ยัยน่ารัก หวานใจ....นายผู้กำกับขาโหด♥
8.9
To_oNg0909
แชร์นิยายฟิคชั่น
26) "เปิดตัว"
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่ 26 ‘เปิดตัว’
ป็อปปี้กดจูบที่หน้าผากมนของคนที่ยังหลับสนิท เพราะเหนื่อยจัดของหญิงสาว เป็นการปลุกเธอจากการหลับไหล
“อือ...ไม่เอา ฉันยังไม่หายเหนื่อยเลยนะ”
“ตื่นเถอะน่า วันนี้ฉันจะพาเธอไปเจอที่บ้าน”
“ห๊ะ...” คำว่าพาไปเจอที่บ้าน ทำเอาฟางลืมตาพรึ่บทันที
“เธอไม่คิดจะไปเจอพ่อแม่ ฉันหรือไง”
“ไม่ใช่ แต่...พ่อนายจะยอมเหรอ ป็อปปี้” ฟางเอ่ยอย่างไม่มั่นใจ เพราะครั้งที่แล้วพ่อเขาก็สั่งห้ามไม่
ให้เธอกับเขาคบกัน แต่นี่เขากำลังจะพาเอไปเปิดตัวเนี่ยนะ!!
“จะกลัวอะไร เธอกับฉันเราไม่ได้ทำงานด้วยกันแล้วนี่หน่า พ่อบอกอย่ามีความสัมพันธ์กับนักแสดงใน
กองถ่าย”
ป็อปปี้พูดหน้าตาย
สุดท้ายก็ต้องลุกขึ้นแต่งตัวขึ้นรถมาที่บ้านของป็อปปี้จนได้
สุดหายใจเข้าปอดลึกๆเป็นการเรียกสมาธิ ก่อนจะยอมเดินตามแรงกึ่งลากกึ่งจูงของชายหนุ่มเข้ามาในบ้านเขา
“พี่กี้”
“ป็อป อ้าวแล้วนั้นใครกัน”
พี่สาวเอ่ยถามน้องชายอย่างล้อๆ ใช่ว่าเธอไม่รู้ว่าชายหนุ่มพาใครมา แต่ก็แค่อยากแซวน้องชายที่ชอบตีหน้าตายก็
เท่านั้นเอง
“แฟน ฟางนั้นพี่ปุ๊กกี้ พี่สาวฉัน แล้วก็นี่ฟางแฟนป็อป”
“สวัสดีค่ะ” ฟางยกมือไหว้พี่ชายของป็อปปี้เกร็งๆ ก่อนจะต้องตกใจที่อยู่ๆก็โดนพี่สาวของชายหนุ่มดึง
เข้าไปกอด
“ตัวจริงสวยกว่าในทีวีอีกนะเนี้ย ไม่น่าป็อปถึงไม่ยอมกลับบ้านกลับช่อง”
“พอเลยๆพี่กี้ คนนี้ของป็อป พ่อกับแม่ล่ะ”
“ชิ ไอ้เด็กขี้หวงอยู่ในบ้านนู่น”
ฟางแอบยิ้มไปกับความสนิทสนมของสองพี่น้อง
“แม่”
ชายหนุ่มเอ่ยเรียกหญิงสาวสูงวัยที่ยืนทำกับข้าวอยู่ ก่อนจะโผเข้ากอดราวกับเด็กๆ
“ตาป็อป จะมาทำไมไม่โทรบอกก่อนแม่จะได้ให้จิตไปทำความสะอาดห้องเราให้”
พูดอย่างดีใจเมื่อเห็นหน้าลูกชายที่นานๆจะกลับมาบ้านซักทีพลางหอมแก้มซ้านขวาชายหนุ่มอย่างคิดถึง
“ป็อปพาคนมาให้แม่รู้จัก”
“ใครกัน...อ๊ะ หนูฟาง”
ป็อปปี้มองหน้าแม่ที่ดูจะตื่นเต้นยิ่งกว่าเจอพี่เบิดร์ซะอีกยิ้มๆ ส่วนหญิงสาวอีกคนได้แต่ยืนให้แม่ของป็อปปี้ดึงเข้า
กอดเอ๋อๆ
“ฮ่าๆ ไม่ต้องแปลกใจแม่ฉันเขาเป็นแฟนคลับเธอ” ป็อปปี้ช่วยคลายข้อสงสัยให้ฟาง
แบบนี้ซินะ ถึงได้ดูไม่หนักใจตอนที่บอกจะพาเธอมาแนะนำให้แม่เขารู้จัก เล่นมาซื้อเสียงไว้ให้เธอแล้วนี่หน่า
“เสียงดังอะไรกันแม่”
“อ้าวเจ้าป็อป แล้วนั้นใครกัน”
พ่อของชายหนุ่มเดินเข้ามาถามด้วยความแปลกใจหลังจากได้ยินเสียงภรรยาร้องวีดว๊าย
“แฟนป็อป ฟางไงครับพ่อ”
“หืม หนูฟางที่แม่แกชอบนักชอบหนานะเหรอ”
“ใช่เลยพ่อ”
“ไหนๆ มาให้พ่อกอดบ้าง”
ป็อปปี้รีบรั้งพ่อที่ทำท่าจะพูดจริงเอาไว้ ก่อนจะดึงหญิงสาวมากอดไว้อย่างหวงๆ
“โห่ ถ้ารู้ว่าพามาแล้วจะโดนแย่งแบบนี้ป็อปไม่พามาหรอก”
“เดี๋ยวหวงกับพ่อได้ไงว่ะ คนนี้พ่อเห็นก่อนนะเว้ย”
“พ่อเห็นก่อนก็เรื่องของพ่อ แต่นี้แฟนป็อป อนาคตเมียด้วย”
“ตาป็อปพูดจาอะไรน่าเกลียด เกรงใจหนูฟางด้วย อย่าไปฟังตาแก่สองคนนี้เลยนะลูกไปนั่งคุยกับแม่ดี
กว่า”
ลากว่าที่ลูกสะไภ้คนโปรดออกจากห้องครัวไปแล้ว
“แม่ป็อปไม่ได้แก่เหมือนพ่อนะ แล้วป็อปพูดจริงด้วย”
ป็อปปี้ตะโกนตามหลังคนเป็นแม่ที่ลากแฟนตัวเองออกไป กอ่นจะหันกลับมาเถียงกับพ่อตามเดิม
ที่โต๊อาหารบ้านจิระคุณ
“กินนี่ซิ” ป็อปปี้ตักอาหารให้ฟางชิม
“ตาป็อป แกไปนัดผู้ใหญ่บ้านนู้นมาคุยกันซิ”
“ได้ครับ”
“สองพ่อลูกนี่ ไม่คิดจะถามความเห็นหนูฟางกันเลยหรือไง”
“เออ จริงด้วย ขอโทษทีลูก หนูสะดวกรึเปล่า”
“เอ่อ ได้ค่ะ”
หลังจากนั้นทั้งบ้านก็มีแต่เสียงหัวเราะ เพราะพ่อกับลูกชายชอบขัดคอกันประจำ
“ขับรถดีนะตาป็อป แล้วก็ส่งหนูฟางให้ถึงบ้าน อย่าพาไปถเหลถไลที่ไหนล่ะ”
“ครับแม่ ป็อปไปนะครับ หวัดดีพี่กี้ สวัสดีครับพ่อ ไปนะครับแม่”
ป็อปปี้ถอยรถอออกมาจากบ้านตัวเอง ก่อนจะขับพาหญิงสาวกลับมาที่คอนโดตัวเอง
“นี่แม่นายบอกให้พาฉันไปส่งบ้านนะ”
ฟางทำปากยื่นที่ชายหนุ่มไม่ยอมพาเธอกลับบ้านตามที่แม่เขาสั่ง
“ไม่ต้องมาหัวหมอเลย ว่าแต่เธอยังมีชุดแบบนั้นอยู่อีกป่ะ”
“ชุด? อ๊ายย ไอ้ลามก ไม่มีแล้ว ฉันเอาของนายเขื่อนมา แถมนายยังฉีกถุงน่องขาดไปแล้วด้วย”
“อืม งั้นไว้วันหลังฉันค่อยไปเอาของมันมาใหม่”
“ตาบ้า ใครจะยอมใส่อีกกัน”
“ฮ่าๆ เธอไง”
“ไม่เอาแล้ว เออนี่ป็อป”
“หืม” ป็อปปี้ขานรับทั้งๆที่ตายังไม่ยอมละไปจากหน้าจอทีวี
“นายหายโกรธฉันหรือยังอ่ะ”
“เปล่า ฉันไม่ได้โกรธก็แค่โมโหนิดหน่อยที่เธอให้ไอ้หน้าอ่อนนั้นไปตามรับส่ง”
“กวินน่ะนะ ฉันไม่ได้เต็มใจซักหน่อย”
“ป็อปปี้ วันเปิดตัวภาพนยต์นายไปหาฉันะ น้า”
ฟางกระแซะเข้าไปใก้ลอย่างออดอ้อน เข้าทางป็อปปี้ที่รออยู่พอดี รวบร่างบางขึ้นมากอด ก่อนจะเริ่มเข้าสู่กิจกรรม
แก้เบื่อของตัวเองทันที
กว่าฟางจะรู้ตัวว่าเสียรู้คนเจ้าเล่ห์ตรงหน้าก็ตอนที่โดนจับเปลื้องผ้าจนหมดตัวนั้นแหละ
วันแถลงข่าวภาพยนต์ เรื่อง จับตายหัวใจ นายวายร้ายหน้าหล่อ
“ฟาง”
เจ้าของชื่อหันกลับมามองเจ้าของเสียงเรียก
“อ้าวกวิน ไม่ไปเตรียมตัวเหรอ”
“เราอยากเอานี่มาให้ฟางก่อนนะ”
กวินยื่นช่อดอกไม้ในมือให้หญิงสาว ที่มองงงๆ
“เอ๋ ไม่ต้องหรอกยังไงเดี๋ยวก็ต้องในงานอยู่แล้ว” ฟางบอกเลี่ยงๆ
“แต่เราอยากให้ที่มันเป็นของเราเอง”
“เอ่อ...”
“คงไม่ต้องมั้ง แฟนฉัน ฉันให้เองได้”
เสียงทุ้งของป็อปปี้เอ่ยจากทางด้านหลัง ฟางเดินเลี่ยงเข้าไปหาแฟนหนุ่ม
“มาแล้วเหรอ ที่เหลือล่ะ” ถามถึงอีก4คนที่เหลือ
“ข้างนอกนะ พี่เอน่าไปไหน”
“มาแล้วคร้าน้องฟาง อ้าวน้องป็อปมาแล้วเหรอค่ะ แล้วน้องกวินเอาดอกไม้มาให้พี่เหรอค่ะ”
พี่เอน่าโผ่ลเข้ามาก่อนจะเกิดศึกกลางกรุง ลากกวินออกห่างป็อปปี้และฟาง หายออกไปด้วยกัน
“โกรธเหรอ?”
ฟางอดถามออกมาไม่ได้ เมื่อเห็นสีหน้านิ่งๆของแฟนหนุ่ม
“เปล่าแค่ หวง”
“อิ น่ารักจัง”
‘ฟอด’
ฟางหอมแก้มป็อปปี้ ก่อนจะบอกให้ออกไปรอเธอด้านนอกเพราะเธอยังแต่งตัวไม่เสร็จ
ToP ♥ “พ่อเห็นก่อนก็เรื่องของพ่อ แต่นี้แฟนป็อป อนาคตเมียด้วย” BY POPPY
♪♫ ^_________________________^ ♪♫
อัพแล้วคร้าาาา ฮ่าๆ ชี้แจ้งแถลงไข ที่ไม่ดราม่ายาว เพราะ คนแต่งไปต่อไม่ได้ ฮ่าๆ ที่พ่อป็อปปี้ไม่ได้ว่าเรื่องที่ทั้งคู่คบกันก็เพราะว่า ป็อปปี้มาคุยกับพ่อไว้ก่อนแล้ว ทำให้ไม่มีปัญหาตร้า
ส่วน NC ไม่มีแล้วง๊าบบบบ คนแต่งหมดมุกอีกเช่นกัน ฮ่าๆ
เจอกันตอนหน้าคร้า (ตอนสุดท้ายแระ กระซิกๆ)
ป็อปปี้กดจูบที่หน้าผากมนของคนที่ยังหลับสนิท เพราะเหนื่อยจัดของหญิงสาว เป็นการปลุกเธอจากการหลับไหล
“อือ...ไม่เอา ฉันยังไม่หายเหนื่อยเลยนะ”
“ตื่นเถอะน่า วันนี้ฉันจะพาเธอไปเจอที่บ้าน”
“ห๊ะ...” คำว่าพาไปเจอที่บ้าน ทำเอาฟางลืมตาพรึ่บทันที
“เธอไม่คิดจะไปเจอพ่อแม่ ฉันหรือไง”
“ไม่ใช่ แต่...พ่อนายจะยอมเหรอ ป็อปปี้” ฟางเอ่ยอย่างไม่มั่นใจ เพราะครั้งที่แล้วพ่อเขาก็สั่งห้ามไม่
ให้เธอกับเขาคบกัน แต่นี่เขากำลังจะพาเอไปเปิดตัวเนี่ยนะ!!
“จะกลัวอะไร เธอกับฉันเราไม่ได้ทำงานด้วยกันแล้วนี่หน่า พ่อบอกอย่ามีความสัมพันธ์กับนักแสดงใน
กองถ่าย”
ป็อปปี้พูดหน้าตาย
สุดท้ายก็ต้องลุกขึ้นแต่งตัวขึ้นรถมาที่บ้านของป็อปปี้จนได้
สุดหายใจเข้าปอดลึกๆเป็นการเรียกสมาธิ ก่อนจะยอมเดินตามแรงกึ่งลากกึ่งจูงของชายหนุ่มเข้ามาในบ้านเขา
“พี่กี้”
“ป็อป อ้าวแล้วนั้นใครกัน”
พี่สาวเอ่ยถามน้องชายอย่างล้อๆ ใช่ว่าเธอไม่รู้ว่าชายหนุ่มพาใครมา แต่ก็แค่อยากแซวน้องชายที่ชอบตีหน้าตายก็
เท่านั้นเอง
“แฟน ฟางนั้นพี่ปุ๊กกี้ พี่สาวฉัน แล้วก็นี่ฟางแฟนป็อป”
“สวัสดีค่ะ” ฟางยกมือไหว้พี่ชายของป็อปปี้เกร็งๆ ก่อนจะต้องตกใจที่อยู่ๆก็โดนพี่สาวของชายหนุ่มดึง
เข้าไปกอด
“ตัวจริงสวยกว่าในทีวีอีกนะเนี้ย ไม่น่าป็อปถึงไม่ยอมกลับบ้านกลับช่อง”
“พอเลยๆพี่กี้ คนนี้ของป็อป พ่อกับแม่ล่ะ”
“ชิ ไอ้เด็กขี้หวงอยู่ในบ้านนู่น”
ฟางแอบยิ้มไปกับความสนิทสนมของสองพี่น้อง
“แม่”
ชายหนุ่มเอ่ยเรียกหญิงสาวสูงวัยที่ยืนทำกับข้าวอยู่ ก่อนจะโผเข้ากอดราวกับเด็กๆ
“ตาป็อป จะมาทำไมไม่โทรบอกก่อนแม่จะได้ให้จิตไปทำความสะอาดห้องเราให้”
พูดอย่างดีใจเมื่อเห็นหน้าลูกชายที่นานๆจะกลับมาบ้านซักทีพลางหอมแก้มซ้านขวาชายหนุ่มอย่างคิดถึง
“ป็อปพาคนมาให้แม่รู้จัก”
“ใครกัน...อ๊ะ หนูฟาง”
ป็อปปี้มองหน้าแม่ที่ดูจะตื่นเต้นยิ่งกว่าเจอพี่เบิดร์ซะอีกยิ้มๆ ส่วนหญิงสาวอีกคนได้แต่ยืนให้แม่ของป็อปปี้ดึงเข้า
กอดเอ๋อๆ
“ฮ่าๆ ไม่ต้องแปลกใจแม่ฉันเขาเป็นแฟนคลับเธอ” ป็อปปี้ช่วยคลายข้อสงสัยให้ฟาง
แบบนี้ซินะ ถึงได้ดูไม่หนักใจตอนที่บอกจะพาเธอมาแนะนำให้แม่เขารู้จัก เล่นมาซื้อเสียงไว้ให้เธอแล้วนี่หน่า
“เสียงดังอะไรกันแม่”
“อ้าวเจ้าป็อป แล้วนั้นใครกัน”
พ่อของชายหนุ่มเดินเข้ามาถามด้วยความแปลกใจหลังจากได้ยินเสียงภรรยาร้องวีดว๊าย
“แฟนป็อป ฟางไงครับพ่อ”
“หืม หนูฟางที่แม่แกชอบนักชอบหนานะเหรอ”
“ใช่เลยพ่อ”
“ไหนๆ มาให้พ่อกอดบ้าง”
ป็อปปี้รีบรั้งพ่อที่ทำท่าจะพูดจริงเอาไว้ ก่อนจะดึงหญิงสาวมากอดไว้อย่างหวงๆ
“โห่ ถ้ารู้ว่าพามาแล้วจะโดนแย่งแบบนี้ป็อปไม่พามาหรอก”
“เดี๋ยวหวงกับพ่อได้ไงว่ะ คนนี้พ่อเห็นก่อนนะเว้ย”
“พ่อเห็นก่อนก็เรื่องของพ่อ แต่นี้แฟนป็อป อนาคตเมียด้วย”
“ตาป็อปพูดจาอะไรน่าเกลียด เกรงใจหนูฟางด้วย อย่าไปฟังตาแก่สองคนนี้เลยนะลูกไปนั่งคุยกับแม่ดี
กว่า”
ลากว่าที่ลูกสะไภ้คนโปรดออกจากห้องครัวไปแล้ว
“แม่ป็อปไม่ได้แก่เหมือนพ่อนะ แล้วป็อปพูดจริงด้วย”
ป็อปปี้ตะโกนตามหลังคนเป็นแม่ที่ลากแฟนตัวเองออกไป กอ่นจะหันกลับมาเถียงกับพ่อตามเดิม
ที่โต๊อาหารบ้านจิระคุณ
“กินนี่ซิ” ป็อปปี้ตักอาหารให้ฟางชิม
“ตาป็อป แกไปนัดผู้ใหญ่บ้านนู้นมาคุยกันซิ”
“ได้ครับ”
“สองพ่อลูกนี่ ไม่คิดจะถามความเห็นหนูฟางกันเลยหรือไง”
“เออ จริงด้วย ขอโทษทีลูก หนูสะดวกรึเปล่า”
“เอ่อ ได้ค่ะ”
หลังจากนั้นทั้งบ้านก็มีแต่เสียงหัวเราะ เพราะพ่อกับลูกชายชอบขัดคอกันประจำ
“ขับรถดีนะตาป็อป แล้วก็ส่งหนูฟางให้ถึงบ้าน อย่าพาไปถเหลถไลที่ไหนล่ะ”
“ครับแม่ ป็อปไปนะครับ หวัดดีพี่กี้ สวัสดีครับพ่อ ไปนะครับแม่”
ป็อปปี้ถอยรถอออกมาจากบ้านตัวเอง ก่อนจะขับพาหญิงสาวกลับมาที่คอนโดตัวเอง
“นี่แม่นายบอกให้พาฉันไปส่งบ้านนะ”
ฟางทำปากยื่นที่ชายหนุ่มไม่ยอมพาเธอกลับบ้านตามที่แม่เขาสั่ง
“ไม่ต้องมาหัวหมอเลย ว่าแต่เธอยังมีชุดแบบนั้นอยู่อีกป่ะ”
“ชุด? อ๊ายย ไอ้ลามก ไม่มีแล้ว ฉันเอาของนายเขื่อนมา แถมนายยังฉีกถุงน่องขาดไปแล้วด้วย”
“อืม งั้นไว้วันหลังฉันค่อยไปเอาของมันมาใหม่”
“ตาบ้า ใครจะยอมใส่อีกกัน”
“ฮ่าๆ เธอไง”
“ไม่เอาแล้ว เออนี่ป็อป”
“หืม” ป็อปปี้ขานรับทั้งๆที่ตายังไม่ยอมละไปจากหน้าจอทีวี
“นายหายโกรธฉันหรือยังอ่ะ”
“เปล่า ฉันไม่ได้โกรธก็แค่โมโหนิดหน่อยที่เธอให้ไอ้หน้าอ่อนนั้นไปตามรับส่ง”
“กวินน่ะนะ ฉันไม่ได้เต็มใจซักหน่อย”
“ป็อปปี้ วันเปิดตัวภาพนยต์นายไปหาฉันะ น้า”
ฟางกระแซะเข้าไปใก้ลอย่างออดอ้อน เข้าทางป็อปปี้ที่รออยู่พอดี รวบร่างบางขึ้นมากอด ก่อนจะเริ่มเข้าสู่กิจกรรม
แก้เบื่อของตัวเองทันที
กว่าฟางจะรู้ตัวว่าเสียรู้คนเจ้าเล่ห์ตรงหน้าก็ตอนที่โดนจับเปลื้องผ้าจนหมดตัวนั้นแหละ
วันแถลงข่าวภาพยนต์ เรื่อง จับตายหัวใจ นายวายร้ายหน้าหล่อ
“ฟาง”
เจ้าของชื่อหันกลับมามองเจ้าของเสียงเรียก
“อ้าวกวิน ไม่ไปเตรียมตัวเหรอ”
“เราอยากเอานี่มาให้ฟางก่อนนะ”
กวินยื่นช่อดอกไม้ในมือให้หญิงสาว ที่มองงงๆ
“เอ๋ ไม่ต้องหรอกยังไงเดี๋ยวก็ต้องในงานอยู่แล้ว” ฟางบอกเลี่ยงๆ
“แต่เราอยากให้ที่มันเป็นของเราเอง”
“เอ่อ...”
“คงไม่ต้องมั้ง แฟนฉัน ฉันให้เองได้”
เสียงทุ้งของป็อปปี้เอ่ยจากทางด้านหลัง ฟางเดินเลี่ยงเข้าไปหาแฟนหนุ่ม
“มาแล้วเหรอ ที่เหลือล่ะ” ถามถึงอีก4คนที่เหลือ
“ข้างนอกนะ พี่เอน่าไปไหน”
“มาแล้วคร้าน้องฟาง อ้าวน้องป็อปมาแล้วเหรอค่ะ แล้วน้องกวินเอาดอกไม้มาให้พี่เหรอค่ะ”
พี่เอน่าโผ่ลเข้ามาก่อนจะเกิดศึกกลางกรุง ลากกวินออกห่างป็อปปี้และฟาง หายออกไปด้วยกัน
“โกรธเหรอ?”
ฟางอดถามออกมาไม่ได้ เมื่อเห็นสีหน้านิ่งๆของแฟนหนุ่ม
“เปล่าแค่ หวง”
“อิ น่ารักจัง”
‘ฟอด’
ฟางหอมแก้มป็อปปี้ ก่อนจะบอกให้ออกไปรอเธอด้านนอกเพราะเธอยังแต่งตัวไม่เสร็จ
ToP ♥ “พ่อเห็นก่อนก็เรื่องของพ่อ แต่นี้แฟนป็อป อนาคตเมียด้วย” BY POPPY
♪♫ ^_________________________^ ♪♫
อัพแล้วคร้าาาา ฮ่าๆ ชี้แจ้งแถลงไข ที่ไม่ดราม่ายาว เพราะ คนแต่งไปต่อไม่ได้ ฮ่าๆ ที่พ่อป็อปปี้ไม่ได้ว่าเรื่องที่ทั้งคู่คบกันก็เพราะว่า ป็อปปี้มาคุยกับพ่อไว้ก่อนแล้ว ทำให้ไม่มีปัญหาตร้า
ส่วน NC ไม่มีแล้วง๊าบบบบ คนแต่งหมดมุกอีกเช่นกัน ฮ่าๆ
เจอกันตอนหน้าคร้า (ตอนสุดท้ายแระ กระซิกๆ)
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
