รักยุ่งๆ ของฉันกับเขา

           หลังจากกลับมาเที่ยวจากทะเล โทโมะก็ขอหญิงสาวแต่งงานทันที  แต่แก้วก็เลี่ยงที่จะตอบตกลง

     “ รอพี่จงเบกลับมาก่อน แล้วค่อยคุยกัน”  แก้วบอกพร้อมทำงานต่อ  ตอนนี้แก้วได้เข้ามาทำงานที่บริษัทของพ่อแม่ตัวเอง โดยมีโทโมะตามมาทำงานด้วย  เพราะไม่อยากห่างจากหญิงสาว

     “ แต่พี่อยากแต่งแล้วนิ”

     “ จะแต่งหรือไม่แต่แก้วก็อยู่กับพี่แล้วนิ รอแค่นี้ไม่ได้เหรคอค่ะ” แก้วหันมาอ้อนชายหนุ่ม

     “ ก็ได้ เย็นนี้ไปทานข้าวกันนะครับที่รัก” โทโมะเอ่ยชวนหญิงสาว

     “ ค่ะ แต่ตอนนี้พี่มาช่วยแก้วทำงานก่อนดีกว่าไหม” ฉันบอกชายหนุ่มก่อนที่โทโมะจะเดินมานั่งตรงหน้าโต๊ะของหญิงสาว และช่วยกันทำงาน

  ก๊อก ก๊อก ก๊อก

      “ หวัดดีค่ะพี่โมะ ยัยแก้ว” ฟางที่เดินเข้ามาพร้อมแฟนหนุ่มเอ่ยทักทายทั้งสอง

      “ มีอะไรยัยฟาง” โทโมะถามน้องสาว

      “ ฟางเอาการ์ดมาให้ค่ะ” ฟางบอกพร้อมกับป๊อบปี้ส่งการ์ดสีชมพู บ่งบอกถึงการ์ดงานแต่งมาให้

      “ แซงหน้าพี่เลยเหรอยัยฟาง”

      “ ใช่แล้ว”

      “ แล้วเมื่อไรแก้วจะตกลงกับโทโมะล่ะ” ป๊อบปี้ถามหญิงสาวที่นั่งอยู่

      “ รอพี่ชายแก้วกลับมาก่อนนะค่ะ แล้วค่อยคุยกัน”

      “ ถ้ารอขนาดนั้น เราลองมามีลูกกันก่อนไหม” โทโมะเอ่ยถามด้วยความทะเล้น

      “ จะบ้าเหรอพี่โมะ อายคนอื่นบ้างสิ”

      “ ไม่ต้องอายหรอกยัยแก้ว” ฟางบอกเพ่อนสาวที่นั่งหน้าแดง

      “ ออกไปได้แล้ว พี่จะทำงาน” โทโมะไล่น้องสาวออกไป

      “ ทำงานหรือทำอะไรค่ะพี่ชาย” ฟางที่กำลังจะเดินพ้นประตูเอ่ยแซวพี่ชายก่อนจะปิดประตูลง

       “ แก้วดูสิ ว่ายัยฟางมันแซงหน้าคู่เราไปแล้วนะ” โทโมะอ้อนหญิงสาว

       “ งั้นพี่ก็ไปโทรตามพี่จงเบกลับมาสิ เดี๋ยวแก้วจะแต่งด้วย” ฉันบอกชายหนุ่ม 

           ตอนเย็นระหว่างที่โทโมะรอหญิงสาวอยู่ที่หน้าบริษัทก็เห็นผู้ชายคนหนึ่งยืนคุยกับแฟนสาวของตัวเองอยู่ก็หันมามองว่าเป็นใคร

      “ แก้ว แม่ของโทโมะมาขอเรา เราจะว่ายังไง” จงเบถามน้องสาว

      “ พี่ว่าไงอ่ะ”

      “ จะไปรู้แกเหรอ แฟนแกนะ”

      “ แต่งสิ แล้วพี่โทโมะเขารู้ไหมเนี่ยว่าพี่กลับมาตั้งแต่เมื่อวานนะ” ฉันถามพี่ชาย  แก้วอยากจะแกล้งให้โทโมะรอเท่านั้นเอง  เพราะว่าแม่ของโทโมะได้โทรไปคุยกับจงเบแล้ว  เรื่องแต่งงานระหว่างแก้วกับโทโมะ 

          โดยงานจะจัดขึ้นพร้อมกันวันเดียวกับของฟางกับป๊อบปี้  ทุกคนรู้หมด ยกเว้นโทโมะ  แม่ของโทโมะอยากจะเซอร์ไพร์สลูกชายตัวเอง

     “ งั้นพรุ่งนี้ไปถ่ายรูปชุดแต่งงานล่ะกัน แม่ของแฟนแกเตรียมไว้ให้ทุกอย่างแล้ว”

     “ พี่จงเบหลบไปก่อน พี่โทโมะมา” แก้วบอกแล้วผลักให้จงเบหลบไปก่อนจะเดินมาหาชายหนุ่ม

     “ ยืนคุยกับใครนะ” โทโมะถามหญิงสาว

      “ ไม่ได้คุยกับใครสักหน่อย พี่ตาฝาดหรือเปล่า” ฉันบอกชายหนุ่มก่อนจะพาไปยังรถที่จอดไว้

      “ แน่ใจนะ”

      “ แน่ใจสิ ไปกินข้าวเถอะ วันนี้แก้วมีข่าวดีมาบอกพี่ด้วยนะ” ฉันบอกเมื่อเข้ามานั่งในรถ

       “ ข่าวอะไรเหรอ” ผมถามหญิงสาวด้วยความสงสัย

       “ กินข้าวก่อนแล้วแก้วจะบอก” ฉันบอกชายหนุ่ม  ไม่นานแล้วทั้งสองคนมายังร้านอาหารที่โทโมะได้จองไว้  ทั้งคู่นั่งทานอาหารไปก็คุยกันไป  และก้ผลัดกันป้อนอย่างหวานอย่าได้แคร์ใคร

        “ แก้ว พี่อยากฟังข่าวดีแล้ว”

        “ พรุ่งนี้ไปถ่ายรูปชุดแต่งงานกัน” ฉันบอกโทโมะ

        “ หมายความว่าแก้วจะแก้วต่งงานกับพี่ใช่ไหม” โทโมะถามอย่างดีใจ  แก้วพยักหน้าแทนคำตอบ  โทโมะลุกเข้ามากอดหญิงสาวด้วยความรัก

        “ ขอบคุณนะครับ ที่ให้พี่ดูแลไปตลอดชีวิต” โทโมะบอกหญิงสาว

        “ ค่ะ ดูแลดีๆ ด้วย ไม่งั้นแก้วจะให้ดูแลมาดูแลแทน” ฉันบอกแล้วพร้อมโทโมะที่ดันหญิงสาวออกมามองด้วยความรัก  โทโมะเลื่อนหน้าเข้ามาใกล้หญิงสาว

         “ อย่าค่ะ คนเยอะแยะ” ฉันห้ามชายหนุ่มไว้

         “ อายทำไม คนเยอะแยะ” โทโมะบอกแล้วยิ้มออกมา

         “ จะบ้าเหรอ กลับบ้านดีกว่า” ฉันบอกชายหนุ่ม  โทโมะเลิกพนักงานมาคิดเงินก่อนจะพาแฟนสาวกลับบ้าน

         หนึ่งอาทิตย์ถัดมางานแต่งสองคู่บ่าวสาวถูกจัดอย่างใหญ่  เพราะเป็นงานแต่งของ คู่รักทั้งสองคู่

         “ เหนื่อยไหมน้องฟาง”  ป๊อบปี้เอ่ยถามหญิงสาว

         “ นิดหน่อยค่ะ” ฟางยิ้มให้เจ้าบ่าวของตัวเอง

        “ พี่โมะเหนื่อยไหมค่ะ” ฉันถามเจ้าบ่าวของตัวเอง

         “ เหนื่อยครับ แก้วล่ะ”

         “ ไม่ค่ะ แก้วมีความสุขที่สุด” ฉันบอกแล้วเอากระดาษทิชชู่คอยซับเหงื่อให้เจ้าบ่าว

         “ น่ารักจัง เดี๋ยวคืนนี้พี่มีรางวัลให้” โทโมะบอกแล้วกอดเจ้าสาวไว้

         “ หวานเกินหน้าแล้วโทโมะ” ป๊อบปี้เอ่ยแซว

         “ แน่นอน  คู่พี่ต้องหวานกว่าคู่น้องสิ” โทโมะเอ่ยบอก  ทั้งสองคู่บ่าวสาวยืนต้อนรับแขกที่หน้างาน  มีทั้งเพื่อนๆ และญาติๆ มาร่วมแสดงความยินดีกับทั้งสี่คน

           และแล้วเวลาที่เจ้าบ่าวทุกคนรอคอยก็มาถึงหรือคือเวลาส่งตัวเข้าหอ  คู่ฟางกับป๊อบปี้ถูส่งเข้าหอเป็นคู่แรก  ตามด้วยคู่ของแก้วกับโทโมะ

          “ โทโมะ  แก้ว แต่งงานกันแล้ว มีปัญหาก็คุยกัน ไม่ให้หนีหน้าแบบนี้เข้าใจไหม” มารดาของโทโมะเอ่ยบอกลูกชายกับลูกสะใภ้

          “ ค่ะแม่”

          “ อย่าดื้อกับโทโมะล่ะแก้ว” พี่ชายบอกแล้วดึงน้องสาวเข้ามากอด

          “ ผมจะดูแลอย่างดีเลยครับ” โทโมะบอกแล้วยิ้มให้กับจงเบ   ทั้งหมดเดินออกมาจากห้องปล่อยให้คู่บ่าวสาวได้พักผ่อน

         “ แก้วจร้า” โทโมะเรียกแฟนสาวพร้อมเดินเข้ามากอด

         “ ปล่อยนะ แก้วจะไปอาบน้ำ” ฉันบอกพร้อมค่อยๆ แกะกิ๊ฟติดผมออก

         “ มาสนุกกันดีกว่า” โทโมะบอกแล้วพรมจูบหญิงสาวไปทั่ว แก้วเบี่ยงตัวหลบหนี

         “ ไม่เอาน่า วันนี้แก้วเหนื่อยนะ”

        “ เดี๋ยวพี่ช่วยทำให้หายเหนื่อยดีกว่า” โทโมะบอกแล้วปิดปากหญิงสาวก่อนจะค่อยๆ ปลดซิบชุดเจ้าสาวออก  แก้วเองที่ถูกชายหนุ่มปลุกอารมณ์ก็ค่อยๆ รุดเน็คไทชายหนุ่มออก  ก่อนจะปลดกระดุมออกทีละเม็ด  จนตัวนี้ทั้งสองเสื้อผ้าปกปิดร่างกายแม้แต่ชิ้นเดียว  โทโมะจับหญิงสาวนอนราบกับเตียงก่อนจะลูบไล้ไปตามส่วนต่างๆ 

        “ อื้อ อ๊าๆ”  โทโมะร้องเมื่อจับหญิงสาวขึ้นมาอยู่ด้านบน  แก้วเองก็ตอบสนองชายหนุ่มได้เป็นอย่างดี

           ความรักความโหยหายจากชายหนุ่มทำให้ทั้งคู่ไม่สามารถหยุดการกระทำได้  ทั้งสองเล่นบทเพลงรักกันเกือบสว่าง 

        “ พี่สอนตั้งมากมาย ทำได้แค่นี้เหรอครับลูกศิษย์คนเก่ง” โทโมะเอ่ยถามหญิงสาวที่นอนอยู่ข้างๆ

        “ ไม่เก่ง เดี๋ยวแก้วลองไปเรียนกับคนอื่นบ้างดีกว่า จะได้เก่งๆ” แก้วบอกชายหนุ่ม  โทโมะมองอย่างไม่พอใจ

        “ อย่าเชียวนะ ไม่งั้นพี่เอาตายแน่”

       “ ใครจะกล้าล่ะค่ะ พ่อแก้วดุจะตาย”

       “ เดี๋ยวโดน” โทโมะว่าก่อนจะหอมแก้ม

       “ ล้อเล่นเองค่ะ พี่โมะออกจะน่ารัก”

       “ น่ารักอย่างนี้ไง พี่ถึงรักแก้วจนถอนตัวไม่ขึ้น” โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะกอดหญิงสาวหลับตาลง

       “ แล้วใครว่าแก้วไม่รักพี่ล่ะ  แก้วเองก็รักพี่เหมือนกัน” แก้วเงยหน้าขึ้นมาแตะริมฝีปากของชายหนุ่ม

        “ มาทำให้พี่ตื่น เดี๋ยวพี่ก็ทำให้ไม่หลับทั้งคืนหรอก” โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาว

        “ ไม่เอาน่า แก้วช้ำไปทั้งตัวแล้ว” แก้วบอกแล้วกอดชายหนุ่มไว้ โทโมะเองก็ดึงหญิงสาวเข้ามากอดแนบอก แล้วหลับไปในที่สุด

                                               END

          +++ จบแล้ว ไม่รู้ว่าสนุกหรือเป่ลา เม้นให้ด้วยนะจ๊ะ  +++

                     ฝากติดตามเรื่องต่อไปของไรเตอร์ด้วยนะจ๊ะ