ยัยน่ารัก หวานใจ....นายผู้กำกับขาโหด♥

8.9

เขียนโดย To_oNg0909

วันที่ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2555 เวลา 16.49 น.

  27 ตอน
  637 วิจารณ์
  103.48K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2) "นายคือ..."

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
ตอนที่2 ‘นายคือ...’
 
‘เอียด’
 
          เสียงล้อรถยนต์คันหรูเสียดสีกับพื้นถนน ก่อนที่ตัวรถจะหยุดลงที่ด้านหน้าสถานีโทรทัศน์ค่ายดัง สาวสวย
 
ก้าวลงจากรถ แต่ไม่ลืมชะโงกหน้าเข้าไปหาคนขับ
 
                  “ขอบใจนะ แต่หลังจากนี้เราคือคนแปลกหน้าของกันและกัน ถ้าจะให้ดี ถ้าบังเอิญเจอกันอีกนายไม่
 
ต้องมาทักฉันจะดีมาก”  ฟางพูดก่อนจะโบกมือบ๊ายบายเป็นครั้งสุดท้าย
 
          ป็อปปี้ส่ายหน้ายิ้มๆให้กับการพูดๆของเจ้าตัวที่ออกจะดูก๋ากั๋นต่างจากตัวจริงๆของเธอลิบลับว่าจะเอ่ยปาก
 
ถามว่าเธอมาทำอะไรที่นี่ก็ลืมไปซะสนิท กว่าจะนึกขึ้นได้เจ้าตัวก็เดินหายเข้าไปด้านในแล้ว
 
เขาถอยรถเข้าไปจอดในซองของลานจอดรถ ก้าวเท้าเข้าไปในสถานีค่ายดังตามหลังเธอไปติดๆ
 
                 “พี่ป็อป โห ผมนึกว่าพี่จะลืมนัดผมซะแล้ว”
 
‘ปอนต์’
 
 หนุ่มร่างยักษ์ ผู้ช่วยตากล้องคนสนิทของป็อปปี้กระโดดเข้าใส่ร่างสูงทันที ที่เห็นชายหนุ่มก้าวเท้าเข้ามาในสถานี
 
                 “เออ โทษที เมื่อคืนดึกไปหน่อยว่ะ”
 
     รับบทละคร เรื่อง ‘สุดสาย ปลายรุ้ง’ จากปอนต์มาเปิดดูคร่าวๆ เพราะวันนี้เขาต้องเข้าร่วมฟิตติ้งกับทีมงานและ
 
นักแสดงของเรื่อง ที่เขาต้องโดดเข้ามาเป็นผู้กำกับแทนคนเก่าแบบกระทันหัน เพราะพี่ผู้กำกับคนสนิทเกิดประสบ
 
อุบัติเหตุขาหักต้องรอพักฟื้นเป็นเดือน เขาเลยต้องทำตามคำสั่งของคุณพ่อสุดเจ้าของสถานีแห่งนี้ ที่ยื่นคำขาดให้
 
เขามารับหน้าที่นี้ต่อจากพี่อิสระ ผู้กำกับคนเก่าไม่งั้น ท่านขู่จะส่งเขาไปบวช เวรแล้วมั้ยล่ะ ขืนส่งคนกิเลสหนา
 
ที่รักษาแม้กระทั้งศีล5 ยังไม่ได้แล้วโดยเฉพาะไอ้ศีลข้อกาเมกับข้อสุราเมรยะด้วยแล้ว
 
ไม่เท่ากับส่งเขาไปตายเหรอนั้น
 
                   “ทุกคนมากันแล้วเหรอ”
 
                   “ครับพี่ นางเอกเพิ่งมาถึงเมื่อกี้เอง”
 
    ปอนต์วิ่งตามหลังป็อปปี้ที่ก้าวเท้านำเข้าไปในห้องประชุมก่อนแล้ว
 
 
 
                   “สวัสดีครับ ผมป็อปปี้จะมารับหน้าที่เป็นผู้กำกับแทนพี่อิสระครับ”
 
      ก้มหัวทักทายเหล่าทีมงานและนักแสดง ส่วนใหญ่ที่เขาคุ้นเคยดีอยู่แล้วเพราะเคยร่วมงานกันมาก่อน 
 
สายตาคมจะไปสะดุดเข้ากับ ใบหน้าหวานของใครบางคนที่เพิ่งจะก้างลงจากรถเข้าไปไม่ถึง10นาทีที่ผ่านมา
 
เจ้าของใบหน้าเหมือนจะรู้ตัวว่าถูกจับจ้อง จึงหันกลับมาสบตากับเขา ก่อนที่ดวงตากลมโตจะเบิดกว้างด้วยความ
 
ช็อค ป็อปปี้เพียงแค่กระตุกยิ้มมุมปากอย่างถูกใจ อย่างน้อยงานนี้มันก็ไม่น่าเบื่อเท่าไหร่
 
                   “น้องฟางค่ะ แนะนำตัวซิค่ะ”
 
    ‘พี่เอน่า’ กระเทยช่างแต่งหน้าสาวสวยที่นั่งชิดกับเธอ แอบสะกิดให้รู้ตัว
 
                  “เอ่อ ฟางค่ะ จะมารับบท ฟ้าใส นางเอกของเรื่องค่ะ”
 
                  “ฝากตัวด้วยนะค่ะ”
 
    มีสีแสดงความยินดีที่ได้ร่วมงานกับดาราหน้าใหม่ดังขึ้นปะปาย
 
                  “โทโมะครับ รับบทเป็น อิฐ พระเอกของเรื่องครับ”
 
   พระเอกหนุ่มหล่อลูกครึ่งญี่ปุ่นลุกขึ้นทักทายเป็นรายต่อมา
 
                  “จินนี่ค่ะ รับบทเป็น น้ำหวาน นางเอกของเรื่องคนที่2ค่ะ”
 
   สาวสวยท่าทางไฮโซ ส่งยิ้มหวานให้กับคนอื่นๆในห้อง
 
                  “เหอะ นางเอกคนที่สอง ก็ตัวรองนั้นแหละแถมยังเป็นตัวร้ายอีก ทำเป็นพูด”
 
                  “พี่เอน่า เบาๆซิค่ะเดี๋ยวเขาก็ได้ยินหรอก”
 
    ฟางกระซิบเบาๆกับพี่ช่างแต่งหน้าคนสนิท เธอคนนี้เป็นคนชักชวนให้ฟางเข้ามาทำงานในวงการจึงค่อนข้างจะ
 
สนิทกันเป็นพิเศษ และในบางครั้งพี่เอน่ายังเป็นผู้จัดการส่วนตัว คอยรับงานให้เธออีกด้วย
 
                   “ค่ะ ถ้าอย่างนั้น นักแสดงฟิตติ้งเสื้อผ้าเลยนะค่ะ”
 
    ‘พี่อันนา’ ผู้จัดการกองถ่ายตะโกนบอกคิวนักแสดงท่านอื่นๆ ทีมงานบางส่วนทยอยเดินออกจากห้องเพื่อไปทำ
 
หน้าที่ของตัวเองบ้าง
 
                  “หวัดดี ฉันโทโมะ”
 
                  “อืม เราฟางจ๊ะ ยินดีที่ได้ร่วมงาน” ฟางยิ้มหวานให้พระเอกในเรื่อง
 
                  “เอ่อ....” จะทักจินนี่แต่อีกฝ่ายกับเดินสะบัดหน้าหนีไปซะอย่างงั้น
 
                  “ช่างเถอะน้องฟาง ยัยนี้เขาก็เล่นตัวแบบนี้แหละ”
 
    พี่เอน่าเบ้ปากหมั่นไส้
 
                 “ดีจ๊ะ เราแก้วนะอยู่ฝ่ายเสื้อผ้า”
 
    ฟางมอง สวยสวาร่างสูง ที่สวยจนน่าจะมาเป็นนางเอกมากกว่าอยู่ฝ่ายเสื้อผ้าซะอีก
 
                  “จ๊ะ เราฟางนะ”
 
                  “แก้ว แล้วชุดโทโมะล่ะครับ”
 
    ฟางเลิกคิ้วมองสองคนตรงหน้า งง ความสนิทสนมของทั้งคู่ไม่ได้อยู่ในระดับของแค่เพื่อนร่วมงานแน่ๆ
 
                  “โทโมะ เดี๋ยวนักข่าวก็มาเห็นหรอก” แก้วตีมือหนาที่โอบรอบเอวเธออยู่
 
                   “พี่เอน่า”
 
                   “สองคนนี้เขาเป็นแฟนกันค่ะน้องฟาง” พี่เอน่ากระซิบตอบกลับมาอย่างรู้งาน
 
                    “อ้อ”
 
                    “แก้วว่าฟางเข้าไปลองชุดก่อนนะ นี่จ๊ะ”
 
         แก้วยื่นชุดเสื้อยืดลายน่ารักกับกางเกงยีนต์ขาสั้นให้นางเอกของเรื่อง เพราะบทของฟ้าใสเป็นบทของเด็ก
 
บ้านนอกที่บังเอิญได้มาพบรักกับหนุ่มนักธุรกิจที่มีคู้หมั้นสาวอยู่แล้ว และตอนหลังนางเอกก็ยังมาพบว่าตัวเองเป็น
 
หลานสาวที่พลัดพลากของเศษฐีตะกลูดังอีกด้วย(น้ำเน่าได้ใจ)
 
                     “ชุดฉันล่ะ มัวแต่เม้าท์อู้งานอยู่ได้”
 
                     “นี่จ๊ะๆ”     แก้วยื่นชุดของจินนี่ให้ เจ้าตัวปรายตามองฟางก่อนจะเดินสะบัดหน้าเบียดเข้าไปใช้
 
ห้องลองชุดตตัดหน้าฟางที่กำลังจะก้าวเข้าไปพอดี
 
                     “ชิ ยัยนี่ นิสัยเสียชะมัด” พี่เอน่า บ่นกระปอดกระแปด ก่อนจะเดินไปทำหน้าที่ของตัว
 
                     “ฟางเข้าไปเปลี่ยนชุดเถอะ เดี๋ยวต้องไปถ่ายภาพนิ่งอีก”
 
ฟางพยักหน้าให้แก้ว ที่เจ้าตัวโดนแฟนหนุ่มข้างกายออดอ้อนให้ช่วยเขาแต่งตัว แอบอมยิ้มไปความน่ารักของทั้งคู่ 
 
เข้าไปเปลี่ยนชุดที่แก้วยืนให้ ก่อนจะเดินกลับออกมาอีกรอบ
 
                      “ว๊าว ดูเปลี่ยนไปเลยอ่ะ”  ฟางยิ้งเขินๆไปกับคำชมของพี่ๆทีมงาน
 
                      “โห น้องฟางหน้าเด็กขึ้นเป็นกองเลยค่ะ อย่างกับเด็กมอต้นแน่ะ”
 
                      “ใช่ๆ เวลาแต่งหน้านะ หน้างี้ใส๊ ใส”
 
เสียงชมของพี่ทีมงานที่ดังขึ้นไปขาดสาย ยิ่งทำให้ฟางยิ่งเขิน
 
                      “ชิ ก็แค่หน้าเด็กเท่านั้นแหละ จะเล่นได้เรื่องรึเปล่าก็ไม่รู้”
 
ฟางมองจินนี่ที่ส่งสายตาไม่เป็นมิตรมาให้
 
                       “น้องฟาง เดี๋ยวออกไปถ่ายภาพนิ่งได้เลยนะครับ”
 
                       “ค่ะ” ฟางพยักหน้าให้พี่ทีมงานที่เดินมาเรียก
 
ขอตัวจากแก้วและทีมงานคนอื่น เดินตามปอนต์ออกมา
 
                      “เฮือก”
 
                      “ตกใจอะไรของเธอ” เสียงทุ้มเอ่ยถามกับคนที่ทำหน้าตกใจเหมือนเห็นผีของเธอขำๆ
 
                      “เปล่า” ฟางเดินเลี่ยง เข้ามายืนกลางเฟรม รอช่างภาพ
 
                     “สวัสดีค่ะ ฉัน เฟย์” สาวสวยแก้มบุ๋ม เดินเข้ามายื่นมือทำความรู้จักกับเธอง่ายๆ
 
ทำไมกองนี้เขามีแต่สาวๆสวยๆ มาเป็นทีมงานกันนะ  ทั้งคู่เริ่มต้นทำงานกันอย่างคล่องแคล่ว
 
                     “เฮ้ย ไอ้ป็อป อะไรจะจ้องขนาดนั้นว่ะ” ป็อปปี้หันกลับมามอง ก่อนจะส่งเสียงทักทาย
 
                     “มาด้วยเหรอว่ะ”
 
ToP  ♥ “หลังจากนี้เราคือคนแปลกหน้าของกันและกัน”  BY FANG
 
♪♫  ^_________________________^  ♪♫ 
 
อัพแล้วน้า ถึงแม้จะติดสัญาอัพสองตอนกับใครบางคนไว้ก็เถอะ แต่แฮะๆ เขายังไม่ว่างอ่าาาา T^T
สำหรับใครที่รอคู่ TK KF อยู่ได้อ่านแน่ค่ะ ไม่ต้องขอฉันก็จะทำให้ ฮ่าๆๆ(มันมาเป็นเพลงเลยวุ้ย)
แต่เพราะเราคือ FC PF ฉะนั้น คู่อื่นๆเลยมีแบบน้อยนิด เก๊าขอโต๊ดกร๊าบบบบบ
รักคนอ่าน จูจุ๊ฟ คนเม้น คิดฮอตคนโหวดหลายๆเด้อ ^W^
เจอกันตอนหน้าค่ะ ม๊วฟ ♥ 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา