รักหมดใจ นายพี่เลี้ยง

CHAPTER # 2

“นี้นาย ทะลึ่ง ไปไหนก็ไปเลยไป๊!!!”แก้วบอกพร้อมปาหมอนใส่
“คุณหนูต้องลงไปทานอาหารเย็นก่อนะครับ ผมถึงจะไป”โทโมะบอก
“ก็ได้ ไปก็ได้ ชิ”แก้วบอกพร้อมเดินหนีออกมาจากห้อง
(ในความคิดของโทโมะ)
“น่ารักดีเหมือนกันะ ยัยคุณหนูคนนี้ แต่เอาแต่ใจไปนิดนึง”
(ในความคิดของแก้ว)
“พี่เลี้ยงหรือนักเลงกันแน่เนี้ย แรงเยอะชะมัดเลย แต่จะว่าไปก็น่าตาดีอยู่นะ...555555”
เมื่อทานอาหารเย็นเสร็จ
“แก้ว แก้ว พรุ่งนี้หนูไปโรงเรียนพร้อมโทโมะเลยนะลูก”พ่อแก้วบอก
“ทำไมล่ะค่ะ ?”แก้วถามอย่าง งงๆ
“ก็โทโมะเรียนที่เดียวกันกับลูกแล้วก็อยู่ห้องเดียวกันด้วย ไปด้วยกันนั่นแหละจะได้ไม่ลำบาก”พ่อแก้วตอบ
“ห๊ะ!!! อะไรนะ โรงเรียนเดียวกัน ห้องเดียวกันงั้นหรอ ?”แก้วบอกแล้วหันหน้ามาทางโทโมะ
“เหอะ!!!”แก้วพูดอย่างอารมณ์เสียแล้วเดินขึ้นห้องไป
เช้าวันต่อมา
“คุณหนูครับ คุณหนูตื่นได้แล้วครับ”(โทโมะ)
ไร้สัญญาณใจจากเธอ....เงียบบบ
“คุณหนูครับ ตื่นได้แล้วครับ ไม่ต่นไม่เปิดผมจะเข้าไปแล้วนะครับ”(โทโมะ)
“ตื่นแล้วๆๆๆๆๆๆ”แก้วออกมาจากห้องพอดีเลยย
“นึกว่ายังไม่ตื่น เอาล่ะครับไปโรงเรียนได้แล้วครับ”โทโมะบอก
“รู้แล้วล่ะหน่า พูดมากจริงๆ”แก้วบอกแล้วเดินออกไปอย่างอารมณ์เสีย
ที่โรงเรียน
“อ่ะโห!! ตายล่ะนี้คนที่เท่าไหร่แล้วจ่ะเนี้ย”
“คนที่เท่าไหร่มันก็เรื่องของฉัน ไม่เกี่ยวกะเธอ ชอบจังเลยนะไอ้เรื่องชอบยุ่งเรื่องของชาวบ้านเนี้ย ?
อ๋อ...สงสัยเป็นงานถนัดของเธอล่ะสิ โอเคๆ ฉันเข้าใจ”แก้วตอบกลับ
“นี้ ยัยแก้ว เธอกล้าว่าฉันหรอ ?”
“โอ้ย!!! ใครจะไปกล้าว่าเธอล่ะยัยหวาย”แก้วบอก
“ก็เธอไงที่กล้าว่าฉันอ่ะ”หวายบอก
“อ่ะหรอ ฉันว่าเธอไปแล้วหรอ งั้นขอโทษทีนะ อืมม...ฉันไม่ค่อยว่างเท่าไหร่ ขอตัวก่อนนะ”แก้วบอกแล้วเดินหนีไป
“ใครหรอครับ คุณหนู ?”โทโมะถาม
“ลูกพี่ลูกน้องฉันเองอ่ะ อย่าไปสนใจเลย...เฮ้ย!!!แล้วนายยุ่งอะไรด้วยเนี้ย ห๊ะ!!!”แก้วหันไปตวาดใส่โทโมะ
“เอ่อ ขอโทษครับ คุณหนู”โทโมะบอก
“เอ้อ...อยู่ที่โรงเรียน ไม่ต้องเรียกฉันว่าคุณหนูเข้าใจมะ แล้วนายเองก็ไม่ต้องมาเดินตามฉันด้วยโอเค๊!!!”แก้วถาม
“อันแรกอ่ะได้ครับ แต่อันหลังคงไม่ได้ครับ คุณท่านสั่งผมมา”โทโมะตอบ
“ถ้าฉันไม่บอก นายไม่บอกพ่อฉันจะรู้ได้ไงล่ะ”แก้วบอก
“ยังไงก็ไม่ได้ครับ”โทโมะบอก
“เฮ้อ!!! แล้วนายมีเพื่อนอยู่โรงเรียนนี้มั้ย ?”แก้วถาม
“มีครับ อยู่ห้องเดียวกันด้วยครับ”โทโมะ
“นายก็ไปอยู่กับเพื่อนนายสิ มาอยู่กับฉันทำไมล่ะ ?”แก้วบอก
“ยังไงก็ไม่ได้อยู่ดีอ่ะครับคุณหนู”โทโมะบอก
“เฮ้อ!!! เอาเหอะ ฉันไม่มีอะไรจะเสียอยู่แล้วนิ”แก้วบอกอย่างเซ็งๆ.
ในห้องเรียน
“กรี๊ดดดดดดดด ไอ้หน้ายาว เอาออกไปเดี๋ยวนี้เลย”เฟย์ร้อง
“55555555 เพิ่งรู้ว่าคุณหนูไฮโซคนนี้กลัวจิ้งจก”
“รู้แล้วก็เอาออกไปสิ ไอ้บ้า!!!”เฟย์บอก
“ไม่หรอก สนุกดี”เขื่อนบอก
“ไอ้เขื่อน เล่นไรว่ะ หนวกหูชะมัดเลย”
“นี้ป็อปนายหัดดูแลเพื่อนนายมั่งนะ นิสัยไม่ดีเอาซะเลย”เฟย์บ่น
“น่านไง พาลมาถึงป็อปจนได้ ไอ้เขื่อนเลิกเล่นเลย”ป็อปบอก
“มีอะไรกันเนี้ย เสียงดังไปถึงข้างนอกเลย!!!”แก้วตะโกนถาม
“ก็ไอ้หน้ายาวอ่ะดิ เอาจิ้งจกมาแกล้งเฟย์อ่ะแก้ว”เฟย์ฟ้อง
“นี้นาย กล้าแกล้งเพื่อนฉันหรอ ?”แก้วถาม
“ไม่กล้าแล้วจะแกล้งหรอ ?”เขื่อนถามกลับ
“โอเค ถามแค่นี้แหละ”แก้วบอกแล้วเดินกลับไปนั่งที่โต๊ะ
“อ่ะ อ้าว แก้ว เฟย์ก็นึกว่าจะจัดการให้”เฟย์บอก
“55555555”แก้วขำ
“อ้าว ไอ้โมะ มาแล้วหรอ”ป็อปทัก
“รู้จักกันหรอ ?”แก้วถาม
“อืมม ก็เพื่อนเราเองอ่ะ”ป็อปบอก
“มีอะไรหรือเปล่าครับ คุณหนูแก้ววว”เขื่อนถาม