รักหมดใจ นายพี่เลี้ยง

CHAPTER # 2“นี้นาย ทะลึ่ง ไปไหนก็ไปเลยไป๊!!!”แก้วบอกพร้อมปาหมอนใส่“คุณหนูต้องลงไปทานอาหารเย็นก่อนะครับ ผมถึงจะไป”โทโมะบอก“ก็ได้ ไปก็ได้ ชิ”แก้วบอกพร้อมเดินหนีออกมาจากห้อง(ในความคิดของโทโมะ)“น่ารักดีเหมือนกันะ ยัยคุณหนูคนนี้ แต่เอาแต่ใจไปนิดนึง”(ในความคิดของแก้ว)“พี่เลี้ยงหรือนักเลงกันแน่เนี้ย แรงเยอะชะมัดเลย แต่จะว่าไปก็น่าตาดีอยู่นะ...555555”เมื่อทานอาหารเย็นเสร็จ“แก้ว แก้ว พรุ่งนี้หนูไปโรงเรียนพร้อมโทโมะเลยนะลูก”พ่อแก้วบอก“ทำไมล่ะค่ะ ?”แก้วถามอย่าง งงๆ“ก็โทโมะเรียนที่เดียวกันกับลูกแล้วก็อยู่ห้องเดียวกันด้วย ไปด้วยกันนั่นแหละจะได้ไม่ลำบาก”พ่อแก้วตอบ“ห๊ะ!!! อะไรนะ โรงเรียนเดียวกัน ห้องเดียวกันงั้นหรอ ?”แก้วบอกแล้วหันหน้ามาทางโทโมะ“เหอะ!!!”แก้วพูดอย่างอารมณ์เสียแล้วเดินขึ้นห้องไปเช้าวันต่อมา“คุณหนูครับ คุณหนูตื่นได้แล้วครับ”(โทโมะ)ไร้สัญญาณใจจากเธอ....เงียบบบ“คุณหนูครับ ตื่นได้แล้วครับ ไม่ต่นไม่เปิดผมจะเข้าไปแล้วนะครับ”(โทโมะ)“ตื่นแล้วๆๆๆๆๆๆ”แก้วออกมาจากห้องพอดีเลยย“นึกว่ายังไม่ตื่น เอาล่ะครับไปโรงเรียนได้แล้วครับ”โทโมะบอก“รู้แล้วล่ะหน่า พูดมากจริงๆ”แก้วบอกแล้วเดินออกไปอย่างอารมณ์เสียที่โรงเรียน“อ่ะโห!! ตายล่ะนี้คนที่เท่าไหร่แล้วจ่ะเนี้ย”“คนที่เท่าไหร่มันก็เรื่องของฉัน ไม่เกี่ยวกะเธอ ชอบจังเลยนะไอ้เรื่องชอบยุ่งเรื่องของชาวบ้านเนี้ย ?อ๋อ...สงสัยเป็นงานถนัดของเธอล่ะสิ โอเคๆ ฉันเข้าใจ”แก้วตอบกลับ“นี้ ยัยแก้ว เธอกล้าว่าฉันหรอ ?”“โอ้ย!!! ใครจะไปกล้าว่าเธอล่ะยัยหวาย”แก้วบอก“ก็เธอไงที่กล้าว่าฉันอ่ะ”หวายบอก“อ่ะหรอ ฉันว่าเธอไปแล้วหรอ งั้นขอโทษทีนะ อืมม...ฉันไม่ค่อยว่างเท่าไหร่ ขอตัวก่อนนะ”แก้วบอกแล้วเดินหนีไป“ใครหรอครับ คุณหนู ?”โทโมะถาม“ลูกพี่ลูกน้องฉันเองอ่ะ อย่าไปสนใจเลย...เฮ้ย!!!แล้วนายยุ่งอะไรด้วยเนี้ย ห๊ะ!!!”แก้วหันไปตวาดใส่โทโมะ“เอ่อ ขอโทษครับ คุณหนู”โทโมะบอก“เอ้อ...อยู่ที่โรงเรียน ไม่ต้องเรียกฉันว่าคุณหนูเข้าใจมะ แล้วนายเองก็ไม่ต้องมาเดินตามฉันด้วยโอเค๊!!!”แก้วถาม“อันแรกอ่ะได้ครับ แต่อันหลังคงไม่ได้ครับ คุณท่านสั่งผมมา”โทโมะตอบ“ถ้าฉันไม่บอก นายไม่บอกพ่อฉันจะรู้ได้ไงล่ะ”แก้วบอก“ยังไงก็ไม่ได้ครับ”โทโมะบอก“เฮ้อ!!! แล้วนายมีเพื่อนอยู่โรงเรียนนี้มั้ย ?”แก้วถาม“มีครับ อยู่ห้องเดียวกันด้วยครับ”โทโมะ“นายก็ไปอยู่กับเพื่อนนายสิ มาอยู่กับฉันทำไมล่ะ ?”แก้วบอก“ยังไงก็ไม่ได้อยู่ดีอ่ะครับคุณหนู”โทโมะบอก“เฮ้อ!!! เอาเหอะ ฉันไม่มีอะไรจะเสียอยู่แล้วนิ”แก้วบอกอย่างเซ็งๆ.ในห้องเรียน“กรี๊ดดดดดดดด ไอ้หน้ายาว เอาออกไปเดี๋ยวนี้เลย”เฟย์ร้อง“55555555 เพิ่งรู้ว่าคุณหนูไฮโซคนนี้กลัวจิ้งจก”“รู้แล้วก็เอาออกไปสิ ไอ้บ้า!!!”เฟย์บอก“ไม่หรอก สนุกดี”เขื่อนบอก“ไอ้เขื่อน เล่นไรว่ะ หนวกหูชะมัดเลย”“นี้ป็อปนายหัดดูแลเพื่อนนายมั่งนะ นิสัยไม่ดีเอาซะเลย”เฟย์บ่น“น่านไง พาลมาถึงป็อปจนได้ ไอ้เขื่อนเลิกเล่นเลย”ป็อปบอก“มีอะไรกันเนี้ย เสียงดังไปถึงข้างนอกเลย!!!”แก้วตะโกนถาม“ก็ไอ้หน้ายาวอ่ะดิ เอาจิ้งจกมาแกล้งเฟย์อ่ะแก้ว”เฟย์ฟ้อง“นี้นาย กล้าแกล้งเพื่อนฉันหรอ ?”แก้วถาม“ไม่กล้าแล้วจะแกล้งหรอ ?”เขื่อนถามกลับ“โอเค ถามแค่นี้แหละ”แก้วบอกแล้วเดินกลับไปนั่งที่โต๊ะ“อ่ะ อ้าว แก้ว เฟย์ก็นึกว่าจะจัดการให้”เฟย์บอก“55555555”แก้วขำ“อ้าว ไอ้โมะ มาแล้วหรอ”ป็อปทัก“รู้จักกันหรอ ?”แก้วถาม“อืมม ก็เพื่อนเราเองอ่ะ”ป็อปบอก“มีอะไรหรือเปล่าครับ คุณหนูแก้ววว”เขื่อนถาม