ยัยน่ารัก หวานใจ....นายผู้กำกับขาโหด♥

ตอนที่2 ‘นายคือ...’

 

‘เอียด’

 

          เสียงล้อรถยนต์คันหรูเสียดสีกับพื้นถนน ก่อนที่ตัวรถจะหยุดลงที่ด้านหน้าสถานีโทรทัศน์ค่ายดัง สาวสวย

 

ก้าวลงจากรถ แต่ไม่ลืมชะโงกหน้าเข้าไปหาคนขับ

 

                  “ขอบใจนะ แต่หลังจากนี้เราคือคนแปลกหน้าของกันและกัน ถ้าจะให้ดี ถ้าบังเอิญเจอกันอีกนายไม่

 

ต้องมาทักฉันจะดีมาก”  ฟางพูดก่อนจะโบกมือบ๊ายบายเป็นครั้งสุดท้าย

 

          ป็อปปี้ส่ายหน้ายิ้มๆให้กับการพูดๆของเจ้าตัวที่ออกจะดูก๋ากั๋นต่างจากตัวจริงๆของเธอลิบลับว่าจะเอ่ยปาก

 

ถามว่าเธอมาทำอะไรที่นี่ก็ลืมไปซะสนิท กว่าจะนึกขึ้นได้เจ้าตัวก็เดินหายเข้าไปด้านในแล้ว

 

เขาถอยรถเข้าไปจอดในซองของลานจอดรถ ก้าวเท้าเข้าไปในสถานีค่ายดังตามหลังเธอไปติดๆ

 

                 “พี่ป็อป โห ผมนึกว่าพี่จะลืมนัดผมซะแล้ว”

 

‘ปอนต์’

 

 หนุ่มร่างยักษ์ ผู้ช่วยตากล้องคนสนิทของป็อปปี้กระโดดเข้าใส่ร่างสูงทันที ที่เห็นชายหนุ่มก้าวเท้าเข้ามาในสถานี

 

                 “เออ โทษที เมื่อคืนดึกไปหน่อยว่ะ”

 

     รับบทละคร เรื่อง ‘สุดสาย ปลายรุ้ง’ จากปอนต์มาเปิดดูคร่าวๆ เพราะวันนี้เขาต้องเข้าร่วมฟิตติ้งกับทีมงานและ

 

นักแสดงของเรื่อง ที่เขาต้องโดดเข้ามาเป็นผู้กำกับแทนคนเก่าแบบกระทันหัน เพราะพี่ผู้กำกับคนสนิทเกิดประสบ

 

อุบัติเหตุขาหักต้องรอพักฟื้นเป็นเดือน เขาเลยต้องทำตามคำสั่งของคุณพ่อสุดเจ้าของสถานีแห่งนี้ ที่ยื่นคำขาดให้

 

เขามารับหน้าที่นี้ต่อจากพี่อิสระ ผู้กำกับคนเก่าไม่งั้น ท่านขู่จะส่งเขาไปบวช เวรแล้วมั้ยล่ะ ขืนส่งคนกิเลสหนา

 

ที่รักษาแม้กระทั้งศีล5 ยังไม่ได้แล้วโดยเฉพาะไอ้ศีลข้อกาเมกับข้อสุราเมรยะด้วยแล้ว

 

ไม่เท่ากับส่งเขาไปตายเหรอนั้น

 

                   “ทุกคนมากันแล้วเหรอ”

 

                   “ครับพี่ นางเอกเพิ่งมาถึงเมื่อกี้เอง”

 

    ปอนต์วิ่งตามหลังป็อปปี้ที่ก้าวเท้านำเข้าไปในห้องประชุมก่อนแล้ว

 

 

 

                   “สวัสดีครับ ผมป็อปปี้จะมารับหน้าที่เป็นผู้กำกับแทนพี่อิสระครับ”

 

      ก้มหัวทักทายเหล่าทีมงานและนักแสดง ส่วนใหญ่ที่เขาคุ้นเคยดีอยู่แล้วเพราะเคยร่วมงานกันมาก่อน 

 

สายตาคมจะไปสะดุดเข้ากับ ใบหน้าหวานของใครบางคนที่เพิ่งจะก้างลงจากรถเข้าไปไม่ถึง10นาทีที่ผ่านมา

 

เจ้าของใบหน้าเหมือนจะรู้ตัวว่าถูกจับจ้อง จึงหันกลับมาสบตากับเขา ก่อนที่ดวงตากลมโตจะเบิดกว้างด้วยความ

 

ช็อค ป็อปปี้เพียงแค่กระตุกยิ้มมุมปากอย่างถูกใจ อย่างน้อยงานนี้มันก็ไม่น่าเบื่อเท่าไหร่

 

                   “น้องฟางค่ะ แนะนำตัวซิค่ะ”

 

    ‘พี่เอน่า’ กระเทยช่างแต่งหน้าสาวสวยที่นั่งชิดกับเธอ แอบสะกิดให้รู้ตัว

 

                  “เอ่อ ฟางค่ะ จะมารับบท ฟ้าใส นางเอกของเรื่องค่ะ”

 

                  “ฝากตัวด้วยนะค่ะ”

 

    มีสีแสดงความยินดีที่ได้ร่วมงานกับดาราหน้าใหม่ดังขึ้นปะปาย

 

                  “โทโมะครับ รับบทเป็น อิฐ พระเอกของเรื่องครับ”

 

   พระเอกหนุ่มหล่อลูกครึ่งญี่ปุ่นลุกขึ้นทักทายเป็นรายต่อมา

 

                  “จินนี่ค่ะ รับบทเป็น น้ำหวาน นางเอกของเรื่องคนที่2ค่ะ”

 

   สาวสวยท่าทางไฮโซ ส่งยิ้มหวานให้กับคนอื่นๆในห้อง

 

                  “เหอะ นางเอกคนที่สอง ก็ตัวรองนั้นแหละแถมยังเป็นตัวร้ายอีก ทำเป็นพูด”

 

                  “พี่เอน่า เบาๆซิค่ะเดี๋ยวเขาก็ได้ยินหรอก”

 

    ฟางกระซิบเบาๆกับพี่ช่างแต่งหน้าคนสนิท เธอคนนี้เป็นคนชักชวนให้ฟางเข้ามาทำงานในวงการจึงค่อนข้างจะ

 

สนิทกันเป็นพิเศษ และในบางครั้งพี่เอน่ายังเป็นผู้จัดการส่วนตัว คอยรับงานให้เธออีกด้วย

 

                   “ค่ะ ถ้าอย่างนั้น นักแสดงฟิตติ้งเสื้อผ้าเลยนะค่ะ”

 

    ‘พี่อันนา’ ผู้จัดการกองถ่ายตะโกนบอกคิวนักแสดงท่านอื่นๆ ทีมงานบางส่วนทยอยเดินออกจากห้องเพื่อไปทำ

 

หน้าที่ของตัวเองบ้าง

 

                  “หวัดดี ฉันโทโมะ”

 

                  “อืม เราฟางจ๊ะ ยินดีที่ได้ร่วมงาน” ฟางยิ้มหวานให้พระเอกในเรื่อง

 

                  “เอ่อ....” จะทักจินนี่แต่อีกฝ่ายกับเดินสะบัดหน้าหนีไปซะอย่างงั้น

 

                  “ช่างเถอะน้องฟาง ยัยนี้เขาก็เล่นตัวแบบนี้แหละ”

 

    พี่เอน่าเบ้ปากหมั่นไส้

 

                 “ดีจ๊ะ เราแก้วนะอยู่ฝ่ายเสื้อผ้า”

 

    ฟางมอง สวยสวาร่างสูง ที่สวยจนน่าจะมาเป็นนางเอกมากกว่าอยู่ฝ่ายเสื้อผ้าซะอีก

 

                  “จ๊ะ เราฟางนะ”

 

                  “แก้ว แล้วชุดโทโมะล่ะครับ”

 

    ฟางเลิกคิ้วมองสองคนตรงหน้า งง ความสนิทสนมของทั้งคู่ไม่ได้อยู่ในระดับของแค่เพื่อนร่วมงานแน่ๆ

 

                  “โทโมะ เดี๋ยวนักข่าวก็มาเห็นหรอก” แก้วตีมือหนาที่โอบรอบเอวเธออยู่

 

                   “พี่เอน่า”

 

                   “สองคนนี้เขาเป็นแฟนกันค่ะน้องฟาง” พี่เอน่ากระซิบตอบกลับมาอย่างรู้งาน

 

                    “อ้อ”

 

                    “แก้วว่าฟางเข้าไปลองชุดก่อนนะ นี่จ๊ะ”

 

         แก้วยื่นชุดเสื้อยืดลายน่ารักกับกางเกงยีนต์ขาสั้นให้นางเอกของเรื่อง เพราะบทของฟ้าใสเป็นบทของเด็ก

 

บ้านนอกที่บังเอิญได้มาพบรักกับหนุ่มนักธุรกิจที่มีคู้หมั้นสาวอยู่แล้ว และตอนหลังนางเอกก็ยังมาพบว่าตัวเองเป็น

 

หลานสาวที่พลัดพลากของเศษฐีตะกลูดังอีกด้วย(น้ำเน่าได้ใจ)

 

                     “ชุดฉันล่ะ มัวแต่เม้าท์อู้งานอยู่ได้”

 

                     “นี่จ๊ะๆ”     แก้วยื่นชุดของจินนี่ให้ เจ้าตัวปรายตามองฟางก่อนจะเดินสะบัดหน้าเบียดเข้าไปใช้

 

ห้องลองชุดตตัดหน้าฟางที่กำลังจะก้าวเข้าไปพอดี

 

                     “ชิ ยัยนี่ นิสัยเสียชะมัด” พี่เอน่า บ่นกระปอดกระแปด ก่อนจะเดินไปทำหน้าที่ของตัว

 

                     “ฟางเข้าไปเปลี่ยนชุดเถอะ เดี๋ยวต้องไปถ่ายภาพนิ่งอีก”

 

ฟางพยักหน้าให้แก้ว ที่เจ้าตัวโดนแฟนหนุ่มข้างกายออดอ้อนให้ช่วยเขาแต่งตัว แอบอมยิ้มไปความน่ารักของทั้งคู่ 

 

เข้าไปเปลี่ยนชุดที่แก้วยืนให้ ก่อนจะเดินกลับออกมาอีกรอบ

 

                      “ว๊าว ดูเปลี่ยนไปเลยอ่ะ”  ฟางยิ้งเขินๆไปกับคำชมของพี่ๆทีมงาน

 

                      “โห น้องฟางหน้าเด็กขึ้นเป็นกองเลยค่ะ อย่างกับเด็กมอต้นแน่ะ”

 

                      “ใช่ๆ เวลาแต่งหน้านะ หน้างี้ใส๊ ใส”

 

เสียงชมของพี่ทีมงานที่ดังขึ้นไปขาดสาย ยิ่งทำให้ฟางยิ่งเขิน

 

                      “ชิ ก็แค่หน้าเด็กเท่านั้นแหละ จะเล่นได้เรื่องรึเปล่าก็ไม่รู้”

 

ฟางมองจินนี่ที่ส่งสายตาไม่เป็นมิตรมาให้

 

                       “น้องฟาง เดี๋ยวออกไปถ่ายภาพนิ่งได้เลยนะครับ”

 

                       “ค่ะ” ฟางพยักหน้าให้พี่ทีมงานที่เดินมาเรียก

 

ขอตัวจากแก้วและทีมงานคนอื่น เดินตามปอนต์ออกมา

 

                      “เฮือก”

 

                      “ตกใจอะไรของเธอ” เสียงทุ้มเอ่ยถามกับคนที่ทำหน้าตกใจเหมือนเห็นผีของเธอขำๆ

 

                      “เปล่า” ฟางเดินเลี่ยง เข้ามายืนกลางเฟรม รอช่างภาพ

 

                     “สวัสดีค่ะ ฉัน เฟย์” สาวสวยแก้มบุ๋ม เดินเข้ามายื่นมือทำความรู้จักกับเธอง่ายๆ

 

ทำไมกองนี้เขามีแต่สาวๆสวยๆ มาเป็นทีมงานกันนะ  ทั้งคู่เริ่มต้นทำงานกันอย่างคล่องแคล่ว

 

                     “เฮ้ย ไอ้ป็อป อะไรจะจ้องขนาดนั้นว่ะ” ป็อปปี้หันกลับมามอง ก่อนจะส่งเสียงทักทาย

 

                     “มาด้วยเหรอว่ะ”

 

ToP  ♥ “หลังจากนี้เราคือคนแปลกหน้าของกันและกัน”  BY FANG

 

♪♫  ^_________________________^  ♪♫ 

 

อัพแล้วน้า ถึงแม้จะติดสัญาอัพสองตอนกับใครบางคนไว้ก็เถอะ แต่แฮะๆ เขายังไม่ว่างอ่าาาา T^T

สำหรับใครที่รอคู่ TK KF อยู่ได้อ่านแน่ค่ะ ไม่ต้องขอฉันก็จะทำให้ ฮ่าๆๆ(มันมาเป็นเพลงเลยวุ้ย)

แต่เพราะเราคือ FC PF ฉะนั้น คู่อื่นๆเลยมีแบบน้อยนิด เก๊าขอโต๊ดกร๊าบบบบบ

รักคนอ่าน จูจุ๊ฟ คนเม้น คิดฮอตคนโหวดหลายๆเด้อ ^W^

เจอกันตอนหน้าค่ะ ม๊วฟ ♥