ถ้าฉันสัมผัสที่หก นายจะรักฉันมั๊ย

9.7

เขียนโดย Jewelry

วันที่ 1 ธันวาคม พ.ศ. 2555 เวลา 15.27 น.

  21 session
  44 วิจารณ์
  35.72K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 5 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 11.18 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

20)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

สวัสดีค่าา หายไปนานเลยสินะ มาอัพแล้วคะ ไรเตอร์ไม่หายไปไหนแค่ไม่ค่อยได้เข้ามาเฉยๆ

อ่าามันก็คล้ายๆกันเนอะ แต่ๆๆ เค้ามาอัพต่อใหม่แย้วน้าา รีดเดอร์ห้ามงอนเค้านะ จุ้บๆ 

 

ป๊อปปี้:รู้บ้างนิดหน่อยนะ แฮ่ๆ

ฟาง: ป๊อป ไปรู้จักกันตอนไหนเนี้ยยย

เฟย์:ฟางแกใจเย็นก่อนดิ เราต้องจบคดีของมิ้วภายใน 3 วันนะ

ฟาง:อืมๆ แล้วแกเอาไงอะตามหาโจรหรอ พวกนั้นคไม่เดินๆมาชนเราแล้วจับได้หรอก

เกล: เราต้องไปตามหาพวกนั้นหรอ ประเทศไทยตั้งกว้างนะ เอาแค่กรุงเทพเนี้ยแค่คิดเหงื่อก็แตกแล้ว เกลบอกพ่อแล้วว่าให้ช่วยอีกแรง

แบม:ทางพี่ชายของฉัน ลองไอ้นี้หน้าคนร้ายแล้วตอนนี้กำลังหาตัวอยู่ วุ่นๆแน่ๆ

 

แก้ว:ขอให้เรื่องจบแบบแฮปปี้เถอะ 

ฟาง:ฉันก็หวังว่างั้นนะ

 

เขื่อน:นี้ๆ ฉันก็จะช่วยพวกเธอนะ เครียดมากเลยหรอ

เฟย์:คดีไม่จบพวกนายตายอะ ไม่เครียดรึไง

 

ป๊อปปี้:ห๊าาา พวกฉันตายเอาอะไรเป็รเกณฑ์กันนะ

ฟาง:ทุกคนใจเย็นกันก่อนนะ ฟางว่าเราจะต้องหาเจอแน่นอน

 

 

วันเวลาผ่านไปเพียงชั่วข้ามคืน ทุกคนต่างหลับใหล ทำงาน ทำหน้าที่ต่างๆ

พวกเธอก็เช่นกัน ที่กำลังทำงานเพื่อช่วยสิ่งที่ไม่มีตัวตน เธอทำให้พวกนั้นมีความสุข

เธอไม่เคยได้รับอะไรตอบแทนนอกจากคำว่า 'ขอบคุณ' มันมากเกินคำบรรยาย

พวกเธอพยายามตามข่าวของคนร้ายที่ฆ่ามิ้ว แทบจะไม่หยุดพัก คืนนี้ยังคงอีกยาวไกล

พวกเธอง่วนก้มหน้าก้มตาทำงาน เช็กข่าว โทรสอบถาม อะไรต่างๆนาๆ เพื่อจะได้หามันให้เจอ โหดร้ายมาก ที่เอาชีวิตของคนที่ตนรักมาแขวนอยู่บนเส้นด้ายบางๆ แต่พระเจ้าก็เล่นตลก วันและคืนผ่านไปไวจริงๆ ไวกว่าทุกที ไม่นานนักทุกอย่างคงจะต้องเป็นใจให้เขาเจอ คนๆนั้นสักที 

 

"เหลือ 1 เดียวเองนะ "

Rrrrrrrrrr Rrrrrrrrr

 

"ฮัลโหลคะ พี่เจอแล้วใช่มั๊ย "

'ใช่เจอแล้ว มาที่สถานีเลย จับได้แล้ว'

"ขอบคุณคะ แบมรักพี่นะ"

 

แบม: เจอแล้ว เจอคนที่ฆ่ามิ้วแล้ว ฮึก แบม แบมดีใจอะ ฟาง แบมดีใจ

ฟาง:แบมไม่ร้องนะ ไปเร็วเรารีบไปหาพี่แบมกันเถอะ

 

สถานีตำรวจ....

 

พี่แบม: ไอ้สองตัวนี้ใช่มั๊ยแบม

ฟาง:มิ้ว ใช่มั๊ย มิ้วตอบมาสิ

มิ้ว: ใช่ พวกเธอหาเจอจริงๆด้วยขอบใจมาก ขอบใจ.....

 

แบม:ใช่คะ พวกนี้ละคะ ทำไมคุณถึงฆ่าเธฮละคะ คุณฆ่าอนาคตของชาติ ทำเพื่ออะไร!!!!!!!

ฟาง:แบมใจเย็นสิ

เฟย์:รู้มั๊ย ว่าพวกคุณทำให้ทุกคนเดือดร้อน ฆ่าเธอทำไม คุณเกือบทำให้คนรักของเราต้องตาย

 

'หึ ไม่รู้สิ' มันคือคำตอบของคนจิตใจต่ำทราม ที่ยกยิ้มขึ้นอย่างมีความสุข 

มันบ้าๆ บ้าจริงมิ้วฉันอนุญาติให้เธอฆ่ามัน เอาให้ตายไม่นานนัก โจรทั้งคู่ก็

โดนของหนักหล่นใส่หัวอย่างจัง ทุกอย่างจบสิ้นคนเลวตาย 

 

 

 

แต่มันยังไม่จบแค่นี้ละสิ....ใช่ทุกคนเรื่องคงต้องเขียนว่า นี้เป็นเพียงแค่เริ่มต้น

แต่ที่จริงมัน จบแล้วละ

 

 

 

 

The and...

 

 

 

จบแล้วจ้าาา ปิดเรื่อง ชับๆๆ  เห้อ เฟลกับกามิกาเซ่อะจิงๆ -- ไรเตอร์อยู่ๆก็กล้ายเป็นติ่ง

เอ็กโซ เฉยเลย 555 แต่ังไง loveKoticforever ละเนอะ  

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา