ยัยน่ารัก หวานใจ....นายผู้กำกับขาโหด♥
8.9
2) "นายคือ..."
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่2 ‘นายคือ...’
‘เอียด’
เสียงล้อรถยนต์คันหรูเสียดสีกับพื้นถนน ก่อนที่ตัวรถจะหยุดลงที่ด้านหน้าสถานีโทรทัศน์ค่ายดัง สาวสวย
ก้าวลงจากรถ แต่ไม่ลืมชะโงกหน้าเข้าไปหาคนขับ
“ขอบใจนะ แต่หลังจากนี้เราคือคนแปลกหน้าของกันและกัน ถ้าจะให้ดี ถ้าบังเอิญเจอกันอีกนายไม่
ต้องมาทักฉันจะดีมาก” ฟางพูดก่อนจะโบกมือบ๊ายบายเป็นครั้งสุดท้าย
ป็อปปี้ส่ายหน้ายิ้มๆให้กับการพูดๆของเจ้าตัวที่ออกจะดูก๋ากั๋นต่างจากตัวจริงๆของเธอลิบลับว่าจะเอ่ยปาก
ถามว่าเธอมาทำอะไรที่นี่ก็ลืมไปซะสนิท กว่าจะนึกขึ้นได้เจ้าตัวก็เดินหายเข้าไปด้านในแล้ว
เขาถอยรถเข้าไปจอดในซองของลานจอดรถ ก้าวเท้าเข้าไปในสถานีค่ายดังตามหลังเธอไปติดๆ
“พี่ป็อป โห ผมนึกว่าพี่จะลืมนัดผมซะแล้ว”
‘ปอนต์’
หนุ่มร่างยักษ์ ผู้ช่วยตากล้องคนสนิทของป็อปปี้กระโดดเข้าใส่ร่างสูงทันที ที่เห็นชายหนุ่มก้าวเท้าเข้ามาในสถานี
“เออ โทษที เมื่อคืนดึกไปหน่อยว่ะ”
รับบทละคร เรื่อง ‘สุดสาย ปลายรุ้ง’ จากปอนต์มาเปิดดูคร่าวๆ เพราะวันนี้เขาต้องเข้าร่วมฟิตติ้งกับทีมงานและ
นักแสดงของเรื่อง ที่เขาต้องโดดเข้ามาเป็นผู้กำกับแทนคนเก่าแบบกระทันหัน เพราะพี่ผู้กำกับคนสนิทเกิดประสบ
อุบัติเหตุขาหักต้องรอพักฟื้นเป็นเดือน เขาเลยต้องทำตามคำสั่งของคุณพ่อสุดเจ้าของสถานีแห่งนี้ ที่ยื่นคำขาดให้
เขามารับหน้าที่นี้ต่อจากพี่อิสระ ผู้กำกับคนเก่าไม่งั้น ท่านขู่จะส่งเขาไปบวช เวรแล้วมั้ยล่ะ ขืนส่งคนกิเลสหนา
ที่รักษาแม้กระทั้งศีล5 ยังไม่ได้แล้วโดยเฉพาะไอ้ศีลข้อกาเมกับข้อสุราเมรยะด้วยแล้ว
ไม่เท่ากับส่งเขาไปตายเหรอนั้น
“ทุกคนมากันแล้วเหรอ”
“ครับพี่ นางเอกเพิ่งมาถึงเมื่อกี้เอง”
ปอนต์วิ่งตามหลังป็อปปี้ที่ก้าวเท้านำเข้าไปในห้องประชุมก่อนแล้ว
“สวัสดีครับ ผมป็อปปี้จะมารับหน้าที่เป็นผู้กำกับแทนพี่อิสระครับ”
ก้มหัวทักทายเหล่าทีมงานและนักแสดง ส่วนใหญ่ที่เขาคุ้นเคยดีอยู่แล้วเพราะเคยร่วมงานกันมาก่อน
สายตาคมจะไปสะดุดเข้ากับ ใบหน้าหวานของใครบางคนที่เพิ่งจะก้างลงจากรถเข้าไปไม่ถึง10นาทีที่ผ่านมา
เจ้าของใบหน้าเหมือนจะรู้ตัวว่าถูกจับจ้อง จึงหันกลับมาสบตากับเขา ก่อนที่ดวงตากลมโตจะเบิดกว้างด้วยความ
ช็อค ป็อปปี้เพียงแค่กระตุกยิ้มมุมปากอย่างถูกใจ อย่างน้อยงานนี้มันก็ไม่น่าเบื่อเท่าไหร่
“น้องฟางค่ะ แนะนำตัวซิค่ะ”
‘พี่เอน่า’ กระเทยช่างแต่งหน้าสาวสวยที่นั่งชิดกับเธอ แอบสะกิดให้รู้ตัว
“เอ่อ ฟางค่ะ จะมารับบท ฟ้าใส นางเอกของเรื่องค่ะ”
“ฝากตัวด้วยนะค่ะ”
มีสีแสดงความยินดีที่ได้ร่วมงานกับดาราหน้าใหม่ดังขึ้นปะปาย
“โทโมะครับ รับบทเป็น อิฐ พระเอกของเรื่องครับ”
พระเอกหนุ่มหล่อลูกครึ่งญี่ปุ่นลุกขึ้นทักทายเป็นรายต่อมา
“จินนี่ค่ะ รับบทเป็น น้ำหวาน นางเอกของเรื่องคนที่2ค่ะ”
สาวสวยท่าทางไฮโซ ส่งยิ้มหวานให้กับคนอื่นๆในห้อง
“เหอะ นางเอกคนที่สอง ก็ตัวรองนั้นแหละแถมยังเป็นตัวร้ายอีก ทำเป็นพูด”
“พี่เอน่า เบาๆซิค่ะเดี๋ยวเขาก็ได้ยินหรอก”
ฟางกระซิบเบาๆกับพี่ช่างแต่งหน้าคนสนิท เธอคนนี้เป็นคนชักชวนให้ฟางเข้ามาทำงานในวงการจึงค่อนข้างจะ
สนิทกันเป็นพิเศษ และในบางครั้งพี่เอน่ายังเป็นผู้จัดการส่วนตัว คอยรับงานให้เธออีกด้วย
“ค่ะ ถ้าอย่างนั้น นักแสดงฟิตติ้งเสื้อผ้าเลยนะค่ะ”
‘พี่อันนา’ ผู้จัดการกองถ่ายตะโกนบอกคิวนักแสดงท่านอื่นๆ ทีมงานบางส่วนทยอยเดินออกจากห้องเพื่อไปทำ
หน้าที่ของตัวเองบ้าง
“หวัดดี ฉันโทโมะ”
“อืม เราฟางจ๊ะ ยินดีที่ได้ร่วมงาน” ฟางยิ้มหวานให้พระเอกในเรื่อง
“เอ่อ....” จะทักจินนี่แต่อีกฝ่ายกับเดินสะบัดหน้าหนีไปซะอย่างงั้น
“ช่างเถอะน้องฟาง ยัยนี้เขาก็เล่นตัวแบบนี้แหละ”
พี่เอน่าเบ้ปากหมั่นไส้
“ดีจ๊ะ เราแก้วนะอยู่ฝ่ายเสื้อผ้า”
ฟางมอง สวยสวาร่างสูง ที่สวยจนน่าจะมาเป็นนางเอกมากกว่าอยู่ฝ่ายเสื้อผ้าซะอีก
“จ๊ะ เราฟางนะ”
“แก้ว แล้วชุดโทโมะล่ะครับ”
ฟางเลิกคิ้วมองสองคนตรงหน้า งง ความสนิทสนมของทั้งคู่ไม่ได้อยู่ในระดับของแค่เพื่อนร่วมงานแน่ๆ
“โทโมะ เดี๋ยวนักข่าวก็มาเห็นหรอก” แก้วตีมือหนาที่โอบรอบเอวเธออยู่
“พี่เอน่า”
“สองคนนี้เขาเป็นแฟนกันค่ะน้องฟาง” พี่เอน่ากระซิบตอบกลับมาอย่างรู้งาน
“อ้อ”
“แก้วว่าฟางเข้าไปลองชุดก่อนนะ นี่จ๊ะ”
แก้วยื่นชุดเสื้อยืดลายน่ารักกับกางเกงยีนต์ขาสั้นให้นางเอกของเรื่อง เพราะบทของฟ้าใสเป็นบทของเด็ก
บ้านนอกที่บังเอิญได้มาพบรักกับหนุ่มนักธุรกิจที่มีคู้หมั้นสาวอยู่แล้ว และตอนหลังนางเอกก็ยังมาพบว่าตัวเองเป็น
หลานสาวที่พลัดพลากของเศษฐีตะกลูดังอีกด้วย(น้ำเน่าได้ใจ)
“ชุดฉันล่ะ มัวแต่เม้าท์อู้งานอยู่ได้”
“นี่จ๊ะๆ” แก้วยื่นชุดของจินนี่ให้ เจ้าตัวปรายตามองฟางก่อนจะเดินสะบัดหน้าเบียดเข้าไปใช้
ห้องลองชุดตตัดหน้าฟางที่กำลังจะก้าวเข้าไปพอดี
“ชิ ยัยนี่ นิสัยเสียชะมัด” พี่เอน่า บ่นกระปอดกระแปด ก่อนจะเดินไปทำหน้าที่ของตัว
“ฟางเข้าไปเปลี่ยนชุดเถอะ เดี๋ยวต้องไปถ่ายภาพนิ่งอีก”
ฟางพยักหน้าให้แก้ว ที่เจ้าตัวโดนแฟนหนุ่มข้างกายออดอ้อนให้ช่วยเขาแต่งตัว แอบอมยิ้มไปความน่ารักของทั้งคู่
เข้าไปเปลี่ยนชุดที่แก้วยืนให้ ก่อนจะเดินกลับออกมาอีกรอบ
“ว๊าว ดูเปลี่ยนไปเลยอ่ะ” ฟางยิ้งเขินๆไปกับคำชมของพี่ๆทีมงาน
“โห น้องฟางหน้าเด็กขึ้นเป็นกองเลยค่ะ อย่างกับเด็กมอต้นแน่ะ”
“ใช่ๆ เวลาแต่งหน้านะ หน้างี้ใส๊ ใส”
เสียงชมของพี่ทีมงานที่ดังขึ้นไปขาดสาย ยิ่งทำให้ฟางยิ่งเขิน
“ชิ ก็แค่หน้าเด็กเท่านั้นแหละ จะเล่นได้เรื่องรึเปล่าก็ไม่รู้”
ฟางมองจินนี่ที่ส่งสายตาไม่เป็นมิตรมาให้
“น้องฟาง เดี๋ยวออกไปถ่ายภาพนิ่งได้เลยนะครับ”
“ค่ะ” ฟางพยักหน้าให้พี่ทีมงานที่เดินมาเรียก
ขอตัวจากแก้วและทีมงานคนอื่น เดินตามปอนต์ออกมา
“เฮือก”
“ตกใจอะไรของเธอ” เสียงทุ้มเอ่ยถามกับคนที่ทำหน้าตกใจเหมือนเห็นผีของเธอขำๆ
“เปล่า” ฟางเดินเลี่ยง เข้ามายืนกลางเฟรม รอช่างภาพ
“สวัสดีค่ะ ฉัน เฟย์” สาวสวยแก้มบุ๋ม เดินเข้ามายื่นมือทำความรู้จักกับเธอง่ายๆ
ทำไมกองนี้เขามีแต่สาวๆสวยๆ มาเป็นทีมงานกันนะ ทั้งคู่เริ่มต้นทำงานกันอย่างคล่องแคล่ว
“เฮ้ย ไอ้ป็อป อะไรจะจ้องขนาดนั้นว่ะ” ป็อปปี้หันกลับมามอง ก่อนจะส่งเสียงทักทาย
“มาด้วยเหรอว่ะ”
ToP ♥ “หลังจากนี้เราคือคนแปลกหน้าของกันและกัน” BY FANG
♪♫ ^_________________________^ ♪♫
อัพแล้วน้า ถึงแม้จะติดสัญาอัพสองตอนกับใครบางคนไว้ก็เถอะ แต่แฮะๆ เขายังไม่ว่างอ่าาาา T^T
สำหรับใครที่รอคู่ TK KF อยู่ได้อ่านแน่ค่ะ ไม่ต้องขอฉันก็จะทำให้ ฮ่าๆๆ(มันมาเป็นเพลงเลยวุ้ย)
แต่เพราะเราคือ FC PF ฉะนั้น คู่อื่นๆเลยมีแบบน้อยนิด เก๊าขอโต๊ดกร๊าบบบบบ
รักคนอ่าน จูจุ๊ฟ คนเม้น คิดฮอตคนโหวดหลายๆเด้อ ^W^
เจอกันตอนหน้าค่ะ ม๊วฟ ♥
‘เอียด’
เสียงล้อรถยนต์คันหรูเสียดสีกับพื้นถนน ก่อนที่ตัวรถจะหยุดลงที่ด้านหน้าสถานีโทรทัศน์ค่ายดัง สาวสวย
ก้าวลงจากรถ แต่ไม่ลืมชะโงกหน้าเข้าไปหาคนขับ
“ขอบใจนะ แต่หลังจากนี้เราคือคนแปลกหน้าของกันและกัน ถ้าจะให้ดี ถ้าบังเอิญเจอกันอีกนายไม่
ต้องมาทักฉันจะดีมาก” ฟางพูดก่อนจะโบกมือบ๊ายบายเป็นครั้งสุดท้าย
ป็อปปี้ส่ายหน้ายิ้มๆให้กับการพูดๆของเจ้าตัวที่ออกจะดูก๋ากั๋นต่างจากตัวจริงๆของเธอลิบลับว่าจะเอ่ยปาก
ถามว่าเธอมาทำอะไรที่นี่ก็ลืมไปซะสนิท กว่าจะนึกขึ้นได้เจ้าตัวก็เดินหายเข้าไปด้านในแล้ว
เขาถอยรถเข้าไปจอดในซองของลานจอดรถ ก้าวเท้าเข้าไปในสถานีค่ายดังตามหลังเธอไปติดๆ
“พี่ป็อป โห ผมนึกว่าพี่จะลืมนัดผมซะแล้ว”
‘ปอนต์’
หนุ่มร่างยักษ์ ผู้ช่วยตากล้องคนสนิทของป็อปปี้กระโดดเข้าใส่ร่างสูงทันที ที่เห็นชายหนุ่มก้าวเท้าเข้ามาในสถานี
“เออ โทษที เมื่อคืนดึกไปหน่อยว่ะ”
รับบทละคร เรื่อง ‘สุดสาย ปลายรุ้ง’ จากปอนต์มาเปิดดูคร่าวๆ เพราะวันนี้เขาต้องเข้าร่วมฟิตติ้งกับทีมงานและ
นักแสดงของเรื่อง ที่เขาต้องโดดเข้ามาเป็นผู้กำกับแทนคนเก่าแบบกระทันหัน เพราะพี่ผู้กำกับคนสนิทเกิดประสบ
อุบัติเหตุขาหักต้องรอพักฟื้นเป็นเดือน เขาเลยต้องทำตามคำสั่งของคุณพ่อสุดเจ้าของสถานีแห่งนี้ ที่ยื่นคำขาดให้
เขามารับหน้าที่นี้ต่อจากพี่อิสระ ผู้กำกับคนเก่าไม่งั้น ท่านขู่จะส่งเขาไปบวช เวรแล้วมั้ยล่ะ ขืนส่งคนกิเลสหนา
ที่รักษาแม้กระทั้งศีล5 ยังไม่ได้แล้วโดยเฉพาะไอ้ศีลข้อกาเมกับข้อสุราเมรยะด้วยแล้ว
ไม่เท่ากับส่งเขาไปตายเหรอนั้น
“ทุกคนมากันแล้วเหรอ”
“ครับพี่ นางเอกเพิ่งมาถึงเมื่อกี้เอง”
ปอนต์วิ่งตามหลังป็อปปี้ที่ก้าวเท้านำเข้าไปในห้องประชุมก่อนแล้ว
“สวัสดีครับ ผมป็อปปี้จะมารับหน้าที่เป็นผู้กำกับแทนพี่อิสระครับ”
ก้มหัวทักทายเหล่าทีมงานและนักแสดง ส่วนใหญ่ที่เขาคุ้นเคยดีอยู่แล้วเพราะเคยร่วมงานกันมาก่อน
สายตาคมจะไปสะดุดเข้ากับ ใบหน้าหวานของใครบางคนที่เพิ่งจะก้างลงจากรถเข้าไปไม่ถึง10นาทีที่ผ่านมา
เจ้าของใบหน้าเหมือนจะรู้ตัวว่าถูกจับจ้อง จึงหันกลับมาสบตากับเขา ก่อนที่ดวงตากลมโตจะเบิดกว้างด้วยความ
ช็อค ป็อปปี้เพียงแค่กระตุกยิ้มมุมปากอย่างถูกใจ อย่างน้อยงานนี้มันก็ไม่น่าเบื่อเท่าไหร่
“น้องฟางค่ะ แนะนำตัวซิค่ะ”
‘พี่เอน่า’ กระเทยช่างแต่งหน้าสาวสวยที่นั่งชิดกับเธอ แอบสะกิดให้รู้ตัว
“เอ่อ ฟางค่ะ จะมารับบท ฟ้าใส นางเอกของเรื่องค่ะ”
“ฝากตัวด้วยนะค่ะ”
มีสีแสดงความยินดีที่ได้ร่วมงานกับดาราหน้าใหม่ดังขึ้นปะปาย
“โทโมะครับ รับบทเป็น อิฐ พระเอกของเรื่องครับ”
พระเอกหนุ่มหล่อลูกครึ่งญี่ปุ่นลุกขึ้นทักทายเป็นรายต่อมา
“จินนี่ค่ะ รับบทเป็น น้ำหวาน นางเอกของเรื่องคนที่2ค่ะ”
สาวสวยท่าทางไฮโซ ส่งยิ้มหวานให้กับคนอื่นๆในห้อง
“เหอะ นางเอกคนที่สอง ก็ตัวรองนั้นแหละแถมยังเป็นตัวร้ายอีก ทำเป็นพูด”
“พี่เอน่า เบาๆซิค่ะเดี๋ยวเขาก็ได้ยินหรอก”
ฟางกระซิบเบาๆกับพี่ช่างแต่งหน้าคนสนิท เธอคนนี้เป็นคนชักชวนให้ฟางเข้ามาทำงานในวงการจึงค่อนข้างจะ
สนิทกันเป็นพิเศษ และในบางครั้งพี่เอน่ายังเป็นผู้จัดการส่วนตัว คอยรับงานให้เธออีกด้วย
“ค่ะ ถ้าอย่างนั้น นักแสดงฟิตติ้งเสื้อผ้าเลยนะค่ะ”
‘พี่อันนา’ ผู้จัดการกองถ่ายตะโกนบอกคิวนักแสดงท่านอื่นๆ ทีมงานบางส่วนทยอยเดินออกจากห้องเพื่อไปทำ
หน้าที่ของตัวเองบ้าง
“หวัดดี ฉันโทโมะ”
“อืม เราฟางจ๊ะ ยินดีที่ได้ร่วมงาน” ฟางยิ้มหวานให้พระเอกในเรื่อง
“เอ่อ....” จะทักจินนี่แต่อีกฝ่ายกับเดินสะบัดหน้าหนีไปซะอย่างงั้น
“ช่างเถอะน้องฟาง ยัยนี้เขาก็เล่นตัวแบบนี้แหละ”
พี่เอน่าเบ้ปากหมั่นไส้
“ดีจ๊ะ เราแก้วนะอยู่ฝ่ายเสื้อผ้า”
ฟางมอง สวยสวาร่างสูง ที่สวยจนน่าจะมาเป็นนางเอกมากกว่าอยู่ฝ่ายเสื้อผ้าซะอีก
“จ๊ะ เราฟางนะ”
“แก้ว แล้วชุดโทโมะล่ะครับ”
ฟางเลิกคิ้วมองสองคนตรงหน้า งง ความสนิทสนมของทั้งคู่ไม่ได้อยู่ในระดับของแค่เพื่อนร่วมงานแน่ๆ
“โทโมะ เดี๋ยวนักข่าวก็มาเห็นหรอก” แก้วตีมือหนาที่โอบรอบเอวเธออยู่
“พี่เอน่า”
“สองคนนี้เขาเป็นแฟนกันค่ะน้องฟาง” พี่เอน่ากระซิบตอบกลับมาอย่างรู้งาน
“อ้อ”
“แก้วว่าฟางเข้าไปลองชุดก่อนนะ นี่จ๊ะ”
แก้วยื่นชุดเสื้อยืดลายน่ารักกับกางเกงยีนต์ขาสั้นให้นางเอกของเรื่อง เพราะบทของฟ้าใสเป็นบทของเด็ก
บ้านนอกที่บังเอิญได้มาพบรักกับหนุ่มนักธุรกิจที่มีคู้หมั้นสาวอยู่แล้ว และตอนหลังนางเอกก็ยังมาพบว่าตัวเองเป็น
หลานสาวที่พลัดพลากของเศษฐีตะกลูดังอีกด้วย(น้ำเน่าได้ใจ)
“ชุดฉันล่ะ มัวแต่เม้าท์อู้งานอยู่ได้”
“นี่จ๊ะๆ” แก้วยื่นชุดของจินนี่ให้ เจ้าตัวปรายตามองฟางก่อนจะเดินสะบัดหน้าเบียดเข้าไปใช้
ห้องลองชุดตตัดหน้าฟางที่กำลังจะก้าวเข้าไปพอดี
“ชิ ยัยนี่ นิสัยเสียชะมัด” พี่เอน่า บ่นกระปอดกระแปด ก่อนจะเดินไปทำหน้าที่ของตัว
“ฟางเข้าไปเปลี่ยนชุดเถอะ เดี๋ยวต้องไปถ่ายภาพนิ่งอีก”
ฟางพยักหน้าให้แก้ว ที่เจ้าตัวโดนแฟนหนุ่มข้างกายออดอ้อนให้ช่วยเขาแต่งตัว แอบอมยิ้มไปความน่ารักของทั้งคู่
เข้าไปเปลี่ยนชุดที่แก้วยืนให้ ก่อนจะเดินกลับออกมาอีกรอบ
“ว๊าว ดูเปลี่ยนไปเลยอ่ะ” ฟางยิ้งเขินๆไปกับคำชมของพี่ๆทีมงาน
“โห น้องฟางหน้าเด็กขึ้นเป็นกองเลยค่ะ อย่างกับเด็กมอต้นแน่ะ”
“ใช่ๆ เวลาแต่งหน้านะ หน้างี้ใส๊ ใส”
เสียงชมของพี่ทีมงานที่ดังขึ้นไปขาดสาย ยิ่งทำให้ฟางยิ่งเขิน
“ชิ ก็แค่หน้าเด็กเท่านั้นแหละ จะเล่นได้เรื่องรึเปล่าก็ไม่รู้”
ฟางมองจินนี่ที่ส่งสายตาไม่เป็นมิตรมาให้
“น้องฟาง เดี๋ยวออกไปถ่ายภาพนิ่งได้เลยนะครับ”
“ค่ะ” ฟางพยักหน้าให้พี่ทีมงานที่เดินมาเรียก
ขอตัวจากแก้วและทีมงานคนอื่น เดินตามปอนต์ออกมา
“เฮือก”
“ตกใจอะไรของเธอ” เสียงทุ้มเอ่ยถามกับคนที่ทำหน้าตกใจเหมือนเห็นผีของเธอขำๆ
“เปล่า” ฟางเดินเลี่ยง เข้ามายืนกลางเฟรม รอช่างภาพ
“สวัสดีค่ะ ฉัน เฟย์” สาวสวยแก้มบุ๋ม เดินเข้ามายื่นมือทำความรู้จักกับเธอง่ายๆ
ทำไมกองนี้เขามีแต่สาวๆสวยๆ มาเป็นทีมงานกันนะ ทั้งคู่เริ่มต้นทำงานกันอย่างคล่องแคล่ว
“เฮ้ย ไอ้ป็อป อะไรจะจ้องขนาดนั้นว่ะ” ป็อปปี้หันกลับมามอง ก่อนจะส่งเสียงทักทาย
“มาด้วยเหรอว่ะ”
ToP ♥ “หลังจากนี้เราคือคนแปลกหน้าของกันและกัน” BY FANG
♪♫ ^_________________________^ ♪♫
อัพแล้วน้า ถึงแม้จะติดสัญาอัพสองตอนกับใครบางคนไว้ก็เถอะ แต่แฮะๆ เขายังไม่ว่างอ่าาาา T^T
สำหรับใครที่รอคู่ TK KF อยู่ได้อ่านแน่ค่ะ ไม่ต้องขอฉันก็จะทำให้ ฮ่าๆๆ(มันมาเป็นเพลงเลยวุ้ย)
แต่เพราะเราคือ FC PF ฉะนั้น คู่อื่นๆเลยมีแบบน้อยนิด เก๊าขอโต๊ดกร๊าบบบบบ
รักคนอ่าน จูจุ๊ฟ คนเม้น คิดฮอตคนโหวดหลายๆเด้อ ^W^
เจอกันตอนหน้าค่ะ ม๊วฟ ♥
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ