School of love

โทโมะ : แก้วอยู่ไหนแล้วเนี่ย
 โทโมะมองซ้าย มองขวา แต่ก็ไม่เจอแก้ว
โทโมะ : ลองหาแถวนี้ก่อนละกัน ถ้าไม่เจอแล้วค่อยโทรถามทุกคน
 แล้วโทโมะก็หาแก้วไม่เจอ
โทโมะ : งั้น เริ่มจากป้อปก่อนละกัน
สัญญามันก็ต้องเป็นสัญญา รู้ว่าเธอต้องมา
ป้อปปี้ : ฮัลโหล
โทโมะ : แกเห็นแก้วเดินผ่านทางนั้นป่าว
ป้อปปี้ : ป่าวหนิ ทำไมเหรอ
โทโมะ : ก็ชั้นยังไม่เจอแก้วเลยอ่ะ
ป้อปปี้ : เดี่ยวชั้นถามฟางให้
โทโมะ : อืม
ป้อปปี้ : วันนี้แก้วมีท่าทาง หรืออะไรที่แปกจาเดิมป่าวคับฟาง
ฟาง : อ่อ มีอยู่เรื่องนึง
ป้อปปี้ : เรื่องไรเหรอคับ
ฟาง : ก็ปกติเวลาเลิกเรียนแก้วจะไม่ค่อยรีบกลับ แต่วันนี้แก้วท่าทางรีบมากเลย
ป้อปปี้ : แล้วตอนนี้แกอยู่ไหนเนี่ย
โทโมะ : ชั้นอยู่ตงสนามกีฬา
ป้อปปี้ : แกรออยู่นั้นก่อนนะ เดี่ยวพวกชั้นจะไปหา
โทโมะ : อืม
 สนามกีฬาโรงเรียน
โทโมะ : แก้วหายไปไหนน้า
 ซักพักป้อปปี้ เขื่อน และเฟย์ ฟางก็มาถึง
เขื่อน : โมะเจอแก้วยัง
โทโมะ : ยังเลยอ่ะ
ป้อปปี้ : โมะ ชั้นพอรู้แล้วว่าไมวันนี้แก้วถึงรีบ และก็รู้แล้วว่าไมแก้วถึงหายไป
โทโมะ : แล้วมันไงเหรอ
ป้อปปี้ : ก็เมื่อวานแกบอกกับแก้วว่ามีคนที่อยู่แล้ว และจะบอกชอบคนคนนั้นในวันนี้ใช่มั้ย
โทโมะ : ก็ใช่
ป้อปปี้ : แล้วที่ในวันนี้แก้วรีบลงมาก็เพราะว่าอยากรู้ว่าคนที่แกชอบคือใคร
โทโมะ : แล้วตอนนี้แก้วหายไปไหนล่ะ
ป้อปปี้ : เฟย์ ฟางจำหวายได้มั้ย
ฟาง : ใครเหรอป้อป
เฟย์ : ก็หวายคนที่เรียนอนุบาลกับพวกเราไง
ฟาง : อ่อ จำได้แล้วหวายคนที่เป็นน้องสาวของโทโมะ ที่ไปเรียนอยู่ที่อเมริกาใใช่มั้ย
ป้อปปี้ : ใช่แล้วคับฟาง และวันนี้หวายก็กลับมาจากอเมริกาแล้ว
ฟาง : จิงเหรอป้อป
ป้อปปี้ : คับ
เขื่อน : แล้วไงต่อเหรอ
ป้อปปี้ : เมื่อกี้โมะไปหาหวายมา
เขื่อน : เกี่ยวกับหวายด้วยเหรอ
ป้อปปี้ : ใช่ แล้วหวายก็ไปอเมริกา 10 ปีแล้ว มันเลยกอดกับหวายเพราะคิดถึงน้องสาว แล้วตอนนั้นแก้วก็คงมาเห็นพอดี เลยคิดว่าหวายคือคนที่โมะชอบ แก้วก็เลยหาตัวไป
ฟาง : ก็เป็นไปได้นะ
เฟย์ : งี้ก็แสดงว่าคนที่แก้วชอบก็คือโทโมะน่ะสิ
เขื่อน : ก็เหลือแต่ไปอธิบายให้แก้วเข้าใจ เท่านี้ก็จะจบแบบ Happy
โทโมะ : งั้นชั้นไปหาแก้วก่อนนะ
ฟาง : แก้วคงกลับบ้านไปแล้วล่ะ ไว้บอกพุ่งนี้เทอ
เขื่อน : งั้นพวกเราจะกลับบ้านกันเลยมั้ย
ป้อปปี้ : อืม
 แล้วทุกคนก็แยกกันกลับบ้านของตัวเอง