ถ้าฉันสัมผัสที่หก นายจะรักฉันมั๊ย

ติ๊ง น๊อง ติ๊ง น๊อง.....

ฟาง:หื้มมม...ทำไมกลับมาไวจังนะ ก็บอกแล้วว่าไม่เป็นไร 

ป๊อปปี้:......สวัสดี :)

ฟาง:ป๊อปปี้ !!!! นายมาได้ไงอะ ไหนเขื่อนบอกไม่สบายไง แล้วนายเป็นอะไรรึป่าว

ป๊อปปี้:ขอเข้าไปข้างในก่อนนะ เดี๊ยวตอบคำถามทุกคำถามเลย จริงๆๆ

ฟาง:อ่าๆ เข้ามา พูดมาเลยนะ ป๊อปปี้

ป๊อปปี้:ฉันขับรถมา และฉันก็สบายดีไม่ได้ป่วย ด้วย แต่...เธอเป็นห่วงฉันด้วยหรอเนี้ย

ฟาง: บ้า! เออแล้วนายกินอะไรมารึยัง ???

ป๊อปปี้:ยังเลย เริ่มรู้สึกหิวแล้วละ 

ฟาง:ฉันทำไว้เยอะมาก เธอก็มากินด้วยกันสิ

ป๊อปปี้: อืมๆ อร่อยดีนะ 555

ฟาง:หัวเราะทำไม หน้าฉันมันดูตลกขนาดนั้นเลยรึไง

ป๊อปปี้:ป่าวๆ หน้าเธอมีข้าวติดตรงนั้นอะ มาๆเดี้ยวฉันเช็ดให้ 

ฟาง:อืมๆ 

ป๊อปปี้:กินข้าวเสร็จแล้วมีอะไรจะบอก 

ฟาง:เรื่องอะไร หรอ ฉันอิ่มแล้ว

ป๊อปปี้:ฉัน....ชอบเธอ นะฟาง ใช่ๆ ฉันชอบ ไม่สิ รักเธอเลย

ฟาง:จริงๆหรอ ถ้าฉันบอกความลับกับนาย นายยังจะรักฉันอยู่รึป่าว

ป๊อปปี้:ฉันรักในสิ่งที่เธอเป็นนะ ฟาง...

ฟาง:ฉันมีสัมผัสที่หก นะ ฉันสามารถถอดจิตได้ 

ป๊อปปี้:ไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย ยังไงฉันก็รักเธออยู่ดี และมันยิ่งทำให้ป๊อปรักฟางมากกว่าเดิมซะอีกนะ รู้มั้ย ขอบคุณที่ไม่โกหกกัน ป๊อปรักฟางที่สุดเลยนะ :)

ฟาง: ขอบคุณนะ ฟางก็รักป๊อปเหมือนกัน 

ป๊อปปี้:แปลว่าฟางตอบ ตกลงให้มั้ย 

ฟาง:อืม >//////<

ป๊อปปี้:เย้ ฟางน่ารักมากๆเลย 

.

.

.

.

ที่ร้านอาหาร

เขื่อน:เห้ย ข่าวดีวะ 555

เฟย์:อะไรหรอ ข่าวดีอะไร

เขื่อน:ป๊อป ฟาง มันตกลงเป็นแฟนกันแล้ว 

แก้ว:ว้าววว เพื่อนฉันขายออกแล้ว

เฟย์: มิ้ว มาๆๆๆๆ

เกล:ห้ะ แกจะบ้าหรอ เรื่องจริงป้ะเนี้ย

เฟย์:ก็จริงนะสิ แก้วๆ วันนี้เอาหูฟังมารึป่าว

แก้ว:ลืมไว้ที่บ้านฟางอะ ทำไงดี

แบม:ซวยๆๆๆๆๆๆ โอ้ยมันอะไรกันเนี้ย ทำไมแกขี้ลืมอย่างงี้

โทโมะ:หยุดก่อนๆ พวกเธอพูดเรื่องอะไรกันนะ ใครคือมิ้ว

แก้ว:มิ้ว ก็คือ คนไง ใช่ๆคนรู้จักนะ

ฟาง:แก้วทำไมถึงลืมหูฟัง แบมทำไมลืมที่ปิดจมูก เฟย์ทำไมลืมแว่นตา เกลทำไมลืมถุงมือ ทำไมถึงขี้ลืมขนาดนี้ ถ้าชาเลทไม่บอกฉันนะ พวกเธอไม่เหลือดีกันแน่ !!

แก้ว:ฟางๆ เธอมาได้ไง

ฟาง:ชาเลทบอก นะสิ

ชาเลท: พวกพี่ๆ มาเที่ยวกันโดยไม่บอกพี่ฟาง แล้วยังโกหกอีก แถมลืมของจำเป็นด้วย

กั้ง:เด็กคนนี้คือใคร มาได้ไง

ชาเลท:หนูเป็น กุมารทอง นั่งรถมากับพี่ฟางคะ คนนี้ใครกันคะ พี่ฟาง

ฟาง:เออ...เอาใครก่อนดีละ ชาเลท 

พิชชี่:ผมเองละกัน พี่ชื่อพิชชี่ เป็นแฟนกับพี่เกล

ชาเลท : อ่อ นี้พี่โทโมะ พี่เขื่อน พี่พิชชี่ พี่ป๊อปปี้ พี่กั้ง หนูจำได้แล้วละ

เขื่อน:แปปนะ มันเกิดอะไรขึ้นแล้วพวกเธอทำไมถึงมีกุมารทอง คือมันเกิดอะไรบอก มาหน่อยสิ

เฟย์: โอเค พวกฉันนะมีสัมผัสที่หก จบนะ

โทโมะ:แก้วเธอ ก็มีหรอ

แก้ว:ก็มีละ ฉันได้ยินเสียงวิญญาณนะ

เฟย์:มองเห็น วิญญาณ นะเขื่อน ><

เกล: สามารถจับวัตถุ สิ่งของ หรือคน แล้วเห็นภาพในอดีตนะ

แบม:ฉันได้กลิ่นนะ

ฟาง:ฉันถอดจิตได้นะ 

ชาเลท:นั้นมัน พี่มิ้วนิคะ

เฟย์:ก็ใช่นะสิ แก้วคุยหน่อยมั้ย

แก้ว: มิ้วมีไรหรอ

มิ้ว: ทำไมมันนานจัง พวกเธอยังช่วยฉันอยู่รึป่าว

แก้ว:ช่วยๆ 

มิ้ว:เพราะไอ้พวกผู้ชายพวกนี้ใช่มั้ยที่ทำให้พวกเธอไม่มาช่วยฉันอย่างเต็มที่

แก้ว:ไม่เกี่ยว

ฟาง:พวกเขาไม่เกี่ยวนะมิ้ว พวกเราช่วยเต็มที่แล้วนะ มิ้ว

มิ้ว:อีก 3 วันนะ 

ฟาง:พวกแก มิ้วบอกว่าอีก 3 วัน ถ้าคดีไม่จบ ชีวิตพวกนั้นต้องจบนะ

ป๊อปปี้:คดีอะไร

ฟาง:นายรู้จัก คนที่ชื่อมิ้วที่อยู่ห้อง 3 อะ