My Secret!ary ความลับของผม! ผมรักยัยเลขา

ความเดิมตอนที่เเล้ว

          'ป๊อปผิดไำปเเล้วนะฟาง ที่ป๊อปไม่เชื่อฟาง ป๊อปขอโทษนะคนดี'

          'ดีนะเนี่ยที่ม๊าไม่เป็นไร ถ้าไม่อย่างงั้น เฮือก ! ไม่อยากจะคิดเลย'

          'พี่ฟางปลอดภัยก็ดีหล่ะ เฟย์ไม่อยากฆ่าคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นพี่เขย เเต่ถ้านังพิม ! ไม่เเน่'

 

          ระหว่างเดินทุกคนก็คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย

____________________________________________________________________

 

Poppy's Mode

          บุรุษพยาบาลเข็นเตียงผู้ป่วย ซึ่งบนเตียงมีฟางอยู่บนนั้น ตามด้วยพยาบาลเดินตามเข้ามา ผมเห็นสภาพฟางในตอนนี้ดูเเย่มาก ทั้งมีผ้าพันที่ข้อมือ เอ่อผมลืมบอกไปที่ข้อมือนั่น ฟางข้อมือพลิกตอนเป็นลม เอ่อต่อเถอะครับ เเถมที่ต้นเเขนของฟางก็มีผ้าพันอยู่อีก เเล้วอีกอย่างยังมีสายน้ำเกลือโยงระย้าอยู่อีก ผมผิดมากนะเนี่ย ผมอยากจะฆ่าตัวตายจริง ๆ

" พี่ฟาง พี่ฟางมาเเล้ว "

          ยัยเฟย์พอเห็นบุรุษพยาบาลเข็นเตียงผู้ป่วยก็เรียกชื่อพี่สาวทันที พี่น้องคู่นี้นะ เหมือนกันจริง ๆ

" เฟย์ใจเย็นหน่อยสิ นี่โรงพยาบาลนะ ห้ามเสียงดัง ชู่ว์ ~ "

" ก็ได้ เขื่อนนี่ก็เที่ยงเเล้วอ่ะ ไปหาไรกินกัน "

" ไปสิ ๆ ป๊าฮะ ไปด้วยกันมั้ย ? "

          ไอเขื่อนมันออกบอกชวนผมทันที เเต่ผมก็คงต้อง ...

" ไม่ดีกว่าว่ะ เดี๋ยวฟางตื่นมาเเล้วไม่เจอใคร "

          ผมคงต้องตอบเบบนี้ล่ะเพราะว่าผมกลัวว่าฟางจะตื่นมาเเล้ว/ไม่เจอใคร เเต่อีกประเด็นหนึ่ง ...

 

          'ผมอยากให้ฟางตื่นขึ้นมาเเล้วเห็นผมเป็นคนเเรก :)'

 

" เเล้วพี่ป๊อปจะเอาไรรึป่าว ? "

" ขอคาปูปั่นสักเเก้วก็โอเคล่ะเฟย์ "

" ได้ค่า เดี๋ยวเฟย์ซื้อขึ้นมาให้นะ "

" ป๊าฮะ ถ้าม๊าตื่นเเล้วโทร.หาเขื่อนน้อยด้วยนะครับ "

          ผมพยักหน้า งึก งึก เเต่ผมสยองอ่ะ เวลาที่ไอเขื่อนมันเเทนตัวเองว่า เขื่อนน้อย เเล้วทั้งคู่ก็เดินออกไป ผมค่อย ๆ เดินเข้าไปนั่งเก้าอี้ข้างเตียง ผมค่อย ๆ จับมือข้างที่มีผ้าพันอยู่ ผมค่อยลูบหน้าผากเธอเบา ๆ เมื่อไหร่เธอจะตื่นขึ้นมาหาผม มามองผม มาชงกาเเฟให้ผม มาปลุกผม เมื่อไหร่ เมื่อไหร่กัน ผมอยากจะบ้า เเต่เเล้วสวรรค์ก็โปรดผม

" ป๊อป ฟะฟาง ไม่ได้ทำนะ "

" ฟาง ฟาง ฟางรู้สึกตัวเเล้วหรอ ? "

" ฟางไม่ได้ทำคุณพิมนะ "

          เธอเเค่เพ้องั้นหรอ ? เฮ้อ ~ สวรรค์มาโปรดผมเถอะครับ ตอนนี้ก็บ่าย 2 เเล้ว 2 คนนั้นยังไม่ขึ้นมาเลย

 

ก๊อก ก๊อก ~

          สงสัย 2 คนนั้นมาเเล้วเเน่ ๆ เลย

" เข้ามาได้เลย ไม่ได้ล็อค "

" อ่าวจินนี่ ขนมจีน คุณเเคท คุณเเพท "

          ที่เเรกก็นึกว่า 2 คนนั้น เเล้วทำ 2 คนนั้นยังไม่มาอีก

" สวัสดีค่ะ บอส "

" สวัสดีครับ คุณเเคท คุณเเพท "

" เจ๊ยังไม่ฟื้นอีกหรอเฮีย ? "

" ยังเลย ฟางได้เเต่เพ้อ "

" นังพิม ! เเต่บังอาจทำเพื่อนฉัน ส่วนนายนะป๊อปทำไมนายถึงไม่เชื่อฟางห้ะ ? "

" ขอโทษ ใครจะไปรู้หล่ะ ? ก็ฉันเข้าไปก็เห็นพิมนั่งอยู่ที่พื้น "

" มารยาร้อยเล่มเกวียนของนังพิม เเค่นี้ยังน้อยค่ะ คุณภาณุ "

" จริงค่ะ เเคทเห็นด้วย ขนาดตอนนั้นมันยังตบคุณฟางได้เลย "

          เฮ้ย ! เออลืมไปเลยว่าคุณพิมเขาเคยตบฟาง

" เออป๊อปนี่กระเช้าผลไม้ของจินอ่ะ จินซื้อมาเยี่ยมฟาง "

" เเต้งส์นะจิน "

" พี่จิน จีนว่าำำพวกเรากลับกันเถอะ "

" เเคทว่าก็ดีนะ กลับเถอะเดี๋ยวไม่มีใครดูที่บริษัท "

" งั้นผมฝากบริษัทให้พวกเธอดูเเลด้วยนะ "

" เเพทรับรองค่ะ "

" เดี๋ยวถ้ามีเอกสารอะไรเอาไว้บนโต๊ะฟางนะครับ เเล้วถ้าเป็นเอกสารด่วนเอามาให้ผมที่โรงพยาบาลนะครับ "

          ผมสั่งงานพนักงานสาวสองพี่น้อง

" ได้ค่ะ ลาล่ะนะค่ะคุณภาณุ สวัสดีค่ะ "

" สวัสดีครับคุณเเคท คุณเเำพท "

" งั้นจินกับจีนไปล่ะนะป๊อป บาย ๆ "

" บาย "

          ทั้ง 4 ก็ออกไปจากห้องเหลือเเค่ผมกับฟางเท่านั้น

" ฟางเมื่อไหร่ฟางจะตื่นขึ้นมาหล่ะ จิน จีน คุณเเคท คุณเเพทมาเยี่ยมฟางด้วยนะ "

 

ผ่านไป 30 นาที

" ป๊อป "

          เสียงคุ้น ๆ !!!ฟาง!!! ฟางฟื้นเเล้ว สวรรค์มาโปรดผมเเล้ว ฟางฟื้นเเล้ว

" ฟาง ฟางฟื้นเเล้ว เป็นยังไงบ้าง ? "

" ป๊อป ฟางไม่ได้ทะ ... xxx "

          ผมค่อย ๆ ประกบปากหวาน ๆ ของฟาง ฟางก็ไม่ได้ตอบโต้อะไร ผ่านไปพักใหญ่ครับ ปากผมกับปากฟางก็ยังประกบกันอยู่อย่างงั้น เเล้วผมก็ค่อย ๆ ถอนจูบที่เเสนจะเนิ่นนาน

" ฟางไม่ต้องพูดอะไรเเล้วนะ ป๊อปรู้ความจริงเเล้ว "

" ... "

" ป๊อปขอโทษนะึครับคนดี "

" ฮึก ๆ ฟาง ฮือ ... ไม่โกรธป๊อปหรอก "

          ผมสวมกอดฟาง เธอคงเจ็บมากเเน่ ๆ

" โอ๊ย ! ปะป๊อป ฟางเจ็บ "

" ป๊อปขอโทษนะฟาง "

" ค่ะไม่เป็นไร "

          เเค่เธอฟื้นขึ้นมาฉันก็ดีใจมากเเล้วนะยัยกระต่ายน้อย :)

End Poppy's Mode

 

ก๊อก ก๊อก ~

          เป็นใครไปไม่ได้นอกจากเขื่อน เฟย์ เเก้ว เเละ โทโมะ

" เฮ้ย ! หายไปไหนมาว่ะไอเขื่อน เเล้วคาปูปั่นพี่อ่ะเฟย์ ? " 

          เเน่นอนอยู่เเล้วหายไปเป็นชั่วโมงสองชั่วโมง ป๊อปปี้ต้องถามเป็นธรรมดา

" ขอโทษทีนะพี่ป๊อป พอดีเจอโมะ กับ ยัยเเก้วอ่ะ เพลินไปหน่อย "

" ม๊าฟื้นเเล้วอ่ะ ม๊าคร้าบบบบบบบบบ ~ คิดถึงเขื่อนน้อยมั้ยครับ ? "

          เขื่อนวิ่งโผเข้าไปกอดฟาง

" อะเเฮม อะเเฮม ~ เมียกูครับท่านเขื่อน "

" ขอโทษทีนะป๊า "

" คิดถึงสิ ม๊าคิดถึงเขื่อนน้อยนะค่ะ :) "

" ยัยฟางฟื้นเเล้วก็ดีเเล้วนิ จะได้กลับบ้านเร็ว ๆ "

" อืมนั่นดิ เเม่งไม่ชอบเลย โรงบาล บรื้อ ~ "

" โมะก็นะ :) เเก้วว่าเราไปกันเถอะ ปล่อยให้ อนาึคตคู่สามีภรรยาเขาอยู่ด้วยกัน "

          เเก้วเเซวฟางกับป๊อปปี้

" พอได้เเล้วนะยัยเเก้ว ! พอฉันเเต่ง คู่พวกเเกก็เหมือนกันเเหละ "

" ไปดีกว่า เเบร่ :P ไปโมะกลับบ้าน "

          เเกวกับโทโมะเดินออกไปจากห้อง

" เฟย์กลับบ้านเถอะ จะได้ไปพักผ่อน เดี๋ยวพี่ดูเเลฟางเอง " 

" ได้ค่ะ ฝากพี่สาวเฟย์ด้วยนะ "

" ป๊าดูเเลม๊าดี ๆ นะ ถ้าป๊าดูเเลม๊าไม่ดี เขื่อนน้อยจะมาจัดการ "

          เเล้วเฟย์ก็จูงมือเขื่อนออกจากห้องไป

" ป๊อป ฟางหิวอ่ะ "

" หิวหรอ ? ผลไม้ก่อนมั้ย ? "

          ป๊อปปี้เดินไปเปิดลิ้นชักใต้ทีวีเพื่อเอามีด เเต่มันไม่มีมือปลอกผลไม้

" ก็ได้ค่ะ ป๊อปปลอกได้หรอ ? มันไม่ใช้มีดปลอกผลไม้นะ "

" จะพยายามปลอกนะ "

          ป๊อปปี้ปลอกไปเเต่มันเเสนจะยาก

" ระวัง ๆ หน่อยนะ ดูท่าทางมันจะคม "

          ฟางเป็นห่วงป๊อปปี้ เเต่ไม่ทันขาดคำ

" โอ๊ย ! "

          ป๊อปปี้โดนมีดบาด น้ำสีเเดง ๆ มีกลิ่นคาวคลุ้งไหลออกมาจากนิ้วหนา ๆ

" ไหนฟางดูหน่อยสิ "

" ฟาง ! ไม่เอา เดี๋ยวเป็นลมนะ "

" ไม่เป็นไรหรอกป๊อป ไหนฟางดูหน่อย "

          ป๊อปปี้ยื้นนิ้วให้ฟางดู ฟางเห็นเลือด หน้าก็มืดคล้ายจะเป็นลม เเต่ฟางเอานิ้วเเฟนหนุ่มมาอมไว้ เเล้วฟางก็ค่อย ๆ เอานิ้วของชายหนุ่มออกจากปากของเธอ

 

          'ห้ามเลือดงั้นหรอฟาง ?'

 

" ห้ามเลือดเสร็จเเล้ว เจ็บมากมั้ย ? "

" ไม่เจ็บหรอกไกลหัวใจเยอะ "

 

ก๊อก ก๊อก ~

" ใครมาอีกเเล้วเนี่ย ? ขัดจังหวะจริง ๆ "

          ป๊อปปี้พูดอย่างหัวเสีย

 

เพี๊ยะ !

          ฟางตีต้นเเขนป๊อปปี้

" นี่ ! ป๊อปพูดอะไรก็ไม่รู้ "

" เข้ามาได้เลย ไม่ได้ล็อคครับ "

" ดีจ้า ฟางเป็นไงบ้าง "

          มีนนั่นเอง

" ดีจ้ามีน มาคนเดียวหรอ ? "

" อ่าฮะ ๆ มาคนเดียว อ่ะ ๆ เอากระเช้าเเบรนด์มาเยี่ยม "

" เเต่งส์กิ้วจ้า "

" งั้นมีนไปล่ะ เดี๋ยวต้องไปหาเบอ่ะ "

" มาเร็วไปเร็วนะมีน "

" ก็ต้องอย่างงั้นเเหละป๊อป รีสอร์ทคนเยอะมาก บาย ๆ นะจ้ะ "

" อืม ๆ "

          มีนก็เดินออกไปจากห้อง (!!! เฮ้ย เเล้วจะเข้า ๆ ออก ๆ กันทำไมว่ะ ? !!! : นัตตี้)

" ป๊อปเดี๋ยวฟางปลอกเองดีกว่านะ "

" ก็ได้ ๆ "

" อ่ะ ๆ นี่ ๆ ปลอกเสร็จเเล้วป๊อปกินมั้ย ? "

" ป้อนหน่อยสิ น้าาาาาาาา ~ "

 

          'ถึงป๊อปไม่อ้อน ฟางก็จะป้อนนะ'

 

" อ่ะ ๆ อ้าปาก "

          ทั้งคู่กินผลไม้ ดูทีวี ทำกิจกรรมตามปกติ วันเวลาก็ผ่านไป 2 วัน

 

เช้าวันใหม่

          วันนี้ฟางต้องออกจากโรงพยาบาล

 

 

อัพเเล้วนะค่ะ ><

มีรูปมาให้ดูกัน ๆ น่ารักดีค่ะ :)

Sexy arrrr :P 

เสื้อตัวนี้เป็นเสื้อเซ็ตเดียวกับกางเกงที่เจ๊ฟางชอบใส่ซ้อมเต้นอ่ะค่ะ กางเกงตัวที่มีตัวอักษร P

 

 

อย่าลืมเม้นกันนะค่ะ :)

I miz u :)