คุณชายเย็นชา กับ นางฟ้าขี้เอาใจ

7.9

เขียนโดย tatsalovepf

วันที่ 26 กันยายน พ.ศ. 2555 เวลา 20.34 น.

  42 ตอน
  169 วิจารณ์
  74.25K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4) ความเย็นชา

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

            .....เวลา 6:00 น.  ณ บ้านนีระสิงห์.... 

 

                                     โต๊ะรับประทานอาหาร

 

 

คุณพ่อ : "ยัยเฟย์ทำไมกินน้อยนักหล่ะ" 

 

 

 

เฟย์ : "เฟย์เบื่อค่ะ" 

 

 

 

เจนซี่ : "เบื่ออาหารเหรอจ๊ะ น้องเฟย์"   พูดแล้วก็ขยับตัวไปใกล้ๆเฟย์   (มารยาทั้งนั้น)

 

 

 

 

เฟย์ : " ค่ะ เบื่อคนเเถวนี้ด้วย ไม่ต้องมาใกล้เฟย์เลยไป"  เฟย์ตะคอกใส่นางร้ายที่พยายามทำดีต่อหน้าพ่อของเธอ 

 

 

เจนซี่ : "เฟย์จ๊ะ เฟย์" ตะโกนเรียเฟย์หลังจากที่เฟย์ด่าเธอ  แต่เฟย์ไปแล้ว 

 

 

 

คุณพ่อทรงพล : " ยัยเฟย์นี่จริงๆเลย "  พูดอย่างเอือมระอา

 

 

 

เจนซี่ : "ไม่เป็นไรหรอกค่ะ เธอยังเด็ก" ่ กัดฟันพูด 

 

 

 

 

                                        ....บ้านจิระคุณ...    

 

 

 

เขื่อน : "พี่ฟางฮะ ทำไมกินข้าวน้อยจัง ไม่อร่อยเหรอ"  เขื่อนถามฟางหลังจากที่เห็นฟางกินข้าวไม่ค่อยได้ 

 

 

 

 

 

ฟาง : "พี่แค่คิดถึงเฟย์หน่ะ ทุกๆวันก็จะตื่นมากินข้าวด้วยกัน ยิ้มด้วยกัน หัวเราะด้วยกัน เศร้าด้วยกัน"  

 

 

 

 

เขื่อน : "ทนหน่อยนะครับ เขื่อนเป้นกำลังใจให้่ สู้ๆ"  เขื่อนชูนิ้วขึ้นมา 2 นิ้วเป็นสัญลักษณ์แทนกำลังใจ 

 

 

 

 

ฟาง : "จ่ะ แล้วนี่ พี่ต้องไปโรงเรียนยังไงหล่ะ" 

 

 

 

 

เขื่อน : " เดี๋ยวพี่ป๊อปจะพาฟางไปเองครับ ส่วนเขื่อน มีสาวๆมารับ "  เขื่อนพูดด้วยความมั่นใจ 

 

 

 

 

 

ฟาง : "จ่ะๆ แล้วพี่ป๊ิอปตื่นรึยังเนี่ย พี่ไม่อยากไปสอบสายนะ"    

 

 

 

 

เขื่อน : "ตื่นแล้วหล่ะครับ โน่นไง!!!!! มาแล้ว งั้นเขื่อนไปนะ แฟนมารับแล้ว หวัดดีค๊าปป"   

 

 

 

 

                     .....ฟางมองป๊อปปี้ที่กำลังเดินลงบันไดอย่างเท่ห์....  

 

 

 

ป๊อปปี้ : " ไง  ยัยหมาเน่า โตแล้วน่ารักขึ้นเยอะนะ "   แค่ทักก็ ด่ากันเลยนะพ่อหมี 

 

 

 

ฟาง : " ฟางไม่ใช่หมาเน่านะคะ พี่ป๊อปใจร้าย วันนั้นถ้าพี่ไม่ผลักฟางลงไปในปลักควาย ฟางก็ไม่เน่าหรอก " 

 

 

 

 

 

ป๊อปปี้ : "เอาหละ ชั้นไม่อยากต่อล้อต่อเถียงกับเธอ ไปนั่งในรถแล้วทำตัวดีๆ ซะ "  {ไปอารมณ์เสียมาจากไหน}

 

 

 

 

ฟาง : "ค่ะ"  เธอรับคำสั้นๆแล้วไปนั่งในรถ ทิ้งให้ชายหนุ่มยืนหัวเราะกับความไม่ยอมใครของเธอ

 

 

 

ป๊อปปี้ : " ยัยโก๊ะ เอ๊ย!!!!!!! ตั้งแต่วันนั้นมาวันนี้ไม่เปลี่ยนเลย "  ป๊อปปี้พูดคนเดียวก่อนจะตามหญิงสาวไปในรถ

 

 

 

                      ....ในรถ.....  

 

 

 

ป๊อปปี้ : "เธอยังเรียนอยู่ที่เดินใช่มั๊ย"  เอ่ยถามฟางหลังจากที่เงียบมานาน

 

 

 

 

 

ฟาง : " ค่ะ  "  ตอบคำเดียวสั้นๆ ตามเดิม  

 

 

 

 

ป๊อปปี้ : " แล้วยังรักชั้นอยู่รึเปล่า "  ชายหนุ่มเอ่ยถามเธออย่างไม่อาย เพราะตอนที่เธออายุประมาณ 10 ขวบ

 

 

เค้ายังจำได้ว่าเธอซื้อดอกไม้มาให้เค้าในวันวาเลนไทน์ ซึ่งตอนนั้นป๊อปปี้อายุ 15 ปี  

 

 

 

 

ฟาง : "ตะ ตอนนั้นฟางยังเด็กนะคะ ฟางไม่รู้ด้วยซ้ำว่ารักเป็นยังไง ที่ฟางทำให้เพราะอยากทำให้ค่ะ "  ปาก

 

 

ปฏิเสธแต่หน้าเเดงมาก   

 

 

 

 

                         ... แล้วก็ถึงหน้าโรงเรียนของฟางพอดี ...  

 

 

 

ฟาง : "ฟางไปแล้วนะ สวัสดีค่ะ พี่ป๊อป "   เธอเอ่ยก่อนจะปิดประตูรถ

 

 

 

 

ป๊อปปี้ : " ตั้งใจสอบหล่ะ เอ็นท์ให้ติดจุฬานะ "   เค้าพูดตัดบท ก่อนขับรถออกไป   

 

 

 

 

.....................................................................................................................................

 

 

 

                                                       แจ้งข่าวดี  ไรท์เตอร์ไม่ไปบ้านยายแล้วค่ะ  ฝากนิยายด้วยหล่ะ 

 

                                  จะอัพทุกวันเลย  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา