Alzheimer ขอโทษนะเธอเป็นใคร
8.7
EnteR
แชร์นิยายฟิคชั่น
1) นายมันเลว
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"เธอเป็นใคร"
คำของชายหนุ่มที่ฟังดูราบเรียบไม่มีแม้แต่เสียงปนขี้เล่นของเค้าเล็ดลอดออกมา มันยิ่งทำให้แก้วผงะเกือบหงายหลังเงิบไป ทำไมเค้าถึงพูดเล่นแบบนี้กับเธอในยามที่เธอต้องการอ้อมกอดหรือคำง้อคืนดีที่ทำให้เธอหายน้อยใจ...... น้ำตาที่ไหลอยู่เมื่อครู่ก่อน อยู่ดีๆก็หยุดไหลอย่างน่าประหลาด อาจเป็นเพราะเธอตกใจกับคำล้อเล่นของชายที่รักก็เป็นได้
"เง้ออ!! ทำไมนายพูดแบบนี้กับคนที่รอคอยนายกลับมานานถึง 7 ปีแบบนี้หล่ะ แซลม่อนบ้า -*- "
คำพูดของแก้วพี่ติดแกมเล่นๆ ทำเอาชายตรงหน้างงเป็นไก่ตาแตก ก็ชายหนุ่มไม่รู้เธอนี่นาจะมาล้อเล่นทำไม เสียเวลาทำการทำงานหมด นี่ก็สายมากละ
"คุณจำคนผิดรึป่าว ผมรีบนะช่วยกรุณาหลีกทางให้ผมหน่อยคับ !"
คำพูดที่สุขุมราบเรียบ ทำเอาแก้วอยากจะกระโดดกัดหูของชายตรงหน้านัก เมื่อไหร่จะเลิกเล่นซะทีเธอไม่ตลกด้วยแล้วนะ T^T
"ว่าไงคับ จะหลีกทางให้ผมได้รึยัง ??! " เค้าพูดย้ำอีกครั้งก่อนจะถอดแว่นกันแดดออก เผยให้เห็นถึงดวงตาคู่สวยที่แก้วคุ้นนัก เค้าต้องใช่ชายที่เธอรักแน่ๆ ใช่แน่ๆ เค้าทำแบบนี้เพื่ออะไรกัน แค่เค้าไปอเมริกาตั้ง7ปีมันก็ทำให้แก้วจะบ้าตายอยู่แล้ว ยิ่งเค้ามาทำแบบนี้ใส่แก้วอีก มันยิ่งทำให้หญิงสาวเดือดดาดขึ้นมาทันทีอย่างเห็นได้ชัด ="=
"พอได้แล้ว แก้วไม่เล่นแบบนี้กับโทโมะแล้ว แซลม่อนเป็นไรทำไมถึงต้องมาแกล้งกันแบบนี้ด้วย เวลา7ปีที่ไม่ได้เจอ คุย หรือติดต่อกัน มันทำให้แซลม่อนเปลี่ยนไปถึงขนาดนี้เลยหรอ ทำไมกัน ทำไมๆๆๆๆ แก้วไม่เข้าใจ ฮึก....ฮือๆๆแก้วรอคอยเวลานี้มานานมาก รอเวลาที่เราสองจะได้เป็นคู่รักขี้เล่นกันเหมือนเดิม ฮือๆๆๆ ขอร้องอย่าทำมันพังเพราะเรื่องล้อเล่นแบบนี้จะได้มั้ย TT^TT "
เชื่อสิว่าเธอก็อายคนเป็นเหมือนกัน แต่จะให้ทำไงได้ ถ้าคนตรงน่ายังทำเป็นเมินเธอ หรือ ไม่สนใจในสิ่งที่เธอบอกเธอจะทำให้เค้าอับอายขายขี้หน้าให้มากกว่านี้เลยคอยดู -O-'
.
.
.
.
.
. ความเงียบเข้าปกคลุมคนทั้ง 2
แล้วจู่ๆเสียงเล็กๆ ของใครคนหนึ่งก็แทรกขึ้นมา ทำให้คนทั้งสองต้องหันน่าไปทางต้นตอของเสียงนั้น
"โอ้!! มายฮันนี๋ อยู่นี่นี่เอง 'จินนี่'คิดถึงโทโมะมากๆเลยค่ะ พอได้เจอกันแล้วมีความสุข น้ำตาแทบไหลออกมาเลยง่าาาา >{}<; เราพร้อมจะไปกันรึยังคะ โท....โมะ "
จินนี่เว้นเสียงไปช่วงหนึ่งก่อนจะปรายตามามองแก้วตั้งแต่หัวจรดเท้า !
"ใครกันคะโมะ โมะรู้จักหรอ??"
"ป่าวคับ ผมไม่เคยรู้จักคนคนนี้มาก่อนเลย เรารีบไปกันเถอะคับเดี๋ยวคุณพ่อคุณแม่จะรอนาน ^^"
สิ้นเสียงของชายหนุ่ม น้ำตาของแก้วก็ไหลลงมาอย่างห้ามไม่ได้
สิ่งที่คิดอยู่ในหัวตอนนี้คือ โทโมะหมดรักเธอแล้ว แถมยัง มีแฟนใหม่อีกด้วย น้ำตาของแก้วไม่ได้ทำให้คนที่เดินจากไปหันกลับมาดูดำดูดีเธอเลยแม้แต่น้อย มันยิ่งทำให้แก้วเริ่มเดือดขึ้นมาอีกครั้ง
ทำให้แก้วรวบรวมพลังเสียงทั้งหมดแล้วเปร่งให้ดังลั่นสนามบิน ว่า
"นายมันเลว!!!"
....................................................................................................................................
มาแว้วๆๆ กับตอนแรกที่ไม่เอาไหนของ Enter T^T ถ้าไม่สนุกตรงไหนด่าได้เลยน้าาาาาา
คำของชายหนุ่มที่ฟังดูราบเรียบไม่มีแม้แต่เสียงปนขี้เล่นของเค้าเล็ดลอดออกมา มันยิ่งทำให้แก้วผงะเกือบหงายหลังเงิบไป ทำไมเค้าถึงพูดเล่นแบบนี้กับเธอในยามที่เธอต้องการอ้อมกอดหรือคำง้อคืนดีที่ทำให้เธอหายน้อยใจ...... น้ำตาที่ไหลอยู่เมื่อครู่ก่อน อยู่ดีๆก็หยุดไหลอย่างน่าประหลาด อาจเป็นเพราะเธอตกใจกับคำล้อเล่นของชายที่รักก็เป็นได้
"เง้ออ!! ทำไมนายพูดแบบนี้กับคนที่รอคอยนายกลับมานานถึง 7 ปีแบบนี้หล่ะ แซลม่อนบ้า -*- "
คำพูดของแก้วพี่ติดแกมเล่นๆ ทำเอาชายตรงหน้างงเป็นไก่ตาแตก ก็ชายหนุ่มไม่รู้เธอนี่นาจะมาล้อเล่นทำไม เสียเวลาทำการทำงานหมด นี่ก็สายมากละ
"คุณจำคนผิดรึป่าว ผมรีบนะช่วยกรุณาหลีกทางให้ผมหน่อยคับ !"
คำพูดที่สุขุมราบเรียบ ทำเอาแก้วอยากจะกระโดดกัดหูของชายตรงหน้านัก เมื่อไหร่จะเลิกเล่นซะทีเธอไม่ตลกด้วยแล้วนะ T^T
"ว่าไงคับ จะหลีกทางให้ผมได้รึยัง ??! " เค้าพูดย้ำอีกครั้งก่อนจะถอดแว่นกันแดดออก เผยให้เห็นถึงดวงตาคู่สวยที่แก้วคุ้นนัก เค้าต้องใช่ชายที่เธอรักแน่ๆ ใช่แน่ๆ เค้าทำแบบนี้เพื่ออะไรกัน แค่เค้าไปอเมริกาตั้ง7ปีมันก็ทำให้แก้วจะบ้าตายอยู่แล้ว ยิ่งเค้ามาทำแบบนี้ใส่แก้วอีก มันยิ่งทำให้หญิงสาวเดือดดาดขึ้นมาทันทีอย่างเห็นได้ชัด ="=
"พอได้แล้ว แก้วไม่เล่นแบบนี้กับโทโมะแล้ว แซลม่อนเป็นไรทำไมถึงต้องมาแกล้งกันแบบนี้ด้วย เวลา7ปีที่ไม่ได้เจอ คุย หรือติดต่อกัน มันทำให้แซลม่อนเปลี่ยนไปถึงขนาดนี้เลยหรอ ทำไมกัน ทำไมๆๆๆๆ แก้วไม่เข้าใจ ฮึก....ฮือๆๆแก้วรอคอยเวลานี้มานานมาก รอเวลาที่เราสองจะได้เป็นคู่รักขี้เล่นกันเหมือนเดิม ฮือๆๆๆ ขอร้องอย่าทำมันพังเพราะเรื่องล้อเล่นแบบนี้จะได้มั้ย TT^TT "
เชื่อสิว่าเธอก็อายคนเป็นเหมือนกัน แต่จะให้ทำไงได้ ถ้าคนตรงน่ายังทำเป็นเมินเธอ หรือ ไม่สนใจในสิ่งที่เธอบอกเธอจะทำให้เค้าอับอายขายขี้หน้าให้มากกว่านี้เลยคอยดู -O-'
.
.
.
.
.
. ความเงียบเข้าปกคลุมคนทั้ง 2
แล้วจู่ๆเสียงเล็กๆ ของใครคนหนึ่งก็แทรกขึ้นมา ทำให้คนทั้งสองต้องหันน่าไปทางต้นตอของเสียงนั้น
"โอ้!! มายฮันนี๋ อยู่นี่นี่เอง 'จินนี่'คิดถึงโทโมะมากๆเลยค่ะ พอได้เจอกันแล้วมีความสุข น้ำตาแทบไหลออกมาเลยง่าาาา >{}<; เราพร้อมจะไปกันรึยังคะ โท....โมะ "
จินนี่เว้นเสียงไปช่วงหนึ่งก่อนจะปรายตามามองแก้วตั้งแต่หัวจรดเท้า !
"ใครกันคะโมะ โมะรู้จักหรอ??"
"ป่าวคับ ผมไม่เคยรู้จักคนคนนี้มาก่อนเลย เรารีบไปกันเถอะคับเดี๋ยวคุณพ่อคุณแม่จะรอนาน ^^"
สิ้นเสียงของชายหนุ่ม น้ำตาของแก้วก็ไหลลงมาอย่างห้ามไม่ได้
สิ่งที่คิดอยู่ในหัวตอนนี้คือ โทโมะหมดรักเธอแล้ว แถมยัง มีแฟนใหม่อีกด้วย น้ำตาของแก้วไม่ได้ทำให้คนที่เดินจากไปหันกลับมาดูดำดูดีเธอเลยแม้แต่น้อย มันยิ่งทำให้แก้วเริ่มเดือดขึ้นมาอีกครั้ง
ทำให้แก้วรวบรวมพลังเสียงทั้งหมดแล้วเปร่งให้ดังลั่นสนามบิน ว่า
"นายมันเลว!!!"
....................................................................................................................................
มาแว้วๆๆ กับตอนแรกที่ไม่เอาไหนของ Enter T^T ถ้าไม่สนุกตรงไหนด่าได้เลยน้าาาาาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
