ยัยน่ารัก หวานใจ....นายผู้กำกับขาโหด♥
8.9
21) "ความสัมพันธ์"
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่ 21 ‘ความสัมพันธ์ [เขื่อน-เฟย์] (NC+20)’
“จะนั่งหรือจะออกไปคุยกันข้างนอกดีครับ เฟย์” เขื่อนถามอีกฝ่ายด้วยท่วงท่าสบายๆ
“ไม่ต้องก็ได้ คือ...ฉัน...” พอถึงเวลาเข้าจริงสมองเธอมันกลับคิดอะไรไม่ออกซักอย่าง
“ที่ว่าฉันมาทวงของฉันคืน มันหมายความว่าไงกันครับ”
เฟย์มองเขื่อนอย่างสับสน เธอจะตอบเขาไปว่าไงดี เกิดเธอพูดออกไปอย่างที่ใจคิดแล้วโดนเขาหัวเราเยาะหล่ะ
เธอจะทำยังไง
เธอเองก็ตอบไม่ได้ว่าหัวใจมันหวั่นไหวไปกับเขาตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่ที่รู้ทุกๆครั้งที่เธอเผลอมันต้องมีภาพเขาแว๊บเข้า
มาในหัวได้ตลอดซิน่า แบบนี้รึเปล่าที่เขาเรียกว่าความรัก
เขื่อนมองสีหน้าหวาดหวั่นของเฟย์อย่างพอใจ เขากำลังแตะถูกจุดซินะ
“ว่าไงครับ ของที่ว่า ใช่เขื่อนรึเปล่า”
ทุกๆคำถามยังคงไร้ซึ่งคำตอบ เขื่อนเดินเข้าประชิดร่างบางที่ถอยหลังหนีเขา จนไปสะดุดเข้ากับขอบเตียง
ร่างบางเสียหลังล้มลงไปนอนหงายบนที่นอน เขื่อนไม่ปล่อยให้โอกาสหลุดลอย เข้ามาขึ้นคล่อมกักร่างบางของ
เฟย์ไว้ใต้ร่างตัวเองทันที
หญิงสาวได้แต่เบี่ยงหน้าหนี ไม่กล้าสบนัยต์ตาคมที่มีผลต่ออัตราการเต้นของหัวใจตัวเอง
“จะตอบเขื่อนได้หรือยัง ว่าเฟย์มาทวงเขื่อนคืนจากฟางใช่รึเปล่า”
“มะ...” เผลอหันกลับมามองจ้องคนตรงหน้า ทำให้ตกอยู่ภายใต้มนต์สะกดของดวงตาคมนั้นทันที
เพียงแค่สบตาเธอก็ราวกับว่าเขาได้คำตอบของทุกคำถามนั้นจากดวงตาของเธอแล้ว
นี่ซินะที่เขาว่ากันว่า ดวงตาคือหน้าต่างของหัวใจ แต่เขาอยากได้ยินจากปากเธอมากกว่า
“ถ้าเฟย์ยังไม่ยอมตอบ เขื่อนคงต้อง...”
"ทำให้เฟย์ยอมตอบนะครับ”
ไม่มีคำพูดใดหลุดจากปากบางน่าลิ้มลองนั้นซักประโยค รอยยิ้มเจ้าเล่ห์จุดที่มุมปากหนา ก่อนที่เขาจะโน้มหน้าเข้า
มาใก้ล แตะปากหนาของตัวเองเข้ากับปากเรียวอิ่มของอีกฝ่ายอย่างแผ่วเบา จูบร้อนๆเรียกร้องให้เธอยิอมสนอง
ตอบ ไม่นานเขาก็ทำให้เธอเคลิ้มไปกับจูบหอมหวานที่เขามอบให้
“อือ...”
เพราะสัมผัสที่เคล้าคลึงหน้าอกสวยของเธอปลุกสติที่กระเจิดกระเจงให้กลับเข้าทีเข้าทางได้อีกรอบ แต่ดูเหมือน
การที่เธอรู้สึกตัวจะไม่ได้ทำให้การสัมผัสของชายหนุ่มสะดุดแต่อย่างใด แต่กลับกันเขากลับเพิ่มแรงสัมผัสที่ทำให้
เธอร้อนรน จนต้องจิกบ่าหนาของคนด้านบน
“ว่าไงครับ ถ้ายังไม่ตอบเขื่อนจะทำมากกว่านี้นะ”
ถึงจะฟังดูเป็นคำขู่ แต่เธอกลับอยากให้เขาลงมือทำเลยมากกว่า จะปล่อยให้มันเป็นแค่คำขู่
เขื่อนไม่รอช้าเมื่อร่างบางยังคงนิ่งเงียบ ไล้ปลดกางเกงยันส์เข้ารูปที่เธอสวมอยู่ รูดทีเดียวผ่านเรียวขาเล็กพร้อมกับ
เกี่ยวชันในตัวบางให้หลุดออกไปพร้มกันด้วย ตอนนี้ร่างบางของเฟย์เหลือเพียง บาร์เซียตัวเล็กปกปิดอยู่เท่านั้น
แยกเรียวขายาวของหญิงสาวให้แยกออกห่างกัน ก่อนที่เขาจะลดตัวลงมานั่งกลางหว่างขาของเธอ
“อือ...มะ...ไม่เอานะ” เฟย์ห้ามอีกคนเสียงสั่น
“หืม ไม่เอาแน่เหรอครับ” เขื่อนถามยิ้มๆ ก่อนจะกรีดนิ้วเรียวของตัวเองไปตามกลีบกุหลาบสีระเรื่อของ
อีกฝ่าย
แตะต้องจุดอ่อนไหว ร่างบางสะท้านเยือกกับสัมผัสรุกล้ำที่เธอไม่เคยยอมให้ใครได้สัมผัสมาก่อน เขื่อนสอดนิ้ว
เรียวของเขาเข้ามาสำรวจด้านใน อดแปลกใจไปกับคววามคับแน่นของภายในไม่ได้ ไม่ต้องรอให้เธอบอกเขาก็รู้ว่า
เธอไม่เคยผ่านมือชายใดมาก่อน และเขาเป็นคนแรกที่ได้ล่วงล้ำเขามา
ชายหนุ่มสอดนิ้วแช่เอาไว้เช่นไม่ยอมขยับ
“เฟย์เลิกปากแข็งเถอะครับ รักเขื่อนรึเปล่า” ถามคนที่เม้มปากแน่นอยากสะกดกั้นอารมณ์ที่กำลังเผา
ผลาญให้เธอยอมจำนนเขาอย่างช้าๆ
“อือ....อ๊ะ...” ครางออกมาทันทีเมื่อชายหนุ่มเริ่งขยับนิ้วทรมานเธอ
“อ่า...อือ” บิดร่างหนีสัมผัสที่ไม่คุ้นเคยอย่างทรมาน ยิ่งเธอดิ้นรนต้องการหลุดพ้นจากการทรมานที่
แสนหวานของเขาเท่าไหร่เขื่อนก็ยิ่งทำให้เธอทรมานเพิ่มมากขึ้นเท่านั้น
“ฮึก...อ่า” สุดท้ายก็กลั้นเสียงครางเขาไว้ไม่ไหว ปล่อยให้หลุดรอดออกมาจากปากตัวเองจนได้
“เฟย์ เขื่อนจะถามครั้งสุดท้ายแล้วนะครับ รักกันรึเปล่า”
“อึก ตะ...ตาบ้า ถ้าไม่รักจะยอมให้ทำขนาดนี้หรือไงกัน” สุดท้ายก็ต้องยอมตอบออกมาจนได้
“น่ารักจัง” โน้มตัวมากดจูบที่ปากเรียวเป็นการย้ำว่าเขาอ่านสายตาเธอไม่ผิด
“เขื่อนรักเฟย์นะและ เขื่อนก็จริงจังกับความรักครั้งนี้นะครับ”
“อือ...ให้มันจริงเถอะ”
ตอบกลับมาด้วยใบหน้าแดงระเรื่อ
“งั้นเรามาต่อให้จบกันดีกว่า” เอ่ยด้วยสีหน้าเจ้าเล่ห์
“มะ...ไม่นะ ไม่เอา”
เขื่อนไม่ฟังเสียงห้ามปลดเสื้อในตัวสวยให้พ้นทางก่อนจะก้มลงมาครอบครองหน้าอกสวย ทั้งมือทั้งปากต่างก็ทำ
หน้าที่ได้ไม่ขาดตกปกพร่องซักนิด ละจากร่างบางมาปลดเปลี้องเสื้อผ้าที่ตัวเองสวมอยู่เพียวเสียววินาที ก่อนจะ
กลับมาทาบทับร่างบางไว้เช่นเดิม
ค่อยๆจับตัวตนของเขาสอดใส่เข้ามาในช่องทางหวานของเฟย์ ความคับแน่นทำให้เขาต้องทำอย่างค่อยเป็น
ค่อยไป เพราะไม่อยากให้เธอต้องเจ็บมาก จนเกิดอาการหวาดกลัวการมีเซ็กซ์ได้
“อึก ...เจ็บ...” ใบหน้าสวยเหยเกไปกับความเจ็บจากกลางลำตัว
เขื่อนโน้มตัวลงมากดจูบ ปรนเปรอให้เธอลืมความเจ็บที่ได้รับ ก่อนจะสอดเข้ามาได้จนสุดลำ นิ่งค้างให้เธอปรับตัว
กับความใก้ลชิดของเขาและเธอ
“เขื่อนจะค่อยๆนะครับ” เอ่ยปลอบหญิงสาว ก่อนที่จะค่อยๆขยับสะโพกหน้าเป็นจังหวะรักแผ่วเบา
อ่อนหวาน
“อือ....”
“อะ...”
สองเสียงครางสอดประสานเป็นหนึ่งเดียว เช่นเดียวกับร่างกายของคนทั้งคู่
เพราะความชำนาญของชายหนุ่มทำให้เขายืดเกมส์รักออกไปไดด้ยาวนานกว่าที่ควรจะเป็น ไม่นานเฟย์ก็คุ้นชินกับ
ความสุขสมที่ชายหนุ่มมอบให้
เธอตอบรับบทรักของชายหนุ่มได้อย่างลงตัว เขื่อนลูบเม็ดเหงื่อบนหน้าผากมน ไม่คิดว่าหญิงสาวจะเรียนรู้ได้
ไวขนาดนี้
“อึก เขื่อน เฟย์ ไม่ไหวแล้ว”
เอ่ยขอร้องให้ชายหนุ่มจบบทรักลงซักที เขื่อนเร่งบทรักให้ร้อนแรงขึ้น ก่อนที่ทั้งคู่จะพากันไปถึงจุดหมายได้ใน
ที่สุด
“แฮ่กๆ”
เสียงเฟย์หอบอย่างหนัก กับการที่ต้องเสียพลังงานไปกับบทรักร้อนแรง
เขื่อนถอนตัวออกมานอนลงเคียงข้าง ดึงหญิงสาวมากอดไว้แนบอกตัวเอง
“ถ้ารู้ว่าทำแบบนี้แล้วเฟย์จะยอมพูดว่ารัก เขื่อนคงทำไปนานแล้ว”
“หมายความว่าไง?”
“ก็ยั่วให้เฟย์ถึงจุดเดือดไงครับ ถ้าไม่ได้ฟางงานนี้คงไม่สำเร็จ”
“ฟาง หมายความว่าไงกัน” เฟย์ถามอีกฝ่ายเสียงงัวเงีย ว่าหญิงสาวหน้าหวานมาเกี่ยวด้วยตอนไหน
“ฟางเป็นคนเสนอตัวเป็นเหยื่อล่อให้เฟย์มาติดกับไงครับ”
“เธอบอกว่าผู้หญิงด้วยกันมองกันออก”
“หืม” เฟย์ทำเสียงไม่เข้าใจกับความหมายของชายหนุ่ม
“เธอคงรู้ว่าเฟย์รักเขื่อน และเขื่อนก็รักเฟย์ เพียงแต่เราคงฟร์อมจัดด้วยกันทั้งคู่มั้งครับ เธอเลยทำตัวเป็น
คนเร่งปฎิกิริยาให้เรา”
“ฮ่าๆ เจ้าแผนการจริงๆนะ ฟางเนี่ย” เฟย์หัวเราะอารมณ์ดี
มันก็จริงของฟาง เพราะถ้าเธอไม่เห็นชายหนุ่มควงกับฟางเดินผ่านหน้าไป ชาตินี้เธอคงไม่ยอมพูดออกว่ารักออก
มาก่อนเป็นแน่ เห็นทีงานนี้เธอคงต้องหาของไปขอบคุณหญิงสาวซะแล้ว
คิดก่อนจะปิดเปลือกตาหลับไปในอ้อมกอดของคนรักอย่างสุขใจ
ToP ♥ “ถ้าไม่รักจะยอมให้ทำขนาดนี้หรือไงกัน” BY FAYE
♪♫ ^_________________________^ ♪♫
อัพแล้วเน้อ ใก้ลแล้วๆใก้ลจบแล้วคร้า เหลืออัก 6 ตอนได้ ยินดีที่ได้รู้จักคนที่เพิ่งหลงเข้ามาคร้า ขอบคุณสำหรับคอมเม้นย้อนหลังของหลายๆคนน้าาาาา จ๊วฟ รักคนอ่านที่สูดดดดด
เจอกันตอนหน้าคร้า ^^
“จะนั่งหรือจะออกไปคุยกันข้างนอกดีครับ เฟย์” เขื่อนถามอีกฝ่ายด้วยท่วงท่าสบายๆ
“ไม่ต้องก็ได้ คือ...ฉัน...” พอถึงเวลาเข้าจริงสมองเธอมันกลับคิดอะไรไม่ออกซักอย่าง
“ที่ว่าฉันมาทวงของฉันคืน มันหมายความว่าไงกันครับ”
เฟย์มองเขื่อนอย่างสับสน เธอจะตอบเขาไปว่าไงดี เกิดเธอพูดออกไปอย่างที่ใจคิดแล้วโดนเขาหัวเราเยาะหล่ะ
เธอจะทำยังไง
เธอเองก็ตอบไม่ได้ว่าหัวใจมันหวั่นไหวไปกับเขาตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่ที่รู้ทุกๆครั้งที่เธอเผลอมันต้องมีภาพเขาแว๊บเข้า
มาในหัวได้ตลอดซิน่า แบบนี้รึเปล่าที่เขาเรียกว่าความรัก
เขื่อนมองสีหน้าหวาดหวั่นของเฟย์อย่างพอใจ เขากำลังแตะถูกจุดซินะ
“ว่าไงครับ ของที่ว่า ใช่เขื่อนรึเปล่า”
ทุกๆคำถามยังคงไร้ซึ่งคำตอบ เขื่อนเดินเข้าประชิดร่างบางที่ถอยหลังหนีเขา จนไปสะดุดเข้ากับขอบเตียง
ร่างบางเสียหลังล้มลงไปนอนหงายบนที่นอน เขื่อนไม่ปล่อยให้โอกาสหลุดลอย เข้ามาขึ้นคล่อมกักร่างบางของ
เฟย์ไว้ใต้ร่างตัวเองทันที
หญิงสาวได้แต่เบี่ยงหน้าหนี ไม่กล้าสบนัยต์ตาคมที่มีผลต่ออัตราการเต้นของหัวใจตัวเอง
“จะตอบเขื่อนได้หรือยัง ว่าเฟย์มาทวงเขื่อนคืนจากฟางใช่รึเปล่า”
“มะ...” เผลอหันกลับมามองจ้องคนตรงหน้า ทำให้ตกอยู่ภายใต้มนต์สะกดของดวงตาคมนั้นทันที
เพียงแค่สบตาเธอก็ราวกับว่าเขาได้คำตอบของทุกคำถามนั้นจากดวงตาของเธอแล้ว
นี่ซินะที่เขาว่ากันว่า ดวงตาคือหน้าต่างของหัวใจ แต่เขาอยากได้ยินจากปากเธอมากกว่า
“ถ้าเฟย์ยังไม่ยอมตอบ เขื่อนคงต้อง...”
"ทำให้เฟย์ยอมตอบนะครับ”
ไม่มีคำพูดใดหลุดจากปากบางน่าลิ้มลองนั้นซักประโยค รอยยิ้มเจ้าเล่ห์จุดที่มุมปากหนา ก่อนที่เขาจะโน้มหน้าเข้า
มาใก้ล แตะปากหนาของตัวเองเข้ากับปากเรียวอิ่มของอีกฝ่ายอย่างแผ่วเบา จูบร้อนๆเรียกร้องให้เธอยิอมสนอง
ตอบ ไม่นานเขาก็ทำให้เธอเคลิ้มไปกับจูบหอมหวานที่เขามอบให้
“อือ...”
เพราะสัมผัสที่เคล้าคลึงหน้าอกสวยของเธอปลุกสติที่กระเจิดกระเจงให้กลับเข้าทีเข้าทางได้อีกรอบ แต่ดูเหมือน
การที่เธอรู้สึกตัวจะไม่ได้ทำให้การสัมผัสของชายหนุ่มสะดุดแต่อย่างใด แต่กลับกันเขากลับเพิ่มแรงสัมผัสที่ทำให้
เธอร้อนรน จนต้องจิกบ่าหนาของคนด้านบน
“ว่าไงครับ ถ้ายังไม่ตอบเขื่อนจะทำมากกว่านี้นะ”
ถึงจะฟังดูเป็นคำขู่ แต่เธอกลับอยากให้เขาลงมือทำเลยมากกว่า จะปล่อยให้มันเป็นแค่คำขู่
เขื่อนไม่รอช้าเมื่อร่างบางยังคงนิ่งเงียบ ไล้ปลดกางเกงยันส์เข้ารูปที่เธอสวมอยู่ รูดทีเดียวผ่านเรียวขาเล็กพร้อมกับ
เกี่ยวชันในตัวบางให้หลุดออกไปพร้มกันด้วย ตอนนี้ร่างบางของเฟย์เหลือเพียง บาร์เซียตัวเล็กปกปิดอยู่เท่านั้น
แยกเรียวขายาวของหญิงสาวให้แยกออกห่างกัน ก่อนที่เขาจะลดตัวลงมานั่งกลางหว่างขาของเธอ
“อือ...มะ...ไม่เอานะ” เฟย์ห้ามอีกคนเสียงสั่น
“หืม ไม่เอาแน่เหรอครับ” เขื่อนถามยิ้มๆ ก่อนจะกรีดนิ้วเรียวของตัวเองไปตามกลีบกุหลาบสีระเรื่อของ
อีกฝ่าย
แตะต้องจุดอ่อนไหว ร่างบางสะท้านเยือกกับสัมผัสรุกล้ำที่เธอไม่เคยยอมให้ใครได้สัมผัสมาก่อน เขื่อนสอดนิ้ว
เรียวของเขาเข้ามาสำรวจด้านใน อดแปลกใจไปกับคววามคับแน่นของภายในไม่ได้ ไม่ต้องรอให้เธอบอกเขาก็รู้ว่า
เธอไม่เคยผ่านมือชายใดมาก่อน และเขาเป็นคนแรกที่ได้ล่วงล้ำเขามา
ชายหนุ่มสอดนิ้วแช่เอาไว้เช่นไม่ยอมขยับ
“เฟย์เลิกปากแข็งเถอะครับ รักเขื่อนรึเปล่า” ถามคนที่เม้มปากแน่นอยากสะกดกั้นอารมณ์ที่กำลังเผา
ผลาญให้เธอยอมจำนนเขาอย่างช้าๆ
“อือ....อ๊ะ...” ครางออกมาทันทีเมื่อชายหนุ่มเริ่งขยับนิ้วทรมานเธอ
“อ่า...อือ” บิดร่างหนีสัมผัสที่ไม่คุ้นเคยอย่างทรมาน ยิ่งเธอดิ้นรนต้องการหลุดพ้นจากการทรมานที่
แสนหวานของเขาเท่าไหร่เขื่อนก็ยิ่งทำให้เธอทรมานเพิ่มมากขึ้นเท่านั้น
“ฮึก...อ่า” สุดท้ายก็กลั้นเสียงครางเขาไว้ไม่ไหว ปล่อยให้หลุดรอดออกมาจากปากตัวเองจนได้
“เฟย์ เขื่อนจะถามครั้งสุดท้ายแล้วนะครับ รักกันรึเปล่า”
“อึก ตะ...ตาบ้า ถ้าไม่รักจะยอมให้ทำขนาดนี้หรือไงกัน” สุดท้ายก็ต้องยอมตอบออกมาจนได้
“น่ารักจัง” โน้มตัวมากดจูบที่ปากเรียวเป็นการย้ำว่าเขาอ่านสายตาเธอไม่ผิด
“เขื่อนรักเฟย์นะและ เขื่อนก็จริงจังกับความรักครั้งนี้นะครับ”
“อือ...ให้มันจริงเถอะ”
ตอบกลับมาด้วยใบหน้าแดงระเรื่อ
“งั้นเรามาต่อให้จบกันดีกว่า” เอ่ยด้วยสีหน้าเจ้าเล่ห์
“มะ...ไม่นะ ไม่เอา”
เขื่อนไม่ฟังเสียงห้ามปลดเสื้อในตัวสวยให้พ้นทางก่อนจะก้มลงมาครอบครองหน้าอกสวย ทั้งมือทั้งปากต่างก็ทำ
หน้าที่ได้ไม่ขาดตกปกพร่องซักนิด ละจากร่างบางมาปลดเปลี้องเสื้อผ้าที่ตัวเองสวมอยู่เพียวเสียววินาที ก่อนจะ
กลับมาทาบทับร่างบางไว้เช่นเดิม
ค่อยๆจับตัวตนของเขาสอดใส่เข้ามาในช่องทางหวานของเฟย์ ความคับแน่นทำให้เขาต้องทำอย่างค่อยเป็น
ค่อยไป เพราะไม่อยากให้เธอต้องเจ็บมาก จนเกิดอาการหวาดกลัวการมีเซ็กซ์ได้
“อึก ...เจ็บ...” ใบหน้าสวยเหยเกไปกับความเจ็บจากกลางลำตัว
เขื่อนโน้มตัวลงมากดจูบ ปรนเปรอให้เธอลืมความเจ็บที่ได้รับ ก่อนจะสอดเข้ามาได้จนสุดลำ นิ่งค้างให้เธอปรับตัว
กับความใก้ลชิดของเขาและเธอ
“เขื่อนจะค่อยๆนะครับ” เอ่ยปลอบหญิงสาว ก่อนที่จะค่อยๆขยับสะโพกหน้าเป็นจังหวะรักแผ่วเบา
อ่อนหวาน
“อือ....”
“อะ...”
สองเสียงครางสอดประสานเป็นหนึ่งเดียว เช่นเดียวกับร่างกายของคนทั้งคู่
เพราะความชำนาญของชายหนุ่มทำให้เขายืดเกมส์รักออกไปไดด้ยาวนานกว่าที่ควรจะเป็น ไม่นานเฟย์ก็คุ้นชินกับ
ความสุขสมที่ชายหนุ่มมอบให้
เธอตอบรับบทรักของชายหนุ่มได้อย่างลงตัว เขื่อนลูบเม็ดเหงื่อบนหน้าผากมน ไม่คิดว่าหญิงสาวจะเรียนรู้ได้
ไวขนาดนี้
“อึก เขื่อน เฟย์ ไม่ไหวแล้ว”
เอ่ยขอร้องให้ชายหนุ่มจบบทรักลงซักที เขื่อนเร่งบทรักให้ร้อนแรงขึ้น ก่อนที่ทั้งคู่จะพากันไปถึงจุดหมายได้ใน
ที่สุด
“แฮ่กๆ”
เสียงเฟย์หอบอย่างหนัก กับการที่ต้องเสียพลังงานไปกับบทรักร้อนแรง
เขื่อนถอนตัวออกมานอนลงเคียงข้าง ดึงหญิงสาวมากอดไว้แนบอกตัวเอง
“ถ้ารู้ว่าทำแบบนี้แล้วเฟย์จะยอมพูดว่ารัก เขื่อนคงทำไปนานแล้ว”
“หมายความว่าไง?”
“ก็ยั่วให้เฟย์ถึงจุดเดือดไงครับ ถ้าไม่ได้ฟางงานนี้คงไม่สำเร็จ”
“ฟาง หมายความว่าไงกัน” เฟย์ถามอีกฝ่ายเสียงงัวเงีย ว่าหญิงสาวหน้าหวานมาเกี่ยวด้วยตอนไหน
“ฟางเป็นคนเสนอตัวเป็นเหยื่อล่อให้เฟย์มาติดกับไงครับ”
“เธอบอกว่าผู้หญิงด้วยกันมองกันออก”
“หืม” เฟย์ทำเสียงไม่เข้าใจกับความหมายของชายหนุ่ม
“เธอคงรู้ว่าเฟย์รักเขื่อน และเขื่อนก็รักเฟย์ เพียงแต่เราคงฟร์อมจัดด้วยกันทั้งคู่มั้งครับ เธอเลยทำตัวเป็น
คนเร่งปฎิกิริยาให้เรา”
“ฮ่าๆ เจ้าแผนการจริงๆนะ ฟางเนี่ย” เฟย์หัวเราะอารมณ์ดี
มันก็จริงของฟาง เพราะถ้าเธอไม่เห็นชายหนุ่มควงกับฟางเดินผ่านหน้าไป ชาตินี้เธอคงไม่ยอมพูดออกว่ารักออก
มาก่อนเป็นแน่ เห็นทีงานนี้เธอคงต้องหาของไปขอบคุณหญิงสาวซะแล้ว
คิดก่อนจะปิดเปลือกตาหลับไปในอ้อมกอดของคนรักอย่างสุขใจ
ToP ♥ “ถ้าไม่รักจะยอมให้ทำขนาดนี้หรือไงกัน” BY FAYE
♪♫ ^_________________________^ ♪♫
อัพแล้วเน้อ ใก้ลแล้วๆใก้ลจบแล้วคร้า เหลืออัก 6 ตอนได้ ยินดีที่ได้รู้จักคนที่เพิ่งหลงเข้ามาคร้า ขอบคุณสำหรับคอมเม้นย้อนหลังของหลายๆคนน้าาาาา จ๊วฟ รักคนอ่านที่สูดดดดด
เจอกันตอนหน้าคร้า ^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ