ยัยน่ารัก หวานใจ....นายผู้กำกับขาโหด♥
To_oNg0909
3) "สนใจ..."
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่ 3 ‘สนใจ....’
“มาด้วยเหรอว่ะ”
“เออ เห็นว่ามีนางเอกใหม่ เลยว่าจะมาสอยซักหน่อย”
‘เขื่อน หนุ่มหล่อ เจ้าของรอยยิ้มยียวน ทายาทเจ้าจของโมเดลิ่งชื่อดัง’ ตอบกลับกวนๆ
“คนนี้ คงให้ไม่ได้ว่ะ” น้ำเสียงขุ่นๆของป็อปปี้ ทำให้เขื่อนต้องเลิกคิ้วมองคนข้างตัว ตรงๆ
“คนนี้จริงจังเหรอว่ะ”
“คงงั้น”
หันกลับมามองคนที่เขาก็ตอบไม่ถูกว่าทำไมถึงได้สนใจเธอนัก ทั้งๆที่เพิ่งเจอกันได้ไม่ทันพ้นคืนด้วยซ้ำ
คงจะเป็นแววตาที่แสดงออกถึงความเหงา หรือน้ำเสียงอวดดีนั้นกันแน่นะ แต่ที่รู้ ตอนนี้เขาไม่สามารถถอนสายตา
ไปจาก ใบหน้าหวานของคนตรงหน้าได้ซะแล้ว
“ไอ้ป็อป คนนั้นใครกันว่ะ”
“ก็ ฟาง นางเอกน้องใหม่ของวงการ?”
“ไม่ใช่ ตากล้องซิว่ะ”
“หืม” ป็อปปี้มองไปตามสายตาของเพื่อนสนิท
“เฟย์ เพื่อนยัยแก้ว ฉันเรียกมาช่วยงาน ทำไม เมิงสน?”
“ก็...น่าสนอยู่”
“แต่คนนี้ ถ้าเมิงจะเล่นกรูขอ”
“เด็กเมิง?”
‘ป๊าบ’
“ไอ้เวร เพื่อนยัยแก้วกรูไม่อยากมีปัญหา” เขื่อนมองป็อปปี้หน้ายุ่ง มือก็จัดแต่งทรงผมที่โดนเพื่อนโบก
ซะเสียทรง
“อ้าวไอ้เขื่อนมาด้วยเหรอว่ะ”
เสียงโทโมะ ที่เพิ่งเดินเข้ามา ร้องถามเพื่อนซี้ที่แอบพ่วงด้วยทายาทเจ้าของโมเดลิ่งที่เขาสังกัดอยู่
“เออ ว่าจะมาสอยนางเอก แต่โดนคนแถวนี้สะกัดดาวรุ่งไปแล้วว่ะ”
“ใครๆ” แก้วที่เพิ่งเดินเข้ามาสมทบ ถามตาโต
“คุณผู้กำกับนั้นไง”
“อ๊ายย ป็อปนายจะมาแย่งได้ไง ฉันเล็งมาตั้งนาน” แก้วแซวขำๆ
“ช่วยไม่ได้ ฉันเจอก่อน” ป็อปปี้ยักไหล่อย่างไม่แคร์ เพราะเข้าใจดีว่าอีกฝ่ายแค่แซวเล่นๆเท่านั้น
“เดี๋ยวเหอะแก้ว โมะอยู่ตรงนี้ยังกล้ามองใครอีก”
โทโมะคว้าร่างแฟนสาวเข้ามากอดอย่างหมั้นเขี้ยว
“ไอ้เขื่อน จะไปไหนว่ะ” โทโมะร้องถาม
“มันจะไปสอยตากล้อง”
“อีกแล้วเหรอว่ะ”
“ไอ้เถื่อน นั้นเพื่อนฉันน้า” แก้วโวยวายตามหลังเขื่อนที่เดินหน้าเลิศเข้าไปเกี้ยวเพื่อนเธอ
[เรื่องของ เฟย์กับเขื่อน]
“เดี๋ยวพักก่อนแล้วกันนะ ฟาง”
“จ๊ะ” ฟางเดินหายออกไปจากเฟรม
“อุ๋ย”
ตกใจไปกันสัมผัสเย็น บริเวณแก้ว เงยหน้ามองหาที่มาของเจ้าสิ่งนั้นที่ยื่นมาแตะแก้วเธอ
“ผมเอามาให้” หรี่ตามองเจ้าของใบหน้าขาว อย่างไม่เข้าใจ แต่ก้ยอมรับขวกน้ำเย็นจากมือเขามาถือ
ไว้ แต่ไม่ยอมเปิดขวดดื่ม
“ขอบคุณ” บอกปัดๆ ก่อนจะกลับไปสนใจภาพในกล้องตามเดิม
“เฮ้ เดี๋ยวซิ ผมอยากคุยกับคุณนะ”
“แต่ฉันไม่ว่าง”
ตอบกลับด้วยน้ำเสียงห้วนจัด หวังให้อีกฝ่ายเลิกยุ่ง แต่มันกลับตรงกันข้ามกับผู้ชายคนนี้
เขื่อนกระตุกยิ้ม อย่างถูกใจ เพราะอะไรที่ได้มาง่ายๆย่อมไม่น่าสนใจสำหรับเขาอยู่แล้ว
“เย็นนี้ไปทานข้าวกันนะ”
“-*-“ เฟย์เงยหน้ามองคนที่ยังไม่ยอมเลิกยุ่งกับเธอเซ็งๆ ใช่ว่าเธอจะไม่เคยเจอผู้ขี้ตื้อ เจ้าชู้แบบนี้
แต่กลับคนคนนี้มีอะไรบางอย่างเตือนเธอว่า เขาอันตรายกว่านั้น ชักสนุกแล้วซิ
“ได้ซิ แต่ฉันขอเลือกร้านนะ”
“หึ ตามใจคุณเลย” ผู้หญิง คงจะไม่พ้นร้านหรูๆซักร้านซินะ สุดท้ายมันก็ไปจบที่เตียงอยู่ดี
“ฉันจะทำให้คุณจำเดทของเราไปจนวันตายเลย” เอ่ยเบาๆกับชายหนุ่ม ก่อนจะเดินผละออกมา
.
.
.
หลังจากเสร็จสิ้นการภ่ายภาพนิ่งเธอก็ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของทีมงานคนอื่นๆในการเช็คภาพกันไป ส่วนเธอ
ขอตัวเดินออกมาที่ลานจอดรถก่อน
“จะเบี้ยวนัดของเราเหรอคุณ” เฟย์หันกลับมามองต้นเสียง ก่อนจะยิ้มออกมา
“เปล่าซะหน่อย ไปกันเลยก็ได้”
เขื่อนเลิกคิ้วมองร่างบางตรงหน้าอย่างแปลกใจ มองดูหญิงสวาที่ยังอยู่ในชุดเสื้อกล้าม กางเกงยืนเข้ารูปเอวต่ำ
“คุณจะไม่ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนหรือไง”
“ไม่จำเป็น แต่ถ้าคุณไม่อยากไปก็ไม่เป็นไร”
เฟย์ยักไหล่กวนๆ ก่อนจะคล่อมเจ้ามอเตอร์ไบท์คันยักษ์ เขื่อนมองรถคู่กายของหญิงสาวอึ้งๆ ไม่คิดว่าผู้หญิงสวย
แบบเธอจะขี่เจ้าคันยักษ์นี่ได้ แบบนี้ซิค่อยน่าสนหน่อย
“ไปซิ รถผมหรือรถคุณ”
“ฉันไม่อยากนั่งสปอต์ คุณกล้าซ้อนท้ายฉันได้มั้ยล่ะ” เหล่ตามองชายหนุ่มที่ยังอยู่ในชุดสูธตัวเนี้ยบ
เขื่อนเพียงแค่ยิ้มมุมปากก่อนจะปลอดสูธออกโยนเข้าไปในรถตัวเอง ตามด้วยเนคไท เหลือเพียงเชิตตัวสวยและ
ยีนที่เขาใส่อยู่เท่านั้น
“ได้ แต่ผมขอขี่จะได้มั้ย”
“เชิญ”
ขยับกายถอยหลังมานั่งที่นั่งของคนซ้อน เขื่อนขึ้นคล่อมก่อนจะบิดเร่งเครื่องออกจากลานจอดรถไป
ชายหนุ่มขับไปตามเส้นมางที่เฟย์บอก ก่อนจะมาหยุดลงที่หน้าเพิงเก่าๆ
“คุณ แน่ใจ...” ถามคนข้างหลังอย่างลังเล ว่าเธอจะทานข้าวที่ร้านนี้จริงๆหรือไง
“อืม ร้านนี้แหละเจ้าประจำของฉัน” เฟย์กระโดดลง ก่อนจะก้าวนำเข้ามาในร้าน ที่มีลูกค้าอยู่เพียง
บางตาเท่านั้น
“หนูเฟย์”
“ป้านุ่ม คิดถึงจัง” กอดตอบหญิงชราที่อยู่ในเสื้อผ้าซ่อมซ่ออย่างไม่รังเกียจ
“เฟย์ หิวจังค่ะ ขอข้าวทานหน่อยนะค่ะ” พูดอ่อนหวานกับคนที่ยังกอดๆไว้ เขื่อนเดินตามเข้ามา
หยุดมองภาพหญิงต่างวัยทั้งคู่ด้วยความรู้สึกแปลกๆ เขาสัมผัสได้ถึงความอบอุ่น ในแบบที่เขาไม่เคยจะได้
“อ้าว แล้วนั้นใครกัน”
“เพื่อนเฟย์นะค่ะ วันนี้เฟย์พามาฝากท้องเพิ่มอีกคน”
“นั่งซิจ๊ะพ่อหนุ่ม”
“ขอบคุณครับ”
ไม่นานอาหารหน้าตาหน้าทานก็ถูกยกมาเสริฟ์ เฟย์ลงมือกินโดยไม่เอ่ยปากพูดอะไรด้วยซ้ำ ไม่นานอาหารก็
ถูกกวาดจนเรียบ เขื่อนมองร่างบางที่กินอย่างมีความสุขต่างจากผู้หญิงคนอื่นๆที่เขาเคยเดทด้วย ต่างก็ทานน้อยทำ
หน้าราวกับว่าถูกบังคับให้กิน ต่างกับคนตรงหน้าที่ไม่แคร์ซักนิดว่าเธอกำลังกินอยู่ต่อหน้าผู้ชาย เธอมีอะไรที่ทำให้
เขาแปลกใจได้ตลอดเลยซิ ยิ่งได้อยู่ด้วยยิ่งถูกใจซะแล้วซิ ฉันไม่มีทางปล่อยเธอไปแน่เฟย์
“เฮ้อ อิ่ม”
“หึ” หลุดขำออกมากับความสบายๆเกินหญิงของเธอจนได้
“อืม หลังจากนี้ก็ต้องยังไงต่อนะ เตียง เซ็กซ์ซินะ”
เจ้าของประโยคหันกลับมาจ้องหน้าชายหนุ่มตรงๆ
“แต่ว่าฉันเพิ่งกลับจากมิลาน ยังไม่ทันได้พักก็ต้องโดน ป็อปปี้ลากมาทำงานซะแล้วซิ ตอนนี้ฉันไม่มี
อารมณ์เลยซักนิด เอาเป็นว่า บ๊าบบายล่ะกัน” ร่างบางทำท่าจะหมุนตัวกลับทันที ที่ร่ายยาวจบ แต่เขื่อนไม่ยอมให้
จบง่ายๆแน่
“เดี๋ยวซิคุณ ง่ายไปมั้ย?”
“นี่ ฉันก็บอกไปแล้วไงว่าไม่มีอารมณ์”
“ หึ ผมก็ไม่ได้บอกว่าอยากได้ตอนนี้ นี่น่า”
“แล้วนายจะเอาไง”
“ก็ไม่ยาก ก็แค่ว่านี่ไม่ใช่ครั้งสุดท้ายของเราก็เท่านั้น”
เขื่อนยิ้มมุมปาก ก่อนจะดึงร่างบางเข้ามาประทับจูบอ่อนหวาน
“บ๊ายครับ สาวสวย เจอกันครั้งหน้า ผมหวังว่าคุณจะมีอารมณ์นะ”
“ตาบ้า” เฟย์ได้แต่ด่าตามหลังคนที่กวักมือเรียกแท็กซี่หนีเธอไปแล้ว
เธอไม่เคยเจอคนอย่างเขา ผู้ชายบ้าอะไร น่ารักชะมัด >///<
ToP ♥ “ก็...น่าสนอยู่” BY KOEN
♪♫ ^_________________________^ ♪♫
อัพๆๆ แล้วคร้า นู๋เฟย์เธอไม่ได้แรงนะ เธอแค่เป็นคนตรงแบบพูดอะไรก็คิดแบบนั้นเสแสรงไม่เป็นจร้า
ขอบคุณทุกๆคอมเม้นน้า อ่านแล้วมันส์ในอารมณ์มากๆ ชอบอ่ะ
สำหรับใครที่รอตอนหน้าก็ รอต่อไป ฮ่าๆ เค๊าล้อเล่น ถ้า ไม่ติดอะไรเดี๋ยวจะมาอัพให้อีกแล้วแล้วกันน้าา
เจอกันตอนหน้าคร้า จ๊วฟฟฟฟ ♥W ♥
To_oNg
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
