รักยุ่งๆ ของฉันกับเขา

8.5

เขียนโดย tumm

วันที่ 13 กันยายน พ.ศ. 2554 เวลา 18.30 น.

  12 ตอน
  178 วิจารณ์
  38.09K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
           ตอนเช้าฉันตื่นแต่เช้าว่าจะออกไปมหาวิทยาลัยก่อน  ไม่อยากให้ชายหนุ่มไปส่ง  แต่ไม่ทันอยู่ดีเพราะโทโมะมาดักแต่เช้า
         " จะรีบไปไหนครับที่รัก" ฉันหยุดเดินก่อนจะหันมามอง
         " ก็จะไปเรียนไง" ฉันยิ้มให้ชายหนุ่ม
         " เด๊วไปส่งครับที่รัก"  โทโมะเดินมาจับมือฉันมาเดินไปที่รถจอดอยู่หน้าบ้าน  เมื่อมาถึงมหาววิทยาลัยฉันโดนเพื่อนๆ แซวกันใหญ่เลย
         " ว่าไงยัยแก้ว เมื่อวานไปไหนมา" จินนี่ถามพร้อมยิ้มให้เพื่อนสาว
         " ป่าวนิ" ฉันตอบก่อนจะนั่งลง
         " พี่โมะ ทำไมเมื่อวานไม่ให้ยัยแก้วมาเรียน ไปไหนกันมาอิอิ" เฟย์แซวอีกคน โทโมะได้แต่ยิ้ม
         " ฉันไปเรียนดีกว่า เบื่อพวกแก" ฉันจะเดินไปแต่โทโมะคว้าแขนไว้ก่อน
         " เลิกเรียนกี่โมง"
          " ไม่บอก" ฉันแลบลิ้มแล้วสะบัดมือเดินจากไปทันที  เพื่อนต่างมองแล้วยิ้มออกมา
         " วันนี้ยัยแก้วมีเรียนแค่ตอนเช้าถึง11โมงค่ะพี่โทโมะ" เฟย์บอกก่อนจะแยกเดินไปเรียนกับแฟแนหนุ่ม  และเพื่อนๆ ต่างแยกไเรียนกันหมด
          โทโมะนั่งรอหญิงสาวที่โต๊ะม้าหินอ่อนของคณะ  จนหญิงสาวเดินลงมาพร้อมเพื่อนๆ ในคณะ  โทโมะก็เดินไปหาทันที
          " หวัดดีครับน้องแก้ว" โทโมะเดินเข้ามาหาหญิงสาวพร้อมดึงกระเป๋ากับหนังสือมาถือให้
          " ใครอ่ะแก้ว" เพื่อนคนแรกเอ่ยถาม
          " แฟนครับ" โทโมะตอบแทน  แก้วหันมามองอย่างไม่พอใจ
          " น่ารักอ่ะแก"
          " พี่ขอตัวพาแก้วไปทานข้าวก่อนนะครับ" โทโมะบอกแล้วเดินโอบเอวหญิงสาวไปที่รถทันที 
          " จะพาไปไหน" ฉันสะบัดตัวออกมาชายหนุ่ม
          " ไปกินข้าว หรือว่ากินแก้วดี" โทโมะบอกแล้วจ้องมองหญิงสาวตั้งแต่หัวจรดเท้า
           " ไปกินข้าวสิ แก้วหิวฉัน" ฉันบอกแล้วขึ้นไปนั่งบนรถ  กระโปรงนักศึกษาสั้น  แถมผ่าขึ้นมาเล็กน้อยเผยให้เห็นขาเรียวขาวๆ
            " ปิดไว้" โทโมะบอกแล้วหยิบเสื้อกันหนาวของตัวเอาที่เบาะหลังมาให้หญิงสาว  ไม่นานโทโมะก็พาหญิงสาวมาทานอาหารในห้างแห่งหนึ่ง
            " กินอะไรดี"  ผมถามหญิงสาวที่เดินมาข้างๆ
            " อะไรก็ได้ แก้วกินได้ทั้งนั้น" ฉันบอกก่อนจะหันไปมองร้านขายเครื่องประดับอย่างสนใจ  ก่อนจะเดินไปดู โทโมะมองแล้วเดินตามหญิงสาวมา
             " ชอบเหรอ" โทโมะถามหญิงสาวที่ยืนดูสร้อยข้อมืออยู่
             " อืม"  ฉันบอกแล้วหยิบสร้อยแต่ละเส้นมาทาบที่ข้อมือตัวเอง  " อันไหนสวยกว่ากัน" ฉันถามชายหนุ่มที่ยืนอยู่ข้างๆ
             " พี่ว่าอันนี้เหมาะกับแก้วกว่านะ" ผมบอกแล้วชี้ไปที่สร้อยข้อมือเส้นเล็กที่เป็นรูปมิกกี้เมาส์
             " เอาเส้นนี้ค่ะ เดี๋ยวใส่เลย" ฉันบอกกับพนักงานแล้วใส่สร้อยข้อมือ  โทโมะหยิบเงินออกมาจ่ายให้หญิงสาว แล้วเดินไปยังร้านอาหาร
             " สองที่ครับ" โทโมะบอกพนักงานก่อนจะเดินตามเข้าไปในนั่งที่โต๊ะด้านในสุด
             " เดี๋ยวจะมารับออเดอร์นะครับ" พนักงานบอกแล้วยิ้มให้หญิงสาว  โทโมะมองอย่าไม่ชอบใจ ก่อนจะย้ายมานั่งข้างๆ หญิงสาว
             " พี่ไปนั่งฝั่งนู้นสิ"
             " ไม่ได้ เด๊วไม่รู้ว่าเป็นแฟนกัน" โทโมะบอกแล้วยื่นหน้ามาดูเมนูใกล้ๆ หญิงสาว  ฉันไม่สนใจก่อนจะดูเมนูอาหาร
             " ขอสปาเก็ตตี้ขี้เมาทะเลค่ะ" ฉันสั่งกับพนักงานสาวสวย
             " ขอเหมือนแฟนผมครับ น้ำแตงโมั่นสองแก้วครับ" โทโมะบอกก่อนจะหันมาสนใจหญิงสาวที่อยู่ข้างๆ แทน  เมื่อพนักงานเดินออกไปฉันก็หันมามอง
             " ขยับออกไปหน่อยก็ได้ มันอึดอัดนะ"
             " ไม่เอาอ่ะ พี่อยากอยู่ใกล้ๆ เรา" โทโมะบอกแล้วยื่นหน้ามาใกล้ๆ  ฉันเอามือดันหน้าชายหนุ่มไว้
             " อาหารมาแล้ว แก้วว่าเราทานกันดีกว่า" ฉันบอกแล้วลงมือทานอาหารที่พนักงานเอามาเสริ์ฟ
             " ก็ได้ อยากได้อะไรไหม เดี๋ยวพี่ซื้อให้"
              " เป็นป๋าเหรอ ใจปล้ำจัง"
              " ใช่ เด๊วป๋าจะดูแลเอง" ผมบอกแล้วหอมแก้มหญิงสาว  เราทั้งสองคนทานอาหารก่อนจะออกไเดินเล่นและพี่ซื้อของต่างๆ  ชายหนุ่มซื้อกระเป๋าและเสื้อผ้าต่างๆ ให้หญิงสาว
              " เสื้อตัวนี้สวยไหม" ฉันถามพร้อมหยิบเสื้อเปิดไหล่สีขาวให้ชายหนุ่มดู
              " สวย แต่ใส่ให้พี่ดูคนเดียวนะ หวง " โทโมะบอก  ฉันเลือกเสื้อผ้าอีกนิดหน่อย  ก่อนจะเดินไปดูกระเป๋า  แล้วเราทั้งสองคนก็กลับมาบ้าน
            
 
              " หวัดดีจงเบ" โทโมะเอ่ยทักพี่ชายของหญิงสาวที่รุ่นเดียวกัน
              " มาก็ดี มีเรื่องอย่าจะให้ช่วยหน่อย" จงเบบอกชายหนุ่มที่เข้ามานั่งที่โซฟา
              " มีอะไรเหรอพี่จงเบ" ฉันถามพี่ชาย
              " ก็พอดีพี่เป็นตัวแทนไดูงานที่ต้างประเทศเดือนหนึ่งอ่ะ  พี่จะให้แก้วไปอยู่บ้านฟางอ่ะ พี่เป็นห่วง" จงเบบอกน้องสาว
               " เดี๋ยวผมดูแลให้เองครับ ไม่ต้องเป็นห่วง" โทโมะบอก
               " อยู่กับพี่นั้นแหละน่าเป็นห่วง"  ฉันบ่นเบาๆ
               " แล้วพี่จะไปเมื่อไรอ่ะ" ฉันถามพี่ชาย
               " คืนนี้ สามทุ่ม พี่เรียกรถที่สนามบินแล้ว"
               " ค่ะ"
               " แก้วไปเก็บเสื้อผ้าไปนอนบ้านโทโมะได้แล้ว" จงเบบอกแล้วไล่ให้น้องสาวขึ้นไเก็บเสื้อผ้า  แก้วเดินไปบ้านข้างๆ ส่วนตัวเองนั่งรอเพื่อเตรียมตัวไปสนามบิน
               " แม่ครับดูสิผมพาใครมาด้วย"
               " อ้าวหนูแก้ว แม่เตรียมห้องไว้ให้แล้วจ๊ะ" แม่โทโมะบอกกับฉัน  ก่อนจะเรียกเด็กมายกกระเป๋าขึ้นไปเก็บให้
               " หนูต้องรบกวนด้วยนะค่ะ" ฉันบอกพร้อมยิ้มให้
               " ไม่รบกวนหรอกจ๊ะ ไปอาบน้ำแล้วลงมากินข้าวกันดีกว่า" แม่โทโมะบอก  ฉันจึงเดินขึ้นไพร้อมชายหนุ่มที่เดินจับมือพาขึ้นไป  แม่ของโทโมะมองตามอย่างพอใจ
                " อ้าวยัยแก้ว มานอนนี้เหรอ" ฟางเปิดประตูออกมาพอดี
                " ใช่ เดี๋ยวขอตัวปอาบน้ำก่อนนะ"
                " แล้วเจอกันข้างล่างนะ พี่โมะอย่าทำอะไรเพื่อนฟางนะ" ฟางสั่งพี่ชายก่อนจะเดินลงไป 
                " เดี๋ยวลงไปพร้อมกันนะ" โทโมะบอกก่อนจะเดินไปห้องตัวเองที่อยู่ข้างๆ  เราทั้งสองเดินลงมาพร้อมกันที่โต๊ะอาหาร
                 " เรียนจบแต่งเลยไหมเจ้าโมะ" พ่อของโทโมะเอ่ยถาม
                 " ดีครับ ผมอยากแต่งไวๆ"
                 " ถามยัยแก้วหรือยังว่าอยากแต่งด้วยไหม" ฟางบอกทำให้ทุกคนหัวเราะออกมาย่างเห็นด้วย
                 " ป๊ากดLikeให้เลย"
                 " ก็กดให้เหมือนกันค่ะคุณน้า" ฉันยิ้มให้พ่อของโทโมะ
                 " เรียกป๊ากับม๊าสิ" แม่ของโทโมะเอ่ยบอก
                 " ค่ะป๊า ม๊า"
                 " ทานอาหารกันดีกว่าค่ะ" ฟางบอก  เมื่อทานข้าวเสร็จทุกคนต่างแยกกันไปนอน  เพราะตอนเช้าต่างตกไปทำงานและเรียน
                  " คืนนี้ขอนอนด้วยคนสิ" โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาว
                  " เอ่อ..."
 
 
            +++ ชอบ ไม่ชอบ บอกด้วยนะค่ะ เม้นให้ด้วย  ไม่รู้ว่าสนุกกันหรือเปล่า  ฝากนิยายเรื่องนี้ด้วยนะค่ะ+++
               
 
 
 
 
              
 
 
       

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา