MY Friend…รักเธอหมดหัวใจ ยัยเพื่อนซี้จอมยุ่ง♡

9.3

เขียนโดย fangfang

วันที่ 19 ธันวาคม พ.ศ. 2554 เวลา 01.22 น.

  9 ตอน
  59 วิจารณ์
  20.27K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2) ฉันผิดอะไร

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

“อ้าวพี่ฟาง  ไปไหนมาอ่ะ”  เอ๊ะ!เสียงใครอ่ะ พอหันไปอีกทีก็เจอกับยัยน้องสาวของฉันที่กำลังยืนอยู่ที่ราวบันไดกับ

 

ใครสักคนหนึ่ง อ้าวนั่นมันนายเขื่อนนี่นา

 

“อ้าวเฟย์  ไปไงมาไงมาอยู่กะอีตานี่ได้ล่ะ” ฉันพูดแล้วหันไปทางเขื่อน

 

“ก็คนเค้ารักกันอ่ะคุณพี่สาว ก็ต้องตัวติดกันเป็นธรรมดา”นายนี่พูดไม่ได้ดูหน้าน้องสาวฉันเลยว่ามันทำหน้าพะอืด

 

พะอมแค่ไหน

 

“ใครเค้าไปรักกับนายตอนไหนย่ะ แล้วนายก็เลิกตามตื้อฉันซะที พี่ฟางอ่ะเตือนเพื่อนพี่บ้างซิว่าอย่ามายุ่งกะเฟ

 

ย์”ยัยเฟย์หันไปว่าไอ้คนข้างๆ แล้วก็ยังไม่วายว่าฉันต่อเลย

 

“โถ่!!เฟย์ ขนาดพี่ยังเอาตัวไม่รอดจากนายทีเจเล้ย ตามอยู่ได้ ทุกวี่ทุกวัน”ฉันตอบน้องสาวอย่างหน่ายใจก็มันจริงนิ

 

ขนาดฉันอ่ะพูดทุกวัน บอกมันไปทุกวันมันยังไม่เลิกตามฉันเลย แล้วฉันจะมีปัญญาที่ไหนไปช่วยแกฮ่ะ ยัยเฟย์

 

“ก็รีบมีแฟนซักทีสิคร้าบบ  นายนั่นจะได้ตัดใจ”นายป๊อปพูดหลังจากที่เงียบไปนาน

 

“ก็อยากจะมีอยู่หรอกนะโว้ย แต่ที่มีมาจีบทุกวันนี้อ่ะมันไม่ถูกใจ”ฉันพูดอย่างเหลืออด ก็ดูๆที่มาจีบฉันทีละคนนะ เฮ้อ

 

อไม่อยากจะพูดถึง พูดแล้วรมเสีย

 

 

“ก็ฉันนี่ไงจ๊ะ  ฉันอ่ะก็จีบเธออยู่ทุกวัน เธออ่ะไม่สนใจฉันเอง”ไอ้นี่พูดหน้าตาย เฮ้ออ...ก็ถ้านายอ่ะทำหน้าให้มันจริง

 

จังกว่านี้ซักนิดล่ะนะ ฉันจะคิดทันทีว่าแกจีบฉันอยู่ แต่แกเล่นจีบฉันหน้าตายอย่างงี้ใครเค้าจะไปเชื่อกันล่ะ

 

“-___-“

 

“ไร อ่ะทำหน้าอย่างงั้นหมายความว่าไงฮะฟาง”

 

“ก็หมายถึงไม่มีรมเล่นไง”ฉันล่ะเบื่อจริง อีตานี่อ่ะนะชอบเล่นบอกว่า ชอบฉัน จะจีบฉันอะไรทำนองนี้บ่อยมาก ทีแรก

 

ก็เขินอยู่หรอกนะ แต่พอนานๆไปไอเริ่มเซ็ง

 

“เออ...แต่พี่ป๊อปพูดก็มีเหตุผลนะ หาแฟนดีกว่าอีตานี่จะได้เลิกตื้อ”เฟย์พูดแล้วก็เดินขึ้นไปบนห้องเรียนของตนไป

 

“เฮ้ย...ไม่ได้นะเฟย์ แฟนเธออ่ะต้องเป็นฉันเท่านั้น แกไอ้ป๊อบแนะนำไรไม่สร้างสรรค์เลย เฮ้...เฟย์รอเค้าด้วย”นาย

 

เขื่อนพูดแล้วก็หันมาว่าป๊อปที่เสนอความคิดไม่เข้าท่า แล้วก็เดินตามเฟย์ไป  แต่นายลืมอะไรไปหรือเปล่าว่านายกับ

 

เฟย์อ่ะอยู่คนละห้อง

 

“ไรวะ  โดนด่าเฉยเลย ไปกันเถอะที่ร้ากกก”นายป๊อปทำหน้าไม่เข้าใจ หรือเรียกสั้นๆง่ายๆว่าเอ๋ออ่ะ

 

“ใครที่รักแก ถ้าแกหมายถึงจินนี่ล่ะก็โน่น “ ฉันชี้ให้ไอ้ป๊อปดูคนที่กำลังเดินมาในตึกแล้วตัวเองก็เดินขึ้นบันไดไป

 

“ไม่ใช่ ฉันหมายถึงเธอนั่นแหละยัยบื้อ” นายนั่นวิ่งแล้วตะโกนใส่หูฉันแล้วก็วิ่งขึ้นไปที่ห้องเลย

 

โถ่โว้ย!!ไอ้บ้านี่ตะโกนมาได้ หูแทบแตก จริงสิลืมบอกไปล่ะซินะว่าฉันน่ะเรียนอยู่ ม. 5ปีเดียวกับป๊อป, เขื่อน,ทีเจ

 

และก็จินนี่ส่วนยัยเฟย์ก็อ่อนกว่าฉํนไปปีนึง ก็อยู่ ม.4น่ะแหละ

 

“เอาล่ะนะจ๊ะนักเรียนวันนี้เราจะเรียนกันในเรื่อง ~~@35y4hf3i978^^&*##@#$)(*)__(&&

 

$#TTR#@+_~~”ตอนนี้ไม่ว่าครูเค้าจะพูดอะไรมันก็ไม่เข้าหัวฉันเลยซักกะนิด  มันกลับเป็นเหมือนเสียงเพลงที่

 

กล่อมให้ฉัน~~ไปล่ะนะทุกคนบาย~~ ฉันคงจะหลับไปตั้งแต่เมื่อกี้ถ้าไม่รู้สึกถึงอะไรบางอย่างที่ลอยมากระทบกับ

 

หันฉัน

 

         ฉันค่อยๆเงยหน้าขึ้นมาแล้วก็พบกับกระดาษก้อนหนึ่ง  แปลกใจใช่ไหมที่ฉันเรียกแทนกระดาษว่าก้อนก็มัน

 

ถูกขยำเป็นก้อนและก็คงจะถูกส่งมาจากใครสักคนหนึ่งในห้องนี้ ฉันก็เลยจัดการคลี่กระดาษออกและก็พบกับข้อความ

 

ที่คนเขียนสมควรตายที่สุด  สงสัยใช่ไหมล่ะว่ามันเขียนว่าอะไรทำไมคนเขียนถึงสมควรตายมันเขียนว่า

 

ยัยขี้เหร่!!


      ไอ้บ้าที่ไหนเขียนกัน ถ้าฉันขี้เหร่ ในโลกนี้ก็ไม่มีใครที่หน้าตาดีแล้ว(บอกแล้วว่านางเอกอ่ะ หลงตัวเอง)

 

         กรี๊ดดดดด ยอมไม่ได้ๆ พอคิดได้ดังนั้นฉันก็เริ่มมองหาคนที่มารบกวนการนอนของฉันแถมยังมาว่าฉํนขี้เหร่

 

อีก และก็หันไปเจอกับนายป๊อป ที่ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้แถมยังยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ฉันว่าต้องเป็นมันแน่ๆ ใช่แล้วเป็นใครไป

 

ไม่ได้นอกจากมันนี่แหละฉันจึงไม่รอช้า เขียนข้อความตอบกลับไปด้วยความแค้นก่อนจะปาโดนหัวมันเต็มๆโดยข้อ

 

ความเขียนว่า


ไอ้หน้าเห่ย!! แกหล่อตายล่ะ!

 

       เมื่อนายนั่นเห็นข้อความก็เม้มปากแสดงถึงความเคืองอย่างเห็นได้ชัดแล้วก็ก้มหน้าก้มตาเขียนอะไรบางอย่าง

 

ยิกๆๆแล้วก็ปามันกลับมาให้ฉัน

 

นั่นๆ!! น้ำลายเยิ้มแล้วล่ะแม่คุณ

 

     อะไรกันใครน้ำลายเยิ้ม ฉันอ่ะยังไม่ทันจะได้นอนเลยด้วยซ้ำ

 

       ฮืมมม....ทนไม่ไหวแล้วนะกวนเวลานอนฉันยังไม่พอ แถมยังมาว่าว่าฉันขี้เหร่อีกอันนี้ยอมไม่ได้แล้ว และยัง

 

จะมาใส่ร้ายฉันอีก ฉันก็เลยลุกขึ้นแล้วก็ชี้ไปทางอีตาป๊อปอย่างคาดโทษ  และผลจากการกระทำในครั้งนี้ก็คือ

 

“นี่ยัยธนันต์ธรณ์ ฉันเห็นหลายครั้งแล้วนะ! ไปเลยหน้าห้องว่าง เชิญหล่อนไปยืนนู่นเลยไป อะไรกันไม่ตั้งใจเรียนกัน

 

เลย อ่ะเด็กๆต่อนะจ๊ะ”

 

อะไรกัน!!! ฉันผิดอะไร ฉันกลายเป็นคนผิดไปได้ยังไง  ใครก็ได้ช่วยบอกฉันที ฉันผิดอะไรก๊านนนนน  

 

T๐T 

 

 

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

 

 

อย่าลืมเม้นๆๆๆๆนะจ้าาาา



ฝากด้วยนะค้าาา ^____^

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา