รักหมดใจ นายพี่เลี้ยง

CHAPTER # 16
“ว่าไงฟาง ?”ป็อปปี้ถาม“เอ่ออ...”ฟางอึกอัก“ฟางไม่ชอบป็อปก็ไม่เป็นไรนะ แต่อย่าตัดเพื่อนกันเลยนะ”ป็อปปี้บอก“เอ่ออ....คือ ฟางก็ชอบป็อปเหมือนกัน”ฟางบอก“อะไรนะ ?”ป็อปปี้ถาม“ไม่รู้พูดได้ครั้งเดียว”ฟางบอกด้วยอาการหน้าแดงๆ“งั้นฟางเป็นแฟนกับป็อปนะ”ป็อปบอก“อ่ะ อืมม”ฟางตอบตกลง“เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆ”เสียงนี้ไม่ใช่เสียงป็อปปี้นะแต่เป็น...“พวกนาย!!!”ป็อปปี้กับฟางตะโกนออกมาพร้อมกัน“มาตั้งแต่เมื่อไหร่อ่ะ”ฟางถาม“มาตั้งแต่ตนแรกๆแล้วล่ะ”แก้วตอบ“เราไม่ได้แอบดูนะ เรามาให้กำลังใจโดยที่พวกเธฮไม่รู้ตัวตะหาก”เฟย์บอก“หรอ ?”ป็อปปี้กับฟางพูดพร้อมกัน“จริงๆนะ”TK และ KF พูดพร้อมกัน“โอเคเชื่อก็ได้”ป็อปปี้บอก“ไปเล่นน้ำกันเหอะ เฟย์อยากเปียก”เฟย์บอกเหมือนเด็กๆ“ใช่ๆแก้วก็อยากเปียกก่อนจะไม่ได้เปียก 55555”แก้วบอกแล้วเดินกอดคอกับเฟย์ไปยังน้ำตกเมื่อทั้ง 6 คนมาถึงน้ำตก“น้ำใสจังเลยเนอะเฟย์”ฟางถาม“ใช่ๆ ไม่เคยเห็นน้ำใสขนาดนี้มาก่อนเลยอ่ะ”เฟย์ตอบฟาง“งั้นรอช้าอยู่ทำไมล่ะ เล่นกันเลยดีกว่า”แก้วบอกแล้วผลักเฟย์กับฟางลงน้ำ3 สาวเล่นน้ำกันอย่างสนุกสนานส่วนหนุ่มๆก็นั่งอยู่ข้างบน(มองคู่ของตัวเองนั่นเอง //ปาล์ม)“น่ารักใช่มั้ยล่ะ แก้วอ่ะ”เขื่อนถามโทโมะที่ตอนนี้เหมออยู่“ใช่ๆ น่ารักมากเลยถึงจะเอาแต่ใจไปหน่อยก็เหอะ”โทโมะตอบไปโดยไม่รู้ตัว“ชอบเค้าแล้วล่ะสิ”ป็อปปี้ได้ทีก็ถามต่อ“ใช่ เอ้ย!!! มาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี้ย ?”โทโมะถามเมื่อรู้สึกตัว“5555555 มาตั้งแต่ชมว่าน่ารักแล้วล่ะ”เขื่อนบอก“5555555 แล้วทำไมไม่ไปบอกเค้าล่ะ ฉันว่ายัยคุณหนูนั่นอ่ะ ต้องมีใจให้แกบ้างนั่นแหละ”ป็อปปี้บอก“เค้าอ่ะคุณหนู แต่ฉันอ่ะมันอะไร”โทโมะพูดอย่างท้อๆ“เฮ้ย!!! ไม่เคยได้ยินหรอ ฐานะไม่ใช่อุปสรรคของความรักนะเว้ย”ป็อปปี้บอก“ม่เคยอ่ะ เคยได้ยินจากแกคนแรกเลยเนี้ย”โทโมะบอก“เอาน่า ไม่ลองไม่รู้ เราไม่สามารถรู้คำตอบได้หรอกถ้าเราไม่เสี่ยงอ่ะ”ป็อปปี้บอก“ขอบใจมากนะ แต่รอโอกาสเหมาะๆๆๆก่อนล่ะกัน ฉันจะบอกแก้วเอง”โทโมะบอกเพื่อนทั้งสองของตัวเอง“สู้เค้าเว้ย เพื่อน”เขื่อนบอก“บอกแต่คนอื่นตัวเองล่ะ ไอ้เขื่อน”โทโมะถามเขื่อน“ฉันอะไร ยังไง ?”เขื่อนถามกลับอย่าง งงๆ“ไม่ต้องมา งง เลยไอ้เขื่อน พวกฉันรู้นะว่าแกแอบชอบยัยคุณหนูเฟย์อ่ะ”โทโมะบอก“บ้าหรอ กัดกันทุกวัน จะชอบได้ไง”เขื่อนบอก“แหมมมม ใจจริงก็อยากคุยกับเค้าดีดี แต่ว่าเค้าดันไมเล่นด้วยเลยกลายมากัดแทนล่ะสิ ใช่มั้ย?”เสียงนี้ไม่ใช่เสียงของป็อปปี้หรือโทโมะแต่เป็นเสียงของ“ยัยคุณหนูแก้ว มาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี้ย ?”โทโมะถาม“มาตอนที่เขื่อนพูดมากัดกันทุกวันนั่นแหละ”แก้วบอก“อ่อหรอ แล้วมาทำไมอ่ะ”โทโมะถาม“เหนื่อยอ่ะ เลยขึ้นมานั่งพัก ไม่ได้หรือไง”แก้วบอก“ได้ครับได้ครับ”โทโมะตอบ“นี้เขื่อน ฉันว่านายรีบๆบอกยัยเฟย์ไปเหอะ ก่อนจะสายไปกว่านี้นะ”แก้วบอกเขื่อน“ก็ฉันไม่กล้านิ ฉันกลัวเฟย์จะปฏิเสธ”เขื่อนบอก“ไม่ลองไม่รู้ อยากรักก็ต้องเสี่ยง จริงมั้ย ?”แก้วบอกเขื่อน“ขอบใจนะแก้ว เทอเองก็เหมือนกัน”เขื่อนบอก“เกี่ยวไรกับฉันว่ะ”แก้วถาม“ไม่รู้ คิดเอาเอง ไปล่ะนะ”เขื่อนบอกแล้วเดินไปทางเฟย์“แก้ว ฉันมีเรื่องจะคุยกับเธออ่ะ มาด้วยกันหน่อยได้มั้ย ?”โทโมะถาม“ได้”แก้วบอกแล้วเดินตามโทโมะไปทางด้าน TK“เทอเคยถามฉันบนรถใช่มั้ยว่าฉันลาออกทำไม ?”โทโมะถาม“ใช่ๆ”แก้วตอบ“ตอนนี้เทอยังอยากรู้อยู่มั้ย ว่าทำไมฉันถึงลาออก”โทโมะถาม“อยากรู้สิ”แก้วตอบ“ที่ฉันลาออกเพราะ....”“เพราะอะไร ?”แก้วถาม“เพราะว่า....”“ว่า ?”แก้วถามต่อ“ฉัน...กลัว...ฉันกลัวหวั่นไหวกับเธอ”ในที่สุดโทโมะก็ตัดสินใจพูดออกไป