปทำงาน
“ค่ะคุณหนู คุณหนูค่ะ คุณท่านท่านรออยู่ในบ้านแล้วนะค่ะ” เอ่ยออกมายิ้มๆ อย่างรู้ใจเธอดี ว่าเธอต้องมาเพราะมาเจอประมุขของบ้านเป็นแน่
ฟางยิ้มตอบ ก่อนจะเดินพยุง ผู้หญิงที่เปรียบเสมือนแม่คนที่สองของเธอเข้าไปในบ้าน
“ป๊าค่ะ” ตะโกนเรียกพ่อทันทีที่เห็น รีบวิ่งเข้าไปหา ก่อนจะโถมตัวเข้ากอดพ่อเธอราวเด็กน้อย เพราะเธอคิดถึงท่านมาก ท่าไปอเริกาคราวนี้ไปเป็นปี แล้วเพิ่งจะกลับมา
“ป๊าคิดถึงจังลูก” กอดตอบลูกสาวคนเดียวอย่างอ่อนโยน พลางลูบหัวเธอไปด้วย
“ฟางก็คิดถึงป๊าค่ะ” พูดพร้อมกับกระชับกอดไว้แน่น
“แล้วเป็นไงอยู่คอนโดไม่เหงาหรอ”
“ก็เหงาค่ะ แต่ว่ายัยเฟย์ ยัยแก้วก็ไปหาบ่อยๆ”
“แล้วอยู่กับแม่ดื้อหรือเปล่าเรา หืม” ผละออกห่างจากลูกสาว ก่อนจะถามคำถามที่รู้ดีว่าเธอไม่ชอบ ก็เธอไม่ใช่เด็กแล้วนะ ยังมาใช้คำว่าดื้ออีก เธอเรียนมหาลัยแล้ว
“ป๊าค่ะ ฟางงโตแล้วนะ ฟางไม่ดื้อหรอกค่ะ” งอนแก้มป่องเป็นเด็กๆ แต่ก็ไม่ได้แสดงออกอะไรมากมาย เพราะเธอรู้ดี ว่าพ่อเธอก็แค่หยอกเล่นเท่านั้น
“เอ้า!! พอๆๆ พ่อลูกคู่นี้นี่ ฟางไปอาบน้ำแต่งตัวสวยๆ เตรียมลงมาทานข้าวเย็นนะลูก วันนี้มีแขกมาที่บ้าน” เอ่ยห้ามการปะทะศึกเล่นๆ ของพ่อลูก ก่อนจะเอ่ยทุระที่โทรตามเธอกลับบ้าน
“ค่ะคุณแม่ ฟางไปอาบน้ำแล้วนะค่ะป๊า” พูดเสร็จก็เดินขึ้นห้องของตัวเองไปทันที
► ◄► ◄► ◄► ◄► ◄► ◄
จบแล้ววววววววววว ตอนนี้ไม่มีอะไรเลย 5555 แต่ก็ช่วยกันอ่านหน่อยนะค่ะ เจอกันตอนหน้าค่ะ^^
คู่จิ้น ต่างชาติในดวงใจ ^^ เราว่าเค้าเหมาะกันมากเลยหล่ะ ใครที่จิ้นคู่นี้เหมือนเรา ยกมือขึ้น!!! แต่ถ้าใครไม่จิ้นก็ขอโทษด้วยนะ ^^
~กับสิ่งที่เธอถามฉันจะ..~
ยกมือถือในมือขึ้นมาดูก่อนจะกดรับทันทีที่รู้ว่าใคร
“ค่ะแม่ มีอะไรหรอค่ะ”
‘ฟางลูก ตอนนี้หนูอยู่ไหน’ เสียงปลายสายเอ่ยออกมาอย่างนุ่มนวล ทำให้เธออุ่นใจทุกครั้งที่ได้ยิน
“ตอนนี้หนูเดินซื้อของค่ะแม่ มีอะไรหรือเปล่าค่ะ”
‘วันนี้กลับบ้านนะลูก แม่อยากทานข้าวกับหนู’
“ค่ะแม่ แล้วเย็นๆ ฟางจะกลับนะค่ะ”
‘จ้า~ อ้อ!!! ฟางป๊ากลับจากอเมริกาแล้วนะลูก’
“จริงหรอค่ะ งั้นฟางกลับเดี๊ยวนี้หล่ะค่ะ คิดถึงป๊า งั้นแค่นี้นะค่ะ สวัสดีค่ะ” พูดรัวๆ ใส่ผู้เป็นแม่ ก่อนจะรีบกดวางสาย แล้ววิ่งไปโบกรถแท็กซี่กลับบ้านทันที
ก็จะไม่ให้รีบกลับได้ไงหล่ะ พ่อเธอน่ะไม่ค่อยได้อยู่ติดบ้านหรอก ต้องไปทำงานต่างประเทศบ่อยๆ ทำให้เวลาที่จะได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันทั้งครอบครัวมีไม่บ่อยนัก เธอจึงต้องรีบตรงดิ่งกลับบ้านเพื่อไปอยู่กับครอบครัวให้เร็วที่สุด เมื่อมีเวลา
ณ บ้านนีระสิงห์
ติ๊งหน่องๆๆๆ
“อ้าวคุณหนูมาแล้วหรอค่ะเชิญค่ะ” เปิดประตูให้คุณหนูคนเดียวของบ้านเดินเข้ามาก่อนจะปิดประตูไว้ตามเดิน
“สวัสดีค่ะนมอิ่ม” ยกมือไหว้แม่นมที่ดูแลเธอมาตั้งแต่ยังเด็ก เพราะพ่อกับแม่เป็นนักธุรกิจ จึงไม่ค่อยจะมีเวลา เธอเลยจำเป็นต้องมีคนคอยดูแล เวลาที่ท่านออกไปทำงาน
“ค่ะคุณหนู คุณหนูค่ะ คุณท่านท่านรออยู่ในบ้านแล้วนะค่ะ” เอ่ยออกมายิ้มๆ อย่างรู้ใจเธอดี ว่าเธอต้องมาเพราะมาเจอประมุขของบ้านเป็นแน่
ฟางยิ้มตอบ ก่อนจะเดินพยุง ผู้หญิงที่เปรียบเสมือนแม่คนที่สองของเธอเข้าไปในบ้าน
“ป๊าค่ะ” ตะโกนเรียกพ่อทันทีที่เห็น รีบวิ่งเข้าไปหา ก่อนจะโถมตัวเข้ากอดพ่อเธอราวเด็กน้อย เพราะเธอคิดถึงท่านมาก ท่าไปอเริกาคราวนี้ไปเป็นปี แล้วเพิ่งจะกลับมา
“ป๊าคิดถึงจังลูก” กอดตอบลูกสาวคนเดียวอย่างอ่อนโยน พลางลูบหัวเธอไปด้วย
“ฟางก็คิดถึงป๊าค่ะ” พูดพร้อมกับกระชับกอดไว้แน่น
“แล้วเป็นไงอยู่คอนโดไม่เหงาหรอ”
“ก็เหงาค่ะ แต่ว่ายัยเฟย์ ยัยแก้วก็ไปหาบ่อยๆ”
“แล้วอยู่กับแม่ดื้อหรือเปล่าเรา หืม” ผละออกห่างจากลูกสาว ก่อนจะถามคำถามที่รู้ดีว่าเธอไม่ชอบ ก็เธอไม่ใช่เด็กแล้วนะ ยังมาใช้คำว่าดื้ออีก เธอเรียนมหาลัยแล้ว
“ป๊าค่ะ ฟางงโตแล้วนะ ฟางไม่ดื้อหรอกค่ะ” งอนแก้มป่องเป็นเด็กๆ แต่ก็ไม่ได้แสดงออกอะไรมากมาย เพราะเธอรู้ดี ว่าพ่อเธอก็แค่หยอกเล่นเท่านั้น
“เอ้า!! พอๆๆ พ่อลูกคู่นี้นี่ ฟางไปอาบน้ำแต่งตัวสวยๆ เตรียมลงมาทานข้าวเย็นนะลูก วันนี้มีแขกมาที่บ้าน” เอ่ยห้ามการปะทะศึกเล่นๆ ของพ่อลูก ก่อนจะเอ่ยทุระที่โทรตามเธอกลับบ้าน
“ค่ะคุณแม่ ฟางไปอาบน้ำแล้วนะค่ะป๊า” พูดเสร็จก็เดินขึ้นห้องของตัวเองไปทันที
► ◄► ◄► ◄► ◄► ◄► ◄
จบแล้ววววววววววว ตอนนี้ไม่มีอะไรเลย 5555 แต่ก็ช่วยกันอ่านหน่อยนะค่ะ เจอกันตอนหน้าค่ะ^^
คู่จิ้น ต่างชาติในดวงใจ ^^ เราว่าเค้าเหมาะกันมากเลยหล่ะ ใครที่จิ้นคู่นี้เหมือนเรา ยกมือขึ้น!!! แต่ถ้าใครไม่จิ้นก็ขอโทษด้วยนะ ^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
