ยัยน่ารัก หวานใจ....นายผู้กำกับขาโหด♥

ตอนที่ 21 ‘ความสัมพันธ์ [เขื่อน-เฟย์] (NC+20)’

 

            “จะนั่งหรือจะออกไปคุยกันข้างนอกดีครับ เฟย์” เขื่อนถามอีกฝ่ายด้วยท่วงท่าสบายๆ

 

              “ไม่ต้องก็ได้ คือ...ฉัน...” พอถึงเวลาเข้าจริงสมองเธอมันกลับคิดอะไรไม่ออกซักอย่าง

 

              “ที่ว่าฉันมาทวงของฉันคืน มันหมายความว่าไงกันครับ”

 

เฟย์มองเขื่อนอย่างสับสน เธอจะตอบเขาไปว่าไงดี เกิดเธอพูดออกไปอย่างที่ใจคิดแล้วโดนเขาหัวเราเยาะหล่ะ

 

เธอจะทำยังไง

 

เธอเองก็ตอบไม่ได้ว่าหัวใจมันหวั่นไหวไปกับเขาตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่ที่รู้ทุกๆครั้งที่เธอเผลอมันต้องมีภาพเขาแว๊บเข้า

 

มาในหัวได้ตลอดซิน่า แบบนี้รึเปล่าที่เขาเรียกว่าความรัก

 

เขื่อนมองสีหน้าหวาดหวั่นของเฟย์อย่างพอใจ เขากำลังแตะถูกจุดซินะ

 

               “ว่าไงครับ ของที่ว่า ใช่เขื่อนรึเปล่า”

 

ทุกๆคำถามยังคงไร้ซึ่งคำตอบ เขื่อนเดินเข้าประชิดร่างบางที่ถอยหลังหนีเขา จนไปสะดุดเข้ากับขอบเตียง

 

ร่างบางเสียหลังล้มลงไปนอนหงายบนที่นอน เขื่อนไม่ปล่อยให้โอกาสหลุดลอย เข้ามาขึ้นคล่อมกักร่างบางของ

 

เฟย์ไว้ใต้ร่างตัวเองทันที

 

หญิงสาวได้แต่เบี่ยงหน้าหนี ไม่กล้าสบนัยต์ตาคมที่มีผลต่ออัตราการเต้นของหัวใจตัวเอง

 

               “จะตอบเขื่อนได้หรือยัง ว่าเฟย์มาทวงเขื่อนคืนจากฟางใช่รึเปล่า”

 

               “มะ...” เผลอหันกลับมามองจ้องคนตรงหน้า ทำให้ตกอยู่ภายใต้มนต์สะกดของดวงตาคมนั้นทันที

 

เพียงแค่สบตาเธอก็ราวกับว่าเขาได้คำตอบของทุกคำถามนั้นจากดวงตาของเธอแล้ว

 

นี่ซินะที่เขาว่ากันว่า ดวงตาคือหน้าต่างของหัวใจ แต่เขาอยากได้ยินจากปากเธอมากกว่า

 

              “ถ้าเฟย์ยังไม่ยอมตอบ เขื่อนคงต้อง...”

 

              "ทำให้เฟย์ยอมตอบนะครับ”

 

ไม่มีคำพูดใดหลุดจากปากบางน่าลิ้มลองนั้นซักประโยค รอยยิ้มเจ้าเล่ห์จุดที่มุมปากหนา ก่อนที่เขาจะโน้มหน้าเข้า

 

มาใก้ล แตะปากหนาของตัวเองเข้ากับปากเรียวอิ่มของอีกฝ่ายอย่างแผ่วเบา จูบร้อนๆเรียกร้องให้เธอยิอมสนอง

 

ตอบ ไม่นานเขาก็ทำให้เธอเคลิ้มไปกับจูบหอมหวานที่เขามอบให้ 

 

             “อือ...”

 

  เพราะสัมผัสที่เคล้าคลึงหน้าอกสวยของเธอปลุกสติที่กระเจิดกระเจงให้กลับเข้าทีเข้าทางได้อีกรอบ แต่ดูเหมือน

 

การที่เธอรู้สึกตัวจะไม่ได้ทำให้การสัมผัสของชายหนุ่มสะดุดแต่อย่างใด แต่กลับกันเขากลับเพิ่มแรงสัมผัสที่ทำให้

 

เธอร้อนรน จนต้องจิกบ่าหนาของคนด้านบน

 

            “ว่าไงครับ ถ้ายังไม่ตอบเขื่อนจะทำมากกว่านี้นะ”

 

ถึงจะฟังดูเป็นคำขู่ แต่เธอกลับอยากให้เขาลงมือทำเลยมากกว่า จะปล่อยให้มันเป็นแค่คำขู่

 

เขื่อนไม่รอช้าเมื่อร่างบางยังคงนิ่งเงียบ ไล้ปลดกางเกงยันส์เข้ารูปที่เธอสวมอยู่ รูดทีเดียวผ่านเรียวขาเล็กพร้อมกับ

 

เกี่ยวชันในตัวบางให้หลุดออกไปพร้มกันด้วย ตอนนี้ร่างบางของเฟย์เหลือเพียง บาร์เซียตัวเล็กปกปิดอยู่เท่านั้น 

 

แยกเรียวขายาวของหญิงสาวให้แยกออกห่างกัน ก่อนที่เขาจะลดตัวลงมานั่งกลางหว่างขาของเธอ

 

           “อือ...มะ...ไม่เอานะ” เฟย์ห้ามอีกคนเสียงสั่น

 

            “หืม ไม่เอาแน่เหรอครับ” เขื่อนถามยิ้มๆ ก่อนจะกรีดนิ้วเรียวของตัวเองไปตามกลีบกุหลาบสีระเรื่อของ

 

อีกฝ่าย

 

แตะต้องจุดอ่อนไหว ร่างบางสะท้านเยือกกับสัมผัสรุกล้ำที่เธอไม่เคยยอมให้ใครได้สัมผัสมาก่อน เขื่อนสอดนิ้ว

 

เรียวของเขาเข้ามาสำรวจด้านใน อดแปลกใจไปกับคววามคับแน่นของภายในไม่ได้ ไม่ต้องรอให้เธอบอกเขาก็รู้ว่า

 

เธอไม่เคยผ่านมือชายใดมาก่อน และเขาเป็นคนแรกที่ได้ล่วงล้ำเขามา

 

ชายหนุ่มสอดนิ้วแช่เอาไว้เช่นไม่ยอมขยับ

 

            “เฟย์เลิกปากแข็งเถอะครับ รักเขื่อนรึเปล่า” ถามคนที่เม้มปากแน่นอยากสะกดกั้นอารมณ์ที่กำลังเผา

 

ผลาญให้เธอยอมจำนนเขาอย่างช้าๆ

 

             “อือ....อ๊ะ...” ครางออกมาทันทีเมื่อชายหนุ่มเริ่งขยับนิ้วทรมานเธอ

 

             “อ่า...อือ” บิดร่างหนีสัมผัสที่ไม่คุ้นเคยอย่างทรมาน ยิ่งเธอดิ้นรนต้องการหลุดพ้นจากการทรมานที่

 

แสนหวานของเขาเท่าไหร่เขื่อนก็ยิ่งทำให้เธอทรมานเพิ่มมากขึ้นเท่านั้น

 

             “ฮึก...อ่า” สุดท้ายก็กลั้นเสียงครางเขาไว้ไม่ไหว ปล่อยให้หลุดรอดออกมาจากปากตัวเองจนได้

 

             “เฟย์ เขื่อนจะถามครั้งสุดท้ายแล้วนะครับ รักกันรึเปล่า”

 

              “อึก ตะ...ตาบ้า ถ้าไม่รักจะยอมให้ทำขนาดนี้หรือไงกัน” สุดท้ายก็ต้องยอมตอบออกมาจนได้

 

             “น่ารักจัง”   โน้มตัวมากดจูบที่ปากเรียวเป็นการย้ำว่าเขาอ่านสายตาเธอไม่ผิด

 

             “เขื่อนรักเฟย์นะและ เขื่อนก็จริงจังกับความรักครั้งนี้นะครับ”

 

            “อือ...ให้มันจริงเถอะ”

 

ตอบกลับมาด้วยใบหน้าแดงระเรื่อ

 

           “งั้นเรามาต่อให้จบกันดีกว่า” เอ่ยด้วยสีหน้าเจ้าเล่ห์

 

           “มะ...ไม่นะ ไม่เอา”

 

เขื่อนไม่ฟังเสียงห้ามปลดเสื้อในตัวสวยให้พ้นทางก่อนจะก้มลงมาครอบครองหน้าอกสวย ทั้งมือทั้งปากต่างก็ทำ

 

หน้าที่ได้ไม่ขาดตกปกพร่องซักนิด ละจากร่างบางมาปลดเปลี้องเสื้อผ้าที่ตัวเองสวมอยู่เพียวเสียววินาที ก่อนจะ

 

กลับมาทาบทับร่างบางไว้เช่นเดิม

 

ค่อยๆจับตัวตนของเขาสอดใส่เข้ามาในช่องทางหวานของเฟย์ ความคับแน่นทำให้เขาต้องทำอย่างค่อยเป็น

 

ค่อยไป เพราะไม่อยากให้เธอต้องเจ็บมาก จนเกิดอาการหวาดกลัวการมีเซ็กซ์ได้

 

           “อึก ...เจ็บ...” ใบหน้าสวยเหยเกไปกับความเจ็บจากกลางลำตัว

 

เขื่อนโน้มตัวลงมากดจูบ ปรนเปรอให้เธอลืมความเจ็บที่ได้รับ ก่อนจะสอดเข้ามาได้จนสุดลำ นิ่งค้างให้เธอปรับตัว

 

กับความใก้ลชิดของเขาและเธอ

 

         “เขื่อนจะค่อยๆนะครับ” เอ่ยปลอบหญิงสาว ก่อนที่จะค่อยๆขยับสะโพกหน้าเป็นจังหวะรักแผ่วเบา

 

อ่อนหวาน

 

          “อือ....”

 

          “อะ...”

 

สองเสียงครางสอดประสานเป็นหนึ่งเดียว เช่นเดียวกับร่างกายของคนทั้งคู่

 

เพราะความชำนาญของชายหนุ่มทำให้เขายืดเกมส์รักออกไปไดด้ยาวนานกว่าที่ควรจะเป็น ไม่นานเฟย์ก็คุ้นชินกับ

 

ความสุขสมที่ชายหนุ่มมอบให้

 

เธอตอบรับบทรักของชายหนุ่มได้อย่างลงตัว เขื่อนลูบเม็ดเหงื่อบนหน้าผากมน ไม่คิดว่าหญิงสาวจะเรียนรู้ได้

 

ไวขนาดนี้

 

         “อึก เขื่อน เฟย์ ไม่ไหวแล้ว”

 

เอ่ยขอร้องให้ชายหนุ่มจบบทรักลงซักที เขื่อนเร่งบทรักให้ร้อนแรงขึ้น ก่อนที่ทั้งคู่จะพากันไปถึงจุดหมายได้ใน

 

ที่สุด

 

         “แฮ่กๆ”

 

เสียงเฟย์หอบอย่างหนัก กับการที่ต้องเสียพลังงานไปกับบทรักร้อนแรง

 

เขื่อนถอนตัวออกมานอนลงเคียงข้าง ดึงหญิงสาวมากอดไว้แนบอกตัวเอง

 

          “ถ้ารู้ว่าทำแบบนี้แล้วเฟย์จะยอมพูดว่ารัก เขื่อนคงทำไปนานแล้ว”

 

          “หมายความว่าไง?”

 

          “ก็ยั่วให้เฟย์ถึงจุดเดือดไงครับ ถ้าไม่ได้ฟางงานนี้คงไม่สำเร็จ”

 

          “ฟาง หมายความว่าไงกัน” เฟย์ถามอีกฝ่ายเสียงงัวเงีย ว่าหญิงสาวหน้าหวานมาเกี่ยวด้วยตอนไหน

 

          “ฟางเป็นคนเสนอตัวเป็นเหยื่อล่อให้เฟย์มาติดกับไงครับ”

 

          “เธอบอกว่าผู้หญิงด้วยกันมองกันออก”

 

           “หืม” เฟย์ทำเสียงไม่เข้าใจกับความหมายของชายหนุ่ม

 

           “เธอคงรู้ว่าเฟย์รักเขื่อน และเขื่อนก็รักเฟย์ เพียงแต่เราคงฟร์อมจัดด้วยกันทั้งคู่มั้งครับ เธอเลยทำตัวเป็น

 

คนเร่งปฎิกิริยาให้เรา”

 

            “ฮ่าๆ เจ้าแผนการจริงๆนะ ฟางเนี่ย” เฟย์หัวเราะอารมณ์ดี

 

มันก็จริงของฟาง เพราะถ้าเธอไม่เห็นชายหนุ่มควงกับฟางเดินผ่านหน้าไป ชาตินี้เธอคงไม่ยอมพูดออกว่ารักออก

 

มาก่อนเป็นแน่ เห็นทีงานนี้เธอคงต้องหาของไปขอบคุณหญิงสาวซะแล้ว

 

คิดก่อนจะปิดเปลือกตาหลับไปในอ้อมกอดของคนรักอย่างสุขใจ

 

ToP   ♥ “ถ้าไม่รักจะยอมให้ทำขนาดนี้หรือไงกัน” BY FAYE

 

♪♫  ^_________________________^  ♪♫ 

 

อัพแล้วเน้อ ใก้ลแล้วๆใก้ลจบแล้วคร้า เหลืออัก 6 ตอนได้ ยินดีที่ได้รู้จักคนที่เพิ่งหลงเข้ามาคร้า ขอบคุณสำหรับคอมเม้นย้อนหลังของหลายๆคนน้าาาาา จ๊วฟ รักคนอ่านที่สูดดดดด

เจอกันตอนหน้าคร้า ^^