School of love

โทโมะ : แก้วอยู่ไหนแล้วเนี่ย

 โทโมะมองซ้าย มองขวา แต่ก็ไม่เจอแก้ว

โทโมะ : ลองหาแถวนี้ก่อนละกัน ถ้าไม่เจอแล้วค่อยโทรถามทุกคน

 แล้วโทโมะก็หาแก้วไม่เจอ

โทโมะ : งั้น เริ่มจากป้อปก่อนละกัน

สัญญามันก็ต้องเป็นสัญญา รู้ว่าเธอต้องมา

ป้อปปี้ : ฮัลโหล

โทโมะ : แกเห็นแก้วเดินผ่านทางนั้นป่าว

ป้อปปี้ : ป่าวหนิ ทำไมเหรอ

โทโมะ : ก็ชั้นยังไม่เจอแก้วเลยอ่ะ

ป้อปปี้ : เดี่ยวชั้นถามฟางให้

โทโมะ : อืม

ป้อปปี้ : วันนี้แก้วมีท่าทาง หรืออะไรที่แปกจาเดิมป่าวคับฟาง

ฟาง : อ่อ มีอยู่เรื่องนึง

ป้อปปี้ : เรื่องไรเหรอคับ

ฟาง : ก็ปกติเวลาเลิกเรียนแก้วจะไม่ค่อยรีบกลับ แต่วันนี้แก้วท่าทางรีบมากเลย

ป้อปปี้ : แล้วตอนนี้แกอยู่ไหนเนี่ย

โทโมะ : ชั้นอยู่ตงสนามกีฬา

ป้อปปี้ : แกรออยู่นั้นก่อนนะ เดี่ยวพวกชั้นจะไปหา

โทโมะ : อืม

 สนามกีฬาโรงเรียน

โทโมะ : แก้วหายไปไหนน้า

 ซักพักป้อปปี้ เขื่อน และเฟย์ ฟางก็มาถึง

เขื่อน : โมะเจอแก้วยัง

โทโมะ : ยังเลยอ่ะ

ป้อปปี้ : โมะ ชั้นพอรู้แล้วว่าไมวันนี้แก้วถึงรีบ และก็รู้แล้วว่าไมแก้วถึงหายไป

โทโมะ : แล้วมันไงเหรอ

ป้อปปี้ : ก็เมื่อวานแกบอกกับแก้วว่ามีคนที่อยู่แล้ว และจะบอกชอบคนคนนั้นในวันนี้ใช่มั้ย

โทโมะ : ก็ใช่

ป้อปปี้ : แล้วที่ในวันนี้แก้วรีบลงมาก็เพราะว่าอยากรู้ว่าคนที่แกชอบคือใคร

โทโมะ : แล้วตอนนี้แก้วหายไปไหนล่ะ

ป้อปปี้ : เฟย์ ฟางจำหวายได้มั้ย

ฟาง : ใครเหรอป้อป

เฟย์ : ก็หวายคนที่เรียนอนุบาลกับพวกเราไง

ฟาง : อ่อ จำได้แล้วหวายคนที่เป็นน้องสาวของโทโมะ ที่ไปเรียนอยู่ที่อเมริกาใใช่มั้ย

ป้อปปี้ : ใช่แล้วคับฟาง และวันนี้หวายก็กลับมาจากอเมริกาแล้ว

ฟาง : จิงเหรอป้อป

ป้อปปี้ : คับ

เขื่อน : แล้วไงต่อเหรอ

ป้อปปี้ : เมื่อกี้โมะไปหาหวายมา

เขื่อน : เกี่ยวกับหวายด้วยเหรอ

ป้อปปี้ : ใช่ แล้วหวายก็ไปอเมริกา 10 ปีแล้ว มันเลยกอดกับหวายเพราะคิดถึงน้องสาว แล้วตอนนั้นแก้วก็คงมาเห็นพอดี เลยคิดว่าหวายคือคนที่โมะชอบ แก้วก็เลยหาตัวไป

ฟาง : ก็เป็นไปได้นะ

เฟย์ : งี้ก็แสดงว่าคนที่แก้วชอบก็คือโทโมะน่ะสิ

เขื่อน : ก็เหลือแต่ไปอธิบายให้แก้วเข้าใจ เท่านี้ก็จะจบแบบ Happy

โทโมะ : งั้นชั้นไปหาแก้วก่อนนะ

ฟาง : แก้วคงกลับบ้านไปแล้วล่ะ ไว้บอกพุ่งนี้เทอ

เขื่อน : งั้นพวกเราจะกลับบ้านกันเลยมั้ย

ป้อปปี้ : อืม

 แล้วทุกคนก็แยกกันกลับบ้านของตัวเอง