คุณชายเย็นชา กับ นางฟ้าขี้เอาใจ

7.9

เขียนโดย tatsalovepf

วันที่ 26 กันยายน พ.ศ. 2555 เวลา 20.34 น.

  42 ตอน
  169 วิจารณ์
  74.72K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4) ความเย็นชา

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
            .....เวลา 6:00 น.  ณ บ้านนีระสิงห์.... 
 
                                     โต๊ะรับประทานอาหาร
 
 
คุณพ่อ : "ยัยเฟย์ทำไมกินน้อยนักหล่ะ" 
 
 
 
เฟย์ : "เฟย์เบื่อค่ะ" 
 
 
 
เจนซี่ : "เบื่ออาหารเหรอจ๊ะ น้องเฟย์"   พูดแล้วก็ขยับตัวไปใกล้ๆเฟย์   (มารยาทั้งนั้น)
 
 
 
 
เฟย์ : " ค่ะ เบื่อคนเเถวนี้ด้วย ไม่ต้องมาใกล้เฟย์เลยไป"  เฟย์ตะคอกใส่นางร้ายที่พยายามทำดีต่อหน้าพ่อของเธอ 
 
 

เจนซี่ : "เฟย์จ๊ะ เฟย์" ตะโกนเรียเฟย์หลังจากที่เฟย์ด่าเธอ  แต่เฟย์ไปแล้ว 
 
 
 
คุณพ่อทรงพล : " ยัยเฟย์นี่จริงๆเลย "  พูดอย่างเอือมระอา
 
 
 
เจนซี่ : "ไม่เป็นไรหรอกค่ะ เธอยังเด็ก" ่ กัดฟันพูด 
 
 
 
 
                                        ....บ้านจิระคุณ...    
 
 
 
เขื่อน : "พี่ฟางฮะ ทำไมกินข้าวน้อยจัง ไม่อร่อยเหรอ"  เขื่อนถามฟางหลังจากที่เห็นฟางกินข้าวไม่ค่อยได้ 
 
 
 
 
 
ฟาง : "พี่แค่คิดถึงเฟย์หน่ะ ทุกๆวันก็จะตื่นมากินข้าวด้วยกัน ยิ้มด้วยกัน หัวเราะด้วยกัน เศร้าด้วยกัน"  
 
 
 
 
เขื่อน : "ทนหน่อยนะครับ เขื่อนเป้นกำลังใจให้่ สู้ๆ"  เขื่อนชูนิ้วขึ้นมา 2 นิ้วเป็นสัญลักษณ์แทนกำลังใจ 
 
 
 
 
ฟาง : "จ่ะ แล้วนี่ พี่ต้องไปโรงเรียนยังไงหล่ะ" 
 
 
 
 
เขื่อน : " เดี๋ยวพี่ป๊อปจะพาฟางไปเองครับ ส่วนเขื่อน มีสาวๆมารับ "  เขื่อนพูดด้วยความมั่นใจ 
 
 
 
 
 
ฟาง : "จ่ะๆ แล้วพี่ป๊ิอปตื่นรึยังเนี่ย พี่ไม่อยากไปสอบสายนะ"    
 
 
 
 
เขื่อน : "ตื่นแล้วหล่ะครับ โน่นไง!!!!! มาแล้ว งั้นเขื่อนไปนะ แฟนมารับแล้ว หวัดดีค๊าปป"   
 
 
 
 
                     .....ฟางมองป๊อปปี้ที่กำลังเดินลงบันไดอย่างเท่ห์....  
 
 
 
ป๊อปปี้ : " ไง  ยัยหมาเน่า โตแล้วน่ารักขึ้นเยอะนะ "   แค่ทักก็ ด่ากันเลยนะพ่อหมี 
 
 
 
ฟาง : " ฟางไม่ใช่หมาเน่านะคะ พี่ป๊อปใจร้าย วันนั้นถ้าพี่ไม่ผลักฟางลงไปในปลักควาย ฟางก็ไม่เน่าหรอก " 
 
 
 
 
 
ป๊อปปี้ : "เอาหละ ชั้นไม่อยากต่อล้อต่อเถียงกับเธอ ไปนั่งในรถแล้วทำตัวดีๆ ซะ "  {ไปอารมณ์เสียมาจากไหน}
 
 
 
 
ฟาง : "ค่ะ"  เธอรับคำสั้นๆแล้วไปนั่งในรถ ทิ้งให้ชายหนุ่มยืนหัวเราะกับความไม่ยอมใครของเธอ
 
 
 
ป๊อปปี้ : " ยัยโก๊ะ เอ๊ย!!!!!!! ตั้งแต่วันนั้นมาวันนี้ไม่เปลี่ยนเลย "  ป๊อปปี้พูดคนเดียวก่อนจะตามหญิงสาวไปในรถ
 
 
 
                      ....ในรถ.....  
 
 
 
ป๊อปปี้ : "เธอยังเรียนอยู่ที่เดินใช่มั๊ย"  เอ่ยถามฟางหลังจากที่เงียบมานาน
 
 
 
 
 
ฟาง : " ค่ะ  "  ตอบคำเดียวสั้นๆ ตามเดิม  
 
 
 
 
ป๊อปปี้ : " แล้วยังรักชั้นอยู่รึเปล่า "  ชายหนุ่มเอ่ยถามเธออย่างไม่อาย เพราะตอนที่เธออายุประมาณ 10 ขวบ
 
 
เค้ายังจำได้ว่าเธอซื้อดอกไม้มาให้เค้าในวันวาเลนไทน์ ซึ่งตอนนั้นป๊อปปี้อายุ 15 ปี  
 
 
 
 
ฟาง : "ตะ ตอนนั้นฟางยังเด็กนะคะ ฟางไม่รู้ด้วยซ้ำว่ารักเป็นยังไง ที่ฟางทำให้เพราะอยากทำให้ค่ะ "  ปาก
 
 
ปฏิเสธแต่หน้าเเดงมาก   
 
 
 
 
                         ... แล้วก็ถึงหน้าโรงเรียนของฟางพอดี ...  
 
 
 
ฟาง : "ฟางไปแล้วนะ สวัสดีค่ะ พี่ป๊อป "   เธอเอ่ยก่อนจะปิดประตูรถ
 
 
 
 
ป๊อปปี้ : " ตั้งใจสอบหล่ะ เอ็นท์ให้ติดจุฬานะ "   เค้าพูดตัดบท ก่อนขับรถออกไป   
 
 
 
 
.....................................................................................................................................
 
 
 
                                                       แจ้งข่าวดี  ไรท์เตอร์ไม่ไปบ้านยายแล้วค่ะ  ฝากนิยายด้วยหล่ะ 
 
                                  จะอัพทุกวันเลย  
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา